We willen gaan!

klopt, maar als je het verloop van het afgelopen half jaar ziet, dan zie je dat ze in 3 maanden een jaar van 175 weggewerkt hebben.
En op dit moment zijn er al mensen die in juli, augustus, november en zelfs december 2010 een 175 ingediend hebben die al een visum hebben gekregen.

Wij gaan ervan uit dat ze uiterlijk het eind van dit jaar de 175 helemaal ingehaald hebben. Het duurt dus een half jaar langer, maar dan heb je de vrijheid om te kiezen waar je wilt zijn. En een half jaar heb je al snel nodig om hier af te ronden, dus zo heel veel is dat ook weer niet. Vonden wij ;-).
 
Hi Lamarck, helemaal juist! Ik ben ook voorstander, op zich, van de 175. Maar we hebben een doel en dat is over een aantal jaren vrij van werk en verplichtingen wonen in QLD. En dan moeten we toch een aantal jaren buffelen. Daarbij staat me nog bij dat ik Sydney een geweldige stad vond en absoluut geen straf om daar even minstens 2 jaar te buffelen. En vanaf daar zien we wel verder.

Dus ja, 175 fijner, was ook prima haalbaar geweest, maar 176 toereikend en eenmaal daar, mogelijkheden genoeg.

Zo heb ik ook al contact gehad met QLD office en ze vroegen als eerste of ik er al zat. Kreeg een beetje het gevoel dat eenmaal daar, van alles te regelen is. Als ik met een baan aan kom zetten in Brisbane (genoeg te vinden), zijn ze wellicht bereid om een en ander toe te staan. Maar ja, heb dan ook nog geen harde eisen en criteria omtrent 176 gezien. Ik bedoel, wat is wonen en wat is werken? Moet het een hoofdverblijfplaats zijn of is een postadres afdoende. Kan ik met werken volstaan, een opgezette Limited waar alleen maar wat geld doorheen loopt? Blijft allemaal vooralsnog een beetje vaag omschreven, dus heb er nog geen bezwaar in gezien voor de 176 te gaan. De employer sponsored, (top voor de mensen die op die manier binnen kunnen komen!,) vind ik daarentegen wél minder, want dan zit je 3 jaar echt vast en daar zijn ze voor zover ik het lees, wat stelliger in hun voorwaarden.
 
Hoi Simone,

Dank je wel voor je reactie.

We beginnen er ook steeds meer vertrouwen in te krijgen dat het zelf toch te doen moet zijn.
Inmiddels zijn we begonnen (lees: is mijn man) begonnen met het schrijven van de CDR, maar dat is echt stapje voor stapje er doorheen wandelen en er de tijd voor nemen.

Waarschijnlijk zullen we voor de 176 (VIC of WA) gaan, maar helemaal definitief hebben we nog niet besloten.
Op zich hebben we er geen bezwaar tegen om ergens wat langer te moeten blijven.

Eerst nog even in actie komen voor de IELTS, dan is het tijd voor de volgende stap.
Zo komen we uiteindelijk waar we zijn willen!







hi welkom,

het is echt zelf te doen en het is duidelijk te volgen, kost tijd, zin en geld. Mijn man is zelf voor 175 Mechanical Engineer gegaan en op de valreep, ingediend 1 dag voordat ie 45 jaar werd. Maar alles gelukt en die CDR heeft wat zweet gekost, er is al eea geschreven op (CDR zoekoptie kijken), was niet moeilijk alleen heel gedetailleerd geloof ik. Ik heb op de CDR na de visumaanvraag gedaan, beetje t werk verdeeld.

Hij werkt sinds dec 2010 in WA en nu ben ik met hondenvisa's bezig en oktober verhuizen wij ook.

Hij is vrij te werken waar hij wil, dat gaf de voorkeur voor ons. Stel je wil 1 jaar de andere kant van australie ontdekken, dan kan dat.

Heel veel succes

Simone
 
Hi, spannend he? Wij hebben onszelf extra moeilijk gemaakt ivm halen vd leeftijdsgrens, wat een stress was dat. Ielts heb ik zelfs in Duitsland gedaan, omdat het in Nederland al snel vol zat. Weet niet of dat nog steeds zo druk is,maar zou me tijdig voor examen inschrijven. En we hebben dus visa aangevraagd, terwijl we er nog nooit geweest waren. Inmiddels ben ik er voor vakantie 6 wkn geweest in WA,maar zou voor def. vestigen nog wel meer willen rondkijken. Jullie zijn al vaker geweest?

groetjes Simone
 
Hoi Simone,

Wij zijn zo'n 16 jaar geleden samen met een WHV naar OZ geweest.
Dat jaar heeft zo'n indruk achtergelaten, dat we voor altijd verkocht zijn aan dit geweldige land.
Onze grootste wens om terug te gaan hopen we toch echt binnen niet al te lange tijd te kunnen gaan realiseren.
De data voor de IELTS staan al vast (30 juli en 24 september). Oefenen dus!
Is jullie visum inmiddels al rond?
Staat jullie volgende "verkenningsreis" alweer gepland?
 
Yep vandaag bericht dat de honden vanaf 26 sept. in quarantaine kunnen en iets na die tijd ga ik ook. We willen nl ons huis verhuren, dus kan ik het huis met nog ff een paar dagen hard werken 'hondvrij' opleveren. Spannend. Henk mijn man is er volgens mij al uit, die wil er blijven. De winter daar is beter dan onze zomer nu hier.

Het mediterrane klimaat rond Perth trekt me erg aan, maar het komt mij zo gecultiveerd over wat ik gezien heb. Ik hou meer van wat 'natuurlijker' omgeving. Wat hebben jullie allemaal gezien van Australie? 16 jaar geleden en niet meer teruggeweest? Zal toch wel veranderd zijn? Heb je zin een poging te wagen te beschrijven wat het was, behalve het weer , wat je zo overhaalde? Gelukkig zijn onze visa al lang in de pocket. Ben benieuwd hoe lang jullie erover doen.

Waar willen jullie heen gaan?


groeten Simone
 
Hoe omschrijf je een gevoel wat zo diep zit?
Toen we 16 jaar geleden terug kwamen in Nederland en zagen dat het met iedereen goed ging, hadden we zo weer terug willen vliegen.
Besmet met het virus dat Australië heet (en wat we later van vele anderen hebben gehoord). Eens geweest, voor altijd verkocht!
Door het werken en reizen hebben we heel veel meegekregen van Oz. Het land, de natuur, de mensen, de mentaliteit, de sfeer, verschillende seizoenen enz enz.
Alles heeft zich in die 10 maanden tijd heel diep genesteld en is nooit meer weggegaan.
Australië is al die jaren nooit uit onze gedachten geweest.
Maar na jaren van "sudderen", kwam het gevoel om terug te gaan steeds vaker naar voren. Het mijmeren begon en ging langzaamaan over in serieuzere plannen, maar we hebben ook 2 kinderen en dat maakte de beslissing toch wat moeilijker.
Na lang wikken en wegen hebben we toch besloten ervoor te gaan.
We zijn ons er van bewust dat de hele situatie anders zal zijn dan 16 jaar geleden. Het is en blijft een enorme uitdaging en we zien die met vertrouwen tegemoet.

In eerste instantie is onze blik gericht op Victoria. Eventueel is West Australie ook een optie.
Maar zover zijn we nog niet, want eerst moet de beroepserkenning nog worden aangevraagd.
De aanvraag kan hopelijk eind deze week de deur uit en dan is het wachten op de volgende stap.

Jullie alvast veel succes, want het begint op te schieten. Een prachtig vooruitzicht.

Groetjes Edireliro
 
Back
Top