Aan alle (inmiddels) Australië gangers

Interessante vraag en ook mooie antwoorden. Goed om te zien dat het niet allemaal perfect is. Kan natuurlijk ook niet.

OK, mijn 2 centen dan nog maar even. Wij zijn wel al geëmigreerd, maar nog niet naar Australie. Visum is nu rond en nu dingen afronden en plannen voor onze grote oversteek.

In mijn ervaring is veel van het werkzame leven vaak hetzelfde, ongeacht op welke plaats je gaat wonen. Wij hebben er voor gekozen om te emigreren vanwege de mogelijkheden die (in ons geval het Caribisch gebied) bood buiten het werk om. De kwaliteit van leven is hier heel anders dan in Nederland.

Waarom dan toch Australie. Inderdaad een gevoel. Op het moment dat wij daar voor het eerst landen, voelden we ons thuis en dat werd in de maanden dat we er waren alleen maar meer. Is het ideaal? Nee, waarschijnlijk zijn er in Australie ook genoeg dingen waar we ons aan gaan ergeren. We zijn tenslotte in Nederland geboren :).

Maar Australie biedt rationeel gezien voor ons de ideale combinatie van een goed ontwikkelde infrastructuur (waar we nu wonen valt minstens een keer per twee weken de stroom uit, is internet pas sinds kort meestal goed en werkt de overheid in een enorm langzaam tempo), de mogelijkheid voor het buitenleven in de vrije tijd en de openheid van de mensen die wij tegen zijn gekomen.

Het blijft een gevoel en we hopen dat dat in stand blijft als we er wonen.
 
Even een open stelling:

Je hoort het vaker: je moet NL niet met Oz gaan vergelijken. Maar dat is natuurlijk wel wat emigranten continu doen. Je gaat niet voor niets emigreren. Wat is er dan mis aan een lijstje met dingen die je graag anders wilt en waarvan je denkt dat die in Australië beter zijn? Of is de gedachte: Als je eenmaal geëmigreerd bent, moet je ophouden met steeds de dingen te vergelijken? Ook dan: Een evaluatie kan behoorlijk verhelderend zijn. Heeft de emigratie gebracht wat we voor ogen hadden? Of is het uiteindelijk toch een beetje tegengevallen? Ik denk dat het geen kwaad kan om met een realistische blik de zaken kritisch af te wegen, zowel voor als na de emigratie. Dat neemt niet weg dat 'je in meerdere of mindere mate ergens thuis voelen' niet echt een exact begrip is. Het is niet meetbaar. Daar komt het dan toch weer aan op gevoel. Hoe denken jullie daarover?
 
HardCore said:
Even een open stelling:

Je hoort het vaker: je moet NL niet met Oz gaan vergelijken. Maar dat is natuurlijk wel wat emigranten continu doen. Je gaat niet voor niets emigreren. Wat is er dan mis aan een lijstje met dingen die je graag anders wilt en waarvan je denkt dat die in Australië beter zijn? Of is de gedachte: Als je eenmaal geëmigreerd bent, moet je ophouden met steeds de dingen te vergelijken? Ook dan: Een evaluatie kan behoorlijk verhelderend zijn. Heeft de emigratie gebracht wat we voor ogen hadden? Of is het uiteindelijk toch een beetje tegengevallen? Ik denk dat het geen kwaad kan om met een realistische blik de zaken kritisch af te wegen, zowel voor als na de emigratie. Dat neemt niet weg dat 'je in meerdere of mindere mate ergens thuis voelen' niet echt een exact begrip is. Het is niet meetbaar. Daar komt het dan toch weer aan op gevoel. Hoe denken jullie daarover?
Click to expand...
Interessante stelling. My 2 cents...

Voor de emigratie is het heel logisch dat je vergelijkt. Dat is m.i. toch onderdeel van de besluitvorming. Maar vele aspecten kunnen heel complex zijn en worden veelal op een te simpele manier vergeleken omdat men de complexiteit niet kan overzien. Voorbeeld: leefkosten zijn hoger dan in Nederland. Op zichzelf korrekt, maar men neemt dan veelal niet in overweging dat de inkomens hoger zijn, de belastingen lager/anders etc. Als je het gehele huishoudbudget bekijkt, dan kan het nog wel eens meevallen hoe die hogere kosten effect op je hebben. Veel zaken worden ook vergeleken als "in Australie". Waar in Australie? Dat kan nogal schelen. Dat is dus niet realistisch vergelijken. Kies de plek waar je denkt te gaan wonen inclusief het gebied binnen een paar uurtjes rijden en kijk dan hoe e.e.a. is in vergelijking met je huidige situatie. En ja, als je gek bent op bijvoorbeeld wintersport en je rijdt 4x per jaar naar Frankrijk om te skien, dan moet je die zaken ook meewegen want dat doe je hier niet altijd zo gemakkelijk in alle staten.

Na de emigratie zijn er twee scenarios te onderscheiden:
- wat je zelf hebt benoemd, het evalueren of de emigratie het gewenste doel heeft bereikt
- het dagelijkse "in Nederland doen we het zo" (nadruk op "we")
De eerste is prima als je daar een tijdslijn voor opstelt en dan ook bereidt bent er eventuele akties aan te verbinden: ga je weer terug naar Nederland als het gras een beetje minder groen is dan je dacht. En hier moet denk ik het "gevoel" toch vooral buiten gehouden worden; met het "gevoel" ga je alle negatieve aspecten relativeren en alle positieve aspecten ophalen. Het "gevoel" kan je gevangen houden in een situatie die mogelijk helemaal niet goed is voor jou en/of je gezin.
De tweede is er een die natuurlijk/hardnekkig is, maar waar je zo snel mogelijk vanaf moet zien te komen. Dit komt neer op acceptatie dat de zaken hier zijn zoals ze zijn en daar kun je toch echt niets aan veranderen. Als je er wel koppig tegenin gaat, dan kan je dat wel eens heel ongelukkig maken. Je staat je eigen integratie in de weg.
 
Over de contacten en vrienden etc.
Je moet er natuurlijk rekening mee houden dat je gewoon van NUL af aan begint (bij de meeste toch).
De "vrienden" en "netwerken" die je in Nederland of Belgie hebt (gehad) hebben ook tijd gekost om op te bouwen. En goede vriendschappen (waar je je gevoelens mee kunt delen en niet enkel een pint) zijn er ook vaak niet in 1 dag gekomen. Het kost gewoon tijd en ligt ook aan jezelf hoe je ermee omgaat.
Voor mijzelf kan ik alleen maar zeggen dat ik het een stuk beter vind dan in Belgie. De mensen zijn hier (buiten de metropool wonen wij dus) een pak meer open en vriendelijker en op dit moment heb ik al meer "kenissen" dan in Belgie (misschien was ik daar gewoon een arme stumper, haha :p).
Een echte vriend, waar je een beetje lief en leed mee kan delen (die ook voor je klaar stonden) had ik in Belgie maar een paar en hier nog niks, maar goed, we wonen hier nog maar een paar maanden en zelfs op dit moment voel ik wel aan dat dat wel goed komt.
Het dagdagelijkse leven dat blijft in elk land gelijk. Je moet hier ook slapen, eten, werken, boodschappen doen, de was doen, poetsen, op vakantie gaan, noem maar op. Het is enkel de manier waarop. Het gaat hier volgens mij een versnellingkje lager. 80 rijden op een 100 km weg, no problem. Lekker kletsen aan de kassa terwijl er een lange rij achter je staat, no problem. Een wildvreemde op straat aanspreken om iets te vragen, no problem en zeker geen handje omhoog van geen tijd, druk druk... Een gat in je broek of t-shirt en zo even bij de bank binnenspringen, no problem. 20 dollar per uur verdienen bij de Macca's, who cares, als jij dat ok vindt en je je rekeningen ermee kan betalen, Good on you!

Op dit moment, na 5 maanden hier gewoond te hebben, vind ik het nog niet anders dan dat we het meemaakten toen we hier 3 jaar geleden op vakantie waren. En misschien een laatste tip: Vooral geen "klompen" met "thongs" vergelijken ;).
-edit-
beetje wat er al gezegd wordt dus. Of alle emigranten dat doen? It's all up to you! Wij maken ook vergelijkingen, van hey, dat zou je in Belgie nu niet zien. Maaaaarrrrrr, er is een verschil tussen vergelijken en verschillen bekijken...
-edit-
 
Het eerste jaar deden we het leven vergelijken met elkaar.
Daarna niet meer omdat het in NL ook veranderd.
Het is wat je er zelft van maakt. Wij hebben hier meer vrienden dan in NL en daar hebben we het langste gewoond.
 
You must log in or register to reply here.
Back
Top