voorstellen, twijfels en vragen
- Thread starter onthemove
- Start date
Beebmeep
XPdite Sponsor 2024
Yep, crocs, stingers, urikandi’s, sea snakes, cone shells. You name it. Dus blijf maar in het zuiden Hannah
Beebmeep
XPdite Sponsor 2024
@onthemove , het valt allemaal wel mee hoor Gewoon lekker dicht bij een goede surf gaan wonen als dat belangrijk voor jullie is En mochten jullie in de buurt komen: ga lekker in juni/juli met de cuttlefish snorkelen hier in Whyalla. Evt met de mensen van EMS: die leggen soort van sensoren in het water en als haaien dan in de buurt komen, krijgen ze een stroomstootje. Mensen ook trouwens
Gewoon lekker dicht bij een goede surf gaan wonen als dat belangrijk voor jullie is En mochten jullie in de buurt komen: ga lekker in juni/juli met de cuttlefish snorkelen hier in Whyalla. Evt met de mensen van EMS: die leggen soort van sensoren in het water en als haaien dan in de buurt komen, krijgen ze een stroomstootje. Mensen ook trouwens 
Tim911
Account Inactief (eigen verzoek)
Heb je ook niet, maar wel tiger sharks en bull sharks. En ik denk dat deze meer aanvallen op mensen op hun geweten hebben dan de great whites. recent nog in Whitsundays weer een casualty. Wij vonden hier gister een python skin van 420cm in de achtertuin, we weten dat ze onder en om het huis zitten, alleen zie je ze zelden, soms hoor je ze wel
Met de wildlife zit het wel goed hier, @Beebmeep crocs zijn hier echt notorious, je ziet ze echter zelden. Zag er laatst een grote jongen liggen te zonnen op zijn vaste stek in mobray river, dan ben je meteen weer even genezen. De locals zijn erg op hun hoede, de toeristen echter niet...
Tim911
Account Inactief (eigen verzoek)
Yep, crocs, stingers, urikandi’s, sea snakes, cone shells. You name it. Dus blijf maar in het zuiden Hannah
Haha ja dat is echt een nadeel van het noorden, je bent nergens veilig. Snakes, spiders, crocs, stingers, sharks en cairns medeweggebruikers. het is russisch roulette hier maar o zo fijn wonen. Ik neem alle gevaren voor lief.
SteveSW
XPdite Sponsor
Hi,
Wij zijn een jaar geleden verhuisd met 2 kinderen (10 & 14 ondertussen). Mijn vrouw is kinder en jeugd psychiater en heeft heel het APHRA traject uiteindelijk goed doorlopen. Alles bij mekaar heeft dit traject ruim een jaar geduurd van sollicitatie tot uiteindelijk visum (457, nog net onder oude regime). We hebben veel zelf gedaan maar kregen begeleiding aan de Australië kant van een medical recruiter. Wel een aanrader. Kost je niks: hij wordt betaald door de werkgever als hij/zij er in slaagt om je binnen te krijgen. Niet alle werkgevers aanvaarden die hoge extra kosten maar voor k&j psychiaters buiten de grote steden (wij zitten in Cairns; dat is gedefinieerd als rural) zitten ze erg om mensen verlegen dus.....Hij bekeek vacatures in functie van je diploma en wensen en legde daar de contacten. Eenmaal contract begeleide hij de noodzakelijke papieren (en dat zijn er veel!).
Het was een erg intensief traject van verzamelen van diploma’s, gelijkstelling verkrijgen, vertalingen, notaris stempels,...en ja een stevig IELTS examen. Ze heeft gelukkig substantial comparability pathway verkregen zodat ze hier geen examens meer hoeft te doen. Wel moet ze een jaar onder supervisie werken, forse inschrijfgelden betalen en rapporten inleveren voordat ze als fellow toegelaten wordt.
Nu na een jaar begint het te wennen voor haar. Ook zij had in NL een goede baan en kwam hier in een andere atmosfeer terecht waar ze zoveel buitenlanders of tijdelijke (locums: mensen die voor enkele weken ergens voor veel geld gaan werken bij tekorten) zien voorbijkomen dat er niet direct aanleiding was voor wat sociale collegialiteit of veel hulp. Ook andere patiënten: ADHD en autisme zijn geen dringende gevallen en gaan naar de dokter, erge trauma gevallen daarentegen....
Maar dat kan misschien van plaats tot plaats afhangen. Cairns is hier ongeveer het eind van de beschaving. Maar wel een waar paradijs. Onze kinderen vinden het fantastisch, willen nu al niet terug. En wij vinden langzaam onze draai en genieten erg van de ruimte en het klimaat nu al het geregel achter de rug is.
Wij zijn een jaar geleden verhuisd met 2 kinderen (10 & 14 ondertussen). Mijn vrouw is kinder en jeugd psychiater en heeft heel het APHRA traject uiteindelijk goed doorlopen. Alles bij mekaar heeft dit traject ruim een jaar geduurd van sollicitatie tot uiteindelijk visum (457, nog net onder oude regime). We hebben veel zelf gedaan maar kregen begeleiding aan de Australië kant van een medical recruiter. Wel een aanrader. Kost je niks: hij wordt betaald door de werkgever als hij/zij er in slaagt om je binnen te krijgen. Niet alle werkgevers aanvaarden die hoge extra kosten maar voor k&j psychiaters buiten de grote steden (wij zitten in Cairns; dat is gedefinieerd als rural) zitten ze erg om mensen verlegen dus.....Hij bekeek vacatures in functie van je diploma en wensen en legde daar de contacten. Eenmaal contract begeleide hij de noodzakelijke papieren (en dat zijn er veel!).
Het was een erg intensief traject van verzamelen van diploma’s, gelijkstelling verkrijgen, vertalingen, notaris stempels,...en ja een stevig IELTS examen. Ze heeft gelukkig substantial comparability pathway verkregen zodat ze hier geen examens meer hoeft te doen. Wel moet ze een jaar onder supervisie werken, forse inschrijfgelden betalen en rapporten inleveren voordat ze als fellow toegelaten wordt.
Nu na een jaar begint het te wennen voor haar. Ook zij had in NL een goede baan en kwam hier in een andere atmosfeer terecht waar ze zoveel buitenlanders of tijdelijke (locums: mensen die voor enkele weken ergens voor veel geld gaan werken bij tekorten) zien voorbijkomen dat er niet direct aanleiding was voor wat sociale collegialiteit of veel hulp. Ook andere patiënten: ADHD en autisme zijn geen dringende gevallen en gaan naar de dokter, erge trauma gevallen daarentegen....
Maar dat kan misschien van plaats tot plaats afhangen. Cairns is hier ongeveer het eind van de beschaving
. Maar wel een waar paradijs. Onze kinderen vinden het fantastisch, willen nu al niet terug. En wij vinden langzaam onze draai en genieten erg van de ruimte en het klimaat nu al het geregel achter de rug is.Hallo Hannah,
Hier een gelijke situatie, man 2 dochters alleen ben ik al 46... maar manlief gelukkig iets jonger zodat we nog wel in aanmerking zouden kunnen komen voor een visum. En dan ook in de geestelijke gezondheidszorg. Maar we hoorden net via een visumbureau in Nederland dat er voor de Apra een 'briding course' gedaan moet worden. En wel ín Australië. Kosten ongeveer 10.000 tot 14.000 dollar. En dat nog voor dat de visumaanvraag de deur uit kan want daarvoor moet de je Apra geregistreerd. Ik ben benieuwd of jullie al verder zijn met de zoektocht. Ik kan er verder op internet maar weinig over vinden tot nu toe. Echt nieuwsgierig of dit echt nodig is..
afterbang
XPdite Sponsor
Ben geen APHRA deskundige maar ergens moet die APHRA registratie behaald worden wil je in de gezondheidszorg mogen werken. En er hangt me iets bij dat dit tegenwoordig vooraf geregeld moet worden @TessenEmil ?
Hi Mimel,
Sorry voor mijn late reactie... Even wat andere dingen aan mijn hoofd. Wat fijn, een vergelijkbare situatie. Ik ben inmiddels zover dat ik heb achterhaald dat ik mijn diploma's moet laten keuren door de APS en dan van daaruit verder, dus ik ben inmiddels begonnen met het één en ander op te zoeken en te laten vertalen.
Als ik zoek op bridging courses dan vind ik dat voor nurses en midwives, maar niet voor psychologen. Ik ben wel benieuwd welk visa bureau je deze informatie heeft verschaft. Wat is precies jullie achtergrond en plan?
Groetjes Hannah
LIeve Hannah,
Hoe fijn dat je je droom najaagt!
Ikzelf heb net ja gezegd op een contract van 2 jaar als klinisch psychologe bij OnPsych, een organisatie die gesubisdieerd wordt door de overheid, beter gekend als Medicare (ze zijn in dringende nood van klinische psychologen, ik kan je misschien gegevens doorgeven als je dit wenst?).
Nu, ik zit zelf ook met grote vragen, zeker na het grondig lezen van alle reacties bovenstaand..Mijn werkgever ontfermt zich over het werkvisum. Daarentegen moet ik eerst mijn registratie regelen en ik lees dat het tot een jaar kan duren? Begrijp ik dat goed?
Ik heb een heel concrete vraag: is het slimmer en goedkoper om eerst te registreren in Nieuw Zeeland en dan deze te laten transfereren mbv het Tasman Agreement Form? Of is het handiger (en even prijzig) om onmiddellijk in Australië te registreren?
Hartelijk dank voor het antwoord.
Oja, misschien is het goed om me even voor te stellen: ik ben een bastaardje van een Belg en een Française, heb mijn diploma klinische psychologie behaald in België..en ik kan niet wachten om aan mijn avontuur te beginnen in Melbourne.
Goeiemiddag/goeienacht
Hoe fijn dat je je droom najaagt!
Ikzelf heb net ja gezegd op een contract van 2 jaar als klinisch psychologe bij OnPsych, een organisatie die gesubisdieerd wordt door de overheid, beter gekend als Medicare (ze zijn in dringende nood van klinische psychologen, ik kan je misschien gegevens doorgeven als je dit wenst?).
Nu, ik zit zelf ook met grote vragen, zeker na het grondig lezen van alle reacties bovenstaand..Mijn werkgever ontfermt zich over het werkvisum. Daarentegen moet ik eerst mijn registratie regelen en ik lees dat het tot een jaar kan duren? Begrijp ik dat goed?
Ik heb een heel concrete vraag: is het slimmer en goedkoper om eerst te registreren in Nieuw Zeeland en dan deze te laten transfereren mbv het Tasman Agreement Form? Of is het handiger (en even prijzig) om onmiddellijk in Australië te registreren?
Hartelijk dank voor het antwoord.
Oja, misschien is het goed om me even voor te stellen: ik ben een bastaardje van een Belg en een Française, heb mijn diploma klinische psychologie behaald in België..en ik kan niet wachten om aan mijn avontuur te beginnen in Melbourne
.Goeiemiddag/goeienacht
Hi Kathleen,LIeve Hannah,
Hoe fijn dat je je droom najaagt!
Ikzelf heb net ja gezegd op een contract van 2 jaar als klinisch psychologe bij OnPsych, een organisatie die gesubisdieerd wordt door de overheid, beter gekend als Medicare (ze zijn in dringende nood van klinische psychologen, ik kan je misschien gegevens doorgeven als je dit wenst?).
Nu, ik zit zelf ook met grote vragen, zeker na het grondig lezen van alle reacties bovenstaand..Mijn werkgever ontfermt zich over het werkvisum. Daarentegen moet ik eerst mijn registratie regelen en ik lees dat het tot een jaar kan duren? Begrijp ik dat goed?
Ik heb een heel concrete vraag: is het slimmer en goedkoper om eerst te registreren in Nieuw Zeeland en dan deze te laten transfereren mbv het Tasman Agreement Form? Of is het handiger (en even prijzig) om onmiddellijk in Australië te registreren?
Hartelijk dank voor het antwoord.
Oja, misschien is het goed om me even voor te stellen: ik ben een bastaardje van een Belg en een Française, heb mijn diploma klinische psychologie behaald in België..en ik kan niet wachten om aan mijn avontuur te beginnen in Melbourne
Goeiemiddag/goeienacht
Ah, we zitten in hetzelfde schuitje... Ik zal eens zoeken op onpsych en anders moeten we maar even contactgegevens uitwisselen...
De registratie is volgens mij het lastigste stuk...
Wellicht heeft je toekomstige werkgever hier ook ervaring mee? (of anders toekomstige collega's?)
Groetjes Hannah
Hé Hannah
. Ik geef je alvast mijn emailadres: katleendurnez@hotmail.com. Mijn werkgever heeft weinig ervaring met internationale psychologen, daarentegen weet ik dat de dienst administratie zich ontfermt over het werkvisum, dat is alvast een opluchting. Echter kan het werkvisum pas aangevraagd worden eenmaal de registratie geconfirmeerd is...nog niet direct dus . Nu ben ik bezig met de IELTS-test en een gratis cursus 'cultuur'. Mail me, zeker doen!Ik heb je mailadres gekopieerd, dus wellicht kan je deze post met je gegevens dan alsnog verwijderen als je wilt...Hé Hannah
Hallo Hannah,
Nu ben ik laat met reageren. We hebben deze informatie gekregen van www.visa4you.nl nadat onze cv' s bestudeerd waren. Mijn partner is verpleegkundig specialist en werkt al meer dan 20 jaar in de psychiatrie, hij is behandelcoordinator in een forensische kliniek. Het idee is ongeveer een jaar weg te gaan. Kinderen allebei naar een high school. De Aprharegistratie is een groot struikelblok voor een jaartje weg. Zeker ivm de bridingcourse die ìn Australië gevolgd zou moeten worden.
We zijn nu aan het kijken of een studenten visum een optie is en of dan de schoolkosten van de kinderen niet de pan uitreizen. Wordt vervolgd.
groeten Maaike
Hallo Kathleen en Hannah,
Ik lees met belangstelling jullie berichten. Inmiddels een paar jaar oud. Ik ben heel benieuwd hoe dit zich ontwikkeld heeft? Hannah, heb je het hele Alhra registratie proces met bridging course nog doorlopen? En voor Kathleen, heb jij dat ook nog moeten doen?
Zelf nu 13 jaar werkzaam GZ psycholoog in Nederland in een goed lopende eigen praktijk (met andere ZZPers) daarvoor 4 jaar als basis psycholoog. Inmiddels getrouwd, twee kinderen van 10 en 8 jaar. We zijn ons aan het verdiepen naar de mogelijkheden te emigreren. Dit hele registratie proces klinkt inderdaad als een hele kluif..
Ik ben benieuwd naar jullie ervaringen. Hopelijk is deze post niet al te veel verouderd en hoor ik alsnog iets van jullie.
Hartelijke groeten,
Dank je voor de informatie. Jammer, maar begrijpelijk als ze daar nu goed zitten, hopelijk
