De Bergwerffjes...

De Bergwerffjes

De Bergwerffjes

New Member
Hallo allemaal,

We hadden al een aantal keren meegelezen op dit forum en we dachten dat het wel eens tijd werd dat we ons ook netjes aanmelden en voorstellen...

Wij zijn Jasper en Bianca, wij zijn nu (weer opnieuw) helemaal aan het beginstadium van het eventueel emigreren naar Australië met onze zoon Thomas van bijna 5.
Om bij het begin te beginnen, we hebben elkaar leren kennen in Rainbow Beach toen we een jaartje aan het backpacken waren...
Eenmaal thuis hadden we allebei zo'n heimwee naar dit prachtige land dat we besloten om een poging te wagen een visum te bemachtigen en er voorgoed te gaan wonen. Het visum was zo goed als rond (ik was destijds kapster met een hoop werkervaring en al mijn diploma's) maar toen nam ons leven een andere wending en hebben we toch, met pijn in ons hart, besloten hier te blijven.

Inmiddels zijn we 7 jaar verder en (je voelt em al aankomen...:rolleyes:) het knagende gevoel is nooit weg gegaan...
We hebben hier een goed leven, alles in kannen en kruiken, maar ja... is dit het nou, waar we gelukkig van worden?

Dit heeft ons doen besluiten om toch nog maar een poging te wagen en te kijken of we nog een visum kunnen krijgen... We zitten nu dus nog maar in het traject waar het bedrijf dat ons (hopelijk) gaat helpen aan het uitzoeken is hoe groot de kans op een visum is voor ons...
We weten nog niet precies waar we naar toe willen te wonen, wel zuidelijk, maar of het oost of west wordt zijn we nog niet uit... Suggesties en tips zijn dus altijd meer dan welkom ;).

Groeten,
Bianca en Jasper

Ps, kan niet wachten om me weer in de laid back mentaliteit te storten, het voelt als dat warme bad dat we al zo lang hebben moeten missen... Wie weet pikken we al wat van dat gevoel op hier op het forum :D
 
Welkom! Wat dapper om de draad weer op te pakken!
Ben benieuwd of jullie bij eerste poging al een idee hadden waar je te vestigen?
 
Dank jullie wel! De eerste keer hadden we Cairns in gedachten. Mijn man wilde daar dan graag duikles gaan geven. Hij had daar al op een duikboot gewerkt (geen onderzeeër maar zo'n catamaran waar je meerdaagse duiktrips mee maakt :p) als gids en hij hoopte daar terug te kunnen komen.

We weten nog niet eens of het überhaupt zal gaan lukken een visum te krijgen maar ik heb nu al buikpijn van spanning hoe ik het mijn ouders ga vertellen...
 
Heb wel eens gedoken met een NL instucteur vanaf een catamaran. Maar dat was net wat zuidelijker bedenk ik me nu (whitsunday's)

Welkom en succes
 
Succes met alle plannen. Herkenbaar, dat knagende gevoel:rolleyes:. Goed om de kansbeoordeling te laten doen, dan weet je in ieder geval wat de mogelijkheden zijn en kun je langzaam een weg uitstippelen! Wij hebben er voor gekozen om onze ouders vanaf het begin te betrekken bij de plannen en bij de procedure. Voor ons voelde het goed, ook voor de acceptatie. Want voor hun is het ook een heel proces om ons los te kunnen laten en we wilden hen niet pas na het verkrijgen van een visum verrassen met een plotseling vertrek. Keep us posted!
 
Ja, ik denk ook dat dat het beste is. Zodra we horen dat we een goede kans maken op een visum gaan we het vertellen. Het heeft geen zin ze nu al van slag te brengen met in hun ogen slecht nieuws als het straks toch niet doorgaat... Eerst dat maar afwachten dus... Spannend hoor. Hoe ver zijn jullie Dani en Roy?
Afterbang, wanneer ga jij naar OZ?
 
Hoi Bergwerffjes, wij hebben na de kansbeoordeling in 2011 eerst ons huis verkocht. In juli 2012 zijn we echt met de procedure gestart, aangezien we het huis als enorm struikelblok zagen als we dit niet verkocht kregen. Gelukkig is dat allemaal erg vlotjes gegaan. In maart ' 13 hebben we alle documenten beedigd vertaald en gecertificeerd aangeleverd. De beroepserkenning nij EngAus was echt a hell of a job:confused:>:D! Daar gaan heel wat weekenden, dagen, avonden en uren in zitten, jeetje..! De doorlooptijd was ook zo'n 6 maanden, dus we hebben 2 weken terug pas bericht gehad dat de beroepserkenning is goedgekeurd. Inmiddels gaat alles heel vlotjes: de EOI is ingediend en 3 dagen later kregen we bericht dat we onze aanvraag voor State Sponsorship mochten indienen bij de government of WA:up:. Dus nu maar hopen dat dit ook redelijk snel gaat en dat we snel ons visum kunnen aanvragen:D. Ik heb geen idee hoe lang alles nog duurt, maar voor mijn gevoel zit de vaart er nu in! Spannend he allemaal, we willen zo graag! Hopelijk kunnen we in januari a.s. vertrekken! (hopelijk ben ik niet te optimistisch...:rolleyes:)
 
Dat met de ouders blijft een precair punt. Hier is het idee eerst de beroepserkenning af te wachten, is die positief, dan gaan we onze naasten inlichten. Maar het blijft per geval een persoonlijke keuze, die je ook gevoelsmatig moet maken. Zitten veel afwegingen aan, vooral ook te maken met de conditie en de draagkracht van de ouders.
 
Dani en Roy, Oeh dat is inderdaad wel erg spannend allemaal. Dus in januari vertrekken, dat is al best snel. Hoe hebben jullie het opgelost met woonruimte nadat jullie huis verkocht was? Bij ons zal het nog een paar jaar duren voordat we nar Australië toe gaan maar misschien is het wel een goed idee om het, na een positieve kansbeoordeling, toch te koop te zetten... We wachten eerst nog maar even af...

Mountains, ik denk ook dat ik het heel moeilijk ga vinden om nog maanden mijn mond te houden tegenover iedereen. Ik zit er in mijn hoofd zo vol van dat ik me vroeg of laat een keertje verspreek en dat is ook niet de manier waarop ik het wil gaan zeggen. Eerst de kansbeoordeling maar afwachten...
 
Beste Bergwerffjes,
Fijn om weer eens een noorderling te horen met dezelfde plannen. Dacht zo langzamerhand dat het alleen nog maar Brabo's waren.
Wij hebben alleen onze beste vrienden over onze plannen verteld en maar een deel van de familie. Klinkt gek, maar dat heeft alles met karakter en conditie (zoals Mountains zegt) van personen te maken en of ze een beetje hun mond kunnen houden.. Als ons huis is verkocht, kunnen we tegenover iedereen open kaart spelen en ook wij kijken enorm uit naar dat moment! En dan nog hebben ze een half jaar om aan het idee te wennen, want onze honden moeten nog mee. Maar er moet ook nog gewoon brood op de plank en in de huidige huizen en banenmarkt moet je beetje voorzichtig zijn. Wij hebben ons huis pas te koop gezet nadat het visum was verleend. Want anders wilden we hier voorlopig niet weg.
Veel succes met alle plannen!
 
Dani en Roy, Oeh dat is inderdaad wel erg spannend allemaal. Dus in januari vertrekken, dat is al best snel. Hoe hebben jullie het opgelost met woonruimte nadat jullie huis verkocht was? Bij ons zal het nog een paar jaar duren voordat we nar Australië toe gaan maar misschien is het wel een goed idee om het, na een positieve kansbeoordeling, toch te koop te zetten... We wachten eerst nog maar even af...
Click to expand...

Wij hebben in eerste instantie vorig jaar een huis gehuurd dat te koop stond, in het kader van de leegstandwet. De eigenaren waren ook geemigreerd naar Australie, dus zij blij dat er huur binnen kwam en wij blij met een fijne woonruimte. We hadden een beetje ingeschat dat het huis wat minder snel verkocht zou worden. Rond de kerst kwamen de eerste kijkers en al snel werd het huis toch verkocht. Vervolgens zijn we naar een vakantieboerderij verhuisd in hetzelfde dorp. Een schot in de roos voor ons, want onze jongens van 4 en 6 hebben het hier super naar de zin! Ze genieten van het buitenleven, we hebben een hele grote wei achterom met speeltoestellen, trampoline etc., en daarbij hebben we hele leuke buurkinderen waar ze elke dag samen mee buiten spelen. Ze hebben al maanden geen TV meer aangeraakt! Ideaal voor ons! En de mensen die het verhuren zijn zo lief dat we hier mogen wonen totdat we vertrekken. Onze meubels staan opgeslagen in een kantoorruimte op het werk van mijn man. Alles is al klaar en ingepakt, dus...we're ready for take off!
 
Dani & Roy said:
Wij hebben in eerste instantie vorig jaar een huis gehuurd dat te koop stond, in het kader van de leegstandwet. De eigenaren waren ook geemigreerd naar Australie, dus zij blij dat er huur binnen kwam en wij blij met een fijne woonruimte. We hadden een beetje ingeschat dat het huis wat minder snel verkocht zou worden. Rond de kerst kwamen de eerste kijkers en al snel werd het huis toch verkocht. Vervolgens zijn we naar een vakantieboerderij verhuisd in hetzelfde dorp. Een schot in de roos voor ons, want onze jongens van 4 en 6 hebben het hier super naar de zin! Ze genieten van het buitenleven, we hebben een hele grote wei achterom met speeltoestellen, trampoline etc., en daarbij hebben we hele leuke buurkinderen waar ze elke dag samen mee buiten spelen. Ze hebben al maanden geen TV meer aangeraakt! Ideaal voor ons! En de mensen die het verhuren zijn zo lief dat we hier mogen wonen totdat we vertrekken. Onze meubels staan opgeslagen in een kantoorruimte op het werk van mijn man. Alles is al klaar en ingepakt, dus...we're ready for take off!
Click to expand...
Wauw! Wat een mazzel kun je hebben! Geweldig!
 
Hey Bergwerffjes, hebben jullie toevallig familie gehad die in de Antillen/Suriname hebben gewoond? Deze naam kom ik nl niet vaak tegen ;)
 
You must log in or register to reply here.
Back
Top