Naar Australie emigreren zonder er ooit te zijn geweest?

pieter en simone

New Member
Leek mij ook wel eens een leuk topic.
Ik heb al een paar x mensen getroffen die willen gaan emigreren naar het buitenland zonder dat ze ooit in het land zijn geweest :thinking: .
Persoonlijk snap ik het niet je kan nog zoveel lezen van een land maar je merkt het toch het beste als je er minimaal 1x bent geweest.

Ik was wel benieuwd hoe andere mensen hier op het Forum hier over denken. :up:

Ons visum word dinsdag ingeleverd en dan maar :sleep: wachten uiterlijk 3 maand wij hopen in augustus te kunnen vertrekken.

Groetjes Simone
 
Grappig Simone, ik dacht dat eerst ook, ben zelf wel al 2x in Australie geweest. Maar ik kom steeds meer mensen tegen die er naartoe gaan zonder er ooit te zijn geweest en de meesten daarvan hebben er helemaal geen spijt van (en dan zeg ik het nog negatief). Wij vliegen morgen naar Perth voor 2 weken om te zien of we daar verwachten echt te willen wonen maar iedereen doet het op zijn eigen manier, het gaat er denk ik vooral om hoe je je er zelf bij voelt. Ik ben nogal een controlefreak, misschien heeft dat er iets mee te maken.... :wink: ?

Leuk topic, ben benieuwd naar de andere reacties.

Groet,
Annemarie
 
Ik vind het ook vreemd...zou het zelf niet kunnen

Wij zijn 10 jaar geleden in Oz geweest en gaan deze zomer terug. We willen ons rond Melbourne vestigen, omdat dit qua werkmogelijkheden het beste uitkomt. We gaan deze zomer voor 7 weken naar Oz en gaan dan zeker een week rond Melbourne blijven om rond te kijken waar we ons zullen vestigen. Ik vind dat toch wel een fijn idee.

We zijn vorig jaar naar Nieuw zeeland geweest en voor we gingen dacht ik dat daar zeker ook wilde wonen, maar toen we daar waren was het gevoel helemaal anders. Het gevoel dat we in Oz hadden (hier wil ik nooit meer weg!) dat hadden we niet in Nieuw Zeeland. Het was er prachtig mooi en rustig en al wat je wil, maar het gevoel was er niet.

En dat "gevoel" is voor ons dus toch wel erg belangrijk.

Maar vind het wel knap als mensen die sprong in het onbekende durven maken, ik hou wel van spanning en uitdagingen, maar heb toch wel dat beetje zekerheid nodig :smile:
 
Ik was er ook nog nooit geweest, maar wist wel heel zeker dat we het in Ozzie wilden proberen. Wij hebben toen ook eerst ingezet op Perth en op vakantie Perth en WA (het zuidelijke deel) bekeken. Op latere vakanties SA, NSW en VIC bezocht. Het is uiteindelijk Tasmania geworden, maar het had net zo goed weer WA of whatever kunnen worden. Vanaf het begin meteen een goed gevoel over het land, de mensen en onze ideeen. Groet,

Frank
 
dat is natuurlijk heel persoonlijk. Ik kan het me zelf niet voorstellen. Emigreren is al een enorme stap, ik zou dan toch wel willen weten waar ik naar toe ga, en of alle verhalen waar zijn. Maar respect voor diegene die het direct doen!
 
Het is leuk om alle varhalen tot nu al te lezen iedereen doet het natuurlijk op zijn manier en het ook van mijn kant geen kritiek ik vind het knap :up: dat je zo'n grote stap duft te nemen zonder dat je er bent geweest.
Ik las ook het verhaal van Nesje die naar NZ wilde gaan en na een vakantie toch niet het goede gevoel had en dan denk ik voordat je met kids en al ( in ons geval dan)die kant opreist is het wel goed om te weten hoe het daar is.

Ik kan mij voorstellen dat je niet zomaar spijt krijgt om naar Australie te verhuizen het is lekker relaxt, natuur dicht bij ook in de stad en vaak zijn de mensen erg aardig.
Wij denken dat er voor ons gewoon veel meer optie's liggen wel hard werken maar anders en lekker weer :sunny: nou wat wil je nog meer , ik kan mij wel voorstellen dat je als je er straks zit ook wel eens :cloud: wil hebben vooral wij want wij gaan op een boerderij werken dus ja dan heb je wel wat nodig maar goed .

Ik heb veel respect voor mensen die on voorbereid naar Australie vertrekken nou ja onvoorbereid de meeste mensen zijn wel even bezig met een visum het is niet of rij je even naar Spanje en gaat daar wonen. ;)
 
Ikzelf ben samen met mijn vrouw naar Australie gekomen zonder er ooit geweest te zijn. Onvoorbereid? Gewaagd? Misschien. Maar wij hadden geen beter alternatief. Wij woonden samen in de VS op tijdelijke visa en hadden geen mogelijkheid om dat om te zetten naar permanent. We wisten dus dat we het land op een gegeven moment moesten verlaten. Terug naar Nederland met mijn vrouw was vrij onaantrekkelijk gezien de stomme immigratieregels, opnieuw een taal leren voor mijn vrouw (zij is Spaans-talig en had al een paar jaar geinvesteerd om Engels te leren) en een jaar lang verplicht full-time inburgeren. Haar land, Peru, was ook niet aantrekkelijk voor mij vanwege de taal en aangezien je daar niet voldoende kunt verdienen (voor de rest een prachtig land en erg gemakkelijk voor immigratie). We besloten dus een Engels-talig land te kiezen zodat het niet zo veel anders zou zijn dan de VS. Van het rijtje Australie, Canada en UK (Australie en Canada kenden we allebei niet, UK was ik wel een paar keer kort geweest maar zij kende dat land ook niet) is het uiteindeljk het eerste land geworden. Doorslaggevende reden was combinatie van snelheid visumprocedure, werkgelegenheid en weer. We hebben er nu na 1,5 jaar nog geen enkele spijt van.

Als je ongedwongen huis en haard achterlaat om met je gezin naar een onbekend land als Australie te verhuizen, dat is wel een wat grotere stap naar mijn mening dan wat ik heb gedaan. Als je dat doet omdat je het in Nederland niet bevalt dan kan je in Australie nog wel eens voor verrassingen komen te staan. Ik kan mij dat dan ook niet echt voorstellen. Als je het simpelweg doet vanwege de uitdaging, het avontuur, dan kan ik het me wel indenken. Maar uiteindelijk is het ieders eigen keus, wat wij er ook van mogen denken.
 
Hoi hier hetzelfde verhaal, wij Katie en Bennie waren ook nog nooit in Australië geweest maar we zijn nu 1 jaar en 4 mnd en 3 weken hier in PERTH :up: :up:

En we zijn nog steeds verlieft op Australië :wink: gaan ook niet meer weg want volgende maand hopen we dat ze beginnen met de bouw van ons huis.


Cheers :rolleyes:
 
hey allemaal,

Je kunt erbij zetten EFFE DENKEN
huh.gif
als je het hebt over mensen die emigreren zonder ooit in een land geweest te zijn....
Maar vergeet niet...... Je kunt 100 keer op vakantie gaan in een land, maar ervaren hoe het is om er een bestaan op te bouwen is toch een ander verhaal...
Of je nou Spanje, Engeland of Australie kiest, het blijft toch anders`als je er moet gaan werken, je kinderen door hun puberteit moet helpen
cheesy.gif
, en je rekeningen moet betalen.

wij zijn nog nooit naar Australie geweest, wel naar vele andere landen. En juist het ervaren van andere culturen, andere mensen heeft ons doen beslissen dat nederland niet HET land voor ons was.
Ik heb een oom in Australie wonen en toen hij hier in nederland was, kan ik eerlijk zeggen dat hun meer als familie voelde als alle familie die ik hier heb(op mijn liefste papa en mama na dan.....).
Mijn ouders hebben ons alles verteld over het land, en voor ons staat vast dat het land alle ingredienten heeft voor succes....
Bovendien kan mijn man er zijn beroep uitvoeren, en genieten van zijn gezin, wat in onze maatschappij toch iets minder populair schijnt te zijn....
undecided.gif


Wij zijn levensgenieters, ontdekkers......en als je dat voelt moet je dingen gewoon doen.......

gr.....love_ozzieland
 
Hallo,

Mijn ouders, twee zussen en ik zijn in 1980 geemigreerd naar NZ zonder ooit daarvoor uit Europa te zijn geweest.
Toen had je ook geen internet, duurde het veel langer om daarheen te vliegen, was 1x bellen in de maand naar Nederland een luxe zlefs met vertraging in de lijn. Het was echt een veel grotere stap.
Mijn ouders hebben zich niet kunnen informeren over het land of way of life. Dit hebben we moeten ondervinden na aankomst.
Als je denkt aan emigranten van toen en voor die tijd hebben er volgens mij maar heel weinig de mogelijkheid gehad om eerst een kijkje te gaan nemen. Daar was het geld gewoon niet voor.
Als je nu emigreerd is het echt een stuk makkelijker. Je kunt alles al weten en regelen voordat je daar bent.
Soms vindt ik het wel jammer dat het nu zo makkelijk is, net iets minder adventure! Wel beter om met heimwee om te gaan natuurlijk met skype en email etc...

Betty :smile:
 
Als je denkt aan emigranten van toen en voor die tijd hebben er volgens mij maar heel weinig de mogelijkheid gehad om eerst een kijkje te gaan nemen. Daar was het geld gewoon niet voor.
Als je nu emigreerd is het echt een stuk makkelijker. Je kunt alles al weten en regelen voordat je daar bent.
Betty :smile:

Ik ben het er mee eens dat het natuurlijk en avontuur is en vroeger ook veel mensen niet de mogelijk hadden om van te voren naar een land toe te gaan om te kijken of het wat was het was tenslotte 6 weken met de boot.
Maar tegenwoordig is die mogelijkheid er voor veel mensen wel , nu hoor ik dat veel mensen die de sprong hebben gewaagd zonder ooit in het land te zijn geweest het er SUPER naar hun zin hebben dus dat is goed maar er is een verschil tussen niet voorbereid die kant uitgaan of gewoon maar wat doen maar zoals ik al zei het maak misschien ook uit hoe je er heen gaat alleen ,met zijn 2en met kinderen enzv ,je kan ook niet alles plannen want het loopt toch altijd anders.

En even :eek:fftopic: hoe ervaren jullie familie dat jullie weg gaan bij ons word er niet echt goed op gereageerd wij hebben een kleine van 1.5jaar en ja hun enig klein kind dus dan weet je wel hoe dat gaat.
Mijn zus is 7 jaar terug verhuist naar Australie en getrouwd met een Australische man en toen werd er eigenlijk heel positief gereageerd zo van kijk wat mijn dochter doet en durft , mijn zus is inmiddels wel terug gescheiden en kon de benen niet meer onder het gat krijgen dus probeerd het nu weer hier maar blijft tussen werelden zitten misschien zijn mijn ouder ook bang dat het zo met ons gaat. :dunno:
Wij hebben zelf alles geregeld er is werk voor ons als wij er komen en een huisje dus wat wil je nog meer .
 
Wij waren ook nog nooit in Aussie geweeest. Zijn in juni 2009 aangekomen in Adelaide met onze dochter van , toen nog geen 4, en zowel zij als wij hebben hier nooit spijt van gehad. Wij stonden en staan helemaal achter onze keuze.
 
Ik ben geboren in Oz, heb er tot mijn 5de gewoond. Na de drie opvolgende jaren in NL gewoond te hebben zijn we terug gegaan. Helaas was het voor mijn vader niet meer de Australië die hij had achtergelaten en vertrokken we dezelfde jaar weer terug naar NL.

Ik ben in tussentijd nooit terug geweest naar Oz. Ik ga ook het grote 'onbekende' tegemoet, want je hebt Oz tenslotte nog nooit als volwassene meegemaakt. Ik ga ook niet vooraf kijken. Hoop d.m.v. rondtrekken te ontdekken waar ik me wil vestigen.

De wereld is inmiddels zo klein geworden, reizen gaat vele malen sneller, we kunnen terug komen voor een vakantie, er is internet en lang leve Skype! (gaat toch heel wat sneller dan een brief schrijven :))
 
Ik ben er ook nooit geweest, mijn vrouw wel, die heeft er een half jaar stage gedaan. We zijn in NZ geweest en de mentaliteit beviel ons daar zeer. Maar klimaat en werkgelegenheid iets minder. Ik heb het internet nu uit over dit onderwerp en ik zie het positief in. Wel realistisch blijven natuurlijk.
Ik was ook nog nooit in Nederland geweest toen ik hier een kleine veertig jaar geleden kwam (ik ben 39) en heb toch een bestaan kunnen opbouwen. Dat gaat ons daar ook lukken hoop ik. Werk vinden vind ik eng, niet of het land me zal bevallen. Er zijn mensen die er grotendeels dezelfde mentaliteit op na houden als ik, en als die zeggen dat het me gaat bevallen dan geloof ik dat wel, ook met wat ik in NZ gezien heb.
Beetje avontuur is één van de redenen om te gaan (wat niet hetzelfde is als naïef en onvoorbereid ergens in stappen).
 
Ik ben er ook nooit geweest, mijn vrouw wel, die heeft er een half jaar stage gedaan. We zijn in NZ geweest en de mentaliteit beviel ons daar zeer. Maar klimaat en werkgelegenheid iets minder. Ik heb het internet nu uit over dit onderwerp en ik zie het positief in. Wel realistisch blijven natuurlijk.
Ik was ook nog nooit in Nederland geweest toen ik hier een kleine veertig jaar geleden kwam (ik ben 39) en heb toch een bestaan kunnen opbouwen. Dat gaat ons daar ook lukken hoop ik. Werk vinden vind ik eng, niet of het land me zal bevallen. Er zijn mensen die er grotendeels dezelfde mentaliteit op na houden als ik, en als die zeggen dat het me gaat bevallen dan geloof ik dat wel, ook met wat ik in NZ gezien heb.
Beetje avontuur is één van de redenen om te gaan (wat niet hetzelfde is als naïef en onvoorbereid ergens in stappen).

Als je het zo leest is het alsof je, voordat je geboren werd, een kijkje mocht nemen? :grin:
 
Misschien lijkt het zo, maar ik bedoel dus juist dat je er hier ook maar het beste van moest maken zonder dat je ooit kon verkennen!
Edit:
En hier had je dan wel ouders en scholing om je goed op weg te helpen, maar het mooie is dat een erg groot deel van die kennis gewoon in het koppie met je mee gaat en daar ook toepasbaar is!
 
Wij zijn er ook nooit geweest, weten hoe het is om er te wonen is door er te gaan wonen denk ik. voor ons is dat juist het grote avontuur. Daarom willen we eerst een tijd gaan rondreizen voor we gaan settelen, of je dit nu een jaar van te voren doet maakt volgens mij ook niet meer uit. Maar ik vind wel dat je niet onvoorbereid kan gaan zoals je in sommige emigratie programma's wel eens ziet op tv!
 
Back
Top