We gaan naar Oz, dit jaar al?

Beter laat dan nooit dacht ik zo.
De reis was een belevenis op zich. Maar dan in het minder positieve.
Op Schiphol bleek dat wij als gezin niet naast elkaar zaten, maar ergens verspreid over het vliegtuig.
Dat hebben ze gelukkig kunnen rechtzetten.
In Kuala Lumpur mocht mijn oudste dochter niet mee, omdat haar visum in mijn paspoort stond en niet in die van mijn vrouw zoals vermeld in het systeem. In plaats van dat ze vroegen waar het was, duurde het lang voordat ze het aangepast hadden. Toen ik wist wat er was en het vertelde, gingen ze het weer terug draaien...............Ahhhhhhhhhhhhhhh..........
Enkele minuten voordat de gate dichtging mochten we eindelijk als een van de laatsten aan boord.

In Perth werden we opgewacht door een chauffeur die ons naar het appartement bracht.
De volgende dag hadden we een afspraak met de relocation agent en woensdags reden we al rond met haar op zoek naar een huis.
De zaterdag hebben we twee huizen van binnen bekeken en besloten om er een te huren.
En daar wonen we nu enkele weekjes. Omdat de container er nog niet was, betaald mijn bedrijf ipv de huur van appartement volgens contract, de huur van de meubels. Perfect geregeld op deze manier.
 
Heel veel plezier daar in Perth, vooral met het uitpakken morgen, zal heerlijk zijn om je eigen spullen weer terug te hebben.

Groetjes,
Susan
 
Tja, plezier zullen we wel hebben ja.
Bijna 200 dozen uitpakken.
Alleen de glasplaat van de eettafel is in duizenden stukjes aangekomen.
Die gaan we claimen, kijken wat we er van horen.
Voor de rest staat elke kamer vol met dozen, behalve het toilet dan.
Iedere dag gaan we maar weer een paar dozen uitpakken en kijken waar we het neer kunnen zetten.
 
Wow de glazen plaat van je tafel kapot....

En 200 dozen is een aardige klus inderdaad! Veel plezier ermee!
 
Back
Top