Is het leven in Australie alles wat je had gehoopt?

Tja, wat hoopten we eigenlijk.
Een beter leven? Ach ons leven was niet eens zo slecht.

Maar over het algemeen hebben we totaal geen spijt dat we naar Oz gegaan zijn. Ook al is het pas een jaar geleden. Er is meer vrijheid om iets te gaan doen, wat het ook maar mag zijn. Tenminste, zo komt het bij mij over.

@Traviesa:
De eerste weken was het druk met MSN en ook emails van familie bij ons.
Nu, bijna een jaar later? Zeer rustig. We hebben ook een weblog voor de familie en hebben hun uitgenodigd om het te gaan bezoeken. Er is geen animo voor blijkbaar want de familie/vrienden heeft zich niet aangemeld, muv 1 familie en 1 vriend. Ach, ze zullen he wel te druk hebben met andere zaken en de nieuwigheid is er af.
Misschien zijn ze zelfs een beetje jaloers op ons. Dat wij de stap genomen hebben en het ons (voorlopig) goed gaat.

Groeten
 
Ik vind het wel spijtig om te horen dat blijkbaar bij sommigen de familie en vrienden het laten afweten in het contact. Om heel eerlijk te zijn was ik daar al rekening mee aan het houden. Van de ene kant denk ik dat het leven in Nederland hartstikke hektisch is, waardoor mensen te weinig tijd nemen/hebben om in de pen te klimmen. Van de andere kant is het een kwestie van interesse en vraag je je inderdaad af waarom mensen het blijkbaar niet meer de moeite willen nemen om contact te houden. Het is tegenwoordig toch kinderlijk eenvoudig met het internet, sms en de goedkope telefoon? Misschien heeft het toch wel te maken met afstand. En daar bedoel ik mee dat Australie en het Australische leven letterlijk te ver weg staat van onze nuchtere Hollandse familieleden. Het is sowieso toch altijd 'doe maar gewoon dan doe je al gek genoeg'?

Neemt niet weg dat ik hoop dat het in mijn geval anders zal gaan. Ik zal zeker het initiatief nemen om aangehaakt te blijven bij mijn Nederlandse vrienden en familie en hun leven. Een kaartje (de oudere generatie houdt nog steeds van anzichtkaarten), een regelmatig belletje en een website. Dat moet het toch doen?

Waar ik ook niet op reken is dat mensen me komen opzoeken. Nederlanders vinden Australie toch meestal veelste ver. Wie komt, wie de moeite neemt.. dat is allemaal meegenomen.

Voor Traviersa:
Ik hoop dat je snel een fijner gevoel krijgt. Ik kan me erg goed voorstellen dat je teleurgesteld bent. Maar net wat Jolanda zegt: zeg het tegen je familie. Vertel dat je ze mist en dat je het contact mist. Misschien denken ze wel dat je het geweldig hebt in Australie en dat je ze helemaal niet nodig hebt. Maar dat is natuurlijk niet zo.
VAn de andere kant: je bent verantwoordelijk voor je eigen keuzes. Het is spijtig dat je familie je een beetje laat zitten, maar deel je leven in zoals jij dat wilt. Maak nieuwe vrienden en bouw een nieuw sociaal leven op.
Wat je paard betreft: ook ik denk mijn paard mee te nemen. Ik ga wonen buiten Sydney. Daar is nog voldoende land (hoewel erg droog natuurlijk). En ik heb me al voorbereid dat het allemaal heel anders wordt. Geen fijne buitenritjes meer in de bossen (want die zijn er nauwelijks) maar veel rijden in een buiten of (hopelijk ergens) een binnenbak en in ieder geval mijn paardje bij me. Het zal volledig anders worden, maar mijn paard missen is veel erger. Voorlopig staat hij nog even in NL todat ik een goede plek voor hem heb gevonden om hem neer te zetten.
Bedankt in ieder geval voor je eerlijke reactie! En ik zou zeggen: niet bij de pakken neerzitten! Alle begin is moeilijk, maar komt vast goed! En hier zijn genoeg mensen op het forum die je een hart onder de riem willen steken in de wat mindere tijden!
 
Het is inderdaad erg lastig als jezelf hier je leventje in Oz nog niet op de rit hebt. Je hebt dan behoefte aan steun uit NL. Die vervreemden een beetje omdat het een ver-van-hun-bed-show is. Ze hebben geen beeld van het leven hier en vinden het moeilijk om zich ermee te 'vereenzelvigen' (oe: dat klinkt een beetje zwaar)

Ik sluit me aan bij de anderen: concentreer je op het opbouwen van je leven hier. Wij hebben gemerkt dat toen we hier nog niet een 'normaal' leven hadden onze families moeite hadden om op dezelfde golflengte te praten. Nu we hier werken, een sociaal leven hebben etc is dat een stuk gemakkelijker. Nu krijgen we ook vragen terug van hoe het op werk was de afgelopen week en ze beginnen zelfs al namen van vrienden hier te herkennen  :up:
Dan lopen de telefoon/msn gesprekken veel soepeler zeker nu ze gewend zijn dat we niet bij hun op de koffie komen

Met vrienden heb ik gelukkig het probleem nooit gehad: zeer goed contact nog. En dat vind ik ook wel lekker. Ik hoef doordeweek 's avonds niet zo nodig de hort op en dan besteed ik wat tijd aan NL vrienden. Ik voel dat ook niet als (NL) niet los kunnen laten: ik heb vrienden die ik al 25 jaar ken en was niet van plan om dat op te geven. Al is het contact anders natuurlijk. Al zijn er al een aantal op bezoek geweest  :up:

Off-topic: Maxx, wat zeg je nu???
Geen fijne buitenritjes meer in de bossen (want die zijn er nauwelijks)
Click to expand...
??? Er zijn echt zat enorme bossen buiten Sydney...!!! Blue Mountains om maar wat te noemen... Misschien niet dichtbij waar jij gaat wonen maar het is gelukkig nog niet zo dat ALLE bossen weg zijn door droogte of bosbranden....
 
Quote
Geen fijne buitenritjes meer in de bossen (want die zijn er nauwelijks)

Euh Jan wat ik eigenlijk bedoelde was dat je niet meer zo je erf af kunt rijden een bos in met toegankelijke bospaden. Misschien is dat wat genuanceerder :grin: Ik ga zo'n uurtje van de Blue Mountains afwonen. Dus er zijn wel mogelijkheden maar dan moet het paard weer de trailer in. Hier in Nederland rij ik mijn paard zijn stal uit en rij zo de Brabantse bossen in. In Australie is dit een stuk lastiger heb ik gemerkt!

Groetjes,
 
hoi allemaal

bedankt voor jullie reacties, ben toch wel blij om ook van andere te horen dat de contacten en interesse in website ed af en toe wat tegenvalt. En dat er niet veel bezoekers zullen komen had ik ook al lang ingecalculeerd, vooral nu in onze vriendenkring de nodige babies beginnen te komen. Dat maakt het natuurlijk ook niet echt een handige trip. Geeft niets, zoals iemand anders als eens schreef; anders gaan als je vrije dagen er aan op en dat is ook niet de bedoeling!

Ik wilde alleen nog even kwijt dat mijn teleurstelling meer in de familie zit dan in Australie. En natuurlijk kop op. Ik ga er zeker wat van maken! Inmiddels ben ik druk aan het solliciteren dus het zal binnenkort wel over zijn met de vrije tijd maar dat is niet erg, het is ook wel prettig om weer iets nuttigs te doen.

Maxx, als je je paard mee wilt nemen, overweeg dan inderdaad om het paard thuis te laten totdat je hier gesetteld bent en een plek voor je paard hebt ed. Leer van andermans fouten (de mijne dus!). O ja en mocht je nog info nodig hebben over transport ed, stuur me dan een pm.

Iedereen nogmaals bedankt!
 
Hallo,

ik bedacht me, tijdens het lezen van alle posts, dat ook ík sommige N'landse contacten heb laten verwateren. Het is weliswaar verkeer van twee kanten, maar bij sommige contacten liet ook ik het maar gaan. Ik heb altijd vrienden van allerlei leeftijden en allerlei pluimage gehad (zeg ik dat nou goed?), en het is me niet mogelijk geweest om met íedereen regelmatig contact te blijven houden. Dat hoeft dan ook blijkbaar niet. Maar m'n beste vriendinnen, ja, die zijn dat nog steeds, zo niet zelfs méér. Dat blijft hetzelfde voelen.

Ik denk dat ik me op een gegeven moment ook steeds minder kon voorstellen bij hún leven, plus dat ik hier zoveel te doen had, dat dat schrijven en bellen minder belangrijk werd. En na een tijdje hier wonen, begon ik zelf ook te merken dat ik aan het ene contact meer en aan het andere contact minder waarde begon te hechten.

Dat wilde ik maar even zeggen; het is niet altijd de achterblijvers die verzaken :).

Een goeie dag!

Irene
 
wij merkten het al bij de verhuizing NL-Spanje: de kennissen vervagen, sommige contacten worden juist intenser, sommige contacten vallen enorm tegen. feit is wel dat vaak gedacht wordt "zij zijn weggegaan....", dat zou dus betekenen dat je daarmee de verplichting hebt om het contact te onderhouden. maar het was in NL toch ook 2-richtingverkeer? je bent toch om een reden bevriend en vervalt die reden dan ofzo? met familie is het anders, dat is onvoorwaardelijker. echter, nu de stap australië in beeld komt, haken sommige mensen opnieuw af, bijna alsof je afgeschreven wordt of "gestraft" wordt dat je naar de andere kant van de wereld gaat.
of Oz ons zal bevallen? geen idee, maar van spanje had ik ook verwachtingen en heb geleerd dat die nooit helemaal overeenkomen met wat je vanuit NL bedenkt!
 
Nu ik zo even lees wat Traviesa meemaakt, wat betreft het contact met de familie "Bellen naar Australie is te duur". Dan dank ik echt, leven wij in een tijd waarin je alleen nog maar kan bellen met de mobiele telefoon of zo??!!

Dit is de tijd van de gratis & visuele communicatie zeg! Voipbuster voor gratis telefonie en Skype om elkaar te zien!

Nou ja, ik kan me best voorstellen dat een aantal mensen dat (nog) niet weten maar zo is het natuurlijk tegenwoordig wel.
In de jaren 50 gingen mensen op een boot en dachten zowel de emigranten als de achterblijvers dat zij alkaar nooit meer zouden zien. Toen was emigratie een nog veel grotere stap dan nu. Tegenwoordig maakt het echt NIKS meer uit waar je zit in de moderne communicatieve wereld die voor iedereen open ligt.

Okee, je hebt natuurlijk nog wel dat je elkaar niet eventjes op kan zoeken maar dat went wel denk ik. Goed, er zijn uiteraard momenten dat je denkt: "Gadverdamme waar ben ik aan begonnen". Ik heb ze zelf ook, maar als ik dan denk aan Nederland?! Dan denk ik gelijk "Wat ben ik BBBLLLLLIIIIIIJJJJJJ dat ik daar weg ben". Ik heb nog geen moment gehad dat ik serieus dacht aan een terugkeer, ook niet als ik het even totaal niet meer zag zitten.
Gelukkig heb ik nu, zelfs na bijna een half jaar dat ik hier zit (wat is die tijd snel voorbijgegaan zeg), nog prima en veel contact met mijn familie en vrienden. Dat skype is ook zo'n verslaving aan het worden. Vinden ze allemaal prachtig.
 
Ik sluit me aan bij bijna alles wat ik heb gelezen........

En of het alles is wat je had gehoopt? Ach, het ligt er maar aan wat je verwachtte.....

Een goede voorbereiding is meer dan het halve werk! Daar bedoel ik mee dat ik wist waar ik aan begon, rekening hield met het krijgen van bepaalde gevoelens en teleurstellingen etc.
Nu, na bijna 8 maanden, durf ik wel te zeggen: ja, ik vind het een succes!

Maar ik heb echt wel momenten gehad dat ik dacht dat ik het hier niet vol ging houden (baan zoeken, geen stimulerende mensen om mij heen, de Hollandse efficientie stak de kop op zeg maar....) en verlangde ik terug naar mijn Hollandse bekende omgeving met de mensen die om mij geven (ik ben alleen vertrokken), maar nu: die mensen zijn voor mij nog steeds heel erg aanwezig (per telefoon, skype etc.) en mijn leventje begint hier nu echt een beetje vorm te krijgen.....

Het is hartstikke leuk en nog steeds een groot avontuur! Alleen daarom is het al geweldig, ik houd van avontuur!

ps. wel vind ik mijn zus niet altijd even "gezellig"  aan de telefoon, maar misschien was ze in Nederland al wel niet zo en vergeet je dat soort dingen?

Henriette
 
om heel eerlijk te zijn heb ik de eerste maanden dat ik in oz woonde zelf een beetje het contact met de vrienden thuis laten gaan....

reden: tijd. Een nieuw leven opbouwen kost tijd, en ipv mijn avonden na het werk achter de computer te slijten op skype en msn met de mensen in nederland heb ik die tijd gebruikt om energie te stoppen in het opbouwen van een nieuw leven.

Zelfde reden dat ik destijds niet meer veel op het forum was, of bijvoorbeel de nederlandse krant lees. Liever de australische.

Wat ik eigenlijk bedoel is dat vrije tijd bepertk is, en je kunt niet alles: en van alles op de hoogte blijven in nederland en vriendschappen en sociale contacten onderhouden EN proberen tegelijkertijd een nieuw leven op te bouwen in australie.

Note: de enige met wie ik nauw contact heb onderhouden is natuurlijk mijn mama, en mijn 3 beste vrienden. Voor de rest heb ik het even gelaten voor wat het was, de hele sociale club uit nederland....

en ja het heeft vruchten afgeworpen. heb inmiddels een groot sociaal leven en nieuwe vriendschappen opgebouwd hier in australie..... :smile:

Sab
 
You must log in or register to reply here.
Back
Top