Hoe om te gaan met kids als je gaat emigreren!!!!

I

Ingriddh

XPdite Sponsor
Wij zitten momenteel (net als vele van jullie) in een onrustige situatie. En met een peuter van net drie
maakt dat het er niet makkelijker op. Hij heeft de laatste maanden al wat voor zijn kiezen gehad. En
hij is soms van slag, vraagt veel om bevestiging (hoort ook wel bij zijn leeftijd). Op het consultatieburo
zeggen ze heb het maar niet over Australie behalve als hij er zelf naar vraagt.
Maar dat gaat een beetje moeilijk om het er niet over te hebben.

Op 1 sept. is de overdracht geweest van ons huis, dus die kleine heeft ook meegemaakt dat  het huis
leeg werd geruimd. Hij heeft geholpen met dozen inpakken (op z'n manier) en hij is erbij geweest toen
de dozen werden opgeslagen in de garagebox bij vrienden.
Nu wonen we tijdelijk in een bungalow, dat is ook vreemd voor hem. Ik leg hem wel uit waarom we hier
wonen (daar vraagt die ook naar). Nu moeten we eerdaags ook weer uit deze bungalow en verkassen
we weer naar een andere bungalow. We hadden namelijk rekening gehouden met het feit dat het visum
er eerder zou zijn, dus vandaar dat we geen verlenging van de huur meer konden krijgen van deze bungalow
en we weer moeten verkassen.
En zo kan ik nog wel een aantal voorbeelden noemen, wat erbij komt kijken als je gaat emigreren.
Hij voelt ook de spanning soms maar hij weet niet wat er gaat gebeuren. Ik probeer hem zoveel mogelijk
overal bij te betrekken. Blijkbaar doet hem dat wel goed.
Wie heeft nog meer tips!
 
Hoi Ingrid,
Niet uit eigen ervaring (mijn zoontje was net twee en paste zich nog moeiteloos aan), maar misschien helpt het ook als je steeds benadrukt dat wat er ook gebeurt, jullie het met zijn drieen gaan doen? Of is dat slapende honden wakker maken?
Sterkte!
Sunburnt
 
Ik begrijp het wel, ook wij hebben ons huis verkocht en verwachten pas rond februari ons visum te krijgen.
Op 1 december moeten we eruit en voor die tijd dus op zoek naar een andere woning(of appartement tijdelijk)
Nu heeft onze zoon van 6 veel vragen en vind dit reuze spannened maar ook zijn broertje van bijna 3 krijgt natuurlijk veel van die antwoorden mee.

We betrekken ze beide bij zoveel mogelijke dingen en ik denk dat dat alleen maar goed is
En zeker doen wat je gevoel je aangeeft.
:up:

groetjes Jacky
 
Wij zijn vertrokken, vorig jaar december, met een dochtertje van 1,5 en een zoontje van 4 (bijna 5). Met name de laatste had ik vrij veel problemen mee verwacht omdat hij zich nogal hecht aan vaste waarden. Ook zat hij al sinds zijn 2,5 op school in Belgie en moest hier ook meteen aan de slag in het Engels.. Ook wij verkochten het huis, woonden 2 weken in een Bed en Breakfast, daarna 4 weken in een appartement in Sydney, vervolgens een huurwoning en nu plannen we om in december in onze koopwoning te trekken. We bespreken alles maar op een hele luchtige manier en kijken wat de reactie is. Als hij er daarna nog eens over begint bouwen we het verder uit. Tot nu toe verloopt het super en kijkt hij weeral uit naar zijn nieuwe school en vind ik hem veel flexibeler geworden, dit had ik nooit durven denken. Mijn dochter beseft het inmiddels allemaal wat beter maar heeft nog een gemakkelijke leeftijd nu. 3 jaar is moeilijker, maar maak je niet druk, die kinderen passen zich zo gemakkelijk aan. Vaak zit je er zelf meer over in dan dat het echt effect heeft op ze. Tuurlijk zijn ze van slag, maar dat waren ze misschien ook wel geweest als je niet was vertrokken en zitten ze gewoonweg in een donderwolk-periode. Probeer niet alles op de verhuis naar Australie te reflecteren, daarmee maak je het jezelf gewoon heel moeilijk! heel veel succes en als ze merken dat jullie ergens naar toe leven, dan doen zij het ook hoor!

groetjes
Jennefer
 
In ieder geval bedankt voor jullie reacties.
Eigenlijk zijn we al een jaar bezig met allerlei veranderingen in ons leven,
waarbij we onze kleine steeds betrokken hebben.
Nu nog weet hij als hij een makelaarsbord ziet die ook bij ons in de tuin heeft gestaan (als hij een bord te koop ziet van de makelaar waarbij we ons huis te koop hadden staan). Onze subaru Imprezza is ook weg (nu rijden we in een oude volvo v440) als hij er zo eentje ziet is het gelijk die weer hebben.
Meubels die verkocht werden via marktplaats en die mensen kwamen ophalen, kreeg die gewoon even een driftbui.
Ik had hem wel van tevoren uitgelegd wat er ging gebeuren, maar toch in dat koppie gaat heel veel. Meer dan wij denken.
En dan te bedenken dat die pas drie is geworden. Maar goed, we gaan we gewoon door, en hij zal past zich na enige gewenning goed
aan en hij zal daardoor ook alleen maar flexibeler zijn in Au.  :up:
 
Ja het is een hele gebeurtenis zo'n emigratie voor kinderen. Wij hebben dan 2 kinderen die meegegaan zijn en 1 die achterbleef bij zijn moeder in Nederland. Ook onze kids van 5 en 10 hebben alles meegemaakt het ergste vonden ze het afscheid nemen van de katten. De ene keer vonden ze het geweldig om te gaan de andere keer was het dat stomme land. Maar het komt goed. We zitten nu hier in Australie sinds mei en ze zijn al helemaal gewend. Alleen de eerste 2 maanden vonden ze alles stom en wilden al helemaal geen engels praten. pfff. Nu babbelen ze er op los op school en met hun vriendinnen. Dus joh maak je geen zorgen laat hem af en toe lekker dwars zijn en driftig als je eenmaal een vast plekje heb is hij weer snel de oude. En ja het is goed om hem erbij te betrekken hebben wij ook gedaan. We hebben ze zoveel mogelijk foto's laten zien waar we ons gingen vestigen.
Nou succes met de laatste dingen.
Groetjes,
Moon
The Roosters
 
[quote author=Ingriddh link=topic=9283.msg125678#msg125678 date=1222242218]
In ieder geval bedankt voor jullie reacties.
Eigenlijk zijn we al een jaar bezig met allerlei veranderingen in ons leven,
waarbij we onze kleine steeds betrokken hebben.
Nu nog weet hij als hij een makelaarsbord ziet die ook bij ons in de tuin heeft gestaan (als hij een bord te koop ziet van de makelaar waarbij we ons huis te koop hadden staan). Onze subaru Imprezza is ook weg (nu rijden we in een oude volvo v440) als hij er zo eentje ziet is het gelijk die weer hebben.
Meubels die verkocht werden via marktplaats en die mensen kwamen ophalen, kreeg die gewoon even een driftbui.
Ik had hem wel van tevoren uitgelegd wat er ging gebeuren, maar toch in dat koppie gaat heel veel om meer dan wij denken.
En dan te bedenken dat die pas drie is geworden. Maar goed, we gaan gewoon door, en hij zal zich na enige gewenning goed
aan passen en hij zal daardoor ook alleen maar flexibeler zijn in Au.  :up:
[/quote]
 
Erg interessant topic,

We zijn er nog lang niet en onze kleine is nu 2,5 jaar...
Als ik af en toe zie hoe hij zich kan opstellen qua nukkigheid of verdriet door kleine veranderingen die hij even niet verwachte of die hij niet wil, dan maak ik mij inderdaad wel eens zorgen hoe een emigratie zal gaan verlopen...
De grote test hebben we over een maand, dan nemen we die kleine man mee op zijn eerste kennismaking met OZ...eerst twee weken naar Thailand, naar zijn oom en daarna ruim 5 weken met een camper in SA rondtrekken, ben heel erg benieuwd en redelijk gespannen hoe het allemaal zal gaan en zie het ook een beetje als generale repetie voor "The Big Move"....Dit topic staat ondertussen op "notify" dus laat maar komen die verhalen en tips...

GroetZ GEERJAP
 
wat ik je kan aanraden en wat wij op (helaas) alleen de terug weg gedaan hebben is een autostoel in de vliegtuig stoel doen. Je kleine man zit dan wat beter.

Ik weet dat de meeste auto stoelen zo'n plastic frame hebben, wij hebben er één in Sydney gekocht, piepschuim met een hoes eromheen. Je kan de stoel gordel inhaken en vast zit hij.

Op de heen weg had Steve 2 uurtjes geslapen (beide keren vlak voor de landing op Hong Kong en Sydney). Op de terug weg in die stoel zo'n 8 uur, al een hele verbetering dus.

Verder zijn speeltjes erg belangrijk en hij kreeg nog het e.e.a. in het vliegtuig.
Voor de start is het handig dat je een pakje drinken meeneemt in het vliegtiig, zodat zijn oren open blijven door het slikken. Bij de security check op Schiphol deden ze daar wel wat moeilijk over maar na het uitleggen mocht het uiteindelijk mee.

Succes verder ook met je voorbereiding  :up:

Gr,
Johan
 
@Geerjap: Misschien gaan we een beetje  :eek:fftopic:, maar voor een reis door Australie kan je misschien eens kijken op onze website: www.landdownunder.nl

Wij hebben ook 2x door Australie getrokken in een camper met kinderen.

Groetjes,

Sacha
 
@ Sacha

welnee, gaat toch ook over onze droom ?
Wel leuk om te lezen, alleen al de voorpagina haalt sprekende punten aan: "Onze emigratie: Het hele verhaal van wat ons momenteel constant bezig houdt. De hobbeltjes, de uitdagingen en de grote les in geduld hebben."

Gr,
Johan
 
geef je kind een schetsboek, mag ie tekeningen over Australië maken , je kan dan op google echt laten zien naderhand hoe het eruit ziet,
laat m wat leuke diertjes zien enzo, (niet de red had spider ghe ghe ), tekenen is een uitlaatklep voor kinderen, woordelijk zijn ze nog niet goed genoeg met zich uit te kunnen drukken en dan worden ze driftig.

koop alvast een koala knuffel , die mag iig mee, overal.

dat biedt hem misschien een houvast.
zomaar wat ideetjes.
 
Op de terug weg in die stoel zo'n 8 uur, al een hele verbetering dus.
Click to expand...

Uiteraard, uitgeput van de vakantie.  :lol:

Wij hadden kleine cadeautjes gekocht en dat ingepakt.
Om de 2 uur of zo mocht mijn dochter van toen 6 maanden iets hebben en "uitpakken".
De tijd vloog om.
 
wist niet dat er spinnen bestonden met een rode pet  :grin: :grin:

Het zijn red back spiders :stupid2: :stupid2: :stupid2: :stupid2:

Gr,
Johan
 
@ geerjap ook wij hebben 3 mnd gereisd door Oz alleen wel op de fiets.

En inderdaad ook ih vliegtuig zo om het uur een klein kadootje vinden ze hartstikke interessant.

Zie website www.jip-op-wereldreis.tk

groetjes Jacky :cool:
 
In ieder geval bedankt voor jullie tips. Ik heb momenteel een boekje over avontuur in Australie van Walt Disney.
Dat vind Steve helemaal fantastisch en iedere avond moet er nu ingelezen worden. Hij weet nu ook al het
een en ander. En hij is erg voor duidelijkheid, vraagt die ergens naar ik leg hem iets uit en hij weet het ook gelijk.
Hij begint het nu ook uit te spelen met zijn speelgoed, hele verhalen tegen zijn autootjes over Aussie.
 
Klinkt als een leuk boekje! Hoe heet het precies, kan ik even gaan zoeken voor mijn meisjes!

Sacha
 
Hoi Sascha,

Het boekje heet "een avontuur in Australie" en valt onder de serie "Disney's reis avonturen".
Kijk anders even op www.disneyclub.nl. Ik heb het boekje via marktplaats besteld voor 2 euro + 2 euro verzk. en helemaal nieuw.
ISBN nummer is; 978-90-8574-270-8

Gr. Ingrid
 
You must log in or register to reply here.
Back
Top