Beetje laat, we zijn al weer even terug in Canberra van onze 'Home Improvent' trip maar dan toch. Ter info: Terwijl ik dit stukje zit te typen, in de achtertuin, 29 graden en zon, hoppen er wat kangeroes voorbij. Fantastisch toch! Canberra de Bush Capital
Maar nu eerst weer even naar Queensland, Sunshine Coast achterland wel te verstaan zo'n 1400km noordelijk. Want zoals jullie weten hebben we daar een huis met een stukje grond gekocht. De grap was dat we het huis en een klein stukje van de grond een half uurtje gezien hebben in oktober of zo en daarna niet meer. Om dan een bod te doen en tot koop over te gaan is wellicht wat apart. Maar ik denk dat we vooral besloten hebben op veel ratio, voor wat betreft de omgeving, het klimaat enz. en op een goed gevoel voor de locatie zelf. En het huis was wat uit geleefd maar zoals elke makelaar weet. Er zijn drie dingen belangrijk bij een huis. Lokatie, lokatie en lokatie. En deze lokatie is goed en gaaf. Zeker nu we er wat langer zijn geweest weten we dat de lokatie goed is voor over wat jaren als we gaan rentenieren
Wat troffen we aan?
- Een oprijpad (laan?) van zo'n 250 meter lang, die groot onderhoud nodig had; wisten we al.
- Een redelijk opgeruimd huis en tuin, verdwenen waren de bankstellen, trampolines, vogelkooi en andere bijzondere tuin ornamenten. Allemaal opgeruimd. Achtergebeven waren wat autobanden, een oude verroeste watertank van 25000 liter en wat kleiner spul. Niets wat met wat werk verwijderd kon worden.
- Een huis waar met schilderwerk, nieuwe vloerbedekking, nieuwe lampen en ventilatoren heel keurig in gewoond kan worden.
De grote verassing kwam een dag of twee later toen we gewapend met kapmes en tuinscharen ons een weg gebaand hadden verder de (onze?) heuvel af richting de kreek in het dal. Na een uurtje of zo hakken kwam de kreek in zicht maar wat meer verraste was het regenwoud waar we ondertussen in terechtgekomen waren (het regenwoud had in zichzelf ook weer een verrassing maar dat later)
OK, even opnieuw:
Onze tuin is gedeeltelijk regenwoud! Ik had nooit gedacht dat ik dat ooit zou zeggen: Onze tuin heeft een regenwoud. Je weet wel, zo'n bos waar palmen en varens groeien, waar lianen naar beneden hangen en boomwortels alle kanten opgroeien. Zo'n bos.
En die andere verassing? Nee geen koala helaas, al schijnen ze wel echt in de omtrek te leven, maar een hele echte REUSACHTIGE Python. Ze lag lekker te slapen en ik ging erbijna opstaan om eens lekker af te zetten op die dikke boomstam. Ik geef toe: Ik sloeg een licht vrouwelijk gilletje terwijl ik achteruit sprong, maar het is ook niet elke dag dat ik op een meterslange python ga staan, nog wel in mijn eigen 'tuin', dus ik vergeef het mezelf
Het beest was zo dik als mijn been (nu heb ik niet heel dikke benen, maar toch) En dat gezegde van 'zij zijn banger van jou dan jij van hun' Bullshit. Bertha de python deed slaperig haar ogen open keek ons eens aan en viel toen weer in slaap. Terwijl ik een nieuwe onderbroek nodig had, ging madam aan haar tweede middagslaapje beginnen. Wie schrok er nu van wie?
De locals zeiden dat het een goed teken was. Goed regenwoud heeft pythons, en pythons ruimen ongedierte op. (Ik dacht dat ze met ongedierte wellicht Australische politici bedoelden maar dat bleek na navraag niet zo te zijn. Dat was de teleurstelling van de week...)
Een andere verassing vond Chris, een vriend die om de hoek woont, in de schuur. Een grote plattegrond van het terrein, er zouden tussen het nu wild groeiende struikgewas nog allerlei wandelpaden moeten lopen en er ergnes nog een klein meertje moeten zijn. Dus we hebben nog meer te onderzoeken ter zijnertijd. Chris en
Esther Attewell waren ook zo vriendelijk om onze eerste ' eigen' boom te planten. Een Bunya boom. Het eerste begin van (nog meer) oerwoud. Kleine voetnoot; een Bunya boom plant je niet te dicht bij je huis, de noten van de boom zijn formaat kokosnoot en richten nogal wat schade aan, aan je eigen kokosnoot als ze daar op vallen
En het huis? na twee weken in de ochtenden klussen en in de middag en avond werken op mijn virtuele kantoor hebben we de sleutel aan de klusjesman gegeven zodat die de laatste zaken kan doen en een oogje in het zeil kan houden als ze het oprijpad komen doen en de vloerbedekking gaan leggen. Het eindresultaat zien we dus net als jullie, op de foto's. Maar niet getreurd, het gaat nu de verhuur in en over een paar jaar als we klaar zijn om Hippies te worden gaan we er naar wonen en maken we het ons echt eigen!
En hier de video!