Ik sluit me bij de anderen aan. Ik woon hier nu vijf jaar (jee....) en kan je zeggen, dat het wennen tijd kost. Er gaat gewoon tijd in zitten om je draai te vinden en een nieuwe vriendenkring op te bouwen. Ik ervaar de contacten met mijn Aussie vrienden nog steeds heel anders dan die met m'n Nederlandse vrienden, ondanks dat ik uit ervaring weet, dat ik hier echt heel erg goede vrienden heb opgedaan.
Voor wat betreft de ongewenste huisdieren. Ik heb die 'gifbommen' niet gebruikt, maar ik heb standaard een paar spuitbussen in huis. Ik wil ook weer om het huis spuiten, maar nog niet aan toegekomen. Ik weet dat het raar klinkt, maar je went er min of meer aan. Ik raak de beesten overigens niet aan: ik spray en stofzuig.
Andere beesten die ik niet spray, bijv. de veldmuis die besloot m'n wasmand te verkennen, is met wasmand en al naar buiten gegooid. Muis rennen en ik springen! En ja, stond ook even te trillen! En te denken: dat was er een.... zijn er nog meer??? (Antwoord: nee).
En heb in totaal 3 kikkers in een woning gehad. Een keer in de keuken en 2 keer in de badkuip. En vrienden maar zeggen: en je bent nog steeds vrijgezel! (ja, was niet op het idee gekomen om een van die kikkers te kussen in de hoop op een prins!).
Ik weet dat het in het begin heel zwaar kan zijn, zeker als je je niet volledig in het emigratiegebeuren kan vinden. Maar geef het tijd en probeer de humor te zien in bep. situaties
En voor afreageren kun je hier terecht. Genoeg luisterende oren en vituele schouders om even op uit te huilen.
En laat je niet kisten!