Back to Australia

Ik denk dat Sander bedoelde generaliseren in de zin van ALLE MOSKEEEN!
Ik zal nooit geloven dat alle moskeeen met zulke dingen bezig zijn.
En ik geloof ook niet dat alle mensen in de moskeeen waar 'het' wel gebeurd er van af weten of er mee eens zijn.
En ik denk ook niet dat AL het subsidie geld naar dit soort praktijken gaat.
 
Reply van mijn vader: :D
Ja hallo,
Sorry om dit te zeggen maar dat wist ik al.
In plaats van 52 % inkomsten belasting te betalen, moet ik een zgn. lijfrente afsluiten en deze direkt of later per maand uit laten betalen.
We hadden al een afspraak met onze verzekerings dame voor dinsdag.
Die is gisteren afgezegt omdat het tot nu toe niet door gaat die Gouden handdruk dus.
Ik ga maandag overigens wel proberen een gesprek met de directeur te krijgen hierover en kijken of er een misverstand was of dat hij er gewoon weer vanaf wou.
We hebben vandaag een stel kijkers voor het huis gehad.
Deze mensen hadden in de zomer al een bod gedaan van € 225.000,=. Tekort dus.
Nu moeten we zien tot overeenstemming te komen.
Allemaal een beetje lastig als ik niet weet of ik die Gouden handdruk krijg.
In ieder geval komen we niet voor juli of augustus, na Maarten zijn eerste jaar dus
Maarten wil dan een aantal maanden gaan ?reizen? werken? niksen?
groetjes Ton


Nou, nu dus allemaal duimen voor het huis en de gouden handdruk :mrgreen:
 
Simone said:
Ik denk dat Sander bedoelde generaliseren in de zin van ALLE MOSKEEEN!
Click to expand...

@Whipp
Dit is inderdaad hoe ik het bedoelde. Zo kwam je post namelijk (op mij) over.
 
Ik ben eigenlijk erg benieuwd wat voor gevoel mensen hebben als ze op het punt staan om te gaan emigreren. "Ik kan niet wachten om er naartoe te gaan" of "we zien wel hoe het daar gaat"  Waar ik een beetje mee zit is dat ik absoluut niet weet wat ik daar kan verwachten. Dat maakt het voor mij enorm spannend en zeer avontuurlijk, maar ook in zekere zin onzeker. Misschien is dit een beetje zoeken naar een bevestiging dat ik misschien niet de enige ben ofzo  :wink:
 
[quote author=Annemiek link=topic=782.msg7978#msg7978 date=1106906295]
Ik ben eigenlijk erg benieuwd wat voor gevoel mensen hebben als ze op het punt staan om te gaan emigreren. "Ik kan niet wachten om er naartoe te gaan" of "we zien wel hoe het daar gaat"  Waar ik een beetje mee zit is dat ik absoluut niet weet wat ik daar kan verwachten. Dat maakt het voor mij enorm spannend en zeer avontuurlijk, maar ook in zekere zin onzeker. Misschien is dit een beetje zoeken naar een bevestiging dat ik misschien niet de enige ben ofzo  :wink:
[/quote]
Je bent niet de enige! Ik denk dat de meeste dit hebben, en ook die beide gevoelens tegelijk!!!
Ik tenminste wel!

Gewoon, 'don't burn your bridges". Gewoon goed plannen, en op alles voorbereid zijn, ook op eventueel na een paar maand terug gaan(dus genoeg spaargeld!!)

:D
 
Nou Simone... Volgens mij moet je toch echt vrouw zijn om aan "als ik terug ga" te denken.  :lol:
Mannen zijn daar schijnbaar niet zo goed. Die zien vaak het probleem niet van je druk maken om iets wat nog lang niet of helemaal niet aan de orde is/zal komen  :wink:

Maar goed... Je weet dus nooit wat er zal gebeuren of hoe iets uit zal pakken. Aan de ene kant wel lekker dat je niet alles van te voren weet en dat moet je denk ik ook niet willen, maar sommige dingen kunnen plannen of er rekening mee kunnen houden is wel lekker.

Mark heeft echt het idee "liever gisteren dan vandaag nog" en ik heb meer "Spannend en doodeng tegelijk"
 
You must log in or register to reply here.
Back
Top