Family of 6
Member
Beste forumleden,
Het is alweer een tijdje geleden dat ik een bericht heb geplaatst. 2 jaar geleden ontvingen we ons 175 visum. We waren hier uiteraard bijzonder blij mee, en ervan overtuigd dat we hiermee de belangrijkste horde voor een daadwerkelijke emigratie hadden genomen. Niets bleek echter minder waar. De crisis op de huizenmarkt heeft behoorlijk roet in het eten gegooid en na 2 jaar hebben we ons huis nog steeds niet verkocht. De prijs is marktconform (of zelfs iets daaronder volgens een recente taxatie), maar er komt gewoon niemand. Ook om ons heen staan huizen al meerdere jaren te koop. Van 2012 verwacht ik eerlijk gezegd ook niet zoveel. Wat moeten we nu doen? Onze oudste is inmiddels 8, en de tijd die we hebben voordat hij naar de middelbare school gaat (dan wilden we mogelijk weer terug komen) wordt steeds korter. Hij zit nu al halverwege groep 5. Ook merk ik dat ik niet volledig van 'het heden' in Nederland kan genieten, wetende dat ik graag 18.000km verderop had willen zitten. Wat nu te doen? Moeten we de droom opgeven en ons focussen op een verdere toekomst in Nederland? Zal dit dan niet altijd blijven knagen?
Ik vind het best een dilemma. Het lijkt me nog steeds een geweldig avontuur om enkele jaren in Australië te wonen en werken maar ten kosten van wat? Nog een lange periode van frustratie?
Hoop dat jullie in deze donkere dagen goed advies voor me hebben. Zag gisteren weer de badgasten op Bondi Beach met kerstmutsen op. Dat helpt ook niet echt...
Groet,
Wim.
Het is alweer een tijdje geleden dat ik een bericht heb geplaatst. 2 jaar geleden ontvingen we ons 175 visum. We waren hier uiteraard bijzonder blij mee, en ervan overtuigd dat we hiermee de belangrijkste horde voor een daadwerkelijke emigratie hadden genomen. Niets bleek echter minder waar. De crisis op de huizenmarkt heeft behoorlijk roet in het eten gegooid en na 2 jaar hebben we ons huis nog steeds niet verkocht. De prijs is marktconform (of zelfs iets daaronder volgens een recente taxatie), maar er komt gewoon niemand. Ook om ons heen staan huizen al meerdere jaren te koop. Van 2012 verwacht ik eerlijk gezegd ook niet zoveel. Wat moeten we nu doen? Onze oudste is inmiddels 8, en de tijd die we hebben voordat hij naar de middelbare school gaat (dan wilden we mogelijk weer terug komen) wordt steeds korter. Hij zit nu al halverwege groep 5. Ook merk ik dat ik niet volledig van 'het heden' in Nederland kan genieten, wetende dat ik graag 18.000km verderop had willen zitten. Wat nu te doen? Moeten we de droom opgeven en ons focussen op een verdere toekomst in Nederland? Zal dit dan niet altijd blijven knagen?
Ik vind het best een dilemma. Het lijkt me nog steeds een geweldig avontuur om enkele jaren in Australië te wonen en werken maar ten kosten van wat? Nog een lange periode van frustratie?
Hoop dat jullie in deze donkere dagen goed advies voor me hebben. Zag gisteren weer de badgasten op Bondi Beach met kerstmutsen op. Dat helpt ook niet echt...
Groet,
Wim.