Van Dublin naar Sydney

Will

Member
Hoi,
Ik lees (en leef) al een tijd mee met dit forum, heb veel info ervan gehaald (Dank daarvoor!) en nu dan pas voorstellen: wij familie van 4 vertrekken eind Mei richting Australie. In juni 2009 besloten te gaan, 22 December aanvraag online ingediend voor independent visa 175 (mechanical engineer with job-offer, ook mijn Ierse man had de IELTS gedaan voor extra punten, mijn skills (meteorologe) ook erbij gedaan). Case Officer (team 2) toegewezen op 25 Februari: naast medicals en pcc ook form 80 in moeten vullen (wat een gedoe). De medicals hadden we al 19 Februari gedaan. Politie verklaring duurde 2 weken. Op 10 Maart had ik alle resterende formulieren upload met wat uitleg bij form 80 per email. En dan maar weer wachten? nee hoor want twee dagen later een email met attachment Grant.pdf
\tiny ik durf er bijna niet om te juichen op dit forum want ik weet dat er zovelen van jullie zijn die al heel lang of al heel heel heel lang wachten en/of dromen.
Maar voor ons betekent het nu dan dus beginnen met weggaan (en alle emoties die daarbij komen). baan opgezegd, vlucht geboekt, eerst nog even vakantie in Nederland en daarna nog vakantie in Canada en dan 10 Juni aankomen in Sydney. WAHOO!
Ik heb heel veel vragen, vooral over scholen in Sydney (al zou het ook kunnen dat we in Orange NSW terecht gaan komen, als iemand iets kan vertellen (goed of slecht) over Orange hoor ik dat heel graag). We zouden eigenlijk heel graag een Montessori school vinden voor onze kinderen, heeft iemand ervaringen met de Montessori scholen in Sydney? Ook vragen over of we de hond nu meenemen of niet? is helemaal onze beslissing natuurlijk maar toch ben ik benieuwd naar de ervaringen en overwegingen van anderen?
Nogmaals veel dank voor alle informatie. Sterkte voor iedereen die moet wachten.
Willemien
 
Hallo Willemien,

voor mij ligt de planning om te vertrekken in Augustus. Ik neem ook mijn hond mee. Wanneer jij je hond in mei al wilt meenemen dan dien je zo snel mogelijk te starten met het hele traject van entingen en bloedproef. Het hele traject van start tot laatste dag in quarantine duurt 180 dagen, waarvan minimaal 30 dagen in quarantine. Dus hoe korter je hond in NL is hoe langer hij in quarantine in Oz zit. (dit even heel simpel gezegd)

Hier heb je een link met meer informatie over het importeren van je hond naar Oz.
http://www.daff.gov.au/__data/assets/pdf_file/0013/112045/category-4-information-package.pdf
en de checklist
http://www.daffa.gov.au/__data/assets/pdf_file/0004/112846/checklist-for-cats-and-dogs.pdf

Op het forum hebben er meerdere mensen posts over geplaatst waar informatie en ervaringen uit te halen zijn. Heb net een oude topic opnieuw opgestart betreffende quarantine stations. Daar staat ook de nodige informatie in over hoe het bij diverse stations gaan. (tenminste als er iemand uit Perth is die hun hond hebben meegenomen en hun ervaringen willen delen ;) )

Het is goed te doen om alles geregeld te krijgen. En heel spannend want de laatste bloefproef is een hele belangrijke. Wat je duidelijk voor ogen moet houden is dat honden heel anders omgaan met tijd, dus de reis zullen zij heel anders ervaren dan dat wij dat doen. Ze zitten in speciale kennels tijdens de reis en zijn goed afgeschermd. Ze zullen een groot gedeelte van de tijd slapend doorbrengen.

Hoop je zo een beetje geholpen te hebben.
 
Voor Ierland dien je deze link te hebben. -_-

http://www.daff.gov.au/__data/assets/pdf_file/0007/709207/category-2-information-package.pdf
 
Dankjullie wel voor die info. Ik weet dat het krap in tijd is, we vragen wellict een vriendin (ze heeft dat al aangeboden) die als hondentrainer werkt (www.dogtrainingireland.com) om onze hond eerst nog een tijd in Ierland in huis te nemen en hem dan verder voor te bereiden op de reis. Zo zullen wij dan de tijd hebben om een goede woonruimte met tuin te kunnen vinden.
Maar nu eerst nog eens goed nagaan of het gevoelsmatig klopt, hij is zo'n belangrijk deel van onze familie we kunnen ons niet voorstellen dat hij niet bij ons blijft, maar hij krijgt epileptische aanvallen en zo'n reis zou dus echt zwaar voor hem kunnen zijn (heeft ook de dierenarts aangegeven). Ook is ons avontuur naar Australie van bepaalde duur, 2 tot 4 jaar. Kunnen we dat onze lieve hond aandoen: tweemaal zo'n vlucht plus bijbehorende quarantaine en onderzoeken etc. Dan maar misschien een heel (heel) goed nieuw thuis voor hem vinden? Ik zou het liefst een overeenkomst met iemand vinden die op onze hond wil passen voor die jaren en dat we hem dan weer terug nemen, maar iedereen zegt dat je dat niet kan maken!!!? (dat weet ik ook wel).
 
Het doet me een beetje aan dit nieuwsbericht denken: alhoewel dingen in dit nieuwsbericht echt gruwelijk zijn.

Omgangsregeling ook voor huisdier

AMSTERDAM - Een omgangsregeling om de hond. Alimentatie voor het kattenvoer. De papegaai die vrijdagavond naar de een, maar zondagavond weer terug moet naar de ander. Huisdieren zijn in toenemende mate de inzet van een juridisch gevecht, wanneer de baasjes uit elkaar gaan.

Advocatenkantoren en scheidingsmakelaars hebben het druk met vooral kinderloze stellen die bij hen aankloppen in hun gevecht om de hond. "Alles wat je meemaakt bij echtscheidingen waarbij kinderen in het geding zijn, maak je ook mee met huisdieren", zegt scheidingsplanner Arnoud Oostveen. "Soms wordt een hond bij wijze van spreken van twee kanten aan zijn poten uit elkaar getrokken. Die onderlinge emotionele echtscheidingsstrijd wordt dan beslecht over de rug van een paard, een pony, een hond of een kat. Dan willen ze opgenomen hebben in hun convenant: 'Ik heb ook recht om onze hond een keer in de twee weken een weekend te hebben'."

Advocatenkantoor De Boorder Schoots kent de problematiek. "Ik denk wel dat het meer voorkomt naarmate er meer stellen kinderloos, ook homo's, samenwonen. De fixatie van ouders op een kind, hebben zij op een huisdier", zegt Mirjam Schoots van het kantoor in Naarden.

"Wij proberen om het zover niet te laten komen, maar we zien stellen toch naar de rechter stappen om het recht op de hond uit te vechten", vervolgt Schoots. "Als de spullen moeten worden verdeeld, komen paren er meestal wel uit. Maar komt het huisdier ter sprake, dan is er een onoverkomelijk probleem. Soms verontschuldigen ze zich omdat ze de strijd gênant vinden, maar afstand doen van de hond kan men dan toch niet." Bij gezinnen ligt het meestal anders, signaleert Oostveen. "Papegaaien, hamsters en konijnen blijven meestal bij de kinderen", aldus Oostveen. "En dan leg je het domicilie van Snuffie of Stampertje officieel vast in het convenant."

"Laatst had ik hier een stel dat een verbeten strijd voerde om de twee honden, een oude en een jonge. Ze wilden ieder de oudste hond. Toen ik vroeg of het niet verstandiger was om de jonge hond bij de een en de oude bij de ander onder te brengen, zeiden ze: 'Die jonge is zo'n pokkenhond, geef die maar een spuitje'. Vervolgens ging de strijd erom wie de komende week tijd moest vrijmaken om het dier, negen maanden oud, te laten afmaken. Zó luguber."
 
Back
Top