Yes, yes, yes, we too !!!

Van harte gefeliciteerd met jullie visum, dat is weer een zorg minder  :up:
Nou ik kan me het goed voorstellen dat je er dubbele gevoelens bij hebt, het is per slot van rekening ook een hele stap.
Hopelijk heb je nog wel een beetje geslapen? :sleep:

Groetjes,
Marina
 
Mjah, heb redelijk geslapen... Maar vannacht ga ik het inhalen, kan mijn ogen bijna niet meer open houden. Waren vanavond op een vergadering...pfffff, moeilijk met die zware oogleden en al die visum-perikelen die je door het hoofd spoken. Vandaag optie genomen bij D-reizen... lijken toch de goedkoopste voor de vlucht die wij willen. Alleen: Singapore zonder wat langere tussenstop om even bij te komen van alles... ben heel benieuwd, zullen wel gesloopt zijn als we aankomen. Nog even knobbelen over de datum.

Anyway, to be continued... Scutch, thanks for tip!

Kath
 
:up: Gefeliciteerd!!!!!!!!  :up:
Veel sterkte met de laatste voorbereidingen en alle gevoelens die daarbij komen!
(herken t wel, daar zitten wij nu ook middenin)
Martin, Francine & de kids
 
Hey: te gek Kathleen!!! Dat zijn mooie berichten! Hoe meer ik er hier van hoor hoe gemotiveerder ik ben om zelf de PR binnen te halen  :wink:

Geniet er van en succes de komende maanden met alle voorbereidingen!

Cheers,
Jan
 
:dancing:                      :dancing:                  :dancing:                        :dancing:                      :dancing:[move][/move]

Van harte gefeliciteerd,

voor ons ook fijn want wij hebben dezelfde case officer en wachten al sinds 5 maart op reactie dus het zit er nu eindelijk aan te komen.

Familie Dammer
 
ook vanuity ierland een hartelijke felicitatie!  :balloons: Hoe komt het overigens dat jullie al eind sept Oz binnen moeten zijn?
 
@ Mariekske: 'ten-minste-houdbaar-tot-datum' van medicals. Je medicals en VOG mogen niet ouder zijn dan een jaar, dus het oudste document bepaald de uiterste datum van entry.

@ the Dammers: for sure, hij begint te bewegen  :wink: heheeeeeeh!!! Good luck, let us know!
 
HIEP HIEP HOERA !!

:cheer: :cheer: :cheer: :cheer: :cheer: :cheer: :cheer: :cheer: :cheer: :cheer: :cheer: :cheer: :cheer: :cheer:

Veel succes met de verdere voorbereidingen!!

Groetjes

Inès
 
Hey Kath, gefeliciteerd :) Spannend hoor! Nu de boel gaan opzeggen, verkopen, weggooien en inpakken :p Hoe reageerde de collega's? Of wisten ze het al...
 
@ 4np: Mmmm, bij mijn lief weten ze nog niks. Nog niet gedaan omdat we niet zeker wisten of het allemaal wel door zou gaan. Je moet toch een soort 'tweesporen beleid' voeren. Bij mij weet m'n baas het, en mag ik m'n werk meenemen naar Australie totdat we hier gesetteled zijn. Hoop dat ie woord houdt, is altijd zo makkelijk zeggen als alles nog niet helemaal voor elkaar is en alles nog ver weg is.

Even een update-je: Ik vind dit eerlijk gezegd een zware periode! Had voor het eerst een huilende moeder in de armen. Ze vindt het vre-se-lijk, terwijl ze hard haar best doet supporting te zijn. Ocherm... Vind het ook helemaal niet leuk om haar achter te laten. M'n vader is nog niet zo heel lang geleden overleden, en nu gaat haar jongste kind ervandoor met kleinkind. Ik begrijp het helemaal, maar kan het niet anders maken. Of we moeten blijven.. tjonge jonge. Gekke is dat ik mezelf niet oud zie worden in Australie, dat plaatje past er helemaal niet bij. Dus al met al is het niet alleen de vlag uit!! De euforie duurde precies een dag en een avond en daarna ben ik weer terug bij de twijfel en het naderende afscheid... Heb acuut weer last van de rug, rararara...
 
Hoi Kath,

Dat is niet leuk dat je moeder moest huilen  :cry:  Ik heb gelukkig dat allemaal achter de rug toen ik vanuit Schotland hier naar toe kwam.  We hebben de moeder van Mees nog niet verteld, we wachten eerst even af hoe onze vakantie gaat.  Zij zal het ook niet leuk vinden.

Ik weet (een klein beetje) hoe je voelt, ik voel me schuldig dat ik de kleinkinderen naar de andere kant van de wereld neem, nu kunnen mijn ouders hier makkelijk komen en andersom ook. 

Wat je nu voelt is heel begrijpelijk, de gevoelens zijn niet nieuw, alleen ze zijn veel heftiger omdat alles nu definitief is.  Ik hoop dat je gevoelens minder zwaar worden en dat je kunt eindelijk genieten van het feit dat jullie weggaan. 

Veel sterkte de komende tijd.

Groetjes,
Susan
 
Natuurlijk Kathleen,

Ik heb alleen mijn vader van 83, mijn moeder is 3,5 jaar geleden overleden.
Wij zijn de enige met kinderen. Dus ik neem alle kleinkinderen van mijn vader in een keer mee.
Mijn moeder heeft een tweelingzus, haar man is even voor mijn moeder overleden, zij hadden geen kinderen.
Ook voor haar zijn dit een soort haar enige kleinkinderen.
Ik vind dat ook heel moeilijk, maar gezien onze leeftijd en die van de kinderen kunnen we niet wachten, anders breken wij ons eigen gezin op.
En dat mag natuurlijk niet gebeuren.
Helaas kleven aan alle goede dingen altijd negatieve, maar aan de andere kant kleven er gelukkig aan alle vervelende dingen ook altijd weer positieve dingen.

Mariette
 
Heel veel sterkte met alles, en voor je moeder zal het zeker niet meevallen dat je weggaat, maar kan ze je niet opzoeken. En een webcam kan wonderen doen misschien , is natuurlijk altijd anders dan in het echt, maar ze kan dan wel haar kind en kleinkind zien.
Trouwens waaromzie je jezelf niet oud worden in Australie?
Zet hem op.

Groetjes Erna
 
Beste Kathleen,
ik had tot voor vorig jaar mei geen contact meer met mijn ouders en ben enigs kind
Mijn vrouw en mijn moeder waren als bush en bin laden maar toen mijn moeder vorig jaar mei overleed bleef mijn vader over en kregen we weer contact, helaas hadden we toen al de tra aanvraag erdoor en hebben het visum aangevraagd.
Mijn vader smeekt me sinds die tijd om hier te blijven zodat hij wat meer verzorging heeft maar de voorgaande 5 jaren hebben ze zich nooit om ons bekommerd en de 10 jaar daarvoor hebben we naast hun  gewoond, samen in een twee-onder-een kap woning, dat gaf alleen maar ruzie omdat ze zich overal mee bemoeiden maar nooit wilden helpen met oppassen of zo.
Dus wij hebben zoiets van: helaas maar we gaan, misschien als het van te voren anders was geweest waren we niet gegaan en hadden we misschien geen plannen gemaakt.
De ouders van Diana zijn nog een stuk jonger en rond de 65, die willen zo veel mogelijk bij ons op vakantie komen en zien het wel zitten, er vallen ook wel eens tranen maar ze hebben begrip dat we iets nieuws willen proberen.
Het is natuurlijk super en geweldig sociaal om aan je moeder te denken maar denk ook aan je gezin en aan jezelf anders ga je je dat later verwijten.

Als jullie in brisbane erdoor zitten mail ons dan, dan kunnen we misschien eens koffie leuten en mekaar een hart onder de riem steken.

Fred en Diana Dammer :knit:
 
Ik wilde je toch nog even zeggen  :congrats: 

:oops: Ook al voel je je nu niet zo happy. Je moet maar zo zien dat je natuurlijk altijd nog terug kunt!!

Sterkte met alles.

Liefs Eutrice
 
Hey everyone, Bedankt voor het delen van dit soort gevoelens en familieperikelen en voor het meeleven natuurlijk. @ the Dammers: is ook wat! Blijft toch je vader, kun je niks aan veranderen... Weet dat ik voornamelijk aan mijn eigen gezin moet denken, maar ja... valt niet altijd mee. Maar we gaan wel hoor, alleen niet zonder slag of stoot, geldt volgens mij voor iedereen hier.
@ Mariette: idem... herkenbaar!!!
@ Erna: geen idee waarom ik mezelf hier niet oud zie worden. Misschien komt dat omdat ik ben opgegroeid in het buitenland en dat altijd een tijdelijk karakter had (m'n vader werkte voor de EEG). Gewoon vreemd idee, omdat Nederland toch altijd het 'retour-land' was. Moet even wennen, denk ik.

Inmiddels gaat het schip hier gewoon door. Er staat al redelijk veel om Marktplaats (waar ik niet altijd fan van ben, word gek van die mensen die bieden en vervolgens niet thuis geven). De ene dag hebben we het druk met vertrekken en moet er van alles worden gedaan, de andere dag valt het helemaal stil.
Inmiddels hebben we een grof idee waar we naar toe gaan. Kunnen in ieder geval terecht bij een neef in Bathurst, maar omdat dat 3 uur rijden van Sydney is, is dat met werk zoeken e.d. niet erg handing. Verder liggen er wat ijzertjes hier en daar in het vuur en moet ik nog even afwachten wat daaruit komt. Toch voelt het wel fijn dat er wat kogels door de kerk zijn en dat we in Australie i.i.g. niet homeless hoeven te zijn  :wink:.

Het is een beetje een vreemde periode waarin we niet meer zo actief zijn op het forum. Valt mij op dat er weer een hele nieuwe stroming mensen zijn die aan de start staan van het hele proces, grappig...het leven gaat onophoudbaar door!

To be continued en voor iedereen: nogmaals dank!!!

Kath
 
Back
Top