Long way down..Almost there..:)

Dat is pas echt balen, als je weg mag, maar niet kunt.
Ik hoop maar voor je dat er een weg open komt, anders blijf je in het onzekere hangen.

Wij blijven nog even in NL. Studie dit jaar hopelijk afronden, dan maar weer voorzichtig verder kijken.
Er is hier inmiddels ook veel gepasseerd.

Succes ermee!
 
Wauw, inderdaad pittig dit voor jullie, maar niet getreurd if it is meant to be it is meant to be!
Kun je misschien voor state sponsorship gaan? Daar zitten wij inmiddels in het laatste deel van het traject. Wij kwamen ook 5 punten te kort voor skilled independent.
Komende vanaf een 457, maar wij willen zekerheid en uit het systeem, dus vandaar.
Welkom terug in ieder geval!
 
2 jaar naar laatste post...still in Holland..
Eerlijk gezegd ook een goed leven hier, goede inkomsten, veel vrijheid en vakanties, en lage woonlasten..
Tja. Lastig. Ga je het beter krijgen in oz.. ??
 
Beter, wat is beter. Dat is voor iedereen anders. En je weet het pas als je het probeert. Maar als je het liever niet probeert is dat ook helemaal goed toch? Niets moet, het is jouw leven.

Als je je comfortabel voelt in NL en dit gewoon wel lekker vindt, why go? ;)
 
Moeilijk hè.

Je weet wat je hebt, en het zicht op je eerdere droom is aan het vervagen. Dat zijn de momenten waarop je rond je heen kijkt en de afweging moet maken of daadwerkelijk je droom is vervlogen, of je visie vertroebeld is.

Wij kennen dat. Wij wagen het erop. Maar jullie moeten zelf bepalen wat voor jullie het juiste pad is. Heel veel succes ermee, wij leven met je mee.
 
HardCore said:
Moeilijk hè.

Je weet wat je hebt, en het zicht op je eerdere droom is aan het vervagen. Dat zijn de momenten waarop je rond je heen kijkt en de afweging moet maken of daadwerkelijk je droom is vervlogen, of je visie vertroebeld is.

Wij kennen dat. Wij wagen het erop. Maar jullie moeten zelf bepalen wat voor jullie het juiste pad is. Heel veel succes ermee, wij leven met je mee.
Click to expand...

Het "probleem" is dat we zelfstandig ondernemer zijn. En in dat opzicht is het verlaten en opzeggen daarvan lastiger denk ik dan als je een baan hebt en een vergelijkbare baan in Oz op je wacht en/of in kan rollen..

We neigen naar gaan..maar eerst maar weer eens kijken of het nog mogelijk is op een pr visa
 
Steve said:
Het "probleem" is dat we zelfstandig ondernemer zijn. En in dat opzicht is het verlaten en opzeggen daarvan lastiger denk ik dan als je een baan hebt en een vergelijkbare baan in Oz op je wacht en/of in kan rollen..

We neigen naar gaan..maar eerst maar weer eens kijken of het nog mogelijk is op een pr visa
Click to expand...

HardCore is ook zelfstandige ;) en mijn vriendin min of meer ook (mede-eigenaar van een zeer goed lopend bedrijf in NL)

Dus ja, er zijn er meer die die jump wagen. Zegt verder niet dat jij het dan ook moet doen hè! Gewoon ter info ;)
 
Het is ook erg afhankelijk in welke branche je zit.
Helaas is het voor ons geen optie om het voort te zetten vanuit Oz of in Oz.
Wel een optie om in Oz weer een zelfde bedrijf te starten maar weer beginnen bij zero..dat is wat ons tegen houd..
 
Steve said:
Het is ook erg afhankelijk in welke branche je zit.
Helaas is het voor ons geen optie om het voort te zetten vanuit Oz of in Oz.
Wel een optie om in Oz weer een zelfde bedrijf te starten maar weer beginnen bij zero..dat is wat ons tegen houd..
Click to expand...

Zou je in Oz weer hetzelfde proberen te starten? Wat is de kans dat dit lukt denk je? Wat als het niet lukt, is er een plan B in Oz? Worst case scenario (als je risk averse bent, zoals ik helaas) - als je weer naar NL zou moeten omdat het niet lukt, zou je hetzelfde weer op kunnen bouwen als je nu hebt?

Misschien even nog vanuit een ander oogpunt: wat zijn de mogelijkheden om een manager aan te nemen en zelfeen keer of 3 a 4 naar NL te reizen om het bij te sturen?
 
Ik denk dat ik je wel begrijp, Steve. Mijn situatie is in grote mate vergelijkbaar. Je weet goed wat je hier hebt en ergens weet je ook wel dat je graag weg wilt. Je gaat alleen wel het onbekende tegemoet.

De inzet is hoog en het lijkt wel of het steeds hoger wordt naarmate de tijd verstrijkt. Ergens ben je bang voor de teleurstelling van het niet najagen van je droom. Maar je bent ook bang dat de droom in werkelijkheid tegen zal vallen. Een vangnet, een plan B, een draadje met NL houden, .. het zijn dingen die je overweegt. Met je huidige emotionele ervaring weet je heus wel dat terugkeren na een paar jaar GEEN gezichtsverlies is. Je bent ook niet bang daarvoor, want je weet dat niet proberen meer knaagt dan terug komen. Maar je vraagt je wel af waar de grens ligt tussen de droom en de werkelijkheid en je zoekt naar een manier om beide mogelijkheden tegen elkaar af te wegen. Want als je 1) van tevoren kunt beredeneren of je daar werkelijk terecht zult komen, 2) of het daar werkelijk beter leven is, en 3) wat je er exact voor moet opzeggen, dan kun je (proberen) zonder emotie en zonder spijt een goede beslissing (te) maken.
Punt 1 daarmee heb je ervaring, daar kun je wel iets over bedenken.
Punt 2 is een taaie en wellicht zelfs een onmogelijke. Ga maar eens afwegen waaraan je de kwaliteit van je leven meet...
Punt 3 is in de eerste plaats de relatieve zekerheid van je bedrijf, verder het bekend zijn met je leefomgeving, netwerk, woning, assets, familiebanden.

De meest belangrijke factor is uiteraard tijd. In tegenstelling tot geld, zal het saldo van je tijd-rekening nooit oplopen, het wordt alleen maar minder. Wil je echt drie jaar in je droombestemming al je vrije tijd gaan spenderen om op hetzelfde niveau te komen als waar je nu staat?

Persoonlijk geloof ik dat er een punt in je leven is, waarop je droom aan realisme verliest en waarop het beter is deze los te laten. Ik ben nog niet op dat punt, maar ik hou het wel als noodplan in de gaten.

Het lijntje met je bedrijf hier houden is wellicht een optie, als de branche zich ervoor leent en als je een goede manager kunt vinden. Dat laatste zal het lastigste zijn, omdat je in principe deze manager het hele bedrijf in de schoot werpt. Een manager die dat kan handlen, kan ook zijn eigen bedrijf opzetten, dan heeft hij jou niet nodig. En het managen van een bedrijf op afstand is bepaald niet ideaal.

Anyway,... my 2 cents..
 
Ben zelf een redelijk rationeel type. En niet risk averse, maar zeker ook geen risk-taker als het niet hoeft.

Sommige zaken weer je helaas nooit zeker en kun je niet beredeneren, rationaliseren of risico volledig wegnemen. Qua werk en kansen in AUS kun je een risico analyse doen. Dat kan helpen maar het is niet meer dan dat. Een analyse.

Toen we de beslissing namen om te gaan was het eigenlijk helemaal niet duidelijk hoe we dat zouden klaarspelen. Ons huis stond bizar onder water (een getal met 5 nullen) Voor werk hadden we nog geen idee behalve dat ik wist dat Canberra met allemaal federale overheid als niet-Citizen een enorme uitdaging zou worden en mijn moeder was net weduwe geworden. (Ik ben enigs kind on top of that)

Toch hebben we op een gegeven moment besloten te stoppen met wikken en wegen en de blik 100% op Australia te zetten. En door dat echt te besluiten hadden we een concreet doel+deadline om voor te klussen en sparen. En her en der gingen er daardoor wat onverwachte deuren open.

Mijn vriendin kon aan haar zaken partners vertellen dat haar toekomst niet bij het bedrijf lag maar in Australia waarna wat onderhandelen een tussenweg werd gevonden. Ze kon nog als partner aanblijven, dit is nu gestopt maar hielp ons starten.

Ik gaf aan bij mijn werkgever dat ik ging vertrekken (Atos) wat einde contract betekende. Maar toen het bedrijf dat mij via Atos inhuurde hoorde dat ik weg ging baalde die enorm. Dat gaf mij hoop om de constructie voor te stellen die we nu hebben. Ik werk als contractor vanuit Australia voor ze.

Dit werd echter alleen duidelijk toen wij zelf duidelijk waren in onze intentie!

Moraal van het verhaal: Zodra je een beslissing maakt en daar vol voor gaat is de kans dat allerlei zaken je kant op gaan rollen die je nooit zelf bedacht had. Als je deuren sluit gaan er altijd weer andere open. Dat is de 2e hoofdwet van de emigratie-dynamica (vraag me even niet wat de 1e is, dat ben ik even vergeten ;) )

Dit is niet een post om je ‘over te halen’. Maar ik wil even aangeven dat zelfs de moeilijkste problemen soms onverwachte oplossingen hebben zodra je er voor kiest om er voor te gaan. Maar niets hoeft en alles mag!
 
Last edited:
Ook voor ons gold dat er deuren opengingen toen we publiek maakten dat we gingen emigreren. Manlief kon nog een jaar als contractor aan de slag en ik heb mijn bedrijfje verkocht. Dat was prettig starten. Inmiddels zijn we paar jaar verder en hebben we allebei tijdje in loondienst gewerkt. Manlief werkt inmiddels weer als een contractor en ik ga in April weer voor mezelf starten. Kansen genoeg maar je moet ze willen zien en grijpen. Loslaten van wat je hebt is een wezenlijk onderdeel van het emigratieproces en kan eng zijn maar ook erg bevrijdend!
 
FOL said:
Zou je in Oz weer hetzelfde proberen te starten? Wat is de kans dat dit lukt denk je? Wat als het niet lukt, is er een plan B in Oz? Worst case scenario (als je risk averse bent, zoals ik helaas) - als je weer naar NL zou moeten omdat het niet lukt, zou je hetzelfde weer op kunnen bouwen als je nu hebt?

Misschien even nog vanuit een ander oogpunt: wat zijn de mogelijkheden om een manager aan te nemen en zelfeen keer of 3 a 4 naar NL te reizen om het bij te sturen?
Click to expand...

Ik zou in eerste instantie wel weer eenzelfde bedrijf willen starten. Ben ook wel van overtuigd dat dat moet lukken.
Mocht het anders uitpakken dan word het loondienst wat ook niet erg is.

Een manager aannemen is wat Hardcore zegt, als ik iemand kan vinden die het op mijn manier kan doen dan zal hij binnen de kortste keren voor zich zelf aan de slag gaan..
Op en neer reizen is dan ook geen optie

Mocht het niet lukken in Oz. Kunnen we wel weer zo alles oppakken..dus dat is een zorg minder.

Bedankt voor het meedenken allemaal! Thanks!
 
You must log in or register to reply here.
Back
Top