Emigreren? Niet doen

Hi Lin

Het blijft moeilijk, zeker als er kindjes involved zijn. Wij wonen hier nu zo'n jaar of 9 en mijn ouders hebben het eigenlijk pas de laatste twee (?) jaar redelijk geaccepteerd. Weten nu dat het toch "echt" is. Maar zoals je zelf al aangeeft je kiest voor je gezin en dat is dapper en verstandig en het is toch mooi dat je die vrijheid hebt? Hopelijk kan je moeder af en toe op vakantie komen?

Groetjes
Syl
 
Ik heb het ook wel. Afgelopen weekend de moeder van Mark zien huilen, omdat ze het zo moeilijk vond. Mijn moeder heb ik al zien huilen, omdat ze het zo moeilijk vond.
Wat ik ook ergens wel erg jammer vind is het feit dat mijn vader over 1.5 jaar in de bijstand komt. Hij is eind 2003 ontslagen en is nu 55....  Het wordt voor hen enorm moeilijk om e.v.t. naar Oz toe te komen. Ze hebben gelukkig geen kinderen meer thuis wonen om te onderhouden, maar toch. De ouders van Mark darentegen kunnen het met gemak. Ze werken allebei en het huis waar ze wonen hebben ze al 27 jaar. Toch was zijn moeder erg bang dat ze hem gewoon nooit meer zou gaan zien... Zijn zus vertelde dat. Vind het wel moeilijk dat we ze allemaal zo'n pijn doen daarmee, maar ook ik kies voor mijn eigen leven.  Ze zeggen ook wel eens dat je je kinderen in bruikleen hebt en dat is ook zo.
 
Syl,
Het valt inderdaad niet mee en ik ben het helemaal met je eens. Ze zal zeker op vakantie komen maar ze moet schipperen tussen mij en mijn broer die met zijn gezin in Canada woont. Stiekum hoop ik dat ze over een jaar of 3 als ze met pensioen is onze kant op komt!
Annemiek, voor jou kan ik me goed voorstellen dat dit een kl*te situatie is, je weet dat je ouders het niet gemakkelijk gaan krijgen, ik hoop voor hem dat hij toch nog ergens een baan kan vinden waardoor het voor hem en je moeder toch een stuk makkelijker leven zal zijn.... Maar ook daar kan je verder niets aan veranderen, misschien dat jullie eens per jaar of iets dergelijks naar NL kunnen vliegen? Het blijft moeilijk, maar het voelt voor mij ook heel goed hoor! Buiten mijn moeder heb ik niets wat ik hier zal missen!
 
Hi!

Ik heb inmiddels uit ervaring ondervonden dat het prettiger is wanneer de fam. deze kant op komt voor vakantie i.p.v. andersom. Je wordt veel minder geleefd, kids blijven in hun vertrouwde omgeving en je wordt niet opgeslokt door allerlei "verplichte" bezoekjes van oude vrienden en bekenden. Bovendien heb ik hier ook veel meer tijd voor mijn ouders.
Neemt niet weg dat het ook best wel leuk is om naar Nederland te gaan. Maar dat is (voor mijn gevoel) allemaal veel vermoeiender en er zijn altijd mensen die vinden dat je niet genoeg tijd aan ze hebt besteed.

Ik weet trouwens wel dat het in de praktijk ook niet echt makkelijk is om  1 maal per jaar naar Nederland te vliegen. Of er is gebrek aan geld, of er is gebrek aan tijd....of erger gebrek aan allebei!  :)
Ik vind het ook heerlijk om soms gewoon een "echte" vakantie te hebben met ons viertjes.

Groetjes
Syl
 
Ik heb nu 46 vrije dagen op jaarbasis (Ben ambtenaar en heb een 36 uren contract. Ik werk 40 uur per week, dus bouw 4 ADV uren per week op) en ik heb al gemerkt dat ik er enorm op achteruit ga in Oz. 20 vrije dagen en 10 ziektedagen geloof ik. Als je al die dagen in een keer op neemt kun je volgens mij best naar NL. Een weekje NL is gewoon niet te doen, omdat de reis te lang is en te duur. Dan hou je dus niets meer over voor e.v.t. andere uitstapjes.

Het is ook allemaal zo dubbel. Ik wil zo enorm graag naar Oz, maar voel me wel een egoist. Dat komt allemaal wel weer goed en we gaan toch wel!  :lol:
 
Hallo
Ik had net een reactie gegeven op ht stukje "21 minuten" van Yannis toen ik dit ging lezen
Ik denk dat hij hier maar eens naar moet kijken en dan nog eens overwegen wat hij gaat doen.
Over het stukje zelf, ik denk dat je tegenover elk nebatief stuk een positief stuk kunt plaatsen.
Er zijn ook succes verhalen die wel goed gaan.
Dat er problemen zijn is zeker, die zijn er overal.
Oude mensen die hun kinderen niet meer verstaan omdat ze dement zijn geworden
en de taal niet meer spreken.
Maar dat probleem heb je hier ook.
Als je ouders dement worden maakt het ook niet meer uit welke taal ze spreken, het feit dat ze je niet meer kennen
is altijd even erg.
Een wel overwogen beslissing om te gaan emigreren is het belangrijkste en laat je niet leiden door
negatieve gedachten, dat gaat meestal mis.

Gr. Ton
 
Inderdaad Ton

Emigreren moet je (mijn mening) met een positieve instelling doen zover dat mogelijk is. Heb het stuk van Yannis ook gelezen maar ik krijg daar ook een beetje kromme tenen van. Wij zitten hier nu een jaar of negen en hebben nog nooit spijt gehad van onze beslissing wat niet weg neemt dat het soms best moeilijk is om familie (en je verleden) ver weg te hebben.

Zou ik het weer doen, absoluut!

Groetjes
Syl
 
Hoi Syl,

Dit zijn fijne berichten om te horen.
Wanneer je al met een negatieve instelling ergens aan begint, kan het nooit positief aflopen.

Groetjes,

Brit
 
Hi Brit

Wanneer je al met een negatieve instelling ergens aan begint, kan het nooit positief aflopen.

Nou, inderdaad! Dat geldt toch voor zo'n beetje alles in het leven? En emigreren heeft echt wel wat voeten in aarden. Bij grote twijfel...niet doen! en anders......gewoon proberen!

Groetjes
Syl
 
Ik ben nu een boek aan het lezen over hoe en wat emigreren naar Australië. Dat zegt ook als je er heen gaat vanwege de verhalen, kan je weleens heel hard terug rennen. Je moet er echt met een open blik heen gaan en niet te veel verwachten, dan zal alles wel goedkomen denk ik..

Grtz Tanne  :cool:
 
Zelf loop ik al jaren rond met het idee om naar Australie of NZ te emigreren. Als ik er nu niet voor zou gaan (nu het nog mogelijk is!) zou ik daar misschien wel mijn leven lang spijt van houden. Dat lijkt mij persoonlijk erger dan dat je na een paar jaar (om wat voor reden dan ook) besluit om terug te gaan. Natuurlijk zal het best even ploeteren zijn om weer je plekje te vinden, maar met een positieve instelling moet dat vast lukken!
 
Er was ook iemand op dit forum die zei:
- Je krijgt later spijt van dingen die je NIET gedaan hebt, als van dingen die je WEL gedaan hebt.

Mocht je er achteraf toch achter komen dat de beslissing die je toen hebt gemaakt niet de juiste was, dan is dat natuurlijk jammer, maar je hebt het in ieder geval geprobeerd!
 
Back
Top