Emigratie van mensen 40+

T

twov

Member
Zijn er hier ook mensen die al in hun veertiger jaren waren wanneer ze geëmigreerd zijn en hoe hebben jullie dit ervaren?
 
Yep geen probleem. Het is meer je instelling dan je leeftijd die van belang is, is mijn mening.
 
En jullie hadden niet het gevoel dat je in het thuisland juist al wat té veel had opgebouwd om dan ergens anders terug van 0 te beginnen? Ik heb ook zo de bedenking dat je de achterstand van 20 jaar werken aan een loon naar Belgische maatstaf tgo mensen die al 20 jaar een loon naar Ozzie standaard hebben gehad, nooit echt meer kan goedmaken en dat je dus sowieso op de huizenmarkt en zo al in een enorm nadeel zit (en de huizen zijn er al zo duur en de levenstandaard in het algemeen). En ja, ik weet het wel, als economische verbetering het enige is dat meespeelt, dat we dan misschien beter niet gaan, maar het gaat niet enkel om het voor ons even wat beter te hebben in het leven dat ons nog rest, maar ook om de toekomst van onze kinderen (die nog jong zijn, we zijn laat aan kinderen begonnen) en hun "erfdeel".
 
Wij waren bijna 44 en 50. Geen momentje spijt! We genieten Vd andere levensstijl en hebben niet het idee dat we hebben moeten inleveren. Het leven is hier goed maar anders!
 
Was ook 40+ toen we hier kwamen met 2 kids toen 10 en 5 en nooit spijt gehad. tuurlijk laat je bijna een heel leven en ervaring achter en moet weer alles opnieuw opbouwen. Maar dat zie ik als een uitdaging en niet als een obstakel. En uiteraard zijn sommige dingen hier minder goed (bijv. sociale voorzieningen, tandarts, school uniform en je heb voor elk dingetje/beroep een licentie nodig enz) maar er zijn ook heel veel dingen beter of gelijk (prachtige natuur, meer ruimte, heel snel je belasting teruggave op je rekening enz). Dus het leven is hier zeker niet slecht maar wel anders :).
 
Wij waren/zijn 50+ en recentelijk verhuisd. Geen spijt gehad.

Als je het economisch bekijkt dan kan je misschien beter thuis blijven. Inderdaad is het een nieuwe start en moet je een hoop zaken opnieuw leren, met name hoe bepaalde zaken zijn geregeld (zoals verzekeringen), hoe de huizenmarkt werkt, een vriendenkring en netwerk. Ook met je werk moet je jezelf opnieuw bewijzen want niemand die jou kent. Dat is soms ontmoedigend en dan denk je waar je in hemelsnaam aan begonnen bent. Daar in tegen is het hier als oudere een stuk makkelijker om een baan te krijgen dan in Nederland, als je over de juiste ervaring beschikt.

Maar er zijn ook veel plussen. Het is een prachtig land, en ik geniet elke dag van het mooie weer, de stukjes bushland die je overal in en om Sydney vindt, de vriendelijke mensen, de (meestal) hoffelijkheid in het verkeer, en het water dat rond Sydney volop aanwezig is.
Ik geniet ook elke keer weer als ik naar een winkelcentrum rij en de eerste drie uur gratis kan parkeren. Kom daar maar eens om in Nederland.

Een grote stap als emigratie moet je niet louter economisch bekijken, maar ook immaterieele aspecten en het gevoel. Wij willen elke dag genieten en niet onze laatste dagen 'uitzitten in Nederland' .
 
Wij waren bijna 50 toen we zes jaar geleden naar Australie verhuisden. Nooit heimwee, maar wel eens twijfels gehad. Inderdaad over het materiële; het verkopen van ons huis in Nederland in een slechte tijd en het opnieuw kopen van een huis in een dure tijd hier en de kosten voor de studie van mijn dochter (bij elkaar ook weer een bescheiden huis). Maar er staat genoeg tegenover (klimaat, natuur, ruimte) en ik zou echt niet meer terug willen.
 
twov said:
Zijn er hier ook mensen die al in hun veertiger jaren waren wanneer ze geëmigreerd zijn en hoe hebben jullie dit ervaren?
Click to expand...
Een ander perspectief ten aanzien van land verhuizen op + leeftijd: wanneer je een ingrijpend persoonlijk event overkomt (ziekte, arbeidsongeschiktheid, werkloosheid) ben je op je netwerk aangewezen; een netwerk dat je net aan het opbouwen bent. Een medische wereld, sociale kaart of arbeidsmarkt functioneert hier anders dan in Nederland. Geen kwestie van beter of minder maar gewoon anders. Als jou die (eufemistisch gestelde) 'minder positieve gebeurtenissen' overkomen, merk je het belang van of gebrek aan opgebouwde 'lands ervaring' en een solide sociaal netwerk. Die 'lands ervaring' is eerst opgedaan met de 'roze bril' van de aankomst, en leidt tot een meer evenwichtig beeld na verloop van tijd. Als je dat eerste enthousiasme niet had gehad, was je hier nooit gekomen! De energie van het enthousiasme heb je nodig; dat biedt je de zgn. draagkracht om negatieve ervaringen te verwerken; en uiteindelijk een evenwicht te vinden. Je sociale netwerk is in opbouw en kun je nog niet (zwaar)belasten met de ervaringen die andere 'mede land verhuizers' niet hebben gehad, en waarover je zelf misschien liever niets wilt weten. Immers: dat past niet bij de 'roze bril' die je misschien nog op hebt en het evenwicht dat je aan het opbouwen bent. Simpelweg het ondergaan van ronduit (zware) persoonlijke events maakt het veel duidelijker wat een lands verhuizing werkelijk inhoudt. Helaas zijn de kansen op dergelijke persoonlijke events (ziekte, arbeidsongeschiktheid, werkloosheid etc) eenvoudigweg groter als je wat ouder bent: een risico dat je beslist niet moet vergeten mee te nemen in een besluit van land te verhuizen.
 
Interessant @petra963 ! Wellicht is het wel handig om die roze bril even op te hebben om de veranderingen wat te verzachten.

We moeten zelf nog aankomen in Australia dus geen ervaringsdeskundige. Iets waar ik aan dacht toen ik je stukje las:

Het is ook wel fijn om wat ouder/ervaren te zijn voor een migratie. Ik heb nu meer levenservaring, helaas soms ook echt vervelende zaken. Ik ben nu wat rustiger, evenwichtiger dan toen ik jong was. Meebuigen en terugveren ipv vol tegen de richting in.


Dus ook hier geldt denk ik Cruyff's adagium: "...Elk nadeel hep zijn voordeel..."
 
Goed perspectief @petra963. Als kleine aanvulling op de persoonlijke event: ook een ziekte of overlijden van een dierbare in Nederland is vaak zeer ingrijpend. Opeens is Nederland dan wel heel ver weg.
 
FritsC said:
Goed perspectief @petra963. Als kleine aanvulling op de persoonlijke event: ook een ziekte of overlijden van een dierbare in Nederland is vaak zeer ingrijpend. Opeens is Nederland dan wel heel ver weg.
Click to expand...
Ja, had ik idd ook kunnen noemen. Wat je merkt is dat dan je flexibiliteit, je comm vaardigheden en je vaardigheid met sociale media ook een rol gaan spelen.
 
afterbang said:
Interessant @petra963 ! Wellicht is het wel handig om die roze bril even op te hebben om de veranderingen wat te verzachten.

We moeten zelf nog aankomen in Australia dus geen ervaringsdeskundige. Iets waar ik aan dacht toen ik je stukje las:

Het is ook wel fijn om wat ouder/ervaren te zijn voor een migratie. Ik heb nu meer levenservaring, helaas soms ook echt vervelende zaken. Ik ben nu wat rustiger, evenwichtiger dan toen ik jong was. Meebuigen en terugveren ipv vol tegen de richting in.


Dus ook hier geldt denk ik Cruyff's adagium: "...Elk nadeel hep zijn voordeel..."
Click to expand...

Onderzoek heeft uitgewezen dat mensen die positief in het leven staan - soms misschien niet alles even realistisch inschatten maar hun succes overschatten - uiteindelijk langer volhouden vanwege de energie die dit geeft. Een meer realistisch beeld is anderzijds prettig maar brengt ook meer kans op depressie met zich mee. Dus hou die roze bril vooral op!
 
You must log in or register to reply here.
Back
Top