Christian Porter?

Ik begrijp de weerstand van sommige om dit onderwerp hier te bespreken, het heeft wat ingrediënten om vervelend te worden.

Maar zoals @Zwerver aangeeft, geef het een kans. Waarom? Om dat naast al het moois wat we hier meestal delen, Australia ook zijn ugly side heeft. En als we toekomstige migranten een eerlijk beeld van Australia willen geven is zo'n discussie, mits binnen de lijntjes waardevol.

Los wat ik van deze ene meneer vind en de zaak, het highlight een cultuur van (toxic) masculinity en white male entitlement die in Australia veel sterker is dan in vergelijking NL of de Scandinavische landen.

Zie bijvoorbeeld: 6D-Model. https://www.hofstede-insights.com/country-comparison/
View attachment 1386

GEERT HOFFSTEDE - 6 D MODEL

MASCULINITY

A high score (Masculine) on this dimension indicates that the society will be driven by competition, achievement and success, with success being defined by the “winner” or “best-in-the-field.” This value system starts in school and continues throughout one’s life – both in work and leisure pursuits.
A low score (Feminine) on the dimension means that the dominant values in society are caring for others and quality of life. A Feminine society is one where quality of life is the sign of success and standing out from the crowd is not admirable. The fundamental issue here is what motivates people, wanting to be the best (Masculine) or liking what you do (Feminine).
Australia scores 61 on this dimension and is considered a “Masculine” society. Behavior in school, work, and play are based on the shared values that people should “strive to be the best they can be” and that “the winner takes all”. Australians are proud of their successes and achievements in life, and it offers a basis for hiring and promotion decisions in the workplace. Conflicts are resolved at the individual level and the goal is to win.
The Netherlands scores 14 on this dimension and is therefore a Feminine society. In Feminine countries it is important to keep the life/work balance and you make sure that all are included. An effective manager is supportive to his/her people, and decision making is achieved through involvement. Managers strive for consensus and people value equality, solidarity and quality in their working lives. Conflicts are resolved by compromise and negotiation and Dutch are known for their long discussions until consensus has been reached.




Zie ook bijvoorbeeld:
View attachment 1387


Sommige voorbeelden/gevolgen van deze cultuur zijn de schokkende cijfers van het aantal vrouwen wat vermoord wordt door de partner wat de laatste jaren gemiddeld meer dan 1 per week is. (https://www.theguardian.com/comment...-week-in-australia-we-need-federal-leadership)

Je ziet de male entitlement ook in het gedraai en gekeer in parlement rondom sexual harassment en workplace culture. Barnaby Joyce, Alan Tudge, Christian Porter. Zij zitten allemaal nog op hun plek terwijl de vrouwen in hetzelfde schandaal van carrière moeten wisselen, uitgerangeerd zijn of erger. Dit patroon herhaald zich keer op keer. De message die het uitstraalt is dat je als man met bepaalde dingen weg kunt komen. Boys will be boys...

Dit is verweven in de Australische cultuur, en omdat te doorbreken zullen er 'leiders' moeten zijn die de weg laten zien. En waar nodig zichzelf opofferen voor het grotere goed. (In Nederland valt een minister soms al als zijn voorganger een blunder gemaakt heeft. Ministeriele verantwoordelijkheid heet dat. The bucket stops somewhere. Daarmee geef je het signaal af dat je rol als minister meer betekent dan jouw persoon. )

Ik woon hier fijn, en vind Australia een fijn land. Maar zoals in elke 'relatie', er zijn ook mindere puntjes. Milieu, corruptie, en toxic masculinity zijn er een paar van, met helaas regelmatig vreselijke gevolgen. Ergens moet die cirkel doorbroken worden en signalen afgegeven gaan worden dat het anders moet en kan. En waar beter te beginnen dan bij onze leiders.
hey Afterbang, ik vind dit dus wel een erg interessante topic. De problematiek hierover klinkt voor mij echt verschrikkelijk, absurd en ver van bed show. Maar wij willen emigreren naar Australie toe met 2 kleine meiden. Ik als Nederlandse moeder heb hier dus nog wel last van. In de zin van dat ik niet goed kan inschatten hoe groot het verschil is tussen vrouwen discriminatie tussen Australie en Nederland? En hoeverre wordt dit al opgepakt? Het is natuurlijk niet zo dat wij in Nederland al zijn waar we zouden moeten zijn ;-). Dat wij vrouwen volledig gelijke zijn, of dat ieder in zn kracht wordt herkend. Maar in Australie loopt dit sowieso achter. En wat bied ik dan mijn dochter?

Dus als deze topic verder belicht kan worden zou ik dit fijn vinden. Het is namelijk wel een van mijn kanttekeningen bij Australie. We gaan voor een beter leven, meer in de natuur, relaxter, meer mogelijkheden.. Maar is dit ook voor de toekomst voor mijn dochter?
 
hey Afterbang, ik vind dit dus wel een erg interessante topic. De problematiek hierover klinkt voor mij echt verschrikkelijk, absurd en ver van bed show. Maar wij willen emigreren naar Australie toe met 2 kleine meiden. Ik als Nederlandse moeder heb hier dus nog wel last van. In de zin van dat ik niet goed kan inschatten hoe groot het verschil is tussen vrouwen discriminatie tussen Australie en Nederland? En hoeverre wordt dit al opgepakt? Het is natuurlijk niet zo dat wij in Nederland al zijn waar we zouden moeten zijn ;-). Dat wij vrouwen volledig gelijke zijn, of dat ieder in zn kracht wordt herkend. Maar in Australie loopt dit sowieso achter. En wat bied ik dan mijn dochter?

Dus als deze topic verder belicht kan worden zou ik dit fijn vinden. Het is namelijk wel een van mijn kanttekeningen bij Australie. We gaan voor een beter leven, meer in de natuur, relaxter, meer mogelijkheden.. Maar is dit ook voor de toekomst voor mijn dochter?
Hoi Joyce! As always; it is complicated!
Ik heb niet het idee dat je hier als vrouw perse minder kansen hebt (in verhouding tot NL)
Het is nu niet alsof we in NL al een vrouwelijke premier hebben gehad. Dat is dan in Australia al wel gebeurd (laten we even de toestanden daaromtrent even achterwege...)

Ik denk dat veel landen voorop lopen tov NL in wat vrouwen doen en bereiken op de werkvloer, en dan bedoel ik met name buiten de meer geeikte female rollen.

Ik hoor mijn eigen partner, die zeer gevoelig is voor ongelijkheid, niet meer klagen over har directe (werk)omgeving. Maar ook zij ziet wel de dingen in het nieuws en de statistieken.

Ik denk zelf dat je dochters hier heel gelukkig kunnen worden. Zeker als ze de prejudices weten en mee om kunnen gaan. Maar wil niet teveel ‘mansplainen’ en graag de vloer geven aan de vele vrouwen op dit forum en. Wat hun persoonlijke ervaringen zijn hier.
 
Hoi @Joyce85 ,

Ook hier een reactie van een man :). Ik werk zelf bij de Commonwealth Bank en ik mijn omgeving zie ik veel vrouwen, in gelijkwaardige en zeker ook in veel leidinggevende rollen. De bank is intern aktief op het gebied van emancipatie en gelijkwaardigheid, niet alleen voor vrouwen, maar ook voor mensen uit de LGBTQI gemeenschap.

Ik zie ook een grote participatie op het gebied van zelfstandig ondernemerschap. Ook bij traditionele beroepen, zoals de bouw, zie ik vaker een vrouw dan ik ooit in Nederland heb gezien.

Natuurlijk is niet alles koek en ei. Helaas is een groot probleem op het gebied van domestic violence en zijn er dagelijks slachtoffers te betreuren. Zonder mij er direkt in verdiept te hebben, denk ik dat er vaak een probleem met drugs, alcohol of gokverslaving is. Australiers houden van gokken en drinken maar helaas eindigt dat al te vaak in vechtpartijen en bizarre auto ongelukken,

Ik denk dat jij en je dochter zeker een prachtig bestaan kunnen opbouwen in Australie. Er zijn volop kansen op veel gebieden. Maar net als Nederland heeft ook Australie zijn problemen. Maar gelukkig komt het voor veel mensen niet verder dan een nieuwsbericht en is het niet een persoonlijke ervaring.
 
We gaan voor een beter leven, meer in de natuur, relaxter, meer mogelijkheden.. Maar is dit ook voor de toekomst voor mijn dochter?

Ik heb zelf geen kinderen, maar er zijn genoeg ervaringen hier op het forum van leden die met een (jong) gezin deze kant op gekomen zijn en naar mijn idee heeft niemand spijt gekregen.

Ik werk bij de overheid en dat zal weer een ander verhaal zijn dan iemand die bij een bedrijf werkt e.d. Ik werk als bibliothecaris (ja, we bestaan nog) en mijn direct leidinggevenden hier zijn vooralsnog allemaal vrouwen geweest. In Nederland heb ik bij drie verschillende bibliotheken gewerkt en daar waren mijn direct leidinggevenden mannen. Binnen de onderwijsinstantie waar ik werk, viel het me op dat de Board een goede mix van man/vrouw was, maar de C(E)Os zijn voornamelijk mannen geweest, we verslinden er gemiddeld een per twee jaar, dus er is behoorlijk verloop daarboven. Verderop in de organisatie is de mix ook behoorlijk goed verdeeld. Er zijn wel gebieden waar er meer mannen of vrouwen zijn, zoals bijv in IT, dat lijken toch meest kerels te zijn en qua docenten worden de technische opleidingen meest door mannen verzorgd en opleidingen in de zorg meest door vrouwen. En qua leerlingen heb je die verdeling ook, maar dat heb je ook in Nederland.

Als ik om me heen kijk, heb ik wel het idee meer vrouwen in 'mannen'beroepen te zien. Zo werken er vrouwen bij de staalfabriek, in de mijnbouw, en ken ik vrouwen die een eigen bedrijf hebben, glazenzetter of treinchauffeur zijn of op een dumptruck rijden (zo'n enorm geval). Serieus, ik denk dat de kansen voor meiden hier net zo goed zijn als voor jongens. Ik weet dat bijv @Lamarck ook enthousiast is over de middelbare scholen, omdat die meer bieden dan een gewoon 'leer' curriculum. Dat er meer ruimte is voor (creatieve) zelfontplooing dan in Nederland. Maar anderen kunnen je daar veel meer over vertellen.

Kijk ik meer prive, bijv naar hobbies, dan zie ik soms een ander beeld. Zo doe ik bijv aan judo en dat is hier in Whyalla echt een mannenwereld. Ik sta nu ruim 10 jaar op de mat en ben in principe de enige vrouw. Dat zit 'm vermoedelijk ook in de sport zelf, maar ik ben nu zo'n 8 jaar (assistent) coach/instructor, maar wordt bij coaches meetings nog vaak vergeten of overgeslagen. Ik heb geleerd m'n mond open te trekken, maar het blijft irritant.

Ik hoor hier inderdaad ook meer over huiselijk geweld e.d. dan in Nederland en verkrachtingszaken zoals die van Brittany Higgins lijken we nu ook meer te horen dan zeg maar 5 jaar geleden. Het zijn dingen waar hier hard aan gewerkt moet worden. Maar het is niet de norm. Ik ervaar Australie niet als een vrouw-onveilig, maar gebruik wel m'n gezond verstand, net zoals ik in Nederland deed.

Hou evt ook nieuwswebsites in de gaten en maak je je zorgen, uit het hier.
 
Een vrouwenstandpunt dan :)

Ik denk dat het, zoals gewoonlijk, ingewikkeld ligt. Ik weet niet wat beter is, Nl of Oz. Er lijkt in Oz vooral meer variatie te zijn en dat is waarschijnlijk zowel goed als minder goed.

Het onderwerp van ongelijkheid voor vrouwen is hier wel echt een ding. Er wordt veel over gesproken, op de werkvloer en in het nieuws, meer dan ik me kan herinneren van nederland. Ik weet niet of dat dat betekent dat we het hier meer aanpakken, of dat het meer een probleem is. Buiten dat - Domestic Violence is wel echt een probleem. En als ik het nieuws zo lees dan zijn er nog wat nare mannenbolwerken, bv in de politiek en de politie. Dat helpt niet om DV te verminderen. Het is 1 van de dingen waar ik me af en toe zorgen over maak. Ik hoop dat mijn dochter niet de verkeerde man uitzoekt. Maar misschien heb je dat gevoel als moeder overal wel.

Ik vraag me ook af of domestic violence misschien meer in de bogan hoek zit (Tokkies - of is dat niet meer een ding?). (Edit - ik las dit na en ga me hier meteen corrigeren. Nee, het is niet vooral de bogans, je kunt een PM of Minister geen bogan noemen. Of misschien wel? Gosh nou raak ik er zelf van in de war!) Misschien zijn er wel meer bogans hier dan tokkies in nederland? Of ik kom ze hier meer tegen/hoor er meer over op het nieuws? Tegelijkertijd kom ik hier ook meer mensen (man en vrouw) tegen die actief tegen die ongelijkheid zijn, en elke werkgever heeft wel een paar verplichte trainingen over unconscious bias en een equity & inclusion committee.

Dat is ook een deel van de complexiteit denk ik. In mijn ervaring is er meer standaarddenken, of hokjesdenken, in nederland. Ik denk dat ik daar vooral 'ons soort mensen' tegenkwam en hier zie ik meer lagen van de samenleving. Ik kom nu meer mensen tegen die op een heel andere manier leven dan ik gewend ben, maar het geeft mij ook meer vrijheid. Het is ook allemaal niet zo uitgestippeld, heb ik de indruk.

Dat trekt ook door in de man/vrouw stereotiepen. Ik heb bijvoorbeeld de indruk dat het (in mijn omgeving) normaler is voor mannen om parttime te werken. In Nl werd er aan alle kanten tegen me gezegd dat het beter was om parttime te gaan werken toen ik eenmaal kinderen had. Beter voor de kinderen, beter voor de moeder, beter voor iedereen. Achteraf het slechtste besluit wat ik ooit genomen heb. En mijn partner had juist veel moeite om een parttime baan te krijgen toen hij vader werd. Hier voelt dat anders. Vrouwen in een mannenberoep voelen hier denk ik wel de druk van die mannenomgeving maar tegelijkertijd is er vaak ook veel extra support.

Buiten dat - persoonlijk heb ik in nederland ook mijn deel aan sexual harassment meegekregen, op verschillende manieren. Hier vrijwel niet. Maar dat kan natuurlijk ook aan de leeftijd liggen :-D .
 
Last edited:
Australia op dit moment is in de kern een westers eerste-wereldland en (tot treurnis van sommigen) onderdeel van de westerse commonwealth. Maar het heeft een andere geschiedenis dan bijvoorbeeld NL en die achtergrond is belangrijk om mee te nemen in het oordeel over Oz.

Huiselijk geweld, misdaad, substance abuse, gokverslaving zijn hier veel zichtbaarder een gevolg van onderliggende problemen. Immigratie, genocide, the lost generation, armoede (wage gap), kansarmoede, fysieke en geografische isolatie, diepgezeteld racisme, politieke en sociale verdeeldheid, ernstige erfelijke medische problemen bij de indigenous bevolking, taalvaardigheden en opleiding in de remote gebieden aan de ene kant.

Dan is er het politieke spectrum en een kiessysteem dat anders werkt dan in NL en veel meer een tweedeling links-rechts (Labour-Liberals) in de hand werkt. Coalities van 4 min of meer gelijkwaardige partijen zoals het huidige NL kabinet zul je hier niet zien, het model is meestal dat een van de kleinere partijen aan beide zijden met de groten meestemt om aan een krappe meerderheid te komen (een soort 'lijstverbinding' die in NL tegenwoordig illegaal is).

En ook het klimaat en milieu spelen hier een veel dominantere rol. De vervuiling door de mijnbouw, pijpleidingen en fracking, de intense droogte van het continent (11 jaar aaneengesloten vrijwel geen regen) en het gebrek aan rivieren, de devastating floods ieder jaar in het noorden, de jaarlijkse vernietigende bushfires hebben allemaal invloed op health and wealth van de inwoners. Dat geeft wel een verklaring voor het flegmatisme en de rough edge van de Australische aard.

Ook zijn er grote problemen in de zorgsector, zoals structureel abuse in aged care en een schreeuwend tekort aan mental health care. En net als in liberaal NL wordt hier ook liever bezuinigd dan geinvesteerd in die sector. COVID-19 heeft die zaken sterker aan de oppervlakte gebracht.

Cultureel zie je hier inderdaad een makkelijkere gelijkwaardigheid in de werkomgeving, met name in high finance, IT, corporate business en politiek die allemaal 'global' zijn. Ook rural bedrijven zoals farms maken weinig onderscheid, het is daar een kwestie van alle hens aan dek zonder hierarchie. Wat meer archaische toestanden heb ik wel meegemaakt in het middengebied van loonarbeiders en werknemers. Maar dat is heel moeilijk te generaliseren. Wat wel opvalt is dat Australiers wel direct zijn, maar dat is niet hetzelfde als openheid. Er is hier een soort Britse verhuldheid en beleefdheid, vaak verstopt onder ongelooflijk creatieve humor, die voor het oog wat afstandelijkheid veroorzaakt. Ik hoor van sommige nieuwe immigranten dat ze het moeilijk vinden om zaken op het werk echt bespreekbaar te krijgen (heb ik zelf niet ondervonden) of om diepgaande vriendschappen met Australiers te sluiten. Maar ook dat is niet te generaliseren, want het spectrum aan immigranten is hier breder dan waar ook ter wereld. Er zal veel van onze eigen houding afhangen.

Misschien is het interessant om wat meer over de geschiedenis en ontwikkeling te weten? Zeer aanbevolen is de dvd/TV-serie First Australians. En een goed boek is ook nooit weg.


 
Last edited:
@Emulate Zonder de discussie over de AG nu te kapen, maar is die links-rechts vergelijking tussen labor-libnats wel correct? Ik dacht dat er binnen beide partijen een linker- en een rechterflank is? En dat het verschil meer zit tussen liberaal (kleine overheid) en rural (nat's) en labor (overheid doet meer voor je)? En... is de huidige regering niet het grote voorbeeld van een coalitie? ;) Serieuze vragen hoor, want ik probeer het systeem hier ook wat beter te begrijpen...
 
@Emulate Zonder de discussie over de AG nu te kapen, maar is die links-rechts vergelijking tussen labor-libnats wel correct? Ik dacht dat er binnen beide partijen een linker- en een rechterflank is? En dat het verschil meer zit tussen liberaal (kleine overheid) en rural (nat's) en labor (overheid doet meer voor je)? En... is de huidige regering niet het grote voorbeeld van een coalitie? ;) Serieuze vragen hoor, want ik probeer het systeem hier ook wat beter te begrijpen...
Yep. Absoluut veel betere analyse.
 
Oh... OK :) Ik hoopte op een uitgebreide(re) uitleg omdat het niet klopte wat ik zei... :D
Kijk, over het politieke systeem hier kun je 5-wekenlange verhandelingen schrijven maar dat moeten anderen maar doen. Ik heb het alleen maar aangestipt omdat het hier een of-ofsysteem is, het wordt Labour of Libs met niks ertussenin. De huidige 'coalitie' heeft maar 1 zetel meerderheid. Ook het preferential voting en het mandatory voting hebben invloed. Wat ik wilde zeggen is dat er hier niet zo gepolderd wordt als in NL en dat werkt meer tweedeling in de hand. In NL is het politieke spectrum meer een bell curve, een glijdende schaal, wat een representatie is van de NL volksaard. Er moet in NL altijd gedebatteerd en onderhandeld worden, het is hier wat autocratischer.
 
@Emulate Zonder de discussie over de AG nu te kapen, maar is die links-rechts vergelijking tussen labor-libnats wel correct? Ik dacht dat er binnen beide partijen een linker- en een rechterflank is? En dat het verschil meer zit tussen liberaal (kleine overheid) en rural (nat's) en labor (overheid doet meer voor je)? En... is de huidige regering niet het grote voorbeeld van een coalitie? ;) Serieuze vragen hoor, want ik probeer het systeem hier ook wat beter te begrijpen...
Ik vind dat de huidige regerings "coalitie" niet hetzelfde is zoals we dat in Nederland benaderen. De liberals/nationals "coalitie" wordt gevormd voorafgaand aan de verkiezingen om samen de meerderheid te kunnen winnen; beide partijen zijn gelijkwaardig op het links/rechts spectrum en doen dit al tientallen jaren, maar de Liberals zijn "by convention" leidend. In Nederland mag de partij met de meeste zetels na de verkiezingen, wat verre van de meerderheid is, proberen een meerderheid dmv coalitie te vormen met een of meerdere andere partijen en tot een regeerakkoord te komen. Dit geeft dan ook meestal een regering met wat meer uiteenlopenede visies en idealen en vereist dan ook de nodige onderhandeling. Het trekt het beleid automatisch meer naar het midden.

Ja, binnen de partijen lopen de meningen ook uiteen. Waar is dat niet het geval? Maar als partij staan ze ergens voor en meestal wordt er dan ook als een blok gestemd (in sommige gevallen worden alle leden simpelweg gedwongen om met de partij mee te stemmen). Ik denk niet dat je politiek gezien lang zal overleven als je rechtse idealen hebt in de Labour partij of vice versa. Denk maar aan hoe de rechterflank van de Liberals (en de Nationals) het beleid op het gebied van climate change naar rechts hebben getrokken en leiders zoals Turnbull die daar een iets meer linkse kijk op hebben worden er uitgewerkt.

Ik denk dat de verschillen wel wat groter zijn dan kleine vs grote overheid. Climate change, pro-live vs pro-choice zijn andere voorbeelden waar de partijen lijnrecht tegenover elkaar staan.
 
Last edited:
  • Like
Reactions: AJ
Nieuw kabinet. ETA. Belangrijkste in mijn ogen: Christian Porter's demotie naar een lulbaantje als minister, Michaelia Cash als de nieuwe AG (ze is een vrouw en daar houdt het wel zo'n beetje mee op), Linda Reynolds' demotie van Defence naar ook een lulbaantje als minister, en Peter Dutton vertrekt bij Home Affairs om plaats te maken voor een vrouw (hoera). https://www.theage.com.au/politics/...ounces-cabinet-reshuffle-20210329-p57exa.html
 
Last edited:
@Emulate , je raakt al aardig ingeburgerd met deze verbale sexual harassment naar vrouwen. Je had het in dit geval beter kunnen hebben over een kutbaantje. :D
Laat ik het zo zeggen, ik gruw van political window dressing in het zicht van federal elections, ik ben het tegenovergestelde van een liberaal, en ik heb geen hoge pet op van de capability van de vrouwen in kwestie. Als je dat sexual harassment wil noemen, by all means.
 
Laat ik het zo zeggen, ik gruw van political window dressing in het zicht van federal elections, ik ben het tegenovergestelde van een liberaal, en ik heb geen hoge pet op van de capability van de vrouwen in kwestie. Als je dat sexual harassment wil noemen, by all means.
Nee hoor, was zeker geen kritiek. Maar het onderwerp/probleem wordt wel groter met iedere nieuwe dag. Overigens zou het mij verbazen als het probleem zich beperkt tot de rechterzijde van het parlement. Tragisch want juist op dat niveau verwacht je toch een voorbeeld functie
Wat dat betreft is het toch wel enigzins een afspiegeling van een donkere zijde van de Australische maatschappij waar het de geestelijke en fysieke haressment van vrouwen betreft en wat we iedere dag weer kunnen lezen in het nieuws.
.
 
Nee hoor, was zeker geen kritiek. Maar het onderwerp/probleem wordt wel groter met iedere nieuwe dag. Overigens zou het mij verbazen als het probleem zich beperkt tot de rechterzijde van het parlement. Tragisch want juist op dat niveau verwacht je toch een voorbeeld functie
Wat dat betreft is het toch wel enigzins een afspiegeling van een donkere zijde van de Australische maatschappij waar het de geestelijke en fysieke haressment van vrouwen betreft en wat we iedere dag weer kunnen lezen in het nieuws.
.
Helemaal met je eens. En voor wat betreft dat rechterkant: nee. Herinner je je Labour's Bill Shorten-aantijgingen nog? Het speelt over het hele politieke speelveld. Een verschil is, mogelijk, dat Bill Shorten actief heeft gevraagd om en meegewerkt aan een onderzoek. Maar de giftige cultuur heeft alle wandelgangen doordrenkt.

Of het probleem groter wordt, weet ik niet. Als moderator van het grootste anti-abuse platform ter wereld geloof ik dat het alleen maar meer zichtbaar wordt doordat de overlevers zich veilig genoeg voelen om het uit te spreken (dat is op zich goed natuurlijk). En het is ook niet misogynie alleen, ook mannen worden misbruikt, minderheden, rassen, klassen, de LGTHBQ-plus community, gehandicapten, bejaarden (de uitzending van 7.30 over de diefstal, rape en mishandeling in aged care gezien?). Ik weet niet meer in welke mate wat speelt in NL, of dat ook zo'n toxische parlementaire cultuur heeft of dat het alleen maar meer onder de pet gehouden wordt.

Het is belangrijk dat het aan het licht komt en nieuwe migranten in Oz weten wat er speelt, zodat ze dit kunnen meenemen in hun besluitvorming.

Iets heel anders is dat ik persoonlijk minus nul vertrouwen heb in deze federale regering en de Libs. Dat is geen informatie, alleen mijn opvatting.

 
Last edited:
Back
Top