Lastavaza Mich

Mich said:
2 jaar wennen is lang... Maar dat klopt wel natuurlijk. Toen we in Zoetermeer gingen wonen heeft het ook jaren geduurd voordat ik me er thuis voelde en dit is natuurlijk nog veel moeilijker.
Click to expand...

Als je in Zoetermeer kan wennen, dan kan je overal ter wereld wennen. :p Niet voor niets wordt Zoetermeer het Almere van Den Haag genoemd.
Volgens mij is je profiel foto ook van de overkapping van de voetgangersbrug over de A12 bij Z'meer. Dus helemaal los gelaten heb je het nog niet :D
 
En dan opeens denk je: Ik wil terug! :(

Mensen die zeggen dat ze terug gaan bellen, en dat nooit doen... Openingstijden die niet kloppen op websites... Een work placement die geregeld is, en dan opeens niet doorgaat, waardoor mijn zoontje nu voor niks naar childcare gaat en ik thuis zit... En ik ben al 2 maanden ziek. De ene verkoudheid is nog niet over, of de volgende begint alweer. Bah, ik heb er even genoeg van.:confused:
 
Doorbijten! De cultuur is anders dan in Nederland en ik denk dat iedere emigrant wel eens hetzelfde doormaakt...werk wat niet doorkomt, kosten die de pan uit reizen. Maar houdt vol en blijf optimistisch!
 
Dat kan ik me goed voorstellen. Ik denk dat de gedachte bij de 'beste' wel eens voorkomt. Zeker als zaken zoals werk/financiën niet lekker lopen. Over dat niet terugbellen, dat hoor ik van iedereen. Dus ik denk dat we er maar vanuit moeten gaan dat men dat gewoon niet doet. Dat scheelt teleurstelling en af en toe een positieve verrassing als het wel gebeurd.

Maar het blijft vervelend en het is vervelend om (even) het idee te hebben dat je er niet op je plek zit. Hang in there!
 
Nog even volhouden! Zoals ik al eerder zei, reken maar gewoon op twee jaar voordat je je hier echt thuis gaat voelen en dan maak je je er niet of minder meer druk over. Bovendien komen dingen zoals het afbellen op het laatste moment ook minder vaak voor als je een vaste baan en je leven wat meer op de rit hebt. Over een paar maanden komt de zomer weer en geniet je weer van de zo'n en het buitenleven.
 
Dank iedereen! Gelukkig gaat het qua financiën wel goed, want sinds begin van de maand heeft mijn man een contract bij een overheidsorganisatie :) Het verdient niet geweldig, maar het is precies genoeg, en dat is een hele zorg minder. Maar bij mij wil het niet echt vlotten... Nu ben ik hier pas 9 maanden, en misschien ben ik te ongeduldig. Maar ik ben er ondertussen zo moe van...
@Janneke61 ik kan niet wachten op de zomer! Lekker weer naar buiten. En mijn ouders komen in november een maandje, daar kijk ik echt naar uit.
 
Het laat soms even op zich wachten. Het is al erg fijn, dat je man werk heeft en dat dat de financiele druk weghaalt.
Sommigen hebben (veel) geluk en hebben bijna meteen werk, maar bij de meesten laat het op zich wachten, hoor. Het is jammer dat je placement niet door is gegaan, want dat is een mooie manier om werkervaring en referenties op te doen.
Laat de moed niet zakken! Even diep ademhalen en dan met goede moed weer vooruit :)
 
Ha die Mich, Ook voor jou komt er vast wel een baan. En ook al kun je de centjes goed gebruiken (wat fijn dat je partner nu aan de slag is), het is straks zeker fijn als jou ouders komen om tijd met hen door te brengen. Als je eenmaal aan het werk bent is het een stuk minder met de vrije tijd! Ik besef dondersgoed dat je meer van je vrije tijd geniet als je eenmaal werkt, maar zie het positief! Probeer anders eens vrijwilligerswerk of een cursus om je kansen op werk en je netwerk te vergroten (of heb je dat al geprobeerd?).
 
Ja inderdaad, ik heb ook wel eens gedacht, waar zijn we aan begonnen? Vooral als je man 4 maanden verplicht thuis zit, omdat immi de stempel niet kan vinden :mad:
Je zult zien als je ouders er zijn, kun je weer even lekker alles eruit gooien en opnieuw opladen. Dat was hier ook het geval, mijn ouders kennen mij als geen ander. Die mensen weten dan toch weer de juiste dingen te zeggen op het juiste moment....
Gewoon blijven solliciteren, het komt goed, echt waar. En voor de degelijkheid, kun je altijd een borrel organiseren met landgenoten (forumgenoten) lekker nederlands doen zeg maar hahah
 
Red dust said:
Probeer anders eens vrijwilligerswerk of een cursus om je kansen op werk en je netwerk te vergroten (of heb je dat al geprobeerd?).
Click to expand...

Hoi @Red dust Ik ben nu ook met een cursus bezig, een cert. lll in early childhood education and care. Het probleem is dat mijn lessen inmiddels zijn afgelopen en ik daar ook nog 120 uur work placement voor moet doen (gratis en voor niks :eek:). Dat zou dus geregeld zijn, maar is dat opeens niet... Ik heb zelf ook geprobeerd te zoeken, maar alle stageplaatsen zijn vol, want inmiddels doen echt heel erg veel mensen die cursus! Ik moet nu een beetje afwachten tot de organisator van die cursus iets regelt, en zelf blijven rondbellen natuurlijk, maar het is frustrerend. Het is ook lastig, omdat ik met een kindje van ruim 1,5 thuis zit, dus ik kan niet zomaar even weg. Uiteindelijk komt het wel goed, maar nu is het even lastig.
 
Katjavdl said:
Ja inderdaad, ik heb ook wel eens gedacht, waar zijn we aan begonnen? Vooral als je man 4 maanden verplicht thuis zit, omdat immi de stempel niet kan vinden :mad:
Click to expand...

Jullie hebt ook wel pech gehad hoor met immi! Je zou er een boek over kunnen schrijven (of een serie boeken)!
 
You must log in or register to reply here.
Back
Top