Wat doe je om je heimwee te verdrijven :?

Bartman

Bartman

XPdite Sponsor
Hoi,

Ik ben ondertussen bijna 5 maanden in Adelaide, en af en toe heb ik best wel last van heimwee. Krijg ik bijvoorbeeld een aandoenlijk mailtje van een vriend/vriendin, dan staan de tranen me in de ogen. Of ik denk opeens aan een liedje wat ik samen met vrienden heb gezongen o.i.d.

Dit komt jullie vast wel bekend voor, maar er zijn natuurlijk ook positieve kanten aan de heimwee. Je leert de vrienden/familie die je hebt achtergelaten veel beter waarderen, en de emoties worden er dieper door. In Nederland was ik bijna altijd een 6 en halfje, hier schommel ik tussen een 5 en een 8.

Maar ik was zomaar benieuwd hoe het met jullie heimwee zit, en wat je doet om "the blues" kwijt te raken.

En maakt het bijvoorbeeld uit of je als single (zoals ik) geemigreerd bent, of als stelletje?


Bart
 
Hoi Bart,

Wij zijn nog niet vertrokken, maar heb nu al heimwee... Dus moeite met iedereen achter te laten, soms tranen, soms een knoop in mijn maag. Niets vreemds, wel vervelend. Ik denk dat het wel degelijk uit maakt of je alleen, of als stelletje bent vertrokken, omdat je beide het zelfde doormaakt en je elkaar kan steunen op de momenten dat de een het moeilijk heeft.
Ik neem aan dat je Skyped, msnt en een webcam hebt? Dit helpt denk ik een klein beetje. En natuurlijk veel op dit forum rondhangen met je lotgenoten  :smile:
Ik hoop dat je tips krijgt waar je wat aan hebt (en wij ook in de toekomst). Succes!!!!!!

Dijnnas
 
Hoi Bart, ik persoonlijk denk dat het een heel groot verschil is, of je als single emigreerd of als stelletje. Ik heb al tijd mijn beste maatje in de buurt voor als ik een dipje heb. Je bent al in een vreemd land en het duurt een tijd voor je iets opgebouwd kunt hebben zoals je achter gelaten hebt. De mensen in NL kennen vaak een heel deel van je verleden. Leuke momenten maar ook de mindere. Hier gaat het weer een tijd duren voor je dat opgebouwd hebt denk ik.

Inderdaad soms heb je het opeens, herineringen bij een muziekje, film, je krijgt een mailtje en hups tranen in je ogen. Ik kan er dan even met Mark op ingaan, want we zijn al zo lang samen en hij weet waarover ik het heb. Effe een knuffel. Dat is het grote verschil / voordeel dat je niet alleen bent.

Vaak bel ik die persoon een paar dagen later even op en klets even bij. Vind ik altijd gezellig en het helpt. Ik bel nooit op het moment van het dipje.


Maar neem de tijd Bart, het moet goed komen. Je vrienden in NL had je ook niet ineens, dat moet je opbouwen. Misschien een optie om een vakantie naar NL plannen. Wij zijn na een jaar ook terug geweest en ik weet namelijk ook al dat ik volgend jaar mijn verjaardag ( juni ) in NL ga vieren.

Groetjes Jolanda.  :up:
 
Heimwee is niet makkelijk inderdaad! Iedereen heeft zo zijn eigen manier om er mee om te gaan. Ik zorg altijd dat ik gewoon wat leuke dingen ga doen. Of leuke dingen in het verschiet heb. Een feestje geven voor je vrienden hier is altijd leuk. Of anders gewoon lekker naar de film ofzo. Afleiding dus! Ik krijg altijd juist meer heimwee als ik dan mijn familie ga bellen.  :cry:
 
He Bart,

Ik denk dat het echt heel veel verschil maakt, precies in die dingen die iedereen hieronder al schreef.
Dus niet de heimwee op zich, da's vast voor iedereen ongeveer gelijk, maar als stel heb je wel gelegenheid om die emoties te delen en blijf je daardoor wat minder lang "stuck" with it.

Ik ben hier nu bijna 11 maanden in mijn eentje en ik denk dat 6 t.m. 10 zo ongeveer de ergste waren. Nu is het weer helemaal weg, en dat komt inderdaad doordat ik een bezoek aan Nederland in het verschiet heb!! (denk ik). Ik kijk er erg naar uit, maar weet nu al dat ik ook graag weer hier terug kom (oei als dat niet zo is....)

Wij zitten in hetzelfde schuitje en ondanks dat ik zeker weet dat je opperbest in je vel zit begrijp ik je gevoelens/gedachten. He, je kunt altijd pmtje doen als je effe wilt kletsen of zo, da's alleen maar leuk toch!?

Wat ik doe als ik heimwee heb? Vooral niet tegen vechten, maar laten komen zoals het komt. Dan is het ook het snelst weer weg. Vooral iets leuks doen voor jezelf helpt vaak. Of retail therapy: iets voor jezelf kopen (of doen).

Henriette
 
Heimwee, ja jakkes!

Ben een keer met Tjarco naar theater geweest waar liederen werden gezongen van Jacques Brel - kort nadat we terugkwamen van een heerlijke vakantie in NL. Nou, dat was dus niet zo'n goed idee  :cry:

Ik heb de ervaring dat samen emigreren erg fijn is en dat je zeker in het begin heel erg op elkaar terugvalt. Tjarco en ik zijn zeg maar veel closer geworden en we ondernemen meestal alles samen omdat we samen alles hier hebben opgebouwd. In NL echter gingen we vaak apart van elkaar op stap en hadden we gescheiden vriendengroepen.

En nieuwe vriendschappen opbouwen in Oz is een heel andere affaire dan in NL ivm wat Jolanda ook al aangaf: je deelt niet zoveel geschiedenis met elkaar en dat zal ook niet gebeuren, want je zit simpelweg niet meer jarenlang elke dag naast elkaar in de schoolbanken. Het is een kwestie van tijd en geduld. En de deur uitgaan.

Ik denk overigens dat als je alleen naar Oz komt het maken van nieuwe contacten sneller zal gaan, omdat je simpelweg anders echt alleen bent. Maar dat geldt natuurlijk niet alleen voor Oz.

Dus als je heimwee hebt: ga maar lekker wat leuks doen! Een georganiseerde wijntour in de Barossa of zo  :up:
 
Heimwee is niet leuk...
Met mijn heimwee is het erg meegevallen... Ondanks de we de eerste maanden hier helemaal nog niet prettig zaten was ik vastberaden om door te zetten. Maar idd, mijn voordeel is dat ik Sander bij me heb en onze 2 meiden. Waar we ook zullen zijn als ik mijn gezin bij me heb dan voel ik me goed. Als ik een dipje had, was /is er altijd San die me er weer uittrekt en andersom. Ook wij zijn er net als Annemiek & Tjarco veel sterker door geworden.

Ik ben het helemaal met Henriette eens, niet tegen vechten, aan toegeven. Heimwee hoort erbij net zoals het euforische gevoel wat je vaak hebt als je ergens bent en zo blij bent dat je in dit geweldige land mag wonen. Afleiding zoeken is de beste manier en probeer zoveel mogelijk vrienden te maken, zodat je vrije tijd lekker druk is. Dan komt de periode dat je dat zat bent en blij bent eens een weekend voor jezelf alleen te hebben  :smile:.

 
Wij wonen nu bijna 2 jaar in Oz en hebben geen van beiden ooit heimwee gehad naar NL. In ons geval heeft het naar mijn gevoel weinig te maken met het feit dat we hier samen zijn want, zoals enkelen op dit forum wel weten, is het tussen ons na een paar maanden in Oz te hebben gewoond niet helemaal goed gegaan en zijn we een tijd uit elkaar geweest. Ook in die periode heb ik totaal geen last van heimwee gehad. Ik weet dat het wel heel vervelend om heimwee te hebben want als kind had ik er wel last van als ik ergens uit logeren ging maar toen ik eenmaal uit mijn ouderlijk huis vertrokken was, heb ik nooit meer heimwee gehad. Wel heb ik af en toe flitsen van plekken in Europa waar ik geweest ben maar of dat nou heimwee is........? Ik zie en voel het in ieder geval niet zo.

Heel veel sterkte voor iedereen die wel met heimwee te kampen heeft.

Liefs,
Erna
 
Wij wonen nog niet down under (nog 3 weken...) maar ik herken wel wat. Wij zijn in Nederland ook een aantal keren verhuisd, een nieuwe start in een nieuwe stad en ook dat was best moeilijk. Ook wel eens heimwee gehad naar het oude vertrouwde. Straks gaat het nog erger worden , denk ik, want dan kun je niet even heen en weer. Maar ik ga er ook vanuit dat het beter gaat worden omdat je er niet alleen voor staat.
We hebben nu al gemerkt dat het hele proces voorafgaand aan de emigratie je ook dichter bij elkaar brengt. We hebben hele moeilijke tijden al gehad, soms denk ik dat het niet moeilijker kan...
Wij hebben nu al het gevoel dat het voor ons wel goed gaat samen door wat wij nu beleven. Wij kunnen op elkaar terugvallen en dat geeft een goed gevoel.

We gaan er voor!!

groetjes Pauline
 
Zoals die Hollander zei waar ik heb gewerkt,
''Ik woon al 38 jaar in Australie en heb het gevoel dat mijn hart altijd Nederlands zal blijven, toch zou ik niet meer terug willen''.

Je bent opgegroeid , hebt je opleiding daar gedaan, (school) -vrienden- (voor het leven).
Dat is allemaal niet met 1 knop omgedraaid, Dat heimwee gevoel wat ''pijn'' doet , moet je oppakken als een trots goed gevoel. :up:

Het zou overigens niet goed zijn als je zonder buikpijn terugdenkt aan het leven in Nederland.

Zoals ik te gemakkelijk zeg , kop op , mouwen omhoog en zorg dat je goed hebt hier in het mooie Australia.
Als je mij Vrijdag zoekt, ben vissen  met Shayne op Gunpoint NT,

Cheers buddies,

Jack :evil:
 
Mooi gezegd Jack! Positief labelen... desalniettemin... hellup Bartman!! Krijg nu al een brok in mijn keel en knoop in m'n maag... dat beloofd wat voor de toekomst...

Good luck en zoals gezegd voelen en delen!!

Kath
 
[quote author=Jack link=topic=7388.msg95459#msg95459 date=1185278000]
Het zou overigens niet goed zijn als je zonder buikpijn terugdenkt aan het leven in Nederland.
[/quote]

Waarom niet? De enkele keren dat ik aan NL denk, doe ik dat toch écht zonder buikpijn.
 
Hey mensen,

Ik vertrek zeer binnenkort naar Perth en heb ook al met gemende gevoelens te maken. Ik weet zeker dat ik het moeilijk zal gaan krijgen en heb het idee een wrak te zijn zodra ik aankom in me vriendin der armen. Mijn familie is zeer hecht geworden de laatste jaren en ik heb een nichtje van 2 die superlief is. Het is in andere worden best zwaar. Op het moment leg ik die gevoelens opzij omdat ik niet 'zwak' wil zijn in de ogen van me familie. Ik praat er alleen over met me vriendin, die op haar schuldig voelt omdat ze het gevoel heeft dat ze me 'ontvoerd'.

Ik heb nog het vooruit zicht dat in December mijn gehele familie (11 peep) en een paar vrienden (5 peep) naar Perth komen, dus daar hou ik me momenteel aan vast. Ik weet van mezelf dat ik op een gegeven moment wel settled daar ben ik niet bang voor, alleen het is even slikken en doorzetten. Het moeilijkst is het echte afscheid die nog moet komen, heb van mijn zussie al afscheid genomen en dat viel zwaarder dan ik in eerste instantie bedacht. Maar ik heb hiervoor gekozen dus zet ik ook door. :)

Deze thread geeft goede tips voor een positieve beeldvorming, bedankt daarvoor :)

~Ben die bijna in Australie is :)
 
Yep Ben, zal ook een heleboel tranen laten en brokken wegslikken... Heb ook het idee dat ik straks in het vliegtuig 24 uur zit te brullen!! We moeten er doorheen...

Good luck voor jou en je meisje!!
 
Hoi Bart,

Ik ken de gevoelens die je beschrijft wel uit eerdere overzeese avonturen. En ik denk dat het ook wel uitmaakt of je samen bent met je partner of niet. Wat ik me ook nog heel goed herinner, is dat er ook zo iets kan gaan spelen dat 'culture shock' heet. De eerste maanden vind je alles geweldig, het is een groot avontuur, maar dan na een paar maanden is het 'reality hits home' 'wat heb ik nu toch gedaan? Wat doe ik hier?'  :? . Als je op de term culture shock googelt, kom je wel wat info tegen. Ik heb in de loop der jaren op een aantal verschillende plekken gewoond (USA/Australie/Zuid-oost Azie) en het is me altijd opgevallen dat de culture shock het heftigst was in de landen waar je het misschien niet zou verwachten omdat ze, ook westers, best wel lijken op het land dat je achter hebt gelaten. Het goede nieuws, het ging meestal over na een tijdje :smile: , en dan kreeg ik een gebalanceerder gevoel over zowel m'n nieuwe als m'n oude plekje. Dit is een beetje de wetenschappelijke standaard beschrijving, zoals je in de posts leest ligt het voor sommige/veel mensen anders. Tot die tijd, leuke dingen gaan doen....

Overigens, met onze eigen vertrekdatum over ruim twee maanden, herken ik veel in de posts van een paar anderen: je kijkt nog eens met extra waardering naar alles wat leuk/mooi/lief is hier!

Succes!
Sunburnt
 
You must log in or register to reply here.
Back
Top