Emigratie naar Australië - De negatieve kanten???

Ik ben bang voor de dubbele heimwee. Bang is een groot woord, omdat ik mezelf totaal niet herken in de emotionele situaties die in het begin van deze thread werden omschreven, maar ter illustratie: Na een halfjaartje stage op Curacao was ik best blij om weer 'thuis' te komen, en eigenlijk ben ik dat na elke lange en verre vakantie wel. Mijn gevoel is dan vaak 'wat is alles hier lekker gewoon'. Maar als ik straks een jaar of twee in Australie kan werken dan maak ik, zeker gegeven de positieve gevoelens die hier overheersen, best kans dat ik er niet meer weg wil. En dat ik dus, als ik weer 'thuis' ben heimwee heb naar 'daar' en omgekeerd... Ik kan me overal ter wereld wel redden en hecht ook niet echt aan een plaats. Toch denk ik wel in termen van 'thuis'.
[introspective mode off]  :wink:
 
Snap wel wat je bedoelt... Hoe voel je je over een aantal jaren, zodra je daar ook je dagelijkse leventje op rolletjes hebt. Komt dan de heimwee en voel je je nergens meer thuis of kun je hier zo mee omgaan dat je er geen last van krijgt....

Half jaar in aussie geweest en nog geen dag last van heimwee gehad, maarja dan ben je natuurlijk ook op vakantie (wijze woorden van nederlanders die nog nooit in Aussie zijn geweest en het hier ook allemaal wel prima vinden)....

Tja, lastig onderwerp, maar wel goed om hier ook over na te denken....vooral goed relativeren...
 
van de andere kant, wie niet waagt wie niet wint, dus tja, je komt er maar op 1 manier achter....En stel dat het tegenvalt, dan heb je het in ieder geval geprobeerd en hoef je niet heel je leven te denken....had ik maar!!!!

(Even als toevoeging, was net iets te snel)
 
Nou ja, om maar even dat Curacao-voorbeeld te gebruiken: Ik vloog terug op 23 december, het was een kraakheldere dag. Ik was vertrokken van een Curacao dat, zo aan het eind van het jaar, zijn ergste warmte een beetje kwijt was (vonden wij dan, een vriendin van een van ons die op bezoek was vanuit NL wist niet waar ze het moest zoeken met 28 graden 's avonds) en keek door het raampje van het vliegtuig naar Zeeland met z'n Deltawerken dat onder ons langs trok. Ik zag snelwegen (voor het eerst sinds tijden), sporen waarlangs zich van die lange gele dingen bewogen (idem) en bouwland met sloten er in (dito). En naar mate het vliegtuig verder daalde ontwaarde ik mensen die op die sloten stonden! Verdomd, het was natuurlijk winter!

En dat heb ik geweten. Het was de winter van de laatste Elfstedentocht, en bij mijn aankomst min 12 graden. Da's 40 graden omlaag! De rest van die winter heb ik, toch allesbehalve een koukleum, onder drie dekbedden gelegen. Maar het beeld op TV van een Bonkevaart vol zingende mensen met een politieagent midden op het ijs als dirigent is me wel bijgebleven. Op Curacao zorgde ik er wel voor dat ik ver bleef van die @$%* corrupte en intimiderende politieagenten... had ook iets met mijn toenmalige knettergestoorde racekever te maken misschien  :cool:
 
Ik zit alle verhalen eens te lezen en ik moet toch effe wat kwijt:
Heimwee hebben en je alleen voelen snap ik heus wel. Het is ook niet makkelijk.  Het belangrijkste is alleen om het allemaal niet te gaan idealiseren!
Australie niet en als je straks in Australie zit moet je ook Nederland niet gaan idealiseren.
Vooral; als je een langere tijd weg bent en je komt weer terug dan zul je zien: mensen en tijd in NL gaat ook verder. Die club waar je bij zat hoeft helemaal niet meer zo gezellig te zijn als vroeger. Die vrienden die je had hebben ook een ander leven gekregen (kids, uit elkaar?).
Het belangrijkste is dat je er van maakt wat jij wilt. Als je alleen bent: join een club; bevalt het niet, stop je er weer mee. Er zijn kansen genoeg om je niet alleen te voelen. Je moet dus niet elke avond in je kussen duiken maar noujuist iets opzoeken. Je zult dan versteld staan van wat je allemaal tegen komt!
THINK POSITIVE PEOPLE!!! (en een hart onder de riem hoor!)

Marina
 
Prima Marina!! goed advies!!:up:

Inderdaad......je moet er natuurlijk wel wat voor doen. En dat geldt niet alleen als je een nieuw leven gaat starten in het buitenland maar ook als je binnen Nederland verhuist, een nieuwe baan begint, etc.
Wij wonen hier nu 9+ bijna 10 jaar en hebben nog nooit spijt gehad en gelukkig ook nog nooit echt heimwee. Tuurlijk mis je bepaalde zaken op zijn tijd.....en inderdaad zo'n plaatje van schaatsers op het ijs is wel heel bijzonder maar dat is echt maar een moment opname (wel een bijzondere)  :)
Als je heimwee krijgt doe er dan iets mee, ga er gewoon voor zitten en probeer te relativeren wat het nou precies is wat je zo erg mist.

Aller, aller belangrijkste is om met en positiieve insteek deze kant op te komen! enneh....als het even kan gewoon eerst eens observeren hoe mensen hier met elkaar omgaan. Dat houdt in dat je soms tot 10 (of 20 :evil:) moet tellen voordat je met een "ongezouten Nederlandse mening" op de proppen komt :-D Nederlanders zijn namelijk behoorlijk direct en sommige dingen gaan hier nou eenmaal net iets anders.

Groetjes
Syl
 
ik heb ook eens nagedacht over heimwee ,en dan denk ik  dat het vooral een gevoel is van het missen van het vertrouwde en bekende, maar als je daar  bent met z'n allen(je eigen gezin) kan het toch niet onoverkomelijk zijn.

groetjes Manja
 
You must log in or register to reply here.
Back
Top