Wat ik me vooral afvraag is hoe lang het gemiddeld duurt vooraleer een immigrant fatsoenlijk werk vindt (hiermee bedoel ik een baan die langer dan een week duurt, een beetje normale uren heeft en ook nog eens een redelijk loon). Ik weet wel dat dat ook heel erg afhangt van wat voor werk je doet, maar toch, mss kunnen degenen die er al zijn even laten weten hoelang ze hebben moeten zoeken. Van Sacha weet ik al dat het voor Dirk eigenlijk enorm snel gegaan is. Ook: hoe staan Australiërs tgo immigranten: heerst er zo'n beetje het idee dat wij "hun jobs komen afpakken" of valt dat wel mee? Voel je je eigenlijk wel een beetje welkom?
Ik kan hier alleen maar mijn ervaringen delen; SW engineer, academische opleiding, Adelaide:
Ben begonnen met solliciteren midden juli 2008, ben begonnen met werk begin september 2008. Bij dat bedrijf zit ik nog steeds. Adelaide is qua SW ontwikkeling niet de meest voor de hand liggende stad in Australië, dus dat betekent dat je qua salaris ook niet zo veel kunt verwachten. Toch verdiende ik vanaf het begin een goed salaris. Uiteraard minder dan in NL.
Men hecht hier erg veel aan Australische werkervaring, dus de eerste baan is zowel erg belangrijk als relatief moeilijk te bemachtigen. Daarbij moet je wat geluk hebben. Zo staat het bedrijf waar ik voor werk erg open voor buitenlanders. Ze zijn zelfs van mening dat die gemiddeld gezien een betere opleiding en motivatie hebben dan de Australiërs. Ook schijnt een erg groot gedeelte van de vacatures niet geadverteerd te worden. Dat betekent dus dat je een netwerk moet hebben. Ook dat is extra lastig voor een migrant en daarom belangrijk om direct te beginnen.
Als voorbeeld; toen ik hier aankwam ben ik lid geworden van de ACS (Australian Computer Society) en naar bijeenkomsten van ze gegaan. Via internet ook nog in contact gekomen met een ander clubje SW ontwikkelaars.
Ik ben ook wel geschrokken van een ander berichtje hier op het forum dat je geen internetverbinding kan krijgen als je geen werk hebt. Mijn ogen vielen zowat uit mijn hoofd. Wat kan je nog allemaal niet krijgen als je geen werk hebt? Want dan wordt het allemaal nog een stukje moeilijker. Is het überhaupt mogelijk om een (gewoon) huis te huren als je geen werk hebt (itt een vakantiewoning)?
Die ervaring hebben wij absoluut niet. Voordat ik werk had hebben we telefoon, internet, auto, etc aan kunnen schaffen. Geen enkel probleem gehad hiermee.
Voor het huren van een huis vragen ze hier vaak naar referenties. Die heb je als verse emigrant natuurlijk niet. Wat je zou kunnen doen is een brief bemachtigen van je huidige hypotheekverstrekker/verhuurder waarin deze verklaart dat je altijd netjes je hypotheek/huur betaald hebt. Het heeft ons verder enorm geholpen door aan te bieden de huur een half jaar (bijv.) vooruit te betalen. Ik kan me wel voorstellen dat er ook hier enorme verschillen zijn tussen de verschillende steden.
Ik heb ook de indruk dat het heel erg duur is om iets te huren daar. Wij wonen natuurlijk in België, en de prijzen hier zijn een stuk lager dan in Nederland. Als ik dan her en der lees dat Australië nog duurder is dan Nederland voel ik me ook al helemaal niet goed worden. En de euro die maar blijft zakken :|
Huren is hier inderdaad niet goedkoop. Zo ongeveer alle huizen in de verhuur zijn van particulieren. Ook in NL geldt dat je dan meestal meer huur betaald. Om een idee te krijgen zou je 's op
http://www.realestate.com.au/rent kunnen kijken.
Dat die Euro blijft zakken is natuurlijk niet goed als je Euro's in Dollars om wilt zetten. Maar het geeft wel aan dat de economie hier een stuk sterker is dan in Europa. Van de economische crisis hebben wij hier dan ook niet veel last gehad. Ik wil hier uiteraard niet mee zeggen dat deze in zijn geheel aan Australië voorbij is gegaan!
Al bij al zaken waardoor soms de twijfel of we wel de goeie beslissing genomen hebben heel hard toeslaat. Natuurlijk ben ik blij met ons visum, ik kan het nog steeds soms niet geloven, en ik besef dat wij op dit moment bij de gelukkigen zijn die nog een visum hebben kunnen krijgen op redelijk korte termijn. Maar als je dan met de voorbereidingen begint en beseft welke zekerheden je inruilt voor onzekerheden krijg ik soms heel erge buikpijn. Als ik alleen was weet ik dat ik me wel zou redden en desnoods het hele land zou afreizen om werk te vinden, maar met een gezin is dat toch ietsje moeilijker en moet je je toch zo snel mogelijk ergens vestigen.
Tja, zoals een collega van mij pleegde te zeggen: "als je garantie wil moet je een broodrooster kopen". Bij een emigratie naar een ander land blijven er altijd een hoop zaken onzeker. Daar kom je pas echt achter als je hier bent en leeft. Maar dat neemt niet weg dat een goede voorbereiding je enorm op weg kan helpen:
Waar wil ik heen? Hoe is de banenmarkt daar? Hoe is de huizenmarkt daar? Hebben we genoeg spaargeld om de eerste periode (voor iedereen anders denk ik) te overbruggen? Etc.
En het allerbelangrijkste is misschien wel; waarom wil ik naar Australië en wat heb ik daarvoor over? Dat is natuurlijk helemaal een persoonlijke afweging.
