Kosten emigratie?

kosten....tja op dit moment lijkt het belangrijker of je uberhaupt een baan vindt in je vakgebied dan dat je je visum krijgt.....beetje omgekeerde wereld zeg.....in sommige vakgebieden dan wel.
 
@Katjavdl Ik geloof dat ik sowieso blij moet zijn als ik een baan vind. Eerst het visum. Nee, eerst de kansbeoordeling. Dat hangt allemaal al af van één klein woordje, zie andere topic. Als we dan zo gelukkig mogen zijn uiteindelijk het visum te krijgen maakt het me niet zoveel uit waar ik uiteindelijk werk denk ik!
 
Gisteren nog een hele discussie gehad met een paar Aussies. Over het visabeleid in general. Dat het niet afstemd op de realiteit, dat de lokale markt niets onderneemt. Dat er heel veel geld in omgaat (spekkoe), dat er serieus naar gekeken moet worden, gezien het feit dat er staten zijn waar de werkgelegenheid een probleem is/gaat worden. Ze zeiden: it is no longer the promised land, I know it is a great country, but we have some issues that desperately need solving.....
drugs zijn een groot probleem en dat weegt weer zwaar op het healthcare system. We hebben een hele tijd staan te kleppen in de achtertuin. There is a lot going on in this place o_O
 
gezien het feit dat er staten zijn waar de werkgelegenheid een probleem is/gaat worden

Bedoel je daarmee dat er veel werkloosheid aan komt/is in bepaalde staten, of juist niet? En om welke staten zal het dan vooral gaan denk je?
 
Het heeft ons 5500 euro gekost qua volle container (20ft) en 1500 aan verzekering. Maar wat was het heerlijk om al je eigen spullen te hebben en het scheelt veel geld want ook kleine dingen kosten geld. Ik weet niet naar welke staat je naar toe gaat verhuizen maar Sydney waar het barst van de banen is erg duur weet ik uit ervaring. Hoog opgeleid en een goede beheersing van de Engelse taal zou een pluspunt kunnen zijn zou je denken, nou ik weet uit ervaring dat als je geen Australier bent en geen Australische werkervaring hebt je heel moeilijk aan de bak komt. Na 8 maanden elke dag op heel veel banen waar mijn man 100% op paste te hebben gereageerd, een paar keer op gesprek te zijn geweest, paar keer 2de ronde gehaald nog steeds geen baan. Alle recruiting bureaus vinden zijn CV indrukwekkend, niets aan doen, en dat het moeilijk is om je eerste job te krijgen...........maar als je die eerst job hebt dan gaat de wereld voor je open. Met de huren en kosten hier moet je toch aardig wat spaargeld meenemen. Dat hadden wij ook maar we zijn er twee keer zo snel doorheen gegaan. We gaan nu dan ook weer terug want de onwetendheid en onzekerheid over hoe lang gaat het nog duren voor we een baan hebben is niet leuk. Je blijft maar kosten maken en gas en licht is hier ook duur, een maand is zo om en de rekeningen blijven maar komen. Als je weet dat je over een paar maanden een baan hebt wil je nog wel tot de bodem gaan maar dat weet je niet. Het kan zo nog een half jaar of jaar duren, voor je een baan krijgt. Een baan is echt belangrijk om al te hebben hier, probeer bij een bedrijf te gaan werken in Nederland die ook in Australie zit, dat maakt je kans op een baan groter. Idealiseer het land niet want het heeft ook zijn mindere kanten, ik weet dat je dat nu niet wil zien want het is je droom maar denk goed na. Ook wij dachten dat het ons niet zou overkomen om weer terug te gaan maar volgende maand gaan we weer terug naar ons kikkerlandje. Wat ook aan je vreet is het lange wachten op uitslagen of je wel of niet aangenomen bent. Je leeft van sprankje hoop naar hoop, naar teleurstelling en weer naar sprankje hoop. Ze beloven je in een week de uitslag te geven maar dat kan ook zomaar twee weken en in een geval zelfs meer dan 3 weken duren. Al je hoop is er toch op gevestigd en je moet jezelf weer helemaal oppeppen om weer enthousiast te reageren op banen. Als je zuinig m0et doen met je geld is het toch anders leven dan dat je een baan hebt en leuke dingen kunt doen. Alles kost toch een hoop geld, ook de levensmiddelen, daar is AH goedkoop bij. Ook dat is iets waar je rekening mee moet houden. Gelukkig is onze relatie rots vast en genieten we van het 24/7 bij elkaar zijn maar je relatie moet hier wel tegen bestand zijn. Al denk ik dat je dit ook alleen maar kan doen als je relatie rotsvast zit want is dit niet het geval dan heb je een probleem hier denk ik.
Nu we de knoop hebben doorgehakt om terug te gaan is er een zware last van onze schouders afgevallen en gaan we de laatste 5 weken genieten van het mooie weer en mooie wandelingen maken. Nog even naar de Blue Mountains en nog wat leuks die we nog absoluut willen zien want ik denk dat we voorlopig niet meer terugkomen in dit land. Je hebt er toch een beetje haat/liefde verhouding mee opgebouwd.
Ik weet dat je het niet wil horen maar ik zou zeggen DENK GOED NA voor je deze stap gaat zetten. Wij hebben twee volwassen kinderen (22 en 25) die ook deze kant op zouden komen als wij een baan zouden hebben en om te kijken of ze een bestaan wilde opbouwen of toch in Nederland wilde blijven. Ik wil het ze niets eens aan doen, ik wil niet dat ze hun banen opgeven om hier niet aan de bak te kunnen. Hier blijven de kinderen gemiddeld tot hun 30st thuis wonen om maar te kunnen sparen voor een huis want je moet 20% aanbetalen en dan heb je nog je stamp duty die je moet betalen. Misschien ben ik er negatief maar het is wel realiteit. Je moet ook niet denken dat je voor jaren een baan kan houden, heel veel Australiers moeten in een andere staat werken en komen om de paar weken een paar dagen thuis. Ja, dat zijn de opofferingen die ze moeten maken en dat vinden ze al heel normaal. Ik heb veel familie in Adelaide wonen, de man van mijn nichtje werkt in Perth, 7 weken werken, 1 week thuis. In febr. getrouwd en nu al zo'n leven. In het jaar voor de aanloop van hun huwelijk werkte hij in Brisbane, zelfde verhaal, hij verdient heel goed maar is dit wat je zelf wilt. Mijn broer rijdt 5 uur naar zijn werk, blijft daar een week en rijdt weer 5 uur terug om 2 dagen thuis te zijn. Mijn neef zit altijd ' between jobs' en betaalt zijn hypotheek een paar maanden vooruit als hij een baan heeft alvast voor de maanden dat hij geen werk heeft. Nu ik ook Australische dames heb leren kennen hoor ik ook hun verhalen. Niet allemaal even rooskleurig, nogmaals ik wil je niet uit je roze wolk vandaan trekken maar dit is wel realiteit.
Ik wil je wel heel veel succes wensen met al je plannen en geregel en hou ons op de hoogte, ik hoop echt uit de grond van mijn hart dat het jullie beter vergaat dan ons.
 
Ik wil alleen maar even opmerken, dat het leven in Australië er anders uitziet dan het leven in Nederland. Voors en tegens aan beide kanten.
 
Thnx @Katjavdl en @Monica
Ik ben me ervan bewust dat Australië niet het beloofde land is waar alles beter is. Ik denk zelfs dat er een hoop dingen zijn die er slechter geregeld zijn dan in Nederland.
Ik moet ook zeggen dat de hoop negatieve verhalen die we lezen hier over de werkgelegenheid me echt wel aan het denken zet. Natuurlijk denk je ergens 'ach maar zal mij dat overkomen?' En tegelijk denk je 'ja, waarom niet?' We zullen niet naar Australië willen als dat zou betekenen dat we zoals jij Monica zegt mekaar af en toe een weekje zien en verder alleen werken om rond te kunnen komen. Daar doe ik het niet voor. Ik wil werken hoor, hou me ten goede ;) maar wel zodanig dat ik ook van het leven daar kan genieten. Zo nu en dan mooie tochten kan maken en relaxen. Als ik zou leven om te werken kan ik beter in Nederland blijven haha. Ik heb iig besloten om nog maar eerst af te wachten wat er uit onze kansbeoordelingsaanvraag komt, want ik ben bang dat we geen grote kans maken op een (skilled) visum. Mocht er uit komen dat we niet in aanmerking komen, óf we besluiten het vanwege de slechte economie toch niet te doen gaan we alsnog zo vaak we het ons kunnen veroorloven gewoon op vakantie down under en alle mooie plekken van het land alsnog bezoeken als tourist. Ik ben heel erg geschrokken van de slechte berichten van afgelopen weken op dit forum en houd dit zeker in mijn achterhoofd bij de uiteindelijke beslissing!
 
Thnx @Katjavdl en @Monica
We zullen niet naar Australië willen als dat zou betekenen dat we zoals jij Monica zegt mekaar af en toe een weekje zien en verder alleen werken om rond te kunnen komen. Daar doe ik het niet voor. Ik wil werken hoor, hou me ten goede ;) maar wel zodanig dat ik ook van het leven daar kan genieten. Zo nu en dan mooie tochten kan maken en relaxen. Als ik zou leven om te werken kan ik beter in Nederland blijven haha.
Ik vrees dat je er toch wat erg gemakkelijk over denkt allemaal. Werk is hier moeilijk te krijgen, vooral als je geen specifiek beroep hebt in een bepaalde sector. Als je hier komt moet je weer opnieuw beginnen om een leven op te bouwen en dat kost geld. Als je het geluk hebt om een visum te krijgen en een baan te vinden, zul je toch ook moeten sparen om een beetje reserves op je bankrekening te krijgen, want het hebben van een baan betekent niet het houden van een baan, zoals in NL. Bovendien zal je tzt misschien een huis willen kopen, waarvoor je dan 10-20% van het te lenen bedrag eigen geld moet ophoesten. Veel Aussies proberen zoveel mogelijk geld te verdienen als ze jong zijn en investeren in een of meerdere huizen voor hun oude dag, want ook dat is minder goed geregeld dan in NL. Maar dat is voor velen hier op het forum nog ver weg, dat begrijp ik. FIFO (fly in fly out) is hier heel gewoon, omdat de afstanden hier enorm zijn, het werk vaak in de outskirts of de outback is en het gewoon niet rendabel is om elke week op en neer te vliegen. De vergoedingen die daar tegenover staan zijn daarentegen wel weer mooi meegenomen. Overigens vliegen Aussies net zo gemakkelijk even op en neer van Sydney naar Brisbane als we in NL met de trein van Amsterdam naar Arnhem en terug gaan. Het is hier gewoon een andere manier van leven. Ook ik zit een groot deel van de week alleen thuis omdat mijn man naar zijn werk vier uur moet rijden, maar ik vind het prima. Als je het niet doet voor werken om alleen rond te kunnen komen, zoals je zegt, denk ik dat je het hier nog moeilijk gaat krijgen. De mensen die nu terug gaan zouden het er waarschijnlijk wel voor hebben gedaan. Je zal moeten investeren om later de vruchten te kunnen plukken. Het goede nieuws is dat het mooie weer en de prachtige natuur hier dan wel weer gratis is en dat je niet ver hoeft te gaan en niet veel hoeft uit te geven om daarvan te genieten. Maar ik ben het met Monica eens, denk goed na voordat je hier heen komt!
 
Ik denk dat we niet moeten vergeten dat er ondanks de negatieve berichten van de laatste tijd ook veel gezinnen wel goed gesetteld zijn met een mooie baan. Uiteindelijk loopt iedereen zijn eigen pad in dit leven en ook al hebben we allemaal dezelfde passie, dit hoeft niet te betekenen dat het voor iedereen hetzelfde uit pakt want we hebben allemaal andere uitdagingen en levensdoelen. Iedereen zou zijn droom na moeten jagen, ongeacht het slagen of 'mislukken' van diezelfde droom bij anderen.
 
Ik denk dat we niet moeten vergeten dat er ondanks de negatieve berichten van de laatste tijd ook veel gezinnen wel goed gesetteld zijn met een mooie baan. Uiteindelijk loopt iedereen zijn eigen pad in dit leven en ook al hebben we allemaal dezelfde passie, dit hoeft niet te betekenen dat het voor iedereen hetzelfde uit pakt want we hebben allemaal andere uitdagingen en levensdoelen. Iedereen zou zijn droom na moeten jagen, ongeacht het slagen of 'mislukken' van diezelfde droom bij anderen.
hear hear Gwen. Het is nu bij een aantal gezinnen niet goed gelukt. Dat ligt aan een combinatie van dingen, denk ik. De werkeloosheid is hoger dan het geweest is. In sommige sectoren en in sommige gebieden meer dan in andere. Het is niet te doen hier als je niet aan het werk komt. Anderen zijn teruggegaan vanwege heimwee. Of omdat de cultuur niet bij je past.
Maar er zijn ook een hoop gezinnen die wel happy zijn met hoe hun migratie uitgepakt is. Misschien hebben ze net geluk gehad om op het goede moment naar de juiste plek te komen, of ze hebben een beroep waarin het makkelijker is. Of ze hebben om een andere reden een andere start gehad.

En ja, er zijn aardig wat gezinnen waarbij iemand een aantal dagen of zelfs weken achter elkaar van huis is, voor werk. Vergeet niet dat de cultuur hier per definitie anders werkt dan in nederland. Het aantal dagen of weken van huis zijn is voor een hoop mensen normaal, en zelfs een keus. Ik ken een collega die bewust buiten de stad is gaan wonen maar wel haar baan heeft aangehouden. Ze vliegt 's ochtends vroeg in, werkt drie lange dagen en gaat de derde dag weer naar huis. Het was haar eigen keus want ze had eerst een huis in de stad. Ze heeft zelfs even een baantje gehad in haar dorp, maar vond het werk in de stad leuker. Ik ken een ander gezin waarbij de vader steeds twee weken weg is en dan een week thuis. Hij verdient in zijn eentje genoeg zodat zij thuis kan zijn bij de kinderen en dat vindt ze heerlijk. Als hij na twee weken weer thuis is hebben ze met zijn allen een week vakantie. Het zou niet mijn keuze zijn, maar ik zie wel de voordelen. Iedereen is anders en zij zijn er heel gelukkig mee.

In Nederland is dat gereis niet nodig, bijna alles is bereikbaar. Je moet hoogstens wat vroeger op om de file voor te zijn. Hier zijn de afstanden nou eenmaal groter! Een van de dingen waar ik zelf heel blij van wordt is de gewoonte om bij iemand te kunnen overnachten. We hebben zelf al aardig wat logees gehad, en ik vind het super gezellig om iemand zo op bezoek te hebben. En toen ik voor studie drie dagen in Canberra moest zijn, had ik binnen 5 minuten een logeeradres bij een oud-collega. Mensen helpen elkaar gewoon.

We hebben een tijdje op dit forum vooral succesverhalen gehad, en nu zijn er een aantal verhalen die minder leuk zijn. Ik vind het echt jammer voor de mensen die nu terug gaan als ze liever hadden willen blijven. Sommigen gaan terug vanwege werk, anderen omdat ze de cultuur hier niet prettig vinden, weer anderen omdat ze de vrienden en familie in Nederland/Belgie missen. Iedereen heeft zijn redenen om hier te komen, en iedereen een eigen reden om te blijven of terug te gaan. Ik ben het helemaal met Gwen eens dat mensen die nu in het visum traject zitten, of bezig zijn met hier naar toe te komen, zelf de balans op moeten maken, met hun eigen uitdagingen en levensdoelen. Al kan ik me voorstellen dat degenen die nu hier aankomen meer onzekerheid voelen dan degenen die hier een tijdje geleden begonnen.
 
Mooi gezegd, @Gwen en @Lamarck

Hoewel het heel waardevol is om ook de verhalen van de mensen die een minder positieve ervaring hebben, blijft het voor iedereen een eigen keuze. Het ingewikkelde en dure visumtraject maakt dat je toch al heel weloverwogen de keuze maakt om het te gaan proberen. Zoals @Katjavdl zegt als je het niet probeert dan blijft toch altijd de "wat als..." Vraag bestaan.

Wij landen vandaag over precies twee maanden in Melbourne voor ons avontuur. Tuurlijk vinden we het spannend omdat we nog geen baan hebben, maar we laten onze droom nog niet vervliegen. We gaan er voor en we zien wel waar het schip strandt.

Hopelijk kan ik over een tijdje een positief verhaal houden over onze ervaring. Maar eigenlijk hoop ik nog harder dat het zo goed bevalt dat ik net als vele anderen zo bezig ben met leven in Australie dat ik er niet toe kom om hier te posten ;)
 
Wij gaan het ook proberen al moet je beseffen dat het toch eens anders kan uitpakken dan wat je gedacht had. En het is jammer te horen dat mensen terugkeren met tegenzin.
Wij zitten momenteel in het traject voor de visum en ja we zullen voldoende sparen zodat we toch 1 jaar verder kunnen en zullen er ook alles aan doen om aan een job te geraken.
Zal ook kwestie van een beetje geluk te hebben maar dat zien we dan wel, het is het proberen meer dan waard ;)
 
Ik ben het helemaal eens met hoe @Lamarck het omschrijft.
De banen markt nu is moeilijker dan ooit te voren (iig in die 10 jaar dat ik hier ben) maar er zijn nog genoeg kansen als je het er maar voor over hebt, waar onder verder of ver wonen van je werk.
Sta je daar voor open, sweet:)
 
Back
Top