kosten emigratie

brumby

brumby

Active Member
Heb net even gekeken wat een visum kost, ben daar toch wel even van geschrokken. En dat is dan per persoon, pffff. Kosten beginnen serieus op te lopen. Container, visa, IELTS, medicals en dan zijn we nog niet daar. Toch maar overwegen om ons huis te verkopen ipv te verhuren :oops: Hoeveel hebben jullie betaald voor je emigratie?
 
Hoezo per persoon? Als je met de familie wilt gaan dan vraag je slechts 1 visum aan en gaat de rest mee als afhankelijke (police checks en medicals zijn natuurlijk wel per persoon). In mijn ervaring zijn de visumaanvraag, de IELTS, de police checks en medicals nog de minste kosten. Vluchten en verhuizen van inboedel zijn veel grotere kostenposten. En dan nog het verlies van inkomsten tussen vertrek en het vinden van een baan, maar dat hangt natuurlijk sterk af van je eigen situatie. Ik kan je helaas niet veel relevants zeggen tav de kosten vanuit Nederland aangezien ik vanuit de VS ben gegaan.
 
Helemaal mee eens! De kosten voor een visum zijn echt een lachertje vergeleken bij de rest. Op alles wat je doet leg je immers geld toe. Woning verkopen kan inderdaad een leuk zakcentje opleveren maar vergeet niet dat je in eerste instantie hier huurt zonder inkomen, dan heb ik het niet eens over een huurwoning. Alle kleine dingen die je weer moet aanschaffen als je besluit een beperkte inboedel mee te nemen. Verkoop in Nederland levert wat geld op maar hier moet je toch alles weer opnieuw dus duurder aanschaffen.

Visum aanvraag heeft mij niet extreem veel gekost omdat ik geen bureau in de armen heb genomen. Maar als ik een schatting moet maken van de door mij gemaakte kosten kom ik toch wel op 15.000,- euro en dan is dit maar voor 1 persoon en heb ik geen hele gekke dingen gedaan. Overigens heb ik het bij dit bedrag alleen over de aanschaf van een nieuwe inboedel, auto en het verschepen van een beperkte huisraad.

Voor mij nu nog als 1 persoons huishouden kan ik zeggen dat ik niet meer geld over hou dan dat ik in Nederland deed. Misschien dat ik er zelfs iets op achteruit ben gegaan aangezien ik in Nederland een eigen huis had welke ik hier niet heb. Het enig waar ik echt winst op heb gemaakt is mijn levensstijl, minder werk en meer van mijn vrije tijd genieten. Misschien had dat laatste ook nog wel in Nederland willen lukken als ik er wat meer energie in had gestopt. Spijt? Nee, dat niet ik zou het zo weer doen!

Chantal

p.s. kijk eens op link hier staat wat info over victoria.
 
Hey, bedankt Slatsr, dacht dat iedereen een apart visum nodig had. Dat scheelt al wat natuurlijk. Ik zou het visum ook niet via een bureau aanvragen. En inderdaad, aan de kosten die je de eerste maanden hebt down under en het loonverlies had ik ook al gedacht. Ik zou voor ik echt aan de slag kan eerst een verplichte stage moeten doen van 6 weken, zonder loon. Als je dan moet huren is dat ook weer een investering. Heb gezien dat de huizen best betaalbaar zijn (aankoop), natuurlijk niet in de grote steden, maar de huurprijzen zijn toch een stuk hoger.
Tweety, bedankt voor de link. Moesten we emigreren zouden we ons graag vestigen ergens in Victoria, dus je hebt de juiste link geplaatst :up:
 
Je moet vooral vergelijken tussen verschillende aanbieders. Er zijn ontzettend grote verschillen in de kosten die aangerekend worden voor allerlei zaken, zoals vertalingen, gewettigde documenten, medisch onderzoeken (veel goedkoper in Belgie), containerbedrijven..... Op dit vlak kan je wel wat uitsparen. Doe zelf wat je zelf kan doen, bel rond om prijsvergelijkingen te maken etc...

Maar 't blijft een kostelijke zaak, emigreren....
 
Bedankt Jerden, vooral dat verhuizen, dat is toch wel een serieuze kost. En mentaal het moeilijkste van de emigratie, alles inpakken, huis verlaten/ verkopen.
 
Vergis je niet in het achter laten van familie en vrienden en de kans dat je ze misschien nooit meer zal zien. Wij vertrokken in juni 2009, mjin schoonvader zou een jaar later op vakantie komen. De laatste keer dat wij hem hebben gezien bleek uiteindelijk op Schiphol te zijn. Mijn man was te laat om afscheid van hem te nemen. En er zijn meer mensen op dit forum zie helaas hebben moeten ervaren hoe ver Australie van Nederland vandaan is op dat soort momenten.
 
Hey Sacha, ja dat ook natuurlijk. Maar hangt misschien ook wat van familiesituatie af, wij zijn niet zo hecht en zien onze familie niet zo vaak. Dat zou het voor mij wat gemakkelijker maken. Zou eerder mijn vriendinnen/ collega's missen. Het moeilijke zou voor mij ook het achterlaten van onze huisdieren zijn. Niet achterlaten natuurlijk, maar nieuw baasje zoeken. Het is niet betaalbaar om ze mee te nemen. Nu ben ik nog niet helemaal zeker hoor, als ik dit allemaal lees op het forum. Je moet met zo veel rekening houden. Ben er zeker van dat je veel krijgt, maar je moet ook veel opgeven. Ik wil zeker zijn dat dit voor 100% is wat we willen. Stel je voor dat het daar niet lukt en je moet terugkomen. Je moet toch niet onderschatten wat dit met je doet, misschien terug van nul beginnen (huis, werk, spaargeld, school hervatten kinderen, ...) En wij zijn geen 20 meer hé. Maar nu wijk ik waarschijnlijk af... :smile:
 
Natuurlijk moet jij je heel goed verdiepen in alles wat er bij komt kijken wanneer je gaat emigreren, je zou wel gek zijn om dat niet te doen! Maar wanneer je hier heen komt moet je vooral de juiste instelling tussen je oren hebben. Wanneer je hier bent begin je nl. weer helemaal van voren af aan en dat vraagt aardig wat van je, niet alleen financieel, maar soms ook emotioneel. Praat overal samen over, ga door doemscenarios en bekijk hoe je dat reeel kan oplossen. Wij hebben het uiteindelijk zo ver doorberedeneerd dat alleen enorme heimwee (met fysieke verschijnselen dus) een reden was om terug te komen en anders niet. Uiteindelijk bleven de meeste beren en kuilen uit de buurt en is de heimwee nog altijd niet aanwezig :)
 
Hey Sacha, ben blij dat het voor jullie allemaal goed verlopen is en dat jullie je thuis voelen daar in Perth. Dat geeft toch altijd een beetje moed aan diegene die nog in België of Nederland aan het twijfelen zijn. Het is altijd leuk om te horen dat het echt wel mogelijk is om in een ander land helemaal opnieuw te beginnen (en die enorme papierwinkel door te geraken).
 
Fijn om ervaringen te lezen. Ik vind de uiteindelijke knoop doorhakken het zwaarst. Ald die emotie's. pffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffff.......
Idd financieel zoveel sparen...(maar met een positieve instelling en een goed spaarplan is dat haalbaar) maar mijn familie achterlaten dat is voor mij het alles moeilijkst!
Mijn kinderen hun opa en oma afnemen (in de zin van ze niet iedere week meer kunnen zien). Tuurlijk realiseer ik me dat het ONS leven is, maar dat neemt niet weg dat het moeilijk is.
:|
 
Het is ook een moelijke beslissing die je gaat nemen en niemand verwacht dat je voor het einde van de maand de beslissing ook echt hebt genomen. Het heeft mij 5 jaar gekost om 100% zeker te weten dat dit voor mij en mijn gezin de juiste beslissing is. Nou hebben we in die periode ook onze kinderen gekregen, dus gad dat steeds een extra stapel met beren en kuilen, maar uiteindelijk hebben we alles uitgezicht en uitgepraat.

Ook wij hebben dus onze kinderen hun grootouders ontnomen en (wordt nog veel meer als hoogverraad gezien...) onze ouders hun kleinkinderen ontnomen!!! Wij hebben echter bij onze ouders webcam geinstalleerd en houden een voor de kinderen een heel intensief contact. We zitten ieder weekend met de meisjes voor de webcam zodat ze lekker met hun oma's kunnen kletsen, hun knutselwerkjes kunnen laten zien, hun nieuwe jurken en alle andere dingen die kinderen zo belangrijk vinden om aan oma's te vertellen en laten zien. Soms hebben de meisjes geen zin en dan ga ik met de laptop ergens zitten zodat oma gewoon naar ze kan kijken terwijl ik met haar klets. Mijn moeder is na 6 maanden al overgevlogen om ons te knuffelen en mijn schoonmoeder kwam 3 maanden later ook langs. Inmiddels is het een jaar geleden dat ik mijn moeder heb vastgehouden en ik weet niet zeker wanneer ze weer komt. Het gaat steeds slechter met mijn oma van 92 en mijn moeder durft nu dus niet het land uit en terecht. Ik zal dus gewoon even geduld moeten hebben, maar geduld oefen je in de periode dat je voor de aanvraag gaat, dus daar heb ik inmiddels geen probleem meer mee :)

Een Nederlandse vriendin van mij heeft ieder jaar tijdens onze zomervakantie haar ouders 2 maanden over de vloer (hij is ambtenaar in Nederand). Het is precies de periode dat we hier Sinterklaas en Kerst vieren, maar ook waarin haar kinderen jarig zijn. En Opa en Oma redeneren: we kopen alleen ieder jaar een ticket en hebben verder geen andere extra kosten, dus die genieten 2 maanden optimaal van hun kleinkinderen!

Voor alles is een oplossing, maar dan moet er wel de bereidheid van alle kanten zijn en de wil om er iets van te maken!
 
Sacha said:
Voor alles is een oplossing, maar dan moet er wel de bereidheid van alle kanten zijn en de wil om er iets van te maken!
Click to expand...

wat heb je dat mooi gezegd!
Tja, het is een achtbaan van emoties en dat hoord er allemaal bij, maar bij ons komt er ook nog eens bij dat wij nog nooit in Australië zijn geweest! Ik heb erover na zitten denken om eerst er heen te gaan op vakantie, maar dan moeten wij (minstens 2 jaar sparen) en dan zijn de kinderen WEER een stuk ouder. Daarna begin je weer met sparen voor je uiteindelijke doel.
Mijn oudste is nu 5 1/2 en rond de 8 vind ik echt het uiterste. (ben zelf heel mijn jonge leven naar het buitenland verhuisd en toen ik ouder werd, was het steeds moeilijker). Dat wil ik hun niet aandoen.
ja, wat is wijsheid....

Ben ook blij dat ik nu al die twijfels heb, want dan kan ik er met mijn man over praten.
Maar het leven daar past veel meer bij hoe wij ons leven als gezin willen leiden. Durf je dan die sprong in het diepen te nemen (ondanks alle huiswerk die je hier doet)? dilemma's......:huh:
 
Oh wendy, snap precies wat je voelt.

Voor mij is het ook het afscheid nemen van (o)mama's en (o)papa, lieve tantes, vrienden en vriendinnetjes het aller moeilijkst.
Dan troost ik mezelf door het feit dat de werled in 2011 zo klein is, in 1980 emigreerde mijn ouders, zussen en ik naar NZ. Daar hebben we 10 jaar heerlijk mogen zijn tot de heimwee van mijn moeder ons terug naar Nederland bracht. Toen was de afstand zo groot, geen internet, mobiele telefoons (moderne digitale communicatie) en dat maakte het voor mijn moeder veel moeilijker om met de heimwee naar haar familie om te gaan.
Vindt het ook belangrijk dat ons zoontje van 5 en half en dochtertje, bijna 3 daar nu heen kunnen, voordat ze veel ouder worden. Maar besef ook dat door naar Oz te emigreren wij wel hun dagelijks contact met oma en opa afnemen.
Mijn geluk is dat mijn ouders het toen zelf ook hebben gedaan. Mijn vader helpt ons heel veel, is erg meelevend, geinteresseerd en staat helemaal achter onze beslissing. Mijn moeder is ondanks dat ze heel erg zit met het feit straks haar klein kindjes moet missen vol lof over wat wij hopen te bereiken Down Under.
Ik wens je heel veel sucess, hoop dat je doet wat goed voelt, en weet niks is zeker, voel, geniet, leef!

Smiles, Betty
 
You must log in or register to reply here.
Back
Top