HAllo Amber en Kim,
2,5 jaar geleden zijn wij hier aangekomen, en na een half jaar reizen kwamen we aan waar we nu wonen.
Onze dochters van toen 10 en 6 waren ontzettend zenuwachtig voor die eerste schooldag.
Geen van beide sprak (goed) engels.
Het is met allebei heel erg goed gegaan, al was de eerste dag heel raar. onze 10 jarige was de eerste dag heel boos toen ze uit school kwam; ZAAAAI, BORING (dat kende ze dan wel weer...)
We hebben toen even heel goed met haar gepraat; je hebt maar een kans; NU ben je interessant, NU wil iedereen weten waar je vandaan komt, en waarom je verhuisd bent, hoe het in je thuisland is etc etc.
Ze heeft dat goed in haar oren geknoopt en gebruik gemaakt van al die aandacht. En inderdaad; ondanks dat haar engels niet goed was, hd ze binnen een paar dagen al een paar leuke vriendinnen. Dat lukt alleen met een lach en een open gezicht. - niet met een chagerijnige kop.
Dat vrolijke gezicht had de zesjarige vanzelf al, en ondanks dat ze geen woord heeft gesproken de eerste 2 weken, had ze een hoop vriendinnen om zich heen die erg blij waren toen ze eenmal wat zei!
Kortom; het ligt aan jezelf of het moeilijk is. Als jij je open opstelt, heb je direct genoeg aanspraak. Ga je je verlegen en gesloten opstellen, is het een stuk moeilijker. Er is maar een kans voor een eerste indruk.
Je bent zeker weten interessant genoeg die eerste weken!
Je mag gerust meer vragen als je wilt.
groet
Aukje