Bangmakerij

[Familie S]

Mijn moeder ziet de emigratie niet zitten en bestookt ons met "doemverhalen"

Er zou geen WW, ziektewet en pensioen zijn
Alle mannen zouden er tot 's avonds laat in de pub hangen na het werk (en ik alle avonden alleen thuis met de kids)
We zouden van de 1 op de andere dag zonder werk kunnen komen te zitten, rechten heb je daar niet...
Geen hypotheek kunnen krijgen, aan dure huurwoningen vast zitten.

Zijn deze spookverhalen echt waar?

Voor mijn gevoel verschilt het allemaal niet zo met Nederland of romantiseren we het echt teveel zoals moeders zegt???

Wat zijn wel de echte nadelen??

We weten er natuurlijk wel een aantal, maar moeders verteld doem verhalen....
Ze maakt ons bang...

 

[heidi76]

Hoi Familie S,

Die doemverhalen herken ik maar al te goed. Ik heb mijn ouders vorig jaar juli verteld van onze plannen om naar Australie te verhuizen omdat mijn man daar geboren is en zijn ouders en verdere familie heeft wonen. Zo heel onverwachts leek het toch niet maar volgens hun dus wel.

de eerste dag viel nog mee want ze moesten het eerst laten bezinken en daarna kwam het;ten eerste zou er misschien wel 30.000 euro bij moeten bij een verkoop van ons huis, dus dat zou al betekenen dat we failliet die kant op gingen volgens hen. ik zou ook weer heimwee krijgen en alleen, gescheiden en wel terugkomen omdat mijn man toch uiteindelijk zal kiezen voor Australie, In Nederland zou ik weer van voor af aan moeten beginnen omdat ik volgens hen geen nagel meer heb om de kont mee te krabben(zal wel achterhoeks zijn) enz enz. De kinderen zouden niet tegen de hitte kunnen en vooral voor mijn jongste zoontje, die na de geboorte, nu bijna 3 jaar geleden veel longproblemen had, zou het slecht zijn om na het andere klimaat te wennen maar volgens de artsen zou hij daar minder last van hebben ivm de drogere lucht.
Mijn man is vrachtwagenchauffeur, hier internationaal maar daar wil hij gewoon elke avond thuis zijn. Hij zou geen werk kunnen vinden vanwege de crisis en ook mijn buurvrouw HOOPT dat we niet genoeg geld krijgen bij een verkoop zodat we wel hier moeten blijven. Ze zijn allemaal zeer meelevend, zoals je ziet. En nu zwijgen ze het allemaal dood. Ze doen net of we hier blijven en praten al volop over de toekomst op de nieuwe school, die vanaf volgend schooljaar in gebruik genomen gaat worden.
Zo waren er nog meer dingen maar ik kan het me niet meer herinneren.


Nu willen we binnen nu en 1 maand de makelaar inschakelen om het huis in elk geval te taxeren. Mocht het positief zijn dan zetten we het door en zo niet, dan gaan we hier verder waar we mee bezig zijn.

WW, ziektewet ed bestaat wel maar voor zover ik weet heb je hier geen recht op de eerste 2 jaar van je leven daar.
dat iedereen tot laat in de kroeg hangt kan ik me niet voorstellen maar mijn schoonvader heeft de eerste jaren van zijn leven daar (jaren '60) 2 banen gehad om zijn hoofd boven water te houden dus een kroegentocht zat er niet in.

Hoop dat je een goede toekomst tegemoet gaat Down under.

groetjes heidi

 

[Familie S]

Dank je wel voor je verhaal, mijn moeder heeft letterlijk gemeld het nu dood te zwijgen tot we gaan.
We mogen er niet meer met haar over praten...

en we moeten Rob nog mailen dat we definitief willen gaan.....
(puur financieele kwestie)
Maar zo begin je wel te twijfelen...

 

[Bloemetjes]

Kop op Familie S,
Er is hier vaker geschreven over dergelijke reacties. Probeer dat negatieve gedoe maar te zien als een vrij beroerd geuite: 'we willen je niet zien gaan'. Lang niet iedereen is geschikt voor de onzekerheid die bij zo'n stap hoort en dat projecteren ze dan fijn op jou. Ik heb al eerder gezegd dat er volgens mij ook jaloezie bij zit dat je de moed hebt om je leven in eigen hand te nemen en niet alleen maar mee te gaan met de verwachtingen en met 'hoe het hoort'.
Het is jouw leven en jij bent daar de baas in!

[ironie]Overigens is het wel echt waar dat je je man nooit meer ziet, Australische mannen hebben hun bed in de kroeg. En het is algemeen bekend dat ze vrouw en kinderen slaan, vanwege de stress die het met zich meebrengt om te BBQ-en snap je?[/ironie]

Velen zijn je voorgegaan en sommigen zijn gescheiden teruggekeerd, maar meer zijn er gebleven en gelukkig geworden!

 

[heidi76]

In mijn vorige verhaaltje was ik nog vergeten te melden dat ik in 1999/2000 ook al in Australie was geweest, toen op een WHV, en mijn man( toen nog vriend) met zijn aussie paspoort. We woonden toen bij zijn ouders in en hij werkte als stucadoor voor zijn neef. Ik zelf ging wel op baantjes af maar langer als 2 dagen heb ik niet gewerkt. Ik kreeg dus al snel last van heimwee en met 4.5 maand stonden we weer op nederlandse bodem waar we de draad weer oppakten. Toendertijd woonde ik nog thuis en had ik nog niks opgebouwd en is het makkelijker gaan en terugkomen.

Nu zijn we getrouwd en hebben 2 zoontjes die ook beiden de australische en nederlandse nationaliteit hebben en dus een huis wat we moeten zien te verkopen. Iets meer rompslomp brengt het met zich mee dus ik kan me de zorgen van mijn ouders wel voorstellen hoor, Als het nu weer misgaat dan kunnen we weer onder aan de ladder beginnen.

Door al deze "bangmakerij" heb ik ook wel mijn twijfels hoor maar ben eigenlijk nog wel van plan om het door te zetten mocht de taxatie gunstig uitvallen. Ik ben niet van plan om nog jaren voor mijn hypotheek te gaan betalen om hem zo af te lossen.

In ieder geval succes ermee.

 

[Familie S]

Dank jullie!!
Ben druk bezig met de financien, omdat we echt willen gaan.
komt er zo'n telefoontje, ben je echt even van je stuk...
nu weet ik waar ik terecht kan voor een hart onder de riem

(grappig, mijn man is ook stucadoor

)

 

[heidi76]

mijn man is officieel geen stucadoor. Omdat we in Australie geld nodig hadden is hij bij zijn neef gaan werken. Hij had wel een eigen zaak als stucadoor(plasterer) In 2000 had mijn man zijn vrachtwagenrijbewijs nog niet, of in ieder geval geen jarenlange ervaring. Hij was nogal een laatbloeier. Omdat we toch geld nodig hadden om van te leven is hij tijdelijk stucadoor geweest.

Ik heb me gisteren ook maar eens gestort op onze doos met paperassen. Alle belastingpapieren, jaaropgaven, pensioenoverzichten en hypotheekpaperassen netjes in een ordner enz. Mochten we willen gaan dan wil ik het zo makkelijk mogen maken. Ben er een hele middag zoet mee geweest.

groetjes...

 

[Familie S]

hahaha, mijn man is geen laatbloeier, meer een vast roester.

Hij is al 23 jaar "solid plasterer" en nee nog lang niet aan die leeftijdsgrens van 45 jaar toe.

Overigens sinds kort met vrachtwagen rijbewijs.
Over toeval gesproken.

 

[heidi76]

Dat is zeker toeval. Eigenlijk zijn wij ook familie S(lakhorst). We hebben dus veel gemeen, alleen zag ik dat jullie niet naar Victoria gaan maar naar South Australia.

Als alles meezit dan gaan wij ergens in de western suburbs van melbourne wonen. Omdat daar mijn schoonouders wonen en we daar het meeste bekend zijn. Vlak achter het gebied waar mijn schoonouders wonen is een groot industriegebied met veel transportbedrijven. Het lijkt me sterk dat daar geen werk voor mijn man te krijgen is.
Inmiddels heb ik begrepen dat veel banen in australie via via worden vergeven dus ik hoop dat mijn man binnen een maand werk heeft gevonden.

Mijn man is net 42 maar dat maakt in ons/zijn geval niet uit want hij gaat "naar huis terug" na 19 jaar in nederland te hebben gewoond. Hij heeft beide nationaliteiten want zijn ouders zijn nederlands maar hij is in australie geboren. Ook onze beide zoontjes van 5 en 2 zijn zowel nederlands als australisch. Ik hoef alleen voor mezelf een spousevisum aan te vragen en als het in person wordt ingeleverd krijg ik dezelfde dag mijn visum mee in het paspoort. Veel mensen verklaren me dus voor gek dat ik nog steeds hier ben.

groetjes heidi

 

[Familie S]

Dat is zeker toeval. Eigenlijk zijn wij ook familie S(lakhorst). We hebben dus veel gemeen, alleen zag ik dat jullie niet naar Victoria gaan maar naar South Australia.

Als alles meezit dan gaan wij ergens in de western suburbs van melbourne wonen. Omdat daar mijn schoonouders wonen en we daar het meeste bekend zijn. Vlak achter het gebied waar mijn schoonouders wonen is een groot industriegebied met veel transportbedrijven. Het lijkt me sterk dat daar geen werk voor mijn man te krijgen is.

Inmiddels weet ik dat veel banen via via vergeven worden dus gelukkig hebben we veel (schoon)familie daar met een groot netwerk Hopelijk is hij binnen een maand aan het werk.

Hahaha, echt toeval!
Hopelijk kan mijn man ook snel een baan krijgen, dan kunnen we de overwaarde van ons huis gebruiken voor vliegtickets als we op vakantie naar Nederland gaan.

Wij hebben twee zoons en jullie??

 

[Steve]

We mogen er niet meer met haar over praten...

Dat klink mij erg bekend in de oren...schoonmoeder

kan ook echt niet blij voor ons zijn met het besluit te gaan emigreren.
Ook wil ze er helaas niks over horen!

Maar ze overweegt nu wel om die kant op te gaan als wij daar eenmaal gesetteld zijn

.

Het is wel jammer als je naaste familie er niet net zo enthousiast over kan zijn als jezelf..

Groeten Steven

 

[heidi76]

Hahaha, echt toeval!
Hopelijk kan mijn man ook snel een baan krijgen, dan kunnen we de overwaarde van ons huis gebruiken voor vliegtickets als we op vakantie naar Nederland gaan.

Wij hebben twee zoons en jullie??

Wij hebben ook 2 zoontjes; de jongste wordt over 1,5 week 3 jaar en de oudste wordt in mei 6 jaar. Een mooie leeftijd dus om naar Australie te verkassen.

 

[Familie S]

Proest!! Hier 3,5 en bijna 6

 

[nesje]

ik kan hier "gelukkig" niet over meespreken. Mijn ouders en schoonmoeder reageerden erg goed. Ik heb eigenlijk nog van niemand slechte reacties gekregen, maar dat komt waarschijnlijk omdat het voor niemand als een verrassing komt dat wij zoiets doen.

Eigelijk ben ik diegene die er niet teveel over praat, buiten met mijn man en hier op het forum.
Regelmatig vragen vrienden en familie hoe het nu met alles staat, dat ik er te weinig over vertel, maar door al die veranderingen die er steeds gebeuren, ben ik gestopt met iedereen steeds op de hoogte te brengen, want de plannen blijven maar wijzigen.

Van één ding zijn wij en iedereen met ons zeker : WE GAAN! :evil:

 

[Rixta]

Er zou geen WW, ziektewet en pensioen zijn
Alle mannen zouden er tot 's avonds laat in de pub hangen na het werk (en ik alle avonden alleen thuis met de kids)
We zouden van de 1 op de andere dag zonder werk kunnen komen te zitten, rechten heb je daar niet...
Geen hypotheek kunnen krijgen, aan dure huurwoningen vast zitten.

WW en ziektewet zijn hier wel, maar bij lange na niet zo goed als in Nederland. Het zijn basisuitkeringen, waar je net van kunt rondkomen, maar meer ook niet. Pensioen bestaat hier ook, alleen is het systeem anders dan in Nederland.
Sommige mannen zullen best elke avond in de kroeg hangen, maar dat geldt in Nederland net zo goed. Men drinkt hier wel heel veel alcohol, maar dat gebeurt ook veel thuis. We hebben een kroeg hier om de hoek en daar is het op vrijdag en vooral op zaterdagavond heel druk (met mannen en vrouwen), maar verder valt het nogal mee.
Zonder meer ontslagen worden is een Amerikaans verhaal, hier heb je echt wel rechten, al zijn die ook niet zo strict als in Nederland.
En waarom zou je in vredesnaam geen hypotheek kunnen krijgen? Dat is hier net zo moeilijk of makkelijk als in Nederland. Huurwoningen zijn inderdaad duurder dan in Nederland, maar koopwoningen veelal een stuk goedkoper.

Dus het zijn voornamelijk indianenverhalen. Of je je daar door laat aansteken is je eigen beslissing, maar het klinkt alsof dit allemaal bedoeld is om je over te halen in Nederland te blijven.

Groetjes,
Rixta

 

[Marijs]

Mooi en duidelijk omschreven Rixta!
Jammer dat je zin om te gaan zo wordt beinvloedt door deze indianenverhalen familie S. Wordt allemaal wel beter hoor! Naarmate je verder in het proces komt, raakt je familie er ook meer aan gewend. Het is voor hen natuurlijk ook een hele stap.
Gelukkig kregen wij zulke reacties niet veel. En als ze kwamen, nam ik ze niet serieus! Mensen horen hier wat, roepen daar wat... probeer er boven te staan hoor.
Maar dat je er niet meer over zou mogen praten...dat zou ik denk niet kunnen. Het zit zo in je hoofd, in je hart, dat wil je toch delen? :huh:

 

[Aatje]

Een hypotheek is hier ook gewoon makkelijk te krijgen maar wat wel het geval is dat je hier 20 % zelf moet financieren tegenover een 100% hypotheek in Nederland. Dit zou voor een aantal kunnen betekenen dat het kopen van een huis wat langer duurt omdat er nog wat gespaard moet worden. Afhankelijk waar je gaat wonen zijn de huizenprijzen (huur of koop) ook duur, er is een tekort aan huizen in de steden, vooral in hele populaire wijken. Huren is wel relatief duur maar dat komt omdat er alleen een vrije markt is, geen woningbouw verenigingen.

Alle werkgevers zijn verplicht per maand betalingen te doen in je pensioen. En wat betreft ontslaan, dat is afhankelijk van je contract, wat er in branch cao staat en hoe lang je bij het bedrijf gewerkt hebt. In de reiswereld is dat bijvoorbeeld 2 weken opzeg termijn in het eerste jaar. Maar dat werkt ook de andere kant op, als je ontslag neemt hoef je niet nog 2 maanden te werken voor je bij het andere bedrijf aan de slag kunt, zoals ik in Nederland had.
Hoewel je volgens de wet niet zomaar ontslagen kunt worden, gebeurd dat wel. Veel werknemers kennen hun rechten niet en accepteren dat dus ook gewoon. Je rechten en plichten kennen is daarom ook belangrijk. Als je werkeloos bent geworden heb je op zich wel recht op een uitkering maar dat is heel weinig.

Dingen zijn in Australie nu eenmaal anders geregeld en waar in Nederland veel via de belasting wordt gedaan zoals je ww,je aow, en wao, heb je dat hier niet echt. Income protection bijvoorbeeld moet je zelf verzekeren. Hier is het meer dat je zelf kunt beslissen wat je wilt verzekeren of niet waar in Nederland iedereen het zelfde had. Een ander systeem dus. Daar is niks mis mee maar daar moet je rekening mee houden. Dus goed informeren voor je hier heen komt en je moeders verhalen kloppen dus wel een beetje maar er zijn ook gewoon oplossingen voor dus geen probleem zou ik zeggen. Je gaat per slot van rekening niet naar de VS!

 

[Sacha]

Heerlijk die spookverhalen!!! Geweldig hoe iemand zich helemaal gek van de zorgen kan maken. Neem het haar maar niet kwalijk, ze is je moeder en wil gewoon zeker weten dat je er goed over nagedacht hebt.

Hypotheek: Wanneer je het via een regulieer bank regelt moet je inderdaad zelf 20% van het bedrag aan genuine savings hebben (netjes pogebouwd spaargeld dus en niet in 1 bedrag gestort). Daarnaast moet je ook aan kunnen tonen dat je hier een bepaalde tijd werkzaam bent. In ons geval is het 12 maanden (Dirk is contractor). Wanneer je echter kiest om niet zelf bij een bank binnen te stappen maar het via een mortgagebroker laat regelen, zijn er andere oplossingen. Zij kennen vaak de instanties waarbij het mogelijk is om met een veel kleiner bedrag aan spaargeld een huis te kopen (slechts 2 tot 5% eigen geld) of zelfs met minder lange werkervaring. Heb toevallig van de week een gesprek gehad met een broker. Daarnaast kan je je familytax benefit (A&B) tweewekelijks laten uitbetalen en op die manier kan dat als extra inkomen worden gezien, dus kan je weer een hogere hypotheek krijgen. Wij zetten dat bedrag nu telkens op de spaarrekening voor wanneer we ons droomhuis hebben gevonden.

Pensioen: Loopt hier ongeveer hetzelfde als in Nederland. Er wordt geld gestort in een fonds, dat geld wordt belegd (je kan soms zelf ook nog bepalen in welk soort fonds dit wordt belegd) en je krijgt regelmatig een overzicht van hoe je fonds groeit.

Ziektewet: Dirk heeft inderdaad income protection afgesloten omdat hij contractor is. Veilig idee, vinden wij.

Vuur al die spookverhalen hier maar gewoon op ons af, dan kunnen we het werkelijke verhaal vertellen en kan jij dat weer aan je moeder vertellen om haar gerust te stellen. Ik heb zelf zo avonden lang met mijn schoonvader gezeten. Die bleef ook maar roepen dat dit geen vakantie is.... (niet verder vertellen, dat is het wel!!!)

 

[Sacha]

Was al klaar met mijn verhaal, maar zag in eens ook nog de vraag staan van wat wel een nadeel is van wonen in Australie. Normaal ben ik altijd heel erg positief ingesteld, maar ook wij hebben inmiddels helaas de keerzijde van de medialle leren kennen. Omdat een gewaarschuwd mens voor twee telt, is dit misschien toch iets wat je mee moet/kunt nemen in je overweging(en) om hier naar toe te komen.

Iedereen (ook wij deden dat) roept altijd dat Australie niet het andere eind van de wereld is. Er is Skype, MSN, e-mail en bellen is allang zo duur niet meer als vroeger. Daarnaast is vliegen ook niet meer zo duur als vroeger en gaat het een stuk sneller dan in de tijd dat Dirk zijn ooms in de jaren 50 naar Melbourne gingen.
Helaas hebben wij en iemand anders op dit forum op de harde manier moeten ontdekken dat Australie dus wel de andere kant van de wereld is. Wanneer je een telefoontje krijgt dat je vader of moeder heel ziek is, ernstig ziek, levensbedreigend eigenlijk wel, dan neem je een besluit. Even op en neer naar Nederland of niet. Wij hebben de keuze gemaakt dat Dirk zou gaan, na overleg met de arts van mijn schoonvader. Hij had gaan jaar meer (kanker was terug en uitgezaaid), maar zeker nog een paar maanden, hoorden wij in november. In overleg met de arts toen besloten om een vlucht te boeken voor net na de feestdagen. Dan konden we als gezin samen zijn onze eerste kerst in Australie. Goed gepland, dachten wij. Dan kon Dirk nog afscheid gaan nemen van zijn vader op een bewust manier. Helaas gaan dingen niet altijd zoals ik het wil. Op 23 december kregen wij een telefoontje. Hij had een beroerte gekregen en het ging heel slecht met hem. We hebben alles geprobeerd om Dirk op een andere vlucht te krijgen, die geen 6000 EURO zou kosten (want dat hadden we niet), maar het lukte niet. Kerstavond kwam het telefoontje dat hij was overleden, hij was niet meer wakker geweest. Dirk is alsnog op het vliegtuig gestapt om een weekje met zijn familie door te brengen.

Ik wil jullie dit meegeven als overweging. Wanneer het noodzakelijk is om met spoed terug te gaan naar Nederland, is er niet altijd een vlucht beschikbaar of betaalbaar die er voor zorgt dat je nog op tijd bent. Want het is een afstand van ±24 uur reizen die er tussen de 2 landen inzit en vaak blijven alleen die businessclass en firstclass tickets over op deze vluchten.

Sacha

 

[Rixta]

Gelukkig kregen wij zulke reacties niet veel. En als ze kwamen, nam ik ze niet serieus! Mensen horen hier wat, roepen daar wat... probeer er boven te staan hoor.

Ik kreeg heel veel waarschuwingen over de enorme cultuurverschillen. Waarop mijn reactie was "en wat dacht je van de cultuurverschillen tussen Groningen en Zeeland?" "Ehhhhh, tja, eigenlijk heb je wel gelijk." En hetzelfde voor de taal, die zo moeilijk zou zijn. Ik versta een Australier heel wat beter dan een Groninger of Zeeuw. :grin:
En andersom kreeg mijn man heel veel waarschuwingen dat ik wellicht alleen maar met hem wilde trouwen om een visum voor Australie te krijgen. Eh, als het om geld gaat zit je in Nederland beter.
Kortom, men praat meestal als een kip zonder kop. Vriendelijk negeren en als je echt iets wilt weten even hier op het forum vragen. Hier zitten de kenners. Denken wij toch. :lol:

Groetjes,
Rixta