overledenen
- Thread starter linda
- Start date
Hi Linda
Dat zijn en blijven helaas de moeilijke momenten. Maar helaas hoort dat wel bij de realiteit van emigreren. Zo is het ook vreselijk als je ver weg zit en iemand die je lief is wordt ernstig ziek. Je wordt voor keuzes gestelt wel of niet terug vliegen naar Nederland. Wanneer ga je wel, wanneer ga je niet, kun je het je financieel veroorloven.
Bij ons is zo'n situatie nu een paar keer langs gekomen en het blijft een beetje een emotionele struggle. Ik kan me dus heel goed voorstellen dat je bij de gedachten aan je overleden vriend een beetje een zwaar hart (als ik het zo uit mag drukken) krijgt.
Misschien kun je nog een keer speciaal "afscheid" nemen en dan iets speciaals ter herinnering aan hem mee nemen? Het kan gewoon iets kleins zijn zoals een boek wat hij mooi vondt, of een steen die je ergens gevonden hebt. Iets wat je kunt "linken" met je herinneringen. Dan kun je dat in Australie altijd even ter hand nemen.
Sterkte in ieder geval.
Syl
Dat zijn en blijven helaas de moeilijke momenten. Maar helaas hoort dat wel bij de realiteit van emigreren. Zo is het ook vreselijk als je ver weg zit en iemand die je lief is wordt ernstig ziek. Je wordt voor keuzes gestelt wel of niet terug vliegen naar Nederland. Wanneer ga je wel, wanneer ga je niet, kun je het je financieel veroorloven.
Bij ons is zo'n situatie nu een paar keer langs gekomen en het blijft een beetje een emotionele struggle. Ik kan me dus heel goed voorstellen dat je bij de gedachten aan je overleden vriend een beetje een zwaar hart (als ik het zo uit mag drukken) krijgt.
Misschien kun je nog een keer speciaal "afscheid" nemen en dan iets speciaals ter herinnering aan hem mee nemen? Het kan gewoon iets kleins zijn zoals een boek wat hij mooi vondt, of een steen die je ergens gevonden hebt. Iets wat je kunt "linken" met je herinneringen. Dan kun je dat in Australie altijd even ter hand nemen.
Sterkte in ieder geval.
Syl
Rene-L
XPdite Sponsor
@ Lin,
Ik kan heel goed indenken hoe je voelt. Mijn ouders zijn (in mijn gevoel) niet lang geleden overleden. Ik rij nog steeds bijna elke dag langs het huis waar ze hebben gewoont. Ik kan me er nu zo langzamerhand bij neerleggen. Ik draag hun memory altijd bij me, en heb het gevoel dat, als ik weer eens aan het klussen ben, mijn vader over mijn schouder mee kijkt, en als ik het niet goed doe, hij meewarrig zijn hoofd schud en tegen mijn moeder zegt; "Zo heb ik het hem niet geleerd." Dus ik doe altijd mijn best met het klussen.
Ik probeer er mee te zeggen, dat WAAR ik ook naar toe ga, ze zullen altijd bij mij zijn, en mijn pa zal altijd opmerkingen maken over mijn klussen. En toch heb ik daar geen problemen meer mee, want op die manier leven ze bij me.
WAAR je ook naar toe gaat, die speciale vriend zal altijd bij je zijn.
Rene
Ik kan heel goed indenken hoe je voelt. Mijn ouders zijn (in mijn gevoel) niet lang geleden overleden. Ik rij nog steeds bijna elke dag langs het huis waar ze hebben gewoont. Ik kan me er nu zo langzamerhand bij neerleggen. Ik draag hun memory altijd bij me, en heb het gevoel dat, als ik weer eens aan het klussen ben, mijn vader over mijn schouder mee kijkt, en als ik het niet goed doe, hij meewarrig zijn hoofd schud en tegen mijn moeder zegt; "Zo heb ik het hem niet geleerd." Dus ik doe altijd mijn best met het klussen.
Ik probeer er mee te zeggen, dat WAAR ik ook naar toe ga, ze zullen altijd bij mij zijn, en mijn pa zal altijd opmerkingen maken over mijn klussen. En toch heb ik daar geen problemen meer mee, want op die manier leven ze bij me.
WAAR je ook naar toe gaat, die speciale vriend zal altijd bij je zijn.
Rene
tum
XPdite Sponsor
Tja, ik heb 16 jaar geleden van mijn oma een pannenset gehad en ze zei er toen bij: dan kan je nog eens aan me denken als je aan het koken ben 
.
Vijf jaar geleden is ze overleden, de pannenset is inmiddels versleten en ik heb hem vorige week pas weggedaan. Op dat moment kon ik het idee pas loslaten dat het iets uitmaakte, ze leeft in mijn hart en gedachten. Ik weet hoe ze zou reageren als ik iets doe of zeg, en als ik (in gedachten) iets aan haar vraag krijg ik altijd antwoord. Gewoon omdat ik weet hoe ze zou reageren. Die pannenset heb ik daar niet (meer) voor nodig. Ik denk dat iedereen wel zoiets heeft met bepaalde mensen of het nu een vriend, oma, ouder of kind (gaan we even niet vanuit hè, maar het kan) is.
Dus, ik sluit me wel aan bij Rene, hoewel het bij mij ook even geduurd heeft voor ik zover was hoor Linda.
Miranda
.Vijf jaar geleden is ze overleden, de pannenset is inmiddels versleten en ik heb hem vorige week pas weggedaan. Op dat moment kon ik het idee pas loslaten dat het iets uitmaakte, ze leeft in mijn hart en gedachten. Ik weet hoe ze zou reageren als ik iets doe of zeg, en als ik (in gedachten) iets aan haar vraag krijg ik altijd antwoord. Gewoon omdat ik weet hoe ze zou reageren. Die pannenset heb ik daar niet (meer) voor nodig. Ik denk dat iedereen wel zoiets heeft met bepaalde mensen of het nu een vriend, oma, ouder of kind (gaan we even niet vanuit hè, maar het kan) is.
Dus, ik sluit me wel aan bij Rene, hoewel het bij mij ook even geduurd heeft voor ik zover was hoor Linda.
Miranda
marina
New Member
Tja ik sluit me er maar even bij aan..... Mijn oudste zoon overleed op zijn tweede verjaardag, nu alweer bijna 7 jaar geleden.... Hij is begraven hier in Breda.
Ik moet zeggen dat ik er niet vaak meer naar toe ga want het is me te pijnlijk om bij die steen te staan. Ik heb er wel een rotgevoel bij dat ik hem hier "achterlaat". Het contract voor zijn graf is in principe voor 10 jaar, dus nog 3 te gaan. Misschien dat tegen die tijd de overblijfselen laat cremeren en hem alsnog mee kan nemen.
Maarja, mijn (inmiddels) exman moet het daar ook mee eens zijn...maar hij woont zelf ook niet meer in NL. Ik heb wel zijn fotoalbums en dvd en een plukje haar wat ik altijd heb bewaard, dus dat gaat natuurlijk wel mee.
Klinkt allemaal erg zwaar, maarja zo kan het leven soms zijn....
Ik moet zeggen dat ik er niet vaak meer naar toe ga want het is me te pijnlijk om bij die steen te staan. Ik heb er wel een rotgevoel bij dat ik hem hier "achterlaat". Het contract voor zijn graf is in principe voor 10 jaar, dus nog 3 te gaan. Misschien dat tegen die tijd de overblijfselen laat cremeren en hem alsnog mee kan nemen.
Maarja, mijn (inmiddels) exman moet het daar ook mee eens zijn...maar hij woont zelf ook niet meer in NL. Ik heb wel zijn fotoalbums en dvd en een plukje haar wat ik altijd heb bewaard, dus dat gaat natuurlijk wel mee.
Klinkt allemaal erg zwaar, maarja zo kan het leven soms zijn....
Lieve Linda, waarom neem je hem niet mee? In je hart. Of hop, in je broekzak. Vertel hem maar dat je 'm meeneemt, dat je je ervaringen met hem wil delen. Vindt hij vast geweldig.
Daar of hier, hij is overleden meid, en dat valt niet terug te draaien. Geniet van de herinneringen die je hebt, en beleef ze over de hele wereld.
Take care...
Daar of hier, hij is overleden meid, en dat valt niet terug te draaien. Geniet van de herinneringen die je hebt, en beleef ze over de hele wereld.
Take care...
marina
New Member
Eerainuh,
Ja in sommige dingen kun je twee dingen doen;
er in weg zakken, of er nog wat van maken
Ik kies maar voor het tweede. In mijn leven is al vanalles voorbij gekomen maar er komen altijd weer dingen voorbij die het het toch nog waard maken. Nu staat bijv. dit avontuur weer voor de deur.... Naar oz.
Het is niet gemakkelijk op zijn tijd maar op den duur maak je vrienden met je verdriet en leer je er mee te leven. Eroverheen kom je nooit. Maar als je de wereld maar groot genoeg kunt zien zul je merken dat er nog genoeg is om het nog even vol te houden!
Beter een moeder zonder kind dan een kind zonder moeder: en ik heb er nog twee!!
Ja in sommige dingen kun je twee dingen doen;
er in weg zakken, of er nog wat van maken
Ik kies maar voor het tweede. In mijn leven is al vanalles voorbij gekomen maar er komen altijd weer dingen voorbij die het het toch nog waard maken. Nu staat bijv. dit avontuur weer voor de deur.... Naar oz.
Het is niet gemakkelijk op zijn tijd maar op den duur maak je vrienden met je verdriet en leer je er mee te leven. Eroverheen kom je nooit. Maar als je de wereld maar groot genoeg kunt zien zul je merken dat er nog genoeg is om het nog even vol te houden!
Beter een moeder zonder kind dan een kind zonder moeder: en ik heb er nog twee!!
stephennathkids
New Member
Mijn moeder stierf toen ik pas 18 was en ik mis haar nog iedere dag. Maar ik heb niet het gevoel als wij - hopelijk volgend jaar - verhuizen naar Australië dat ik haar dan achterlaat. Ze zit in mijn hoofd en hart en alle goede herinneringen neem je toch gelijk waar mee? Ook al is dat nu de andere kant van de wereld, nee, mijn moeder zal mee zijn. Veel erger vind ik het om mijn 74-jarige vader hier achter te laten. Maar ja, je maakt een keuze en die heeft leuke en minder leuke kantjes hé.
Sterkte aan iedereen die iemand moet missen!
Nath
Sterkte aan iedereen die iemand moet missen!
Nath
Rene-L
XPdite Sponsor
[quote author=Syl link=topic=3032.msg34380#msg34380 date=1130883299]
als je ver weg zit en iemand die je lief is wordt ernstig ziek. [/quote]
Ik kan me hierin een goede voorstelling doen.
Daartegenover wordt het steeds goedkoper vliegen (± €600,00 voor een retour), en de vliegtijd is ook maar pakweg 24 uur.
Okay, je moet het geld maar over hebben, maar als je er een speciaal potje voor maakt! Waar een wil is een weg.
Ik weet voor een feit, dat als wij gaan, wij zowiezo een bedrag apart zullen houden. Speciaal voor dit soort nood gevallen.
Dan maar iets niet kopen wat je niet persé nodig hebt. Dat kan een zekere rust geven als je dat bedrag achter hebt gehouden.
Rene
als je ver weg zit en iemand die je lief is wordt ernstig ziek. [/quote]
Ik kan me hierin een goede voorstelling doen.
Daartegenover wordt het steeds goedkoper vliegen (± €600,00 voor een retour), en de vliegtijd is ook maar pakweg 24 uur.
Okay, je moet het geld maar over hebben, maar als je er een speciaal potje voor maakt! Waar een wil is een weg.
Ik weet voor een feit, dat als wij gaan, wij zowiezo een bedrag apart zullen houden. Speciaal voor dit soort nood gevallen.
Dan maar iets niet kopen wat je niet persé nodig hebt. Dat kan een zekere rust geven als je dat bedrag achter hebt gehouden.
Rene
Ik weet precies waar jullie het allemaal over hebben, mijn moeder heeft niet meer zo lang en mijn vader is ook niet meer de jongste. Toch staan ze er allebei op dat ik ga.. Heb inderdaad een potje voor het geval dat ik toch hals over kop terug moet naar Nederland. Ik wil er eigenlijk ook niet aan denken, maar inderdaad (Marina) dat is het leven en helaas bestaan die ook uit trieste en vervelende momenten.
Heel veel sterkte Linda..
Ellen
Heel veel sterkte Linda..
Ellen
Annemiek
XPdite Sponsor
Ik ben heel blij dat wij pas over een jaar of 2 weg gaan. Met mijn opa gaat het niet goed. Hij is maar aan het kwakkelen en is eigenlijk op. Daarbij is hij ook nog eens vreselijk eigenwijs Als het dus niet goed gaat mag er geen dokter komen, net zo lang totdat hij met gierende banden naar het ziekenhuis wordt gebracht. De dokter was dat zo beu dat ze hem nu iedere maand dacht ik komen controleren.
Ergens hoop ik dat hij overleden is voordat we weggaan naar Australie.
Als het dus niet goed gaat mag er geen dokter komen, net zo lang totdat hij met gierende banden naar het ziekenhuis wordt gebracht. De dokter was dat zo beu dat ze hem nu iedere maand dacht ik komen controleren. Ergens hoop ik dat hij overleden is voordat we weggaan naar Australie.
Dat snap ik erg goed Annemiek. Mijn oma en opa zijn ook recent gestorven, en alhoewel ik ze vreselijk mis ben ik toch blij dat ik hier was...en niet 16.000 km verder...
We wisten allemaal dat we dingen moesten opgeven als we besloten naar Aus te trekken....niet makkelijk, maar het is nu eenmaal onze keuze....
Sara
We wisten allemaal dat we dingen moesten opgeven als we besloten naar Aus te trekken....niet makkelijk, maar het is nu eenmaal onze keuze....
Sara
tum
XPdite Sponsor
Hoi Annemiek,
Ik snap je gevoel, toen wij plannen maakten om in 2000 naar Australië te gaan moest mijn oma een heel zware hartoperatie ondergaan. Ze is toen uiteindelijk helaas na de operatie overleden op 29 december. Wij vertrokken geloof ik iets van 10 januari. Hoe verdrietig het ook was, er was wel een stukje afgerond zeg maar en het kon een beetje een plaatsje krijgen.
Ik snap je gevoel, toen wij plannen maakten om in 2000 naar Australië te gaan moest mijn oma een heel zware hartoperatie ondergaan. Ze is toen uiteindelijk helaas na de operatie overleden op 29 december. Wij vertrokken geloof ik iets van 10 januari. Hoe verdrietig het ook was, er was wel een stukje afgerond zeg maar en het kon een beetje een plaatsje krijgen.