Hoe vaak gaan jullie terug naar NL? En hoe zit het met heimwee?

Ik zit praktisch elke dag met iemand in Nederland te skypen of te bellen met Voipbuster. Zo hou ik met iedereen contact. Er zijn al diverse mensen uit Nederland bij me op bezoek geweest. Perfect.
Ik ga volgend jaar in Juli naar Nederland toe, mijn moeder wordt dan 70 dus dan mag je wel even. Heimwee heb ik absoluut niet. Ik heb tenslotte aardig wat redenen gehad om Nederland te verlaten en als ik dan moet denken wat ik moet doen om daar weer aan de slag te gaan? Ik moet er niet aan denken. Daarvoor heb ik het veel te goed hier.
Het is het gevoel: meer dan 20 pluspunten en 2 minpunten waarvan ik 1 van die minpunten ook in Nederland zou hebben.
 
[quote author=hawk link=topic=6867.msg88514#msg88514 date=1177756381]
Ik ga volgend jaar in Juli naar Nederland toe, mijn moeder wordt dan 70 dus dan mag je wel even. [/quote]

Als je moeder dat nu al weet dan zal ze er nu al naar uitkijken, een van belangrijke redenen dat je altijd een beetje centjes achter de hand houd om zo'n gebeurtenissen niet te hoeven missen :up: :up:

Jack :evil:
 
@ Hawk, wij willen volgend jaar ook rond die tijd naar NL, heb je toevallig al uitgezocht welke vlieg maatschappij de voordeligste vliegtickets heeft ???

Bedankt Jojo.
 
FF deze draad weer oppakken...

Ik ben persoonlijk een slachtoffer van "extreme heimwee". Ik vind dat iemand echt van te voren zijn heimwee moet inschatten en daaruit zijn conclusies moet trekken. Dat betekent in Nederland die roze australische bril afzetten (wel moeilijk om dan focussed te blijven met die berg papieren onzin die de australische overheid veroorzaakt maar toch doen) en in Australia die hollandse blauwe bril niet opzetten (niet na 3 weken en ook niet na 10 jaar). Alleen op recept maximaal 10 minuten....
Ik weet niet of al die moderne communicatie middelen nou in het voor- of nadeel van heimwee zijn. Ik mocht mijn vader 1x per jaar 10minuten à 9,60 gulden per minuut bellen van mijn moeder en dat was een feest maar nu kan je de hele dag met iemand ouwe nelen...
Niets zo erg als een verhuisdoos met extreme heimwee (lulloos net zo goed hoor!). Staan je zeilen net lekker bol in de wind gaat het roer weer om... Mijn moeder heeft ook extreme heimwee gehad in 1969 en ons op stel en sprong naar Nederland gesleurd. De geschiedenis heeft zich herhaald en ik kan mezelf wel voor mijn kop slaan. Dacht echt van te voren dat mijn ex in iedergeval geen extreme heimwee zou krijgen. Niets was minder waar... Haar familie woont grotendeels in New York en zij komt oorspronkelijk uit Guyana (naast Suriname) dus hoe had ik kunnen weten dat zij zoveel heimwee naar die paar jaar in Nederland(!?) kreeg dat ze absoluut terug wou.. Heb op haar ingepraat maar niets hielp, ook niet een extra bezoek aan NL en goedgekeurde plannen voor een zwembad in de tuin wat ook haar droom was...Nederland is ook een leuk land dat weet ik ook wel maar als je dan besluit om te verkassen moet je dat ook doen. En natuurlijk is heimwee iets persoonlijks maar tevens iets "gevaarlijks" wat je NOOIT moet onderschatten. Als je van te voren kan inschatten dat de kans groot is dat je weer terug wilt GA DAN NIET. Veroorzaakt alleen maar ellende! Plan een rondreis van een jaar of zo.

Er zijn meer kinderen slachtoffer geworden

http://www.wereldexpat.nl/nl/wonen/wonen_algemeen/Velzen.html

:wink: Stephen - The Roosters
 
Heimwee is inderdaad een vreselijk iets.

Vroeger had ik het al als ik bij een vriendinnetje in het dorp ging slapen. Savonds janken en ik ging weer naar huis. Wij woonden in Noord Holland en mijn ouders hadden vrienden in Brabant waar ik het goed mee kon vinden vooral door hun kinderen. 1 vakantie haalden ze me op en zou ik daar een paar dagen blijven..onderweg naar hun huis (we waren net onderweg) voelde ik het al opkomen maar durfde niets te zeggen. Toen we daar waren (na ruim 1.5 uur rijden) dikke tranen en hebben ze me dezelfde dag weer terug gebracht.

Toen ik 18 was ging mijn beste vriendin als aupair naar Amerika. Ik durfde niet ivm mijn heimwee. Na vele brieven dat ik het zou moeten proberen omdat het zo geweldig was ben ik toch gegaan. Ik zou een half jaar en bleef een jaar.........de 1e week heb ik het heel moeilijk gehad maar heb doorgezet. Na dat jaar wilde ik niet meer terug.

Toen in 95 voor 7 maanden in Australie geweest en ook geen last. Nu zitten we hier vanaf februari en heb nog niet 1x heimwee gehad.

Ik weet zeker dat ik zonder internet wel last zou hebben. Zit bijna dagelijks met mijn ouders op skype (webcam erbij) en het is net alsof ik daar gewoon zo op visite kan gaan.

Ik weet dat er een dag komt dat ik er ook last van zal krijgen maar voorlopig gaat het super.
 
Goed Inge, houden zo  :up:
Weet je , je bent nu met je lief en je dierenkids, dus genoeg liefde om je heen.

Ik ben hier nog maar 3,5 maand, maar elke week wil ik ook wel m'n ouders zien op skype (webcam)hoor.
Internet is inderdaad een grote uitkomst.

Groetjes,
Jolanda  :up: :up:
 
Ieder op z'n eigen manier. Thuis zag ik m'n ouders ook niet elke week, en hier dus ook niet. Als ik hen wil spreken, dan bel ik, en we hoeven elkaar niet zo nodig bij te zien.

Maar heimwee - ik heb het altijd al gezegd - betekent dat je een fijne herinnering aan iets hebt. Je kunt dat missen omdat je het niet NU hebt, of je kan er met plezier en een beetje melancholie op terugkijken. Daarbij is niets voor altijd. We gaan allemaal wel 's terug naar N'land, de één wat vaker dan de ander. Persoonlijk heb ik nooit heimwee. Wel kan een bepaalde herfstlucht me even bevangen met een 'ahhhh, dat was zo heerlijk om te ruiken'-gevoel. En toen ik in 2005 écht m'n beste vriendin en m'n broer miste, toen ben ik een paar weken naar N'land gegaan en heb ik hen zo veel mogelijk gezien. Toen was 't weer goed :)

Ik denk maar zo; we hebben het geluk dat we meerdere werelden mogen meemaken. Dat is iets grandioos. Een kans die we of gepakt of gecreëerd hebben. Heimwee in de zin van 'ik wil terug'..... Nee. Dingen of mensen missen? Soms. Maar dat is normaal en er is niets mismee.

Zou het zo zijn, vraag ik me af, dat hoe blijer, zekerder en happy je je in je nieuwe thuis voelt, des te minder je heimwee hebt? (Dat kan trouwens ook slaan op een verhuizing bínnen Nederland).
 
moet zeggen dat ik best heimwee heb.
Nederland vond ik helemaal niet zo leuk meer en had daar ook niet zo veel contact met familie en vrienden, was voornamelijk bezig met mijn eigen ding en beesten en werk. Net zoals iedereen. Nu ik hier zit, kom ik erachter dat ik wel veel meer sociale contacten en sociale activiteiten deed als dat ik dacht. Door het werk wat ik hier heb, lukt het me niet om een sociaal leven op te bouwen. Begin elke dag om 4 uur ( 3 uur uit bed) en ben 2 dagen per maand vrij. 3 Keer per week werk ik ook s'middags. S'avonds dus altijd vroeg naar bed en overdag ben ik wel een paar uurtjes vrij, maar dan zorg ik voor mijn beesten en probeer wat bij te slapen. Contact met Nederland staat op een laag pitje, dit komt m.n door het tijdsverschil, als ik op msn ben, is geen van mijn vrienden op msn, bellen........dan moet ik s'avonds bellen en dan is er meestal niemand te bereiken. Mijn vader heeft me de laatste tijd veel gemailt, maar de mailtjes komen niet door :cry: Ik ben wel van mening dat wanneer je al vanalles mist en je vrij frequent contact hebt met Nederland, je het nooit los kan laten en heimwee blijft houden.
Wat ik erg mis, is het vertrouwde om je heen. Het voelt allemaal niet vertrouwt, ik heb behoefte aan mensen die mij kennen en ik hun. Mensen die me begrijpen. Ook de omgeving etc. het voelt niet vertrouwt. Het is natuurlijk prachtig hier, maar het gevoel van geborgenheid en veiligheid mis ik. Ik weet van mezelf dat het bij mij land duurt voor ik me ergens thuis voel, dus het heeft gewoon zijn tijd nodig. Daarbij ben ik nu voor de derde keer in een korte tijd ziek en dan mis ik gewoon vanalles en nog wat.
Ik heb heel wat afgereisd in mijn leven en misde nooit Nederland of andere mensen, maar ja dat is vakantie en je weet dat je weer terug gaat, nu is het definitief.
Nou denk ik dat alles wel wat beter zou gaan als ik ander werk zou hebben en een beetje onder de mensen kom en leuke dingen doe.
Het verbaast me troouwens dat er zo weinig mensen zijn met heimwee of die niet gelukkig zijn na hun emigratie. Het si toch een hele grote impect in je leven. Of laten die zich niet horen?

groeten Mary
 
Bij ons (eerder al gepost denk ik) geen druppeltje heimwee. Ook niet nu we hier al weer ruim 16 maanden wonen. Wat je (Mary) natuurlijk wel in de gaten moet houden is dat 'mensen die jouw goed kennen' om je heen hebben ook hier natuurlijk wel tijd nodig heeft. Als je in NL van Maasstricht naar Groningen zou verhuizen (of vice versa) dan denk ik dat er toch wel een beetje een zelfde effect ontstaat.

Overigens, heimwee is zeker niet te onderschatten hoor! Wij zijn ook wel blij dat we er helemaal geen last van hebben. Vooraf (voor het vertrek) kan niemand dat zeker weten, dat blijft altijd een gok. Wat hier natuurlijk ook wel meespeelt is dat als je met zijn 2-en gaat (of eem heel gezin) dat er ook nog eens een grote kans is dat de een net een beetje meer zin in de move heeft dan de ander. SPeelt ook mee in dit verhaal ...
 
Hoi Mary,
Ik denk dat jij het extra moeilijk hebt omdat je ontzettend veel werkt en daarom weinig tijd hebt om leuke dingen te ondernemen.
Als jij vrij hebt in de avond is iedereen in NL natuurlijk werken.
Ik hoop dat je snel een baan vind met wat normale tijden zodat je een sociaal leven kunt opbouwen.
Als je lekker in je vel zit is het makkelijker om met heimwee om te gaan.

Ik zelf heb ook regelmatig heimwee hoor. Bv als ik net gebeld hebt met mijn broers en dat ze beiden bij mijn moeder op de koffie gaan. Dan denk sh...  zou ik ook wel bij willen zijn. Maar gelukkig duurt het niet zo lang.
Kerst, nieuwjaar verjaardagen zijn ook van die rotdagen, maar ja.
Ik bel dan wat vaker.
Maar als ik dan denk hoe het hier is en daar, zou ik toch ook niet terug willen. Ik geniet hier meer van het leven. Vooral nu ik weet dat de herfts en winter in NL er weer aan komt  :smile: Wat had ik daar een hekel aan.

Succes met alles, groetjes Jolanda
 
Nog even een overdenking; ik lees net dat Jos Brink is overleden, en ik merk dat het overlijden van zo'n bekende Nederlander me op de één of andere manier inwrijft dat het leven (en de dood) daar (in N'land) zonder mij is doorgegaan. De man was al weer 65! Van die mensen die er altijd waren en plots niet meer. Diewertje Blok was er ook zo eentje; moeilijk om te geloven dat ze was overleden. En zo waren er meer mensen. Weer een goeie reminder not to take anything for granted.

En over 20, 30 jaar ken ik misschien helemaal geen bekende Nederlanders meer, rare gedachte.
 
Dieuwertje Blok overleden????

Hebben we het hier over dezelfde Die(u)wertje? Heb nog volop met de kids naar het Sinterklaas journaal gekeken?

Volgens mij is zij springlevend.... :|

http://www.beeldengeluid.nl/template_subnav.jsp?navname=biografieen_b&category=collectie_informatie&artid=29986

:wink: The Roosters
 
Oh poo, verkeerde. Hoe heette die vrouw die meespeelde in dat programma met spottende sketches over wantoestanden in winkels en dergelijke? Ik zie d'r voor me.. ehmm... ook lang krullend haar, naam ligt me op de lippen... Help?

Maar alhoewel ik de verkeerde naam gebruikte (sorry Dieuwertje, ik ben al te lang weg uit N'land), de rest van m'n post was de boodschap.

Chips, nou moet ik weer denken over die naam en denken is niet m'n sterkste kant... poehee.
 
[quote author=Eerainuh link=topic=6867.msg97283#msg97283 date=1187477655]

Oh poo, verkeerde. Hoe heette die vrouw die meespeelde in dat programma met spottende sketches over wantoestanden in winkels en dergelijke? Ik zie d'r voor me.. ehmm... ook lang krullend haar, naam ligt me op de lippen... Help?

Maar alhoewel ik de verkeerde naam gebruikte (sorry Dieuwertje, ik ben al te lang weg uit N'land), de rest van m'n post was de boodschap.

Chips, nou moet ik weer denken over die naam en denken is niet m'n sterkste kant... poehee.

[/quote]

uuhhh Silvia Millenkamp bedoel je volgens mij
 
Jeetje bel ik gister met mijn broer, hij was jarig gister, 26 alweer :shock:

Kom ik er achter dat ik niks te vertellen had. Het leekt wel of ik een vreemde aan de telefoon had :oops: en eigenlijk was het met iedereen zo. Ik sprak nog met mijn vader ook totaal geen gevoel meer bij?? Weer het zelfde gelul over hoe gaat het met je werk, opleiding?...

Misschien ligt het aan me zelf. Ik zit haast nooit meer achter MSN bel nog maar 1-2 maal in de maand als zij geluk hebben. Beetje een vreemde situatie. Ook wel goed natuurlijk,..heb ik iig geval geen heimwee naar familie :evil:

Verder begin ik wel steeds meer heimwee te krijgen naar Nerderland. Sinds een aantal weken terug eigenlijk. Ik denk persoonlijk dat het door onze leef situatie komt. Sinds we hier wonen hebben we nog geen eigen huisje gehad. We wonen nog steeds in shared accommodation.

Alhoewel we het zeker niet slechter hebben als in Nederlamd zijn we er ook niet beter op geworden. We wonen net zoals in Nederland in een wat slechteren buurt, midden in de drukke stad.
Ik heb de zelfde baan, met het daarbij moeilijk opstaan in de ochtent en totaaaaaaaaaal geen zin hebben om richting het werkt te gaan gevoel is sinds een aantal maanden gewoon mee geemigreerd... Mijn vrouw is net zoals in Nederland al een langeren tijd werkeloos. Dus het is nog steeds elk dubbeltje omdraaien op dit moment..

nee soms of helaas steeds vaker vraag ik me af waar we aan begonnen zijn. De droom waar voor we zijn geemigreerd is helaas op dit moment ver te zoeken.
Lekker in de bossen wonen ver van de stad vandaan. Flink veel meer rust en natuur opzoeken is tot op heden niet gelukt.
En met de hypotheek rente die blijft omhoog gaan en de huis prijzen die veel te hoog zijn blijft die droom nog wel een tijdje heel ver weg..

en ik weet het,... gewoon door bijten, hard door werken, niet opgeven etc etc dan komt het best goed... tja... ik hoop het.. Om eerlijk te zijn kriebelt het bij mij al weer om de spullen te pakken en iets anders te gaan proberen,...misschien een anderen staat tassie of qld.
Mijn verstand verklaart me dan natuurlijk helemaal voor gek ik vraag me dan dingen af of ik niet aan het weg lopen ben voor iets?? ... Opzoek naar het geen waar alles om draait??.... Dit kan toch niet alles zijn.. beetje werken om geld te verdienen dat geld pomp je vervolgens in je vaste lasten voor 80% en soms koop je iets leuk, een snellen motor of leuk dvd-tje om de echte wereld even! te vergeten. Ik dacht nog zo dat het anders zou worden on OZ.... Oewj dat is zware materie  :| laat ik maar gewoon :-x ....


Iedereen die heimwee heeft,,, ff  doorzetten jongens!!! we komen er wel :up: :up:
 
Hoi Bear,
Als ik zo brutaal mag zijn even de vraag waarom je dan in Australie hetzelfde bent gaan doen als in NL.
( misschien heeft het met je visa te maken )

Waarom net zoals wij, een camper/tent/caravan kopen en rondtrekken en werken. Je hebt ontzettend weing nodig als je met zijn tweeen reist. Hier en daar wat werken. Als je bv 4 weken werkt hoef je daar integen 4 weken niet te werken, of langer.  Komen de vaste lasten, zoals verzekering enz eraan geef je een paar weken extra gas. Er is ontzettend veel werk als je wilt werken. Bevalt het je niet reis je door naar het volgende baantje. We doen soms kei saai werk, maar kunnen wel doen wat we willen en hoeven echt niet elk dubbeltje om te draaien. Geen vaste lasten, alleen de campings. Eten moet je toch.
We kunnen natuurlijk niet altijd zo blijven leven, maar we zien wel waar we tegenaan lopen. We genieten er nu in ieder wel van.

Of ga werken op een eiland, farm, mijnen, kijk eens wat rond, je kunt je altijd nog ergens vestigen. Zoek het avontuur op.

Mocht alles tegenvallen kun je altijd nog op je oude beroep terug vallen. Jullie zijn ook nog kei jong.

Groetjes Jolanda.
 
uuhhh Silvia Millenkamp bedoel je volgens mij
[/quote]

Ja die ja. Thanks :) Ook zo iemand die ik gewend was te zien, en dan plots er niet meer is...
 
Hee Bear,

Jammer om te horen dat je in een - hopelijk tijdelijke - dip zit. Maar je brengt wel een goed punt aan de orde; als je je (men in het algemeen) baan niet echt fantastisch vindt, maar dat wel de basis van je visum is, dan zit je hier met hetzelfde probleem. En hoe verander je je leven dan, wat is het precies wat je zou willen veranderen en hoe denk je dat te kunnen doen. Ik bedoel niet jou speciaal, het geldt voor iedereen.

Als je 40 uur in N'land werkte en daarnaast het huishouden moest doen en dit en dat, hoe kan je dat wezenlijk veranderen in een ander land? Afstanden tussen jou en je vrienden zijn hier vaak groter, en dat maakt even binnenvallen voor een koffie moeilijker. Het is vroeger donker, ook dat nog. Vroeger naar bed, vroeger op omdat het zo vroeg licht is. Alles gaat een beetje anders.

Bear, ik kan me voorstellen dat je, je voelend zoals je doet, in de verleiding staat om weer in te pakken, maar geef het wat langer, en denk nog 's na hoe je dingen misschien kan veranderen zodat ze misschien niet 100% maar toch wat beter zijn. Je bent toch iemand met over het algemeen een positieve instelling, en hou dat vast. Uiteindelijk komt er een antwoord op de dingen die je niet lekker zitten. Het is ook niet makkelijk om in een ander land te weten hoe je het nou zó moet draaien dat je droom uitkomt.

Take care :)

Ireen
 
Ben toch "blij" te horen dat ik niet de enige ben, die niet helemaal happy is. Ik probeer er ook wat aan te doen. Plannen maken en deze uitvoeren. Wij zijn ook niet bang om naar een andere state te gaan. Wij zijn echter niet zo flexible dat we kunnen gaan reizen gaan werken, we hebben namelijk 2 paarden en een hond. Ik heb weer een paar vacatures gezien, waar ik op ga reageren. Ben inmiddels voor de derde keer ziek in een korte tijd, dus ander werk is echt essentieel nu. dit kan niet.
En druk op zoek naar een trailer,zodat ik met mijn paardjes lid kan worden van een trail riding club, om zo sociale contacten op te doen. Zodra ik een andere baan heb, ga ik ook weer lekker sporten en uitstapjes maken en ik weet zeker dat het dan een stuk beter met me gaat.
Het maakt inderdaad niet uit, waar je heen verhuisd, het gemis van gevoel van veilgheid en geborgenheid, zou ik ook hebben als ik binnen Nederland zou verhuizen. Wel iets minder denk ik. Ik moet gewoon dingen loslaten en meer concentreren op de dingen hier, meer open staan. Ik weet het allemaal wel, moet het alleen nog uitvoeren :smile:
Voor iedereen die het ook moeilijk heeft; toi toi toi en maak plannen en stel je doelen en werk daar naar toe.

mary
 
You must log in or register to reply here.
Back
Top