Ik zal ook even een duit in het zakje doen en echo om te beginnen de dingen die de anderen gezegd hebben.
Eerst maar even mijn situatie. Ik ben hier 2 jaar geleden naartoe verhuisd en woon nu sinds die tijd in St Kilda (Melbourne). Ik heb altijd aan anderen die vroegen naar t waarom uitgelegd dat het een positieve keus was en geen negatieve. Ik bedoel daarmee dat ik niet uit NL wegwilde (omdat ik het stom vond of zat was), maar ik wilde naar Australie toe omdat ik daar al meerdere malen geweest was (op reis en een half jaar studeren) en ik het er zo leuk vond. Voor mij was het zelfs zo dat het vaststond dat het Melbourne moest worden omdat deze stad sinds ik er voor het eerst was als 'thuis' voelde.
Voor mijn gevoel wist ik dondersgoed waar ik aan begon en wat ik ervan kon verwachten en dat is ook redelijk uitgekomen. Als ik weg was gegaan vanwege de redenen die veel mensen noemen, was ik waarschijnlijk van een koude kermis thuisgekomen. Neem bv bureaucratie en regels. Ik vind dat hier erger! Als leraar moet je hier voor elke stap buiten het lokaal 100 risk assessments invullen. Iets uitdelen in de klas? Eerst ouders en school nurses om toestemming vragen. Op schooltrip en willen zwemmen in het zwembad van het hotel? Onmogelijk want er is niemand mee met een 'swimming lifesaving certificate' hoewel er toezicht bij het zembad is. Nee, dan in Nederland als we met school op loopvakantie gingen gewoon zwemmen in Zwitserse bergmeertjes!
Ook nog nooit zoveel in de file gestaan als hier in Melbourne (Punt Road anyone?), maar ja, ik woonde dan ook in Groningen. Hier dus nog steeds in te Urban Jungle, terwijl ik in Grunn 5 min hardlopen van de weilanden afzat. Hier 1 uur rijden voordat je de stad uitbent, maar dan heb je ook wat.
Ik moet wel even bekennen dat ik hier vaak beach road naar school neem, en dat voelt, hoevel midden in de stad langs het stradn toch een beetje als vakantie. En tja, het st Kilda strand, hoewel niet wonderschoon, is maar 5 min lopen dus dat is gaaf.
De houding van mensen vind ik niet verschillen. Bitchende leute heb je overal en aan het neppe overvriendelijke "hi, how is your day going?" hier kon ik moeilijk wennen.
Ik ben zo blij dat ik hiernaartoe ben verhuisd en volgens mij komt dat door de redenen die ik had. Ik wilde meer genieten van vrije tijd (hier als leraar minder vaak, maar langer vakantie) en vind het geweldis dat het hele weekend draait om buiten de deur ontbijten of lunchen. Dat voelt nog steeds decadent haha. Ik ben verslaafd aan Aussie muziek en de fijne radio hier. Ik weet het, vreemdste reden ooit, maar het werkt voor mij. Ik luisterde al 7 jaar naar de Aussie radio voor ik vertrok. Ik hou ook van Swingdance en de scene is hier groot. Hiken is geweldig en de zon schijnt vaker, zelfs in Melbourne.
De klimaat reden kan ik dus goed begrijpen (hoewel als het hier 35+ is ik wel wil janken). De redenen die jij opnoemt zou ik op geenerwijze een verbeterpunt hier vinden. En wat anderen ook zeggen: je neemt jezelf mee. Dat heb ik bv ervaren in mijn persoonlijkheid en dat ik met het opbouwen van een nieuw netwerk soms in dezelfde valkuilen dreigde te stappen als in NL waar soms toch niet alle contacten waren zoals ik het graag zag.
Ik lees het terug en zie dat wat ik heb getypt best als belerend kan worden opgevat. Sorry, misschien in lerarenmodus getypt?! Natuurlijk zijn er zoveel motivaties/redenen als er mensen zijn en werkt het voor iedereen anders, maar ik wil iedereen die aan emigreren denkt toch hetvolgende advies geven:
- weet waar je naartoe gaat (waarom sommigen ergens voorgoed heenwillen voor ze er ooit geweest zijn, zal ik nooit begrijpen) ervaar als het even kan hoe het er is als je geen toerist bent.
- ga niet weg omdat je NL/Belgie beu bent of omdat dingen je hier frustreren. Iedereen zou voor straf 10 afleveringen 'ik vertrek' moeten kijken om te ontdekken hoe goed alles thuis geregeld is en wat er met naieve mensen gebeurt.
- ga vanwege zaken die je daar trekken en die daar met het land te maken hebben (voor mij dus muziek, dans, Melbourne en de zon) maar het kan natuurlijk van alles zijn
Succes
