interview

A

Anne

New Member
HI,

Wij hebben 4 weken geleden vanuit Cairns onze aanvraag per post naar Brisbane opgestuurd. (interdependent spuse visa) Nu kregen we afgelopen week een belletje van een case officer in cairns dat we aanstaande donderdag een interview hebben. Ik vind het allemaal hartstikke eng man haha. Maar ik zat zo eens te denken dat dat best positief is toch? Als ze onze aanvraag niet goed genoeg vonden zouden ze ons niet voor een interview uitnodigen denk ik, zonde van de tijd. Verder weet ik niet wat ik van dit interview kan verwachten, kunnen ze dan nog nee zeggen? ZE hebben al het bewijs toch al gezien, dat zei die vrouw zelf. Ze wilde alleen dat we nog wat extra foto's meenamen die geprint zijn aangezien wij een cd'je met foto hadden bijgevoegd.

nounou....spannend. Iemand met soortgelijke ervaringen?
 
Bij mij ging het wat anders:
Ik ging met mijn partner het immigration bureau binnen in Sydney, na een kort intake gesprek (waar we op basis van het meegenomen bewijs bepaald niet aangemoedigd werden de aanvraag door te zetten, afgeraden zelfs) besloten door te zetten met de aanvraag (dus die 1900 dollar betaald). We vroegen of het zou helpen als we direct een interview konden krijgen, wat dus kon. Een kwartier later hadden we dus al het interview.
Onze case-officer liep bepaald geen vragenlijst af, en het was een heel natuurlijk gesprek over hoe onze relatie tot stand is gekomen, hoe het zich ontwikkeld had, etc. Wij droegen dus de informatie aan ipv dat zij er naar vroeg. Ze bladerde vluchtig door het meegenomen bewijs, en noemde een aantal extra dingen die we als bewijs konden aanleveren (ons probleem was, we hadden nergens een document dat aantoonde dat we minstens een jaar samen op hetzelfde adres woonden).
Ze liep wel een lijst af met documenten die nog ontbraken (medical examination, bewijs van goed gedrag (zowel nederlands als australisch), en dat was het dan. Na afloop vertelde ze hoe alles verder zou verlopen, wat er zou gebeuren als de aanvraag afgewezen zou worden (en ze plaatste de nadruk op 'ALS', want ze vertelde ons dat ze duidelijk kon zien dat we een 'genuine couple' waren).

Teruggekomen zijn we dus naarstig op zoek gegaan naar nog meer 'bewijs', wat schaars was. Toen de uitslag van de medical exams en de andere resterende officieele documenten binnen waren, stuurden we die direct op, (zonder het extra bewijs, dat wilden we wat beter ordenen en later opsturen), en 2 dagen later kreeg ik het verlossende telefoontje dat de aanvraag goedgekeurd was.

We waren zelf achteraf gezien behoorlijk onvoorbereid, maar dit heeft denk ik in ons voordeel gewerkt, want ze vertelde ons dat het wat verdacht is als de aanvraag tot in de puntjes uitgewerkt is en alle benodigde documenten direct op de tafel verschijnen.

Als je dus een oprechte relatie hebt zou ik me nergens zorgen om maken, het was in ons geval echt geen kruisverhoor.

Succes!

David.
 
Thanks David! Onze aanvraag was inderdaad ook niet al te professioneel en een beetje schaars aan bewijs. We hadden wel de medicals enzo al gedaan en poclice check uit nederland aangevraagd dus die waren inbegrepen. Wij moesten de aanvraag echter opsturen aangezien ze geen migratiebureau hebben in Cairns en alles via Brisbane gaat. Het bewijs moet toch voldoende zijn geweest voor tenminste een interview dus das al iets. Nu inderdaad morgen gewoon zo neutraal mogelijk zijn, we hebben niks om over te liegen, we zijn meer dan een jaar samen dus ik hoop voor het beste! Jou verhaaltje geeft me weer moed!
 
[quote author=Rene-L link=topic=2630.msg28573#msg28573 date=1127287621]
Hi Anne,

Zit je nu in Cairns en blijven jullie daar wonen?

Gr. Rene
[/quote]

JUp al 13 maanden hahaha. We zullen hier voorlopig nog even blijven. Kom jij ook hier?
 
Ik zou heel graag willen. Mijn zus woont in Kuranda en hebben diverse vrienden die in de buurt wonen zoals Mareeba en de Tablelands.
Na onze vakantie daar (ik ben er al eerder geweest in 2001) hebben wij toch wel een voorkeur voor het jungle gebied. Veel groen etc.

We hebben genoten van oa de Gorge en Cape Trib.

Maar zoal het er nu uit ziet duurt het nog een aantal jaren voordat we kunnen genieten van ons pensioen. We zijn wel van plan om naar Cairns te komen over pak weg een jaar voor een vakantie van toch wel een maand of twee. Tevens om te kijken hoe de prijzen zijn van huizen enzo. OK, we kijken regelmatig naar lj hooker's website voor prijzen. Die vallen op het ogenblik toch wel mee.

In the meantime, wensen we jullie veel geluk en plezier daar.

Rene
 
Nou, het zit erop. Het was erg pittig. De vrouw die ons interviewde was best aardig en gaf door het interview heen steeds hints die we konden gebruiken om onze zaak sterker te maken. Helaas is zij onze case officer niet aangezien die in Brisbane zit. Ze zei dan ook dat dit echt een nadeel was omdat zij wel in onze relatie geloofde. Maar ze zei ook dat onze Case officer een vriendin van haar is dus hopelijk zal ze een goed woordje voor ons doen.
We hebben nog een aantal documenten en bewijsstukken aan te leveren. Ook vond ze ons wel erg jong en zei dat dit een probleem kon zijn. (22 en 24). En dan was er ook nog een probleem met inkomsten , mijn partner heeft een operatie aan haar rug gehad en daarom een jaar lang niet gewerkt, daardoor had ze de afgelopen 2 jaar niet genoeg inkomsten om aan te tonen dat ze me kan onderhouden ookal heeft ze nu wel een baan. Om te bewijzen dat ze mij wel kan onderhouden moeten we nu dus heeel hard werken!
Waar het op neer komt is dat het een beetje 50/50 is. Ze zei dat we maar i  het midden moesten gaan zitten met onze verwachtingen. Nou ja.....afwachten maar.
 
Inkomsten leken voor ons totaal geen issue. Mijn vriendin was destijds (bijna een jaar geleden nu) 21 jaar oud (ik was 26), en net klaar met haar studie. Ze werkte op dat moment part time als verkoopster (verdiende ca. $300 p/w). Ik werkte destijds als 'temp', met een inkomen van $500 p/w. Op het moment van de aanvraag was de financiele situatie dus echt niet om over naar huis te schrijven. Daarbij heb ik de eerste 9 maanden van mijn verblijf in Australie niet gewerkt. Ik weet niet in hoeverre mijn opleiding meewoog (Ing. werktuigbouwkunde) in de beslissing.
Moet ik er wel bij vertellen dat ten tijde van de aanvraag, ik mijn vriendin toen al ruim 4 jaar kende. Het probleem was alleen dat we gewoon totaal geen gezamelijke documenten hadden. Dit hebben we wel uitgelegd (we kennen elkaars pin, hebben een 'gezamelijke portemonaie' ipv een gezamelijke bankrekening). Verder kwam in het gesprek naar voren waarom we ons in Australie vestigen en niet Nederland (mijn vriendin heeft een jonger zusje van 8), en waarom we niet getrouwd zijn (doen we wel als we hier het geld voor hebben om het fatsoenlijk te doen). Maar zoals ik al zij, wij waren eigenlijk continu aan het woord. Al met al best zenuwslopend, en is een nogal ingrijpend iets (had er niet aan moeten denken dat ze het afwijzen!).

Succes verder!
 
[quote author=David link=topic=2630.msg28886#msg28886 date=1127442823]
Inkomsten leken voor ons totaal geen issue. Mijn vriendin was destijds (bijna een jaar geleden nu) 21 jaar oud (ik was 26), en net klaar met haar studie. Ze werkte op dat moment part time als verkoopster (verdiende ca. $300 p/w). Ik werkte destijds als 'temp', met een inkomen van $500 p/w. Op het moment van de aanvraag was de financiele situatie dus echt niet om over naar huis te schrijven. Daarbij heb ik de eerste 9 maanden van mijn verblijf in Australie niet gewerkt. Ik weet niet in hoeverre mijn opleiding meewoog (Ing. werktuigbouwkunde) in de beslissing.
[/quote]

Oeff, gelukkig, dit verhaal geeft me weer een beetje meer moed.... Ben zelf ook bezig met spouse-visa en maak me voornamelijk druk om onze financiele situatie. Mijn australische partner werkt part-time met inkomen van rond de $400 en ik werk er ook parttime bij met zo'n $375. Ikzelf heb twee diploma's (HBO en Uni) in mijn broekzak, dus ik hoop door mijn "employability" aan te tonen, dat ze niet teveel naar haar financiele situatie kijken.
Verder speelt leeftijd een klein beetje mee, zij is 22, ik ben 28. Al met al, mijn situatie lijkt enigszins op die van jou en ik ben er allemaal redelijk positief onder (zeker aangezien we nu bijna een jaar samenwonen), maar ik griezel nogal van de gedachten dat ze het niet goed zouden keuren...
Bedankt voor je verhaal!

Cya,

Vin
 
En ik (als de aussie sponsor), was 21 ten tijde van het interview in Berlijn, studeerde nog (interview in Februari, studeerde af in juni!), en had op dat moment niet eens een part-time baantje! En had ook nog niet eens de laatste 9 jaar in Aus gewoond  :lol:
Wel waren we een een paar maand getrouwd, woonde we al 2 jaar samen, en waren al 5 jaar bij elkaar. En Pascal, als spouse, had al 4 jaar een goede baan als graphic designer. En we hadden genoeg spaargeld om een jaar te overleven, als dat nodig zou zijn. En zouden bij een vriendin logeren totdat we een baan kregen, en zeiden dat we bereid waren alles aan te nemen.


succes, komt wel goed :)
 
Ja dat inkomsten probleem kan een nieuw iets zijn. Maar naar mijn inkomsten kijken ze dus niet. je kunt hier in aus wel 5000 per maand verdienen, maakt ze niks uit, ze kijken alleen naar de inkomsten van de partner. Aangezien die je moet onderhouden als je geen werk hebt. Stom he?
Nou ja, we zien het wel hoor, ga me langzaam maar voorbereiden op een 'nee'. gatver wat een domper zou dat zijn zeg.
Dat vertelde ze ook nog dat je twee verschillende nee's kan krijgen: withdraw en refusal. Withdraw is beter aangezien je dan een paar maanden later weer kan proberen. Refusal is slecht want dan gaan ze bij een tweede aanvraag moeilijk doen.
Ik was zo zenuwachtig dat ik de meeste vragen naar mijn idee veel te onvolledig heb beantwoord en niet genoeg in mijn eigen voordeel heb verteld. maar goed, we zullen zien.
 
You must log in or register to reply here.
Back
Top