Geen werk gevonden in Australia terug in Nederland

L

lieneke

New Member
In 2007 kregen wij een tijdelijke visum 495 gesponsord door SA.
Dat houd in dat je in SA moet wonen en werken in een skill job ( leerkracht) na 3 jaar kan die omgezet worden in permanente visum.

Mijn man is ook ICT SAP consult en ik ben Ziekenverzorgster,Doktersassistente en Pedicure.
Je zou denken wat een mogelijk heden .( NEE)

Mijn man kreeg geen baan als leerkracht hij heeft 3 maanden mogen werken in de ICT in SA.
Maar dat was niet voldoende om permanente visum te krijgen.

Wij hebben van alles gedaan fruitplukken ,schoonmaken ,inpakwerk enz maar na 2/1/2 jaar in 2010 zijn we weer naar Nederland gegaan ,Omdat wij niet aan die visum eisen vol deden.
Daarna hadden ze de visum regels veranderd hadden wij wel in aanmerking kunnen komen voor een visum .Omdat die visum type 495 niet werkte en heel veel migranten australia verlieten ( hoge werkeloosheid) En als migrant heb je het moeilijk in SA.

Terug in Nederland kunnen wij ons draai niet vinden hebben allebei werk in ons eigen vakgebied.
Maar het gemis van Australia blijft.
 
Welkom op het forum! :up:

Jammer dat het in eerste instantie niet gelukt is om een permanent visum te krijgen en jullie terug naar Nederland moesten. Zijn jullie van plan nog een poging te wagen?
 
Misschien na de verkiezing meer kans op banen en dan voor een 457 gaan? economie heeft het op het moment even zwaar.
 
Hoi Lieneke, welkom!
Wat een naar verhaal, zo kan je droom toch in stukjes vallen doordat er geen werk is gevonden. Ik kan me voorstellen dat het nu moeilijk is om je leven hier weer op te pakken. Zoals de anderen ook vragen: wat zijn jullie plannen nu? Wellicht is het een en ander inderdaad nu verandert qua visa voor jullie.
Ik denk daar inderdaad ook wel eens aan, wat als er geen werk te vinden is en de bodem van je spaarpotje in zicht is?
Succes!
 
Kan er mij iets bij voorstellen. Wij zijn 8 maanden geleden in SA aangekomen op een state sponsored visum.
Wij slagen er ook maar niet in om werk te vinden. Wij hebben gelukkig wel een permanent visum, dus wat dat betreft moeten we niet terugkeren. Maar je hebt wel werk nodig om te kunnen leven natuurlijk. :(
Onze ervaring is alvast dat SA moeilijk is. In andere staten lijken er veel meer vacatures...
 
Tot de verkiezingen eind dit jaar zal het moeilijk blijven om werk te vinden.
 
spaargeld, dat zienderogen slinkt, tijdelijke job gehad in wijnoogst, en af en toe cash jobke (verhuizer e.d.)
Is lastig. Moet niet te lang meer duren. Zou ook graag iets van Australie kunnen zien (nooit eerder geweest), maar gezien geen geld, gaat dat voorlopig niet... :(
 
Idd, er zijn zodanig veel kandidaten, dat je buiten je vakgebied al helemaal geen kans maakt (want ze willen natuurlijk liefst mensen met ervaring in de zaak)
 
Kan het mij ook wel voorstellen. Mijn vriendin krijgt ook geen werk gevonden...

Enige vereiste is dat het niet in de avonden/weekenden is. En als we een 2de auto moeten aanschaffen, moet het loon er ook wel naar zijn. Toch blijkt dat niet eenvoudig :/
 
Net terug van een kort bezoek aan Australie om ons permanente visum te valideren en eens wat recruiters in de ogen te kunnen kijken.

We zijn in Sydney, Brisbane en Melbourne geweest en het is op dit moment wel erg lastig lijkt het. De overheid gooit nog verder de rem op de economie met de laatste ronde bezuinigingsvoorstellen. Ik werk in de financiele dienstverleningen en ook daar is het moeilijk om iets te vinden. Ik merk dat ze veel uitgaan van Australische werkervaring, terwijl een hele hoop banen toch echt internationaal hetzelfde werken.

Wij hebben gelukkig nog banen en bevinden ons in de luxepositie dat we nog even de tijd hebben om rustig verder te zoeken. Het is veel vervelender als je in jullie positie zit. Veel succes.
 
Ik weet dat dit niet meteen helpt om geld in het laadje te brengen, maar vrijwilligerswerk scoort goed op een CV EN je doet Australische werkervaring en referenties op.

Ik werk in het bibliotheekwezen, wat het volgende wat makkelijker heeft gemaakt:

Ik heb destijds een sollicitatietrainig in Adelaide gevolgd. Naar mijn idee is ook dat een service die niet meer bestaat, maar voor de Adelaide-gangers: zat in Currie St tegenover het immigratiegebeuren (en die zitten op 54 of 55?). Heet: Pathways. Zit/zat op de 1e verdieping. Ze hadden altijd een grote poster ofzo voor het raam.
TAFE biedt dit ook aan, maar dat kostte destijds voor mensen met een tijdelijk visum iets als $2000 en toen dacht ik: "In geen 2000 jaar!" Maar dat terzijde :)
In ieder geval werd geadviseerd om te zoeken naar een Placement: een korte stage van een week of 4. Dit is onbetaald, maar ideaal om werkervaring op te doen.

Even in m'n geheugen gravend: het idee: benader werkgevers op jouw vakgebied en vraag of je iemand van personeelszaken mag spreken oid. Maak duidelijk dat je NIET op zoek bent naar een baan! Oei, lastig! Want natuurlijk willen we die juist wel! Geef aan, dat je (relatief) nieuw in Australie bent en wat kort werkervaring op wilt doen om je te orienteren op de arbeidsmarkt of om specifieke werkervaring op te doen.
Dit is mijn mening: ik denk echt dat dit makkelijker is in een non-profit organisatie, maar je weet maar nooit.

Ik heb mensen ontmoet die gewoon heel rigoreus met hun CV onder de arm het voor mekaar kregen een bedrijf binnen te stappen en de juiste mensen te pakken wisten te krijgen. "Dit ben ik, dit kan ik en dit kan ik voor jullie betekenen."
Niet mijn stijl (zou doodsangsten uitstaan bij wijze van), maar in sommige gevallen werkt dat dus heel goed.
Ook in mijn geval merkte ik, dat 'assertiviteit' op prijs gesteld werd.

Ik heb als biebmiep de wat minder voor de hand liggende bibliotheken benaderd: de openbare bieb daar denkt elke student meteen aan! De populaire universiteitsbiltioheken idem. Ik heb in NL ruim 8 jaar bij een theologische bieb gewerkt, kijk, dat is niet voor iedereen. Dus de Adelaide Theological Library benaderd in de hoop op een stageplek die ze niet hadden, maar ze boden me vrijwel meteen werk aan als een casual en de rest... 'is history'.

Ik snap dat dit niet DE oplossing is. God, ik ken de frustraties van solliciteren en afgewezen worden maar al te goed! Wat had ik een luxe in NL: na mijn afstuderen eerst via een uitzendbureau aan het werk en nooit werkloos geweest, totdat ik hier kwam... Ik had 1 echt sollicitatiegesprek per 3 maanden! Gelukkig was de 2e dan wel meteen bingo, maar het was enorm deprimerend, want hoewel ik casual jobs had, waardoor ik o.m. de huur kon betalen, realiseerde ik me ook verduveld goed, dat dat niet voldoende was.

Maar ik hoop dat dit in ieder geval een aantal van jullie helpt of op ideeen brengt.

Overigens, ik heb hier nooit verder werk van gemaakt, maar doordat mijn baan hier in Whyalla eerst zo enorm tegenviel, ben ik op een gegeven moment naar de lokale Tourist Info gestapt en gevraagd of ik daar wellicht een paar dagen mocht komen kijken om op die manier te kijken of dat evt iets voor me zou zijn.
Degenen die ik sprak reageerden positief, maar degene die toestemming moest geven, was een aantal weken niet aanwezig. In die periode verhuisde de bieb, kreeg ik het druk en tja, ik heb het erbij gelaten. Maar het geeft aan, dat er wellicht mogelijkheden zijn die niet zo voor de hand lijken te liggen.

Hoe dan ook, ik wens de baanzoekers heel veel succes. Laat de kop niet hangen!
 
Ik kan dit alleen maar beamen. Waar ik werk is ook een dame op zo'n vier weken placement komen werken. Ze komt uit Iran, sprak moeilijk engels maar had heel veel in haar mars. Ze was al jaar aan het solliciteren en werd nooit aangenomen, deels omdat haar achtergrond niet aansprak en deels omdat ze moeite had met de taal. Door de placement had ze een goede referentie, en na de vier weken had ze daarmee ergens anders een baan gekregen.

Zelf is mijn werk ook niet aan komen waaien, maar toen ik eenmaal een lijntje had ben ik blijven bellen en er twee keer koffie gaan drinken. Na 6 weken kreeg ik twee korte aanstellingen van 3 maanden, daarna kon ik schrijven op een 'gewone' functie van 2 jaar. Vanwege de werkervaring is dat gelukt. Hubby idem, die is eerst vrijwilliger bij een aantal vergaderingen van de branchevereniging geweest en heeft met iemand van daar in een bedrijf koffie gedronken, voor hij iets vond waar hij op kon schrijven, en hij is nu ook binnen.

Het lastigste is om dat eerste lijntje te vinden, denk ik.
 
Hoe kan je vrijwilligerswerk doen als je er geld op moet toeleggen??

Wij zouden een extra auto moeten kopen + benzine. Dan ga je al snel naar 500 dollar per maand en vooraf al ren duizendj of 3 voor een auto?
 
You must log in or register to reply here.
Back
Top