Hallo Pijlen,
Allereerst welkom op dit forum.
Ik zit ook nog te denken om naar australie te gaan met een partnervisum, omdat mijn man een australier is.
Hij wil graag terug naar zijn roots en op zich wil ik ook wel mee, maar ik heb snel last van heimwee en zie toch op tegen het afscheid.
Ik heb down under veel schoonfamilie wonen (Melbourne)waar ik prima mee kan opschieten. Heb net mijn schoonouders 2 maanden in huis gehad voor vakantie en dat ging ontzettend goed. Ik mis ze zelfs.
Kevin, onze oudste van 4 jaar kan zelfs I love you zeggen, dus kan kom je een heel eind.
Mijn ouders weten nog niet dat ik hier over zit te denken, maar als ik ze dan met onze kinderen (4 jr/15 mnd) op schoot zie zitten, dan denk ik wel eens; je moest eens weten waar ik over zit te denken.
Ik zal ze best missen maar er is email en webcam etc.
Al het begin is moeilijk.
Mijn schoonouders zijn ook geemigreerd in 1959 met de hele familie van moeders kant. de zussen van mijn schoonvader zijn ook achtergebleven. Mijn schoonmoeder kon terugvallen op haar familie. Een nadeel; zij spraken geen woord engels en dat heb ik gelukkig wel mee.
Zij weten precies hoe het gaat.
Groetjes heidi