Weer terug en ditmaal Brisbane?

Lenneke

New Member
Wat voelt dat vreemd...om toch weer hier op het forum te schrijven!

In het kort: in jan 2011 zijn mijn toen nog vriend en inmiddels man, verhuisd naar Melbourne. Dit op een state sponsorship Victoria (social worker). We zouden gaan voor een avontuur van 2 jaar, dit werden er 4 en onze oudste is daar geboren.
4 heerlijke jaren hebben we gehad in Melbourne.
De reden van terugkeer naar NL? We zouden nooit voor altijd gaan en we wilden graag een band tussen ons zoontje en onze ouders.

Het eerste jaar in NL was tegelijkertijd zwaar en heerlijk. Alles weer oppakken met vrienden, onze ouders in de buurt en een fijn huis gekocht.

Maar nu.....inmiddels 4 jaar en een kind erbij verder... is bij mij de heimwee groot. Het idee de rest van mijn leven in NL te slijten voelt zwaar.

Ik mis de natuur, het buitenleven, de mensen....

En nee, het gras is niet groener, maar het hart is daar bloeiender.

Mijn man begint langzaam aan mee te orienteren. Gaat in okt een week naar Brisbane om scholen en wijken te bezoeken.

Het voelt wel mega dubbel...doen we er goed aan? Deze x is het niet voor een paar jaar. Dit keer is het voor echt.

Scholing in NL is volgens mij beter dan daar, gezondheidszorg is beter, ik heb een bloeiende eigen praktijk hier familie en vrienden.... dat gaan we allemaal achter ons laten....

Maar het brengt ons rust, ruimte natuur, buiten leven, financieel meer ruimte, beter weer en het algeheel beter in mijn vel zitten en gelukkiger zijn.

Het idee van opnieuw het avontuur aan gaan laat mijn hart sneller stromen! Maar mijn hoofd ook weer piekeren.....zoveel te regelen...

Ons RR visum verloopt in mei 2021.....
En er moet nog een visum voor de jongste aangevraagd worden.

En ja...mijn man moet voor zichzelf de knoop nog doorhakken haha.

Zo een heel verhaal...wat fijn om dat hier te delen :)
 
Spannende tijd komt er weer aan, maar het voordeel is dat het relatief makkelijk te realiseren is om naar Brisbane te verhuizen.
Vanwaar de keuze voor Brisbane en niet weer terug naar Melbourne? (Gewoon nieuwsgierig)
 
Hi @Lenneke, welkom ‘terug’.

Ik herken wel wat dingetjes volgens mij. Ik kom voor mijn werk met enige regelmaat (2x per jaar een week of twee) nog in NL. En het is er helemaal niet slecht of zo. Maar waar is de zon, de echte kleuren en het mooie Australische licht, de ruimte en natuur en ja, ook de mensen.

De afgelopen maanden voor werk en prive in diverse landen geweest en ik merk toch kleine dingetjes waarin Australie in het algemeen vriendelijker is dan veel andere landen/inwoners aldaar. Tuurlijk Australia is geen walhalla maar snap wat je mist.

Mijn vriendin zegt ook dat ze een enorm verschil ziet in mijn gedrag, minder stress, meer accepterend, rustiger.

Ik hoop dat het jullie lukt en je vindt wat je zoekt 👍
 
"Het gras is niet groener, maar het hart is daar bloeiender."
Vond dat ook eentje om in te kaderen! Alvast veel succes gewenst!
 
Mooi gezegd! Als je houdt van het buiten zijn, het landschap, outdoor activiteiten en mooi weer, ben je hier beter af.Ik zeg niet dat het leven hier op alle vlakken beter is dan in Nederland, maar die zaken geven voor ons zeker de doorslag. Wij kamperen hier bijna het hele jaar door, zijn elke dag buiten en lunchen bijna elke dag buiten. En ja, het is hier meer relaxt, er is nog tijd voor een praatje met winkelpersoneel of een willekeurige voorbijganger op straat. Dus ik hoop van harte dat je lekker terug komt en het buitenleven kunt delen met je kids.
 
Wat heerlijk jullie reacties!! Het helpt me vooral omdat mensen zeggen dat ik het leven daar idealiseer. En als ik dan zeg dat we er al 4 jaar gewoond hebben en ik dus weet hoe het is, dan krijg ik te horen dat je alleen het goeie onthoud. Toch ook wel zo NL....dat negatieve!!!

Mijn man heeft deze week zijn ouders eindelijk verteld dat we erover zitten te denken om terug te gaan en de laatste 2 scholen hebben de afspraak voor een bedoek in Oct bevestigd!

Hopelijk kan er na Oct de knoop echt doorgehakt worden. Mijn hoofd zit er eigenlijk al voor een deel.
En tja...wat als mijn man uiteindelijk zegt dat hij toch echt niet terug wil....
Geen idee....dat gaat toch echt wel een probleem zijn denk ik.
 
Mooi gezegd! Als je houdt van het buiten zijn, het landschap, outdoor activiteiten en mooi weer, ben je hier beter af.Ik zeg niet dat het leven hier op alle vlakken beter is dan in Nederland, maar die zaken geven voor ons zeker de doorslag. Wij kamperen hier bijna het hele jaar door, zijn elke dag buiten en lunchen bijna elke dag buiten. En ja, het is hier meer relaxt, er is nog tijd voor een praatje met winkelpersoneel of een willekeurige voorbijganger op straat. Dus ik hoop van harte dat je lekker terug komt en het buitenleven kunt delen met je kids.
Dit dus idd!!!! Daar verlang ik naar!!!
 
Hahaha. Lekker NL klaag en zeur. Nederlanders zijn gewoon erg honkvast. Als je naar Australiërs of Amerikanen kijkt, die zijn veel meer gewend aan dat lange afstand verhuizen. Hoeveel van mijn bekenden nog in het dorp wonen waar ze geboren zijn en waar hun kinderen, hun eigen ouders en hun grootouders ook wonen....

Ga er voor. Life is short en je kunt het maar beter leiden waar je je het beste voelt ;)
 
Tijd voor een update:)
Mijn man is gisteren terug gekomen van een weekje Brisbane. We gaan iig starten met de aanvraag voor het visum voor de jongste!!!!

Rete spannend allemaal en ineens slaat de twijfel bij mij toe!!! Gaan we dit echt doen? Gaan we alles achterlaten? Vrienden, familie, mijn praktijk, de school en vriendjes van de oudste, het leven hier.

Als ik denk aan wat we ervoor terug krijgen dan zeg ik ja. Maar de emotionele achtbaan vind ik echt heel erg heftig!

Vorige x gingen we niet voor "altijd" en nu wel. Ik wil me niet laten tegenhouden nu door de emoties, maar pittig vind ik het echt wel. Ik neem aan heel normaal?
 
Voor ons is het alweer negen jaar geleden, maar weet nog hoe het voelt in die achtbaan. Ja, dit is heel normaal. Uiteindelijk komt het allemaal goed.
 
Ja die achtbaan, het voelt al weer lang geleden al is het pas 3 jaar. Dat is wellicht een goed teken, dat het zo snel weg zakt ;)
 
Wow...op de imm website staat dat voor het 101 child visa het 12 tot 22 mnd zou kunnen duren. Op een maandag naar Berlijn verstuurd, donderdag de email voor health check (zoontje is 2 jaar hahah), VOG van mijn man en mijzelf en police check beiden uit AU. Dit hadden we binnen 3 weken geregeld, dus toen op dinsdag alles naar de dame gemaild en donderdag het visum toegewezen gekregen!!!!!

Die hadden we even niet zien aankomen hahahaha. Het plan wordt steeds concreter en het idee is om rond de 2e week sept te vertrekken!

Wow!!! Wat gaat dat dan ineens snel....
En dan gaat die achtbaan weer rijden..wel niet wel niet.
Maar van binnen roept alles: kunnen we niet nu al weg?!?! Haha
 
Back
Top