Is het leven in Australie alles wat je had gehoopt?

M

Maxx

Member
Ik heb net mijn visum binnen en zal met uiterlijk 2 maanden ook voet aan wal zetten in Australie om een nieuw leven te beginnen. Ik kijk er erg naar uit maar weet ook dat alle begin moeilijk is.

Ik ben benieuwd hoe het jullie is vergaan sinds de emigratie? Is alles verlopen zoals je hebt gehoopt? Is er heimwee geweest  :cry: en hoe ben je daarmee omgegaan? Hoe ging het aanpassen? Hoe heb je de eerste tijd (waarschijnlijk zonder baan) doorgebracht? Zijn er dingen tegengevallen?

Of is het leven in Australie alles wat je had gehoopt :up:? Mijn vriend zegt uiteraard that life in Australia is going to be great en natuurlijk ga ik daarvan uit!

Leuk als je je ervaringen wilt neerschrijven!

groet
Maxx
 
JAJAJAJAJAJAJAJAJAJAJ
YESYESYESYESYESYESYESYES
ABSOLUTELYABSOLUTELYABSOLUTELY
......  :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol:
 
Geen echt grote verhalen he. Nou ja, ik zit ook nog echt in het "integratie proces" van de eerste maanden. Was het zoals ik verwachtte? Wat verwachtte ik dan eigenlijk?

Ik was voordat ik ging emigreren al 2x in Australie geweest dus wist ik al een beetje waar ik mee te maken kreeg. Verder las ik veel op dit forum. Veel dingen klopten inderdaad, andere dingen vond ik sterk overdreven.

En wat betreft de eerste tijd. Ik zit er nog in. Ik ben nu 4 maanden in Australie. Ik heb een huis, nog geen werk. Eerst heb ik wellicht op een verkeerde manier geprobeerd aan een baan te komen. Via Internet. Nooit geen uitnodiging voor een sollicitatiegesprek. De laatste keer belde ik het bedrijf op, en gelijk had ik de volgende dag een sollicitatiegesprek.

Op de vraag of het leven in Australie alles is wat ik had gehoopt? De tijd zal het leren. Tot op heden absoluut wel  :up:
 
Hey Hawk en andere!

Ja jammer dat er zo weinig reacties komen. Ik verwacht zelf dat het aanpassen best eens lastig kan zijn. Wij komen immers uit een hele snelle en stressvolle maatschappij waarin alles snel gaat (tijd is geld) en als ik de geluiden zo hoor is het in australie veel relaxter. Maar ook dat kan stress opleveren.
Wat doe jij met je tijd overdag? Ik verwacht zelf dat het ook even gaat duren voordat ik een baan heb en ben dus een beetje bang of ik me ga vervelen.

Verder heb ik natuurlijk vragen als, hoe ga je om met heimwee (of heb je dat totaal niet) met de gewoontes van de Australische cultuur met het missen van je routine die je in NL had etc.

Ik maak me niet echt zorgen dat ik niet kan 'aarden' in Australie hoor, wil alleen maar wat ervaringen weten van mensen die me al zijn voorgegaan.

Groetjes
Maxx
 
Ik zou dolgraag reaeren maar helaas ik zit er nog niet
Maar laten we eerlijk zijn wat kan er aan zo een mooi land nu tegenvallen
Ik zal blij als ik uit ervaring kan reageren maar dat duurt nog wel even

Groetjes Kees
 
Hai Kees,

Voor mij duurt het ook niet meer zo lang voordat ik uit eigen ervaring kan reageren (vanaf half mei). Maar zoals het een goede Nederlander betaamt ben ik denk ik wat ongeduldig (en nieuwsgierig) :grin:
 
Hey Maxx,

Wat een beladen vraag...
Ik woon in Oz en als ik met mensen uit belgie praat, krijg ik soms het geveol dat ik mijn emigratie moet verdedigen of het meer maken dan het allemaal eigenlijk is.
100 procent is het zeker niet, en zal het ook nooit zijn. Dierbare familie en fantastische vrienden achterlaten is soms helemaal niet gemakkelijk. En elke keer ik terug naar belgie trek, krijg een ferme krop in de keel.
Maaaar langs de andere kant: elke keer in terug in belgie ben, kan ik niet wachten om terug te keren naar aus. Raar, maar zo is het echt.

Ik ben hier nu pakweg twee jaar of iets meer, en het valt echt heel hard mee. Het is voornamelijk op belangrijke momenten dat je 'thuis' mist. Zoals geboortes en trouwerijen enzo.

Dus het is geen 100% paradijs (bestaat dat dan?) maar het is zeer gemakkelijk om je hier thuis te voelen hoor. Emigreren naar oz is helemaal niet zo moeilijk.

O, en hier is het ook soms stress hoor. Hangt er vnl vanaf hoe je je leven zelf ineen steekt denk ik. Of dat nu in oz of bel is, doet er ni toe.

groetjes
 
Hallo Maxx,

Als antwoord op je laatste bericht. Het idee dat je je gaat vervelen omdat het leven in Australie rustiger aan gaat lijkt mij flauwekul. Bedenk eens dat je net aankomt in het land waar je naar toe wilde. Dan wil je toch even je eigen omgeving verkennen of naar het centrum van de grote stad toe waar je bij in de buurt woont. Je gaat toch ook ik weet niet hoeveel dingen regelen? Meubels kopen, Internetverbinding / telefoon / medicare / rijbewijs / huis regelen enz. enz. enz.
Ik zou er zelf niet aan moeten denken dat ik op de eerste dag dat ik aan kwam gelijk aan het werk moest. Er zijn er genoeg die het doen, natuurlijk. Maar ook nu verveel ik me geen moment. Er zijn hier veeeeeelllllll meer dingen te doen dan in Nederland als ik het zo bekijk.
Ik heb nog totaal geen heimwee gehad. Ja, er zijn soms momenten dat ik iets uit Nederland mis wat ik hier niet heb maar als ik dan kijk wat ik verder in Nederland had (aan problemen) dan ben ik weer heel blij dat ik deze stap genomen heb.

Vervelen of Heimwee krijgen in Australie? Ik weet nog steeds niet hoe dat moet  :grin:
 
Hai Steven/Hawk,

Leuk om jullie ervaringen te lezen! Natuurlijk bestaat er niet zoiets als 100%. Er is overal wel wat natuurlijk.
En ik merk soms ook Steven dat ik mijn emigratie moet verantwoorden (maar dat doe ik met plezier!).

Mijn vriend zegt ook Hawk dat ik eerst maar eens rustig aan moet doen. Vooral niet meteen moet gaan werken, maar gewoon rondkijken en acclimatiseren. Dat ben ik ook zekers van plan! Maar ik wil wel snel aan de slag omdat ik het gewoon heerlijk zal vinden om mee te draaien in het arbeidsleven in Australie. Ik kom in een gespreid bedje: mijn vriend heeft een goede baan, een heerlijk huis, hij regelt een auto voor me etc, dus ik hoef me om die dingen niet druk te maken en er geen tijd in te stoppen. Ik geloof dus dat ik niet lang thuis zal gaan zitten (voorlopig misschien alleen om het huis een nieuw verfje te geven en te voorzien van a womans touch  :grin:).

Ik denk zelf dat als ik in NL terug zal zijn voor vakantie ik met een weemoedig gevoel zal rondlopen en altijd het gevoel zal houden dat het mijn geboorteland is waar ik ben opgegroeid. Maar ik denk ook dat ik weer blij zal zijn om 'naar huis' te gaan.

Ach we zien wel. Ik ben straks bij degene waar ik van hou. Dat is het allerbelangrijkste. En Australie is de bonus!
 
Antwoord op je vraag. We zijn nu vanaf nov 2005 hier en we reizen en werken nog steeds op zoek naar de juiste plek. Wat ik het minste mis zijn al de verplichtingen in Nederland. Soms heb ik het gevoel dat ik hier zelf leef en dat ik in Nederland geleeft werd. Maar we hebben ook nog geen vaste plek dus misschien word het nog anders. Tot op heden is het hier een stuk relaxter. En soms heb ik ook momenten van heimwee, maar dat zal ik altijd wel hebben. Afgelopen nov zijn we voor 5 weken naar nederland geweest en dan mis je Australie weer. En als je hier bent weer mensen uit Nederland. Maar Nederland of speciale dingen mis ik niet echt, alleen de mensen. Maar als ik alles bij elkaar optel heb ik geen verkeerde keuze gemaakt om naar Australie te gaan. Het is en blijft een geweldig land met vriendelijke mensen !!!!

Groetjes Jojo, :cool:
 
Hai Jojo!
Bedankt voor je leuke reactie! Ik heb even naar jullie website gekeken! Erg leuk. Heel veel plezier en geluk tijdens jullie rondreis en succes met het kiezen van een plek. Wat heerlijk dat jullie dit kunnen doen. Ik benijd jullie en ik kan zelf niet wachten om te gaan (nog 6 weken)!

Maxx
 
Hoi vooral leuke dingen gaan doen zolang je nog niet hier bent. Ik zou zeggen eet nog wat kroketten en frikandellen tot je ze beu bent. Je hebt ze hier wel maar zijn niet zo lekker. En als je ze beu bent mis je die ook niet haha. Veel plezier nog. En die 6 weken vliegen voorbij !!!

Groetjes Jojo.  :up:
 
Hallo daar!

Ik ben sinds nov. vorig jaar weer naar Australie verhuisd met mn australische partner en ik ben ontzettend blij dat ik hier ben, maar mis ook veel dingen uit Nederland die je voor lief neemt als je daar bent. Ik ben wel blij dat ik precies wist waar ik aan begon. Ik zou niet zomaar alles achter kunen laten in Ned. zonder hier ooit geweest te zijn.
Wij zijn nu woonachtig in Canberra en ik heb t hier ontzettend naar mn zin. 2 uurtjes van de wintersportgebieden, 1,5 van de zee, veel natuur en goed betaalde banen!  Hoppaa!
 
Hai Jantina,

Fijn te horen dat je het naar je zin hebt. Ik weet ook zeker dat ik dingen ga missen. Vooral nu ik 'afscheid' aan het nemen ben hier (ik vertrek half mei) realiseer ik me heel goed welke mooie dingen Nederland te bieden heeft. Maar ik weet ook heel zeker dat ik er heel veel mooie dingen voor terug krijg. Een goede vriend van me zei eens 'als je gaat emigreren is het eerste wat je moet doen: stoppen met vergelijkingen trekken met Nederland. Alles is hier anders en je moet niet vergelijken'. Ik denk dat dat zeker zo is. Ik ga er ook echt vanuit dat het even gaat duren voordat ik mijn oude leven heb kunnen loslaten. Ik ga mezelf in ieder geval de tijd gunnen om eraan te wennen en weet ook wel dat ik tegen dingen ga aanlopen die wat minder leuk zijn.

Tot nu toe nog weinig negatieve reactie. Dat is fijn. Eén iemand is zo eerlijk geweest (niet hier op het topic, maar elders) om toe te geven dat het echt erg wennen was met huilbuien als gevolg in het begin. Maar uiteindelijk is ook dat goedgekomen. 

Bedankt voor je reactie!
Maxx
 
hoi

iedereen lijkt volmondig happy hier maar ik moet eerlijk zeggen dat dit voor mij nog niet geldt. Wij zijn november 2006 aangekomen en zouden in Cairns gaan wonen. Grote probleem is dat ik mijn paard had overgevlogen en dat weiland/stal in Cairns onvindbaar zijn. Het klinkt idioot maar het is echt zo. Met de huizenhype daar is men ana het bouwen en bouwen en bouwen....campings worden gesloten en ponyclubs gesloten om maar vooral ruimte te maken voor huizen (a la europa, stukjes land van minder dan 600m2). ERg jammer, want ik vind northern Qld wel super mooi.
Huurhuizen waren in de tablelands ook niet te krijgen dus hebben wij moeten besluiten om voorlopig naar brisbane te gaan (daar stond mijn paard inmiddels tijdelijk).

We hebben hier nu een huis, na een lange zoekperiode. Het was moeilijk omdat de huizenmarkt krap is op het moment en je dan zonder voldoende locale referenties niet echt hoog op de wachtlijst staat. Maar goed, we hebben nu een fijn huis en mijn paard staat ook op een prettig adres (alleen loeiduur, erger dan Nederland, ongelofelijk).
Het wordt nu tijd voor een baan en wie weet dat ik dan wel blij ga worden.

Op het moment weet ik het gewoonweg niet, de ene dag ben ik blij en vind ik het super hier en de andere dag zou ik zo weer teruggaan naar Nederland. En dan ga je nadenken over nederland en realiseer je je weer dat het daar ook niet allemaal zo geweldig is. Ik denk dat ik in een soort tussenfase zit, als je veel tijd hebt (want ik werk nog niet) heb je misschien wel teveel tijd om over dingen na te denken.
Wat ik wel heel moeilijk vind is de familie. Niet dat ik ze zo mis maar de houding. Aan de ene kant vinden ze het allemaal zo 'erg' dat je weg bent en aan de andere kant moet alle initiatief vanuit ons komen. Blijkbaar is een keertje bellen te eng/duur/whatever. Het is duidelijk veel interessanter om met veel mensen te praten over je dochter/kennis in Australie dan werkelijk met de persoon zelf?

Bah ik klink erg negatief maar ik ben op het moment echt teleurgesteld in familie. Mijn vriend was zondag jarig en zijn zus heeft zelfs niet even gebeld! (en dan te denken hoeveel wij haar geholpen hebben, ook financieel). Ik verwacht niet echt iets terug ofzo maar het idee dat je niet 'uit het oog uit het hart' bent zou wel prettig zijn. Voel me af en toe alsof ik van de aardbol ben gevallen maar tegelijkertijd betekent dat dus ook dat alle familiegedoe in nederland ook maar heel oppervlakkig en niet echt was. Hmmmmm

Goed genoeg geklaagd. Het weer hier is wel super en over het algemeen zijn de ozzies aardig. Tegenwoordig is het wel minder dan vroeger overigens (heb hier 10 jaar geleden stage gelopen). Men is drukker en gehaaster dan vroeger en het 'how are you today' staat mij wat tegen net als 'ta'. Ik ben een beetje overgevoelig voor amerikaans gedrag geloof ik.
Zodra je echter buiten de stad komt is dat weg en vind ik de mensen veel leuker, dat is nederland net zo, ben ik ook niet zo dol op de drukte in de grote steden/randstad. De mensen zijn ineens veel behulpzamer en hebben veel meer tijd.

nou het is werkelijk een klaagzang geworden. sorry maar ik denk dat we allemaal wel door een dipje gaan op zijn tijd dus ik ben maar eerlijk erover.
 
[quote author=traviesa link=topic=6749.msg87344#msg87344 date=1176755177](...) moet alle initiatief vanuit ons komen. Blijkbaar is een keertje bellen te eng/duur/whatever. (...)[/quote]

Komt bekend voor. Behalve de heel close groep (ouders/zussen/beste vrienden) zijn er weinig mensen die bellen. Een mailtje wil nog wel eens maar dat is het dan ook. Als wij dan bellen is het 'oh wat leuk dat je belt' en is het gezellig hoor maar toch. Ik denk dat het een groot deel te maken heeft met het feit dat de 'achterblijvers' denken dat zij niks te melden hebben want hun leventje gaat gewoon door terwijl wij hier allerlei 'avonturen' meemaken - en dat vind ik een logische reactie. Plus de manier waarop wij communiceren: vanaf dag 0 hebben we een actief weblog - ik heb een hekel aan het sturen van lange mailtjes met foto's naar een boel mensen, da's gewoon spam. Voordeel van een log is dat mensen het in hun eigen tijd ongedwongen kunnen lezen ipv de mail 'te moeten bijhouden'. Nadeel is dat je het kunt lezen en weer door kunt, met een mailtje zal NL zich meer geroepen voelen om wat terug te schrijven.

<geek mode> Ik heb daarom een tijdje geleden de RSS-feed van het blog zo ingesteld dat het na de posting een lege regel geeft en vervolgens de tekst "leuk dat je onze site leest, wij zijn ook benieuwd hoe het met jullie gaat, Sylvia&Michiel". En dat heeft een aantal mensen al bewogen om in de mail te klimmen voor de eerste keer. </geek mode> 

  ;-)  Michiel
 
Hoi Traviesa, ik hoop dat je over een tijdje dit berichtje nog eens leest en dan denkt, oei heb ik het de eerste maanden echt zo beleefd.
Inderdaad als je niets te doen hebt ga je ook wel veel nadenken. Ik denk dat dan veel goede dingen uit NL terug komen en de vervelende dingen dingen niet. Misschien gaat het beter als je een leuke baan hebt gevonden.
Ik moet zeggen dat wij het geluk hebben dat er best veel contact is met familie en vrienden uit 
NL. De msn, sms is de mail is een uitkomst. Ook bel ik zelf altijd iedere week naar mijn moeder. Het is veel goedkoper dat als ik bel van Oz dan hun vanuit nederland.
Maar de mensen in Nl denken inderdaad dat wij een spannend leven lijden en dat daar alles alledaags is.
Vaak denken ze dat het saai is wat ze meemaken. Heb een keer gezegd dat dat voor ons juist het leuke is. Nu word er meer en meer over over het "gewone" leven verteld.
Een ding weet ik wel de eerste stap moet uit Oz komen en bij ons de rest vanzelf gegeaan.
Maar kan me helemaal voorstellen dat als er op een verjaardag niet gebeld word dat je toch even in een dip schiet en denkt "uit het oog uit het hart". Misschien het beste om dit toch even persoonlijk tegen hun te zeggen.
Succes en sterkte de komende tijd en hopelijk word het leven in Oz wel hoe je je het voorgesteld hebt.

Groetjes Jojo :up:
 
You must log in or register to reply here.
Back
Top