Misschien niet een alledaagse discussie maar aangezien wij allemaal, graag naar Australië willen gaan of er reeds wonen en het er heel goed naar ons zin hebben vroeg ik mij toch even af hoe het nu is met de mensen die nadat ze in Australië hebben gewoont dan weer terug komen naar Nederland. Ik heb er namelijk enkele ontmoet.
Één iemand die meet heimwee terug kwam, miste haar familie. Zag het na 8 maanden zonder moeder / vader / broer, ooms en tantes niet meer zitten en kwam terug naar Nederland. Tsja, vrij logisch als je zo'n hechte band hebt met je familie denk ik wel.
Een ander die echter terug kwam met een verhaal over Australië zelf. Dat hij moeilijk contact kreeg met andere mensen. Enkele vrienden had hij wel, maar die dronken heel veel terwijl hij er zelf niet bepaalt een liefhebber van is en dat het daardoor wel eens moeilijk liep en dat dat de voornaamste reden was om terug te keren naar Nederland.
En weer een ander, Ja het gebeurt echt, die haar baan had opgezegd, huis verkocht, auto verkocht de belangrijkste spullen zouden naar Australië gaan om dan na door de douane op Schiphol te zijn gegaan. Nog niet in het vliegtuig en op dat moment besloot om (jullie voelen hem wel aankomen) niet naar Australië te gaan! In huilen uit te barsten en terug naar huis te willen. Ze kon nog terug en met haar ouders mee.
Zijn het echt allemaal emotionel kanten om Australië te verlaten. Ik hoop en ik denk ergens wel van Ja. Natuurlijk zijn er wel negatieve kanten aan Australië zoals met elk ander land, Nederland uiteraard niet uitgezonderd maar kennen jullie nog meer redenen van mensen om het land te verlaten?!
Gisteren zat ik met een Australische kennis te praten, hij woont in Geelong (Victoria) en vond het o.a. ongelofelijk dat wij een Engelse test moeten afleggen en niet te begrijpen dat wij als het nodig is $100000,= investeren voor een jaar voor maar 5 punten. Mijn reactie: "Tsja, zo graag willen wij nou naar Australië en die 100000 scheelt jou weer op je belastinguitgaven. Wees er maar blij om".
Één iemand die meet heimwee terug kwam, miste haar familie. Zag het na 8 maanden zonder moeder / vader / broer, ooms en tantes niet meer zitten en kwam terug naar Nederland. Tsja, vrij logisch als je zo'n hechte band hebt met je familie denk ik wel.
Een ander die echter terug kwam met een verhaal over Australië zelf. Dat hij moeilijk contact kreeg met andere mensen. Enkele vrienden had hij wel, maar die dronken heel veel terwijl hij er zelf niet bepaalt een liefhebber van is en dat het daardoor wel eens moeilijk liep en dat dat de voornaamste reden was om terug te keren naar Nederland.
En weer een ander, Ja het gebeurt echt, die haar baan had opgezegd, huis verkocht, auto verkocht de belangrijkste spullen zouden naar Australië gaan om dan na door de douane op Schiphol te zijn gegaan. Nog niet in het vliegtuig en op dat moment besloot om (jullie voelen hem wel aankomen) niet naar Australië te gaan! In huilen uit te barsten en terug naar huis te willen. Ze kon nog terug en met haar ouders mee.
Zijn het echt allemaal emotionel kanten om Australië te verlaten. Ik hoop en ik denk ergens wel van Ja. Natuurlijk zijn er wel negatieve kanten aan Australië zoals met elk ander land, Nederland uiteraard niet uitgezonderd maar kennen jullie nog meer redenen van mensen om het land te verlaten?!
Gisteren zat ik met een Australische kennis te praten, hij woont in Geelong (Victoria) en vond het o.a. ongelofelijk dat wij een Engelse test moeten afleggen en niet te begrijpen dat wij als het nodig is $100000,= investeren voor een jaar voor maar 5 punten. Mijn reactie: "Tsja, zo graag willen wij nou naar Australië en die 100000 scheelt jou weer op je belastinguitgaven. Wees er maar blij om".