Ook wij gaan (Canberra)! But we've got a long, long way to go

Ja hoor, daar hebben we ze, de beruchte twijfels.

Nu aan de vooravond van ons visumaanvraag slaan de twijfels toe. Heeft iemand hier ervaring mee? Dat beklemmende angstige gevoel van 'ojee, als we ervoor gaan, dan kan ik eigenlijk niet meer terug, en wat met mijn familie?'. Misschien vinden we het wel hartstikke saai daar als we er wonen (ondanks dat we ons uitstekend hebben vermaakt tijdens onze 2 vakanties Down Under en liefst volgend jaar weer erheen willen). Maar het klinkt zo eng. Zo definitief. Al die stoere verhalen van 'ach, je kunt altijd weer terug naar NL' heb ik altijd volledig beaamd, maar nu ineens ga ik me afvragen of het wel écht zo is dat je even op het vliegtuig stapt. Het is toch zeker 20 uur vliegen, dus 1x per jaar teruggaan naar NL om je lieve familieleden weer eens te zien is er waarschijnlijk niet bij? Je bent helemaal op z'n tweetjes aangewezen, iets wat ik vooralsnog niet zag als een probleem maar ineens klinkt het toch wel eng, want je hebt er (nog) geen vrienden, geen bekenden en al zeker geen familieleden...

Hoe doen jullie dat?
 
Hai Danielle

Ja hoor, ik ken ze ook wel, en ik denk dat het normaal is, de twijfelkriebels.
Ik had het vooral net toen we besloten om er voor te gaan. Nu we een paar maanden in het traject zitten heb ik de twijfels helemaal niet meer gehad. Maar ik verwacht ze zeker weer! En dan vooral als je het visum in Berlijn mag ophalen, of net voordat je het ticket boekt en echt weet wanneer je gaat. Lijkt me super eng.

Dat we daar niemand hebben/ kennen vindt ik ook beetje eng, stel je voor dat je hulp nodig hebt omdat een van ons ziek wordt, dan zul je je vrienden wel erg missen.
Wij gaan n.l ook met z'n tweetjes en hebben geen familie of vrienden daar.

Ik heb ook het idee dat als het niks wordt ( wel even een jaar aankijken , niet meteen alles opgeven natuurlijk ) dan gaan we terug. Dat zal ook niet makkelijk zijn maar het KAN wel.
En ik weet ook zeker dat we spijt zullen hebben als we het niet proberen.

Maar gelukkig hebben we meestal een positief gevoel en hebben we er echt heel veel zin in!

Ik zou zeggen , niet te druk over maken, je gevoel zal als een roller coaster zijn, maar dat hoort erbij lijkt me. Succes  :up:

Groetjes Ingrid  :cool:
 
En ook ik ben zeker bekend met de twijfels. Zelfs nu ik voor de 2de keer in de hele molen zit van visum aanvragen, heb ik echt periodes van grote twijfel (laat hier toch wel een heel sociaal leven achter, wat nou als het niks wordt etc etc). In andere periodes denk ik weer dat het allemaal goed komt en weet ik weer waarom ik daar zo graag heen wil. Ht helpt om het niet per definitie te zien als een permanente stap. Tuurlijk doe je niet alle moeite om uiteindelijk weer terug te keren, maar die mogelijkheid heb je wel altijd. Als het mij daar uiteindelijk niet bevat (en inderdaad geef het wel even de tijd), kan ik altijd weer terug naar Nederland...
succes met alles...
 
Hoi,
Nog even een verlate reactie op je oorspronkelijke vraag: wat anderen van Canberra vonden. Ik heb er begin jaren 90 ruim twee jaar gewoond en ik vond het er heerlijk. Dat is een minderheidsmening, vooral onder Australiers! Ik genoot van de ruimte, het binnen 10 minuten buiten de stad zijn, het gemakkelijk een weekend naar zee, sneeuw of Sydney kunnen gaan (hoef dat allemaal niet iedere dag nl, maar af en toe wel). Een prettige mate van multiculti door de Universiteiten, genoeg te doen. Openbaar vervoer goed geregeld (voor Australische begrippen). En in de winter: veel zon, en lekker fris. Voor diegenen die aanleg hebben voor 'winterdepressie' echt een aanrader.

Over die twijfels: nu ik na ruim 10 jaar afwezigheid weer terug ben met (Australische) man en kind, slaan die bij mij ook nog regelmatig toe. Ons leuke, goed geregelde leventje opgegeven om dichter bij familie in Adelaide te wonen. Ik mis mijn vrienden ook behoorlijk, want zo'n eerste jaar ben je zo druk bezig met de zaken op poten te zetten dat je (althans wij) weinig tijd hebben om dingen te doen die tot nieuwe vrienden zouden leiden, maar dat is voor iedereen anders, denk ik.

Wat anderen al gezegd hebben: je kunt altijd terug, maar geef het een goede kans. Wij hebben ons mooie huis in NL niet verkocht omdat we denken over 10 jaar weer naar NL te gaan. Wel een hoop gedoe met verhuur, maar zo verbrand je ook niet al je schepen.

Mijn ervaring met het vliegen is dat dat heel erg meevalt, maar of je het geld en de tijd hebt om het ieder jaar te doen, is een tweede (als je weer eigen baas wordt, heb je dat meer zelf in de hand!). Ik streef zelf naar om het jaar, en mijn zus (enige overgebleven familielid) komt dan om de zoveel jaar ook hierheen met haar gezin. Wat dat op zijn tweetjes aangewezen zijn betreft, ja, klopt wel gedeeltelijk. Maar als je eenmaak gewent bent aan Skypen (en je gesprekspartner in NL ook), dan pak je net zo makkelijk de telefoon als destijds in Nederland (muv tijdsverschil).

Succes!

Sunburnt
 
Bedankt, bedankt voor jullie reacties, echt heel lief. Het is zo herkenbaar wat jullie schrijven. Ik heb het op dit moment meer dan ooit, mijn vriend vraagt mij constant wanneer we de eerstvolgende stap in het emigratieproces nou gaan zetten en ik merk dat ik degene ben die het uitstelt. En dat terwijl ik hem juist zo Australia-minded heb gemaakt! Ik wilde altijd, en nu zijn de rollen omgedraaid, zo lijkt het.

Maarja, wat is de keus? Het is de keus tussen gewoon gaan met die banaan of anders in Nederland blijven. Ik weet niet of ik gelukkig kan worden in Nederland, ik ben het nu al jaren niet meer. Het enige positieve is dus indd dat je vrienden & familie er wonen, maar voor de rest heb ik me van kinds af aan al niet thuis gevoeld hier.

Even ook reageren op jullie stukjes :smile:

[quote author=skippie link=topic=8104.msg125648#msg125648 date=1222178817]
Ik heb ook het idee dat als het niks wordt ( wel even een jaar aankijken , niet meteen alles opgeven natuurlijk ) dan gaan we terug. Dat zal ook niet makkelijk zijn maar het KAN wel.
En ik weet ook zeker dat we spijt zullen hebben als we het niet proberen.
[/quote]

Herkenbaar, ik denk ook steeds 'ah joh we kunnen zo weer terug' maar stel dat je dat doet, dan heb ik ergens gelezen dat je visum na verloop van tijd ongeldigd wordt verklaard (lijkt me ook wel begrijpelijk) en dat je dan nooit meer een visum voor Australie kan krijgen in de toekomst?! Klopt dat, betekent dat dat je ook nooit meer een toeristenvisumpje kunt krijgen?

[quote author=Catkin link=topic=8104.msg125680#msg125680 date=1222243433]
Zelfs nu ik voor de 2de keer in de hele molen zit van visum aanvragen, heb ik echt periodes van grote twijfel (laat hier toch wel een heel sociaal leven achter, wat nou als het niks wordt etc etc). [/quote]

Heb je wel eens eerder een visumaanvraag gedaan joh? Voor welk land? :) En waarom ben je toch weer naar NL teruggekeerd?

[quote author=Sunburnt link=topic=8104.msg125690#msg125690 date=1222253904]
Nog even een verlate reactie op je oorspronkelijke vraag: wat anderen van Canberra vonden. Ik heb er begin jaren 90 ruim twee jaar gewoond en ik vond het er heerlijk. Dat is een minderheidsmening, vooral onder Australiers! Ik genoot van de ruimte, het binnen 10 minuten buiten de stad zijn, het gemakkelijk een weekend naar zee, sneeuw of Sydney kunnen gaan (hoef dat allemaal niet iedere dag nl, maar af en toe wel). Een prettige mate van multiculti door de Universiteiten, genoeg te doen. Openbaar vervoer goed geregeld (voor Australische begrippen). En in de winter: veel zon, en lekker fris. Voor diegenen die aanleg hebben voor 'winterdepressie' echt een aanrader.
[/quote]

Joepie! Eindelijk een positief bericht over Canberra! Het sprak ons ook erg aan daar, de ruimte, het water, niet zo snikheet, en (voor ons) werkgelegenheid, ook niet onbelangrijk. En die Botanical Gardens daar! Geweldig. Kun je eigenlijk in het zuiden in de winter ook ergens skien/snowboarden of ligt er te weinig sneeuw daarvoor? Wij zijn er (helaas) alleen in de zomers geweest tot nu toe...
 
Back
Top