maken wij een kans ?

liz-lizzy

New Member
Hoi allemaal,

Ik ben weer terug in Australie op een WHV tot midden januari  :)

even kort op een rijtje:
in 2004 heb ik in totaal 6 en halve maand bij mijn australische vriend en zijn ouders gewoont
in 2005 is mijn vriend voor een jaar in nederland geweest en heeft hij bij mijn ouders en mij gewoont
nu 2006 ben ik samen met hem terug gegaan naar aus op een Working holiday visa.
Dus we hebben al zowiezo 1 jaar en 5 maanden samengewoont plus dit jaar  :)

We willen graag een visum aanvragen volgens mij is voor ons een spouse visum het beste.
Is het het handigste dit aan te vragen voordat ik terug naar nederland ga in januari?
Als ik dan een bridging visa krijg mag ik daarmee terug naar nederland voor een tijdje om mijn ouders weer te zien?
We hebben genoeg bewijs het enige punt kan zijn dat mijn vriend geen 2 jaar achter elkaar heeft gewerkt omdat hij ook in nederland is geweest en daar niet echt makkelijk werk kon vinden alleen maar een paar casual baantjes.
Ik heb wel genoeg spaargeld is dat genoeg? plus bewijs dat zijn ouders mij kunnen sponseren?
als ik dat bridging visum heb mag ik dan werken?

Waarschijnlijk kan ik het simpel weg met de search knop vinden maar ik raak een beetje in de war met alle informatie die ik heb gevonden.
Liefs,
Lizzy
 
Ok, ik zit er net echt meer 'in' (is alweer 2 jaar geleden dat Pascal zijn spouse visum kreeg), maar het klinkt wel alsof jullie een kans maken! Ik denk dat het wel genoeg is, het bewijs van samenwonen. Trouwens, als je nog geen gezamenlijke bankrekening hebt, zou ik die zo snel mogelijk krijgen!

Ik heb in het verleden gehoord dat het VEEL sneller(en makkelijker) is om vanuit Nederland de aanvraag voor het visum te doen(bij de ambassade in Berlijn dus), dan in Australie en met het bridging visum gedoe.
Maar dat weet ik niet meer zeker, maar er zijn vast anderen op het forum die meer weten.

Als je ervoor kiest om de aanvraag in NL te doen, dan is het beste om geheel voorbereid(medicals en police clearance) een afspraak te maken in Berlijn voor een interview. Dan heb je hopenlijk dezelfde dag je visum(in plaats van misschien een paar maand later!)

succes, en ik ben benieuwd naar de andere reacties!

groetjes

Simone
 
Hoi Lizzy,

Ik denk dat je alle kans maakt om een spouse visum te krijgen. De regel dat je vriend twee jaar achter elkaar moet hebben gewerkt, ken ik eerlijk gezegd niet. Het lijkt me belangrijker dat als je overkomt dat hij je dan moet kunnen onderhouden (als je dat zelf niet zou kunnen), dus als hij nu een baan heeft of vindt dan is dat toch goed genoeg? Of je het het beste vanuit Oz of NL kunt doen weet ik niet. Moet natuurlijk geen wereld van verschil zijn.

Succes,

Frank
 
bedankt voor jullie berichtjes,
Ik denk dat we de spouse visa dan maar gaan proberen  :up: en bekijken we nog even of we dat in nederland of aus gaan aanvragen.
 
Je maakt een uitstekende kans als ik dat zo hoor. Als je er nu voor zorgt dat je je zaakjes zo veel mogelijk op orde hebt komt het allemaal wel goed denk ik.
Ik ben een maand voor het verlopen van mijn WHV het immigratie kantoor in Sydney binnengestapt, de aanvraag ingediend, en je krijgt direct een bridging visum. Dit zou je dus ook een week/een dag voor het verlopen van je WHV kunnen doen (als je stalen zenuwen hebt). Dit verlengt gewoon de voorwaarden van je WHV, dus ja daarmee mag je gewoon rondreizen/terug naar Nederland.
Maar...... op het moment van de aanvraag was ik al enkele jaren 'samen' met mijn vriendin, maar hadden geen 'officieel' bewijs hiervan. We hadden dus tig foto's, emails, postkaarten, etc, maar geen enkel document waarin stond dat wij samenwoonden, geen gedeelde rekening, helemaal niets. En bij ons intake gesprek (voordat je dus die 1800 AUD over de tafel gooit), leek dit een enorm struikelblok. De intake-officer (hoe ze die ook noemen) zat daar hoofdschuddend naar ons bewijs te kijken, en bleef maar zeggen dat het niet voldoende was. We liepen daar dus op (pak 'em beet) 10/11/04 naar binnen, en ze bleef maar vragen om ook maar iets officieels wat gedateerd was, en wat onze beide namen op hetzelfde adres had. En dit hadden we dus gewoon niet. Maargoed, lang verhaal kort, we hebben de aanvraag doorgezet, direct een interview met onze case officer gehad, die ons gelijk al zeer positief beoordeelde naar een ontspannen gesprek (kan het amper een interview noemen), en volgens haar eigen woorden (zonder echt naar ons bewijs te hebben gekeken) 'kon zien dat we een echt stelletje waren'. 3 weken en een medical en police clearance later had ik mijn visum dus.

Werk/financieen leek absoluut geen issue bij de aanvraag. We hadden amper spaargeld, woonden bij haar ouders, ik werkte nog maar net 1 maand (minimum loon, daarvoor 10 maanden sabatical  :)), mijn vriendin werkte voor hetzelfde salaris part-time (maar was net afgestudeerd, dat wel). In hoeverre onze studies (ik werktuigbouwkundig ingenieur, zij bachelor in media/nogwat) meespeelden hierin weet ik niet.

Succes in ieder geval!
 
Bedankt David voor je antwoord  :)
begrijp ik goed uit jouw verhaal dat je alle bewijsstukken al bij elkaar moet hebben als je je spouse visa aanvraagt?Of hoeft dat alleen als je de intervieuw hebt.
Ik ben heel blij dat ik dan toch nog op die bridging visa naar huis kan om mijn familie weer even te zien.
Liefs,
Lizzy
 
@Lizzy: Moeten niet, maar wel verstandig zo veel mogelijk op orde te hebben. Het bewijs wat we hadden werd direct bekeken als een soort van beoordeling voordat we de aanvraag indienden. Het was dus volgens haar niet voldoende, en vertelde ons meerdere malen: als de aanvraag word afgewezen krijg je je geld niet terug! Daar bleef ze maar op hameren. Bij ons gesprek met de case officer werd ons verteld wat voor soort bewijs we nog meer konden indienen (denk aan: bonnetje van bloemen die ik evt voor mijn vriendin zou hebben gekocht). Maar ik had op het moment van de aanvraag nog niet mijn police clearance en medical gedaan, en er werd aangeraden om vooral de police clearance direct aan te vragen omdat dit kennelijk nogal lang kon duren. Dit viel dus reuze mee, en had ze binnen 3 weken binnen, en 2 dagen nadat ik ze naar DIMIA had gestuurd kreeg ik een telefoontje dat mijn aanvraag was goedgekeurd, terwijl ik zelf nog in de veronderstelling was dat ik nog meer bewijs moest verzamelen.

Bij ons intake gesprek werd verteld dat in het uiterste geval er gekeken kon worden naar welk adres je hebt opgegeven als verblijfplaats op het moment dat je het land binnen komt (dat kaartje wat je moet invullen bij aankomst). Dit zou bij mij in 2 gevallen het adres van mijn vriendin zijn.
Toen we hier naar vroegen bij onze case officer reageerde ze als een pitbull: WIE heeft je dat verteld!? Of dit dus absoluut niet waar was, of absoluut geheim had moeten blijven weten we niet, maar misschien is het iets om rekening mee te houden.
 
Back
Top