Waarom niet??

N

Neeltje

New Member
Hallo Allemaal!

Mijn man en ik zijn ons eigenlijk net aan het orienteren om naar Australie te emigreren.

We zijn 27 & 29 jaar en hebben twee kinderen van 2 jaar en 10 maanden. We zijn in 1999-2000 4 maanden naar Australie geweest en helemaal verliefd op het land geworden.

Waarom we wel zouden willen gaan is ons helemaal duidelijk maar momenteel ben ik echt alles aan het overwegen waarom we niet zouden moeten gaan. Familie zal ik waarschijnlijk niet heel erg missen maar ik vind het vooral moeilijk om de keuze voor mijn kinderen te maken omdat zij zullen opgroeien zonder opa's en oma's of neefjes en nichtjes etc.

Wat als er iemand in Nederland overlijdt of erg ziek wordt? Even terug is niet zo makkelijk. En je bent natuurlijk helemaal op elkaar aangewezen, zeker omdat je in het begin niemand anders hebt.

Mijn man is lekker nuchter en is van mening dat je met 24 uur weer in Nederland bent als het moet. Dat is ook wel zo natuurlijk maar sommige mensen zal ik waarschijnlijk nooit meer zien. Dat is een raar idee.

Maar de uitdaging is natuurlijk fantastisch, het land is nou eenmaal prachtig, de mensen geweldig vriendelijk en relaxt en het gevoel van vrijheid is heerlijk.

Ik wil heen gaan met het idee dat ik altijd terug zou kunnen en niet dat ik over 40 jaar denk van, waren we toen toch maar gegaan...

Nou eerst maar eens alles uit gaan zoeken, de 120 punten moeten we in ieder geval wel kunnen halen...

Ik ben erg benieuwd hoe anderen de afweging maken of gemaakt hebben.

Erg leuk en handig trouwens dit forum! Ik zal hier vaak terugkomen.

Groetjes Neeltje
 
Hoi Neeltje,

Welkom op het forum!
Mijn afweging is simpel: mijn vriendin woont in Australië :lol:.

Leuk dat je zo enthousiast bent over het forum. We hebben al een heel aantal vaste bezoekers, terwijl het forum pas 2 maanden bestaat. Ik hoop dat je hier veel bruikbare informatie zult vinden.
 
Welkom op het forum.

Tip van de dag: je leeftijd bepaalt mede het aantal punten dat je krijgt. Als je 40 wordt dan is dat een fijne dag maar je bent dan ook 5 punten kwijt :?
 
hoi neeltje,

Welkom hier op het forum. 28 mei veretrek ik naar australie. De keuze van ons om er heen te gaan is omdat mijn vriend daar geboren is en daar tot zijn 21 heeft gewoond, en er zit nog familie.

Ik zou zeggen denk er goed overna wat je wilt gaan doen en er zijn hier al mensen die er wonen. En met je man ben ik het wel eens, als het moet ben je 24 uur terug in nederland.

groetjes heidi
 
Hoi,

Wij zat ook in het begin met zelfde probleem verliefde op australia en familie in nederlands. Even denk warrom niet in het Nederland.

Uiteindelijk wij op zoek naar uitdaging en nieuwe leven. Jij leeft ook maar een keer.

Inderdaad het is lastig als iemand ziek wordt of als iets gebeurt. Maar met alle facilitieten jij kan snal weer in het nederland.

Ik zeg luister naar jour hart :D
 
welkom op het forum!

Ook wij hebben een beetje zitten dubben...hoe moet dat met familie en zo...En het idee is nog wat onwerkelijk dus we hebben het er nog niet over gehad met de directe familie...
Wij zijn echt net gestart met het verzamelen van spullen maar er gaat een hele tijd overheen voor je de uitslag van je aanvraag krijgt....Wij willen het gewoon eens 2 jaar aanzien (maar gaan wel voor een permanent visum) en dan beslissen of we blijven of terugkeren....

Ik ga er gewoon van uit dat je altijd terug kunt als het je niet bevalt. Kost effe een smak geld, maar je beslissing is niet onomkeerbaar.....
 
Ja, ik denk dat familie enz belangrijke redenen zijn om niet te gaan.
Het is ook zo dat je van te voren niet kan weten of je je familie wel of niet gaat missen.
Wij weten het echt niet, dus zeggen ook: we gaan gewoon een tijdje, en we zien wel.
Wel moeten we dus geld apart houden, want volgens mij kost het meer om terug te komen dat er heen.

Dat van, we zijn zo terug, valt vies tegen. Het kost een smak geld. Ik weet dat wij niet zullen terug keren voor de dood van een oma of zo. Ouders en broertjes wel, maar dat wordt dan sowieso een verhaal apart, die zijn allemaal nog rond de 50, en broertjes rond de 20.

Mijn ouders zeiden ooit zelf ook, dat ze regelmatig terug zouden gaan op vakantie, misschien 1 per jaar, nou niet dus.
Mijn vader ging na 1,5 jaar terug, voor een vriendin die op sterven lag door kanker, en om referenties/info te verzamelen die hij van te voren niet had bedacht. Die vriendin overleed uiteindelijk later, ze konden toen niet terug.
Mijn moeder en ik zijn pas 6 jaar na de emigratie voor terug geweest. En toen mijn vader en broertje het jaar erna, 1994.
Toen in 1996 zijn we terug gekomen.

Alle familie heeft ons daar wel opgezocht (allemaal 1 keer, sommige pas net voordat we terug gingen). Geen enkele vrienden van mijn ouders zijn geweest in de 9 jaar, ook al hebben ze nu wel weer een beetje contact....

Ik denk dat iedereen het gewoon moet proberen, maar er zeker rekening mee moet houden dat ze terug komen, en potjes met geld opzij houden.

Best een groot deel van dit forum gaat vanwege een Australische partner, dus dat is een verhaal apart! :D
 
Hoi Neeltje,

welkom op het forum. Ik begrijp je helemaal. Emigreren is niet niks en je wil dan ook nog naar Australie... Over ' niet om de hoek' gesproken! Mijn man komt uit Oz dus ik wist vanaf het begin van onze relatie dat we zouden gaan emigreren. En dat wil ik ook. Maar toch heb ik er een heel dubbel gevoel over. Soms ben ik heel enthousiast en soms denk ik: wat ga je doen? Ik heb net als jij twee kleine kinderen (eentje van bijna 3 en een van 15 maanden), die helemaal gek zijn op hun opa's en oma's, neven en nichten... Als ik eraan denk dat ze niet meer wekelijks bij opa en oma over de vloer komen, moet ik wel even slikken. Moeilijk, hoor... Maar aan de andere kant willen we het dolgraag en gaan we ook eind dit jaar. Toch hebben we besloten om ons huis niet meteen te verkopen. Mocht het niet lukken, dan komen we gewoon terug.

Groetjes,
Claire
 
Neeltje said:
Hallo Allemaal!

Mijn man en ik zijn ons eigenlijk net aan het orienteren om naar Australie te emigreren.

We zijn 27 & 29 jaar en hebben twee kinderen van 2 jaar en 10 maanden. We zijn in 1999-2000 4 maanden naar Australie geweest en helemaal verliefd op het land geworden.

Waarom we wel zouden willen gaan is ons helemaal duidelijk maar momenteel ben ik echt alles aan het overwegen waarom we niet zouden moeten gaan. Familie zal ik waarschijnlijk niet heel erg missen maar ik vind het vooral moeilijk om de keuze voor mijn kinderen te maken omdat zij zullen opgroeien zonder opa's en oma's of neefjes en nichtjes etc.

Wat als er iemand in Nederland overlijdt of erg ziek wordt? Even terug is niet zo makkelijk. En je bent natuurlijk helemaal op elkaar aangewezen, zeker omdat je in het begin niemand anders hebt.

Mijn man is lekker nuchter en is van mening dat je met 24 uur weer in Nederland bent als het moet. Dat is ook wel zo natuurlijk maar sommige mensen zal ik waarschijnlijk nooit meer zien. Dat is een raar idee.

Maar de uitdaging is natuurlijk fantastisch, het land is nou eenmaal prachtig, de mensen geweldig vriendelijk en relaxt en het gevoel van vrijheid is heerlijk.

Ik wil heen gaan met het idee dat ik altijd terug zou kunnen en niet dat ik over 40 jaar denk van, waren we toen toch maar gegaan...

Nou eerst maar eens alles uit gaan zoeken, de 120 punten moeten we in ieder geval wel kunnen halen...

Ik ben erg benieuwd hoe anderen de afweging maken of gemaakt hebben.

Erg leuk en handig trouwens dit forum! Ik zal hier vaak terugkomen.

Groetjes Neeltje
Click to expand...

Welkom!
Ik begrijp goed wat je bedoelt. Wij vinden het ook moeilijk famillie en vrienden achter te laten. Maar er zijn een hele hoop mensen die we toch maar en keer per jaar zien, dus dat zou niet veel verschil maken als we 1 keer per jaar terug zouden gaan. Mijn ouders vinden het toch wel heel erg en sommige vrienden zouden ons ook liver hier houden. Maar als ik de dingen afweeg dan is naar australie gaan beter, ik heb me namelijk in nederland toch nooit zo thuis gevoeld en in Australie wel. Verder kan ik echt niet tegen kou, dus dat is ook een heel goede reden.
Voor kinderen is Australie geweldig heb ik gehoord, ook zijn de scholen heel goed (iets waar ik bij Nederland m'n twijfels over heb)
Succes!
 
Amulya said:
Voor kinderen is Australie geweldig heb ik gehoord, ook zijn de scholen heel goed (iets waar ik bij Nederland m'n twijfels over heb)
Succes!
Click to expand...

Ik ben het met je eens dat de scholen in NL de laatste jaren sterk achteruit zijn gegaan. Ik ben bijvoorbeeld blij dat ik net voor de invoering van 'de tweede fase' mijn middelbare school heb afgerond. Maar ik denk wel dat de kwaliteit van het onderwijs in NL nog steeds relatief hoog is in vergelijk met andere landen (en ook Australie).

Een heel groot voordeel in NL is dat je weet dat bijv. alle HBO instellingen, of alle universiteiten hetzelfde (hoge) niveau aanbieden. Dat is in Australie wat anders, sommige universiteiten hebben een hoog niveau, maar andere niet echt, dus wordt het heel belangrijk dat je naar een universiteit gaat met een goede naam. Want daar wordt je toch een beetje op afgerekend.

Daarnaast heeft NL een onderwijssysteem waarbij je wat meer mogelijkheden hebt. Je hebt Mavo/Havo/Vwo, maar in Australie heb je een type highschool (waar je overigens wel op verschillende niveaus vakken kunt volgen). Hier heb je MBO/HBO/WO, daar heb je TAFE (MBO) en Uni, niet iets ertussen in.
Hoger onderwijs is hier (nog) goed toegankelijk...het collegegeld dat ik betaal is iets van 1400 euri per jaar (5 jaar lang). Als ik kijk wat ik in Aus. moet betalen voor eenzelfde soort opleiding dan kom ik op 5367 AUD per jaar (voor een bachelor, 3 jaar) en als je dan nog een master zou willen volgen zoals ik hier ook doe, dan is dat nog eens bijna 19000 AUD (dit is een geheel bedrag voor 2 jaar). Dus al met al is studeren in Australie behoorlijk duurder, iets om rekening mee te houden als je later je kinderen wilt kunnen laten studeren.
 
Ja, het lijkt mij ook niet dat het Oz onderwijs beter is. Ook niet veel slechter.. maar wel duurder ja.


He, Sander, ook een Powderfinger fan? :D
De rest van de 'discussie' over Powderfinger heb ik gesplit van de rest, en staat nu in 'Kletsdoos'(ik twijfelde of het in 'Australie' moest....)
 
Sander said:
Amulya said:
Ik ben het met je eens dat de scholen in NL de laatste jaren sterk achteruit zijn gegaan. Ik ben bijvoorbeeld blij dat ik net voor de invoering van 'de tweede fase' mijn middelbare school heb afgerond. Maar ik denk wel dat de kwaliteit van het onderwijs in NL nog steeds relatief hoog is in vergelijk met andere landen (en ook Australie).

Een heel groot voordeel in NL is dat je weet dat bijv. alle HBO instellingen, of alle universiteiten hetzelfde (hoge) niveau aanbieden. Dat is in Australie wat anders, sommige universiteiten hebben een hoog niveau, maar andere niet echt, dus wordt het heel belangrijk dat je naar een universiteit gaat met een goede naam. Want daar wordt je toch een beetje op afgerekend.

Daarnaast heeft NL een onderwijssysteem waarbij je wat meer mogelijkheden hebt. Je hebt Mavo/Havo/Vwo, maar in Australie heb je een type highschool (waar je overigens wel op verschillende niveaus vakken kunt volgen). Hier heb je MBO/HBO/WO, daar heb je TAFE (MBO) en Uni, niet iets ertussen in.
Hoger onderwijs is hier (nog) goed toegankelijk...het collegegeld dat ik betaal is iets van 1400 euri per jaar (5 jaar lang). Als ik kijk wat ik in Aus. moet betalen voor eenzelfde soort opleiding dan kom ik op 5367 AUD per jaar (voor een bachelor, 3 jaar) en als je dan nog een master zou willen volgen zoals ik hier ook doe, dan is dat nog eens bijna 19000 AUD (dit is een geheel bedrag voor 2 jaar). Dus al met al is studeren in Australie behoorlijk duurder, iets om rekening mee te houden als je later je kinderen wilt kunnen laten studeren.
Click to expand...

Ik bedoelde ook eigenlijk niet het onderwijs op zich, maar het gedrag van de kinderen, en dat ligt natuurlijk ook aan de scholen zelf. Het is mij opgevallen dat kinderen heel brutaal en asociaal zijn op de meeste scholen. En erg lawaaierig. In ieder geval heel anders dan toen ik op school zat. Daarnaast zijn er ook nog extra problemen met scholen in grote steden.
Ik geloof dat het onderwijssysteem wel goed is, al vind ik dat 'de tweede fase' systeem echt beroerd. Je wordt echt in een richting geduwd (op een te jonge leeftijd) en je kan niet meer je eigen pakket kiezen. Gelukkig was ik al lang van school af toen ze dat ingevoerd hebben.
Click to expand...
 
de kwaliteit en herkenning van de opleidingen schijnen net zo hoog te zijn als de prijs hier in australie. het zal niet voor niks zijn dat er zoveel aziaten en zo alleen hierkomen om te studeren en dan weer terug gaan naar hun eigen land. daardoor is het ook zo dat er niet genoeg plaatsen zijn voor australiers op de universiteiten. wat zich weer uit in het personeels tekort in de hbo en uni levels. daarom hebben ze de skilled migration in het leven geroepen om die plaatsen te vullen.
 
Hi Neeltje

Wij hebben ook twee kindjes eentje van (net) 5 en eentje van bijna drie! Ik snap heel goed wat je bedoelt wanneer je praat over "beslissingen maken voor je kinderen". Wij hebben die beslissing gemaakt lang voordat ze geboren waren :) aangezien wij hier inmiddels een jaar of 8 wonen. Heimwee hebben wij eigenlijk nooit, famillie mis ik met vlagen maar niet op zo'n manier dat wij terug zouden willen. Inderdaad, onze kindjes groeien op zonder opa's & oma's, neefjes, nichtjes, ooms en tantes etc. om zich heen.....maar zo is het nou eenmaal voor hen, ze weten niet beter dan dat dit hun situatie is. En jullie kindjes zijn nog zo klein dat het waarschijnlijk geen problemen op zal leveren. Het is meer iets wat in je eigen gedachten speelt omdat je het Nederlandse leven met het Australische kan gaan vergelijken. Ik voel me soms wel eens schuldig t.o.v. mijn ouders.....zij zien hun enige twee kleinkindjes maar eens in de twee(?) jaar als het meezit. Het is inderdaad iets wat je goed moet afwegen. En inderdaad als iemand erg ziek is of overlijdt wat doe je dan? Dat zijn natuurlijk heel persoonlijke beslissingen...en inderdaad als je wilt kun je met een dag ofzo in Nederland zitten maar daar zit wel een financieel plaatje aanvast. Je kunt natuurlijk een bedrag voor "noodgevallen" apart zetten op een rekening?

Sommige mensen zie je inderdaad nooit meer (hihi...soms ook wel positief) en mensen die je als vage kennisen ervaart bellen en mailen ineens heel regelmatig. Er is allemaal geen pijl op te trekken :D

Doe wat je hart je ingeeft (zoals iemand hierboven ook al voorstelde), als je klaar bent voor een nieuw avontuur, een nieuwe uitdaging......gewoon doen!

Heel veel succes met jullie beslissing
Groetjes,
Syl (Brisbane/Gold Coast)
 
Syl said:
Sommige mensen zie je inderdaad nooit meer (hihi...soms ook wel positief) en mensen die je als vage kennisen ervaart bellen en mailen ineens heel regelmatig. Er is allemaal geen pijl op te trekken :D
Click to expand...

Ik denk ook dat er mensen zijn die wel komen waarvan je het nooit had verwacht. Zoiets is moeilijk te voorspellen. Maar met ouders kun je vast wel zo regelen dat je elkaar 1 a 2 keer per jaar ziet. En wat helemaal zo handig is van deze tijd: je kan een webcam nemen!
 
Hi Amulya

hm, 1 a 2 keer per jaar gaat bij ons helaas niet op. Financieel voor beide partijen onhaalbaar. Trouwens niet alleen financieel gezien, er zijn ook nog zaken zoals opneembare vakantiedagen (werk, school, etc.)....en niet vergeten een behoorlijke vliegreis....EN af en toe wil je ook wel eens een echte vakantie :D Gelukkig zien wij onze ouders zo'n eens in de twee (?) jaar...en dat is al geweldig.

Maar goed we hebben in de afgelopen jaren al wel een hele string of people gehad die voor langere of kortere tijd bij ons in huis verbleven.

Helaas hebben wij nog steeds geen webcam maar we sturen wel met grote regelmaat foto's met onze digital camera.

Groetjes
Syl
 
het is inderdaat wel heel duur helaas :( . Ik hoop dat het ons wel zal lukken, voor m'n ouders is het in ieder geval geen probleem. Wat vakantie betreft zullen we de eerste jaren niet zo'n behoefte hebben aan buitenland denk ik: er is genoeg te zien in Australie!
 
You must log in or register to reply here.
Back
Top