Irene Disselhorst
New Member
Hallo ik ben Irene,
De reden dat ik me aangemeld heb is dat ik dolgraag m'n broer wil helpen emigreren naar Australië. Tja, het is niet dat ik niet dol op hem ben, juist het tegenovergestelde is waar. Hij is vorig jaar 12 maanden in Australië geweest en heeft daar de tijd van zijn leven gehad. Lekker gewerkt, veel leuke mensen ontmoet en een leuk meisje tegen het lijf gelopen. Nu is hij weer twee maanden terug en ik zie hem helaas niet meer zo gelukkig als dat hij was als ik hem over de Skype sprak. Omdat mijn broer inmiddels 31 jaar is maakt het het niet eenvoudig om zo maar terug te gaan naar Australië. Natuurlijk heeft hij alle gangbare opties bekeken, maar die lijken niet de uitkomst te beiden die haalbaar is. Hij heeft geen super skills, en kan ook niet aantonen dat hij al 12 maanden een relatie heeft, ook is er niet iemand die hem kan sponsoren om daar te werken. En studeren op zijn leeftijd is onbetaalbaar. Dus is dit eigenlijk een soort van noodoproep. Wie heeft er enig idee wat er nog wel mogelijk is? Wie weet er waar de spelt in de hooiberg ligt? Want ik wil m'n broer graag weer gelukkig zien, ook al betekend dat dat er duizenden kilometers tussen ons zitten.
Bedankt voor het lezen!
Groeten Irene Disselhorst
De reden dat ik me aangemeld heb is dat ik dolgraag m'n broer wil helpen emigreren naar Australië. Tja, het is niet dat ik niet dol op hem ben, juist het tegenovergestelde is waar. Hij is vorig jaar 12 maanden in Australië geweest en heeft daar de tijd van zijn leven gehad. Lekker gewerkt, veel leuke mensen ontmoet en een leuk meisje tegen het lijf gelopen. Nu is hij weer twee maanden terug en ik zie hem helaas niet meer zo gelukkig als dat hij was als ik hem over de Skype sprak. Omdat mijn broer inmiddels 31 jaar is maakt het het niet eenvoudig om zo maar terug te gaan naar Australië. Natuurlijk heeft hij alle gangbare opties bekeken, maar die lijken niet de uitkomst te beiden die haalbaar is. Hij heeft geen super skills, en kan ook niet aantonen dat hij al 12 maanden een relatie heeft, ook is er niet iemand die hem kan sponsoren om daar te werken. En studeren op zijn leeftijd is onbetaalbaar. Dus is dit eigenlijk een soort van noodoproep. Wie heeft er enig idee wat er nog wel mogelijk is? Wie weet er waar de spelt in de hooiberg ligt? Want ik wil m'n broer graag weer gelukkig zien, ook al betekend dat dat er duizenden kilometers tussen ons zitten.
Bedankt voor het lezen!
Groeten Irene Disselhorst