emigratie zenuwen/twijfels

Ik zit zelf ook nog bomvol twijfels, wel of niet emigreren..
Om meer twijfels weg te nemen kan het handig zijn om alle negatieve zaken in Nederland te vergroten en het positieve te verkleinen.
Ik word ook af en toe niet goed van de belastingen op van alles en nog wat, nog even en je moet belasting betalen om adem te halen. Maar er is hier wel altijd nog een vangnet zoals de sociale dienst. Zal misschien moeilijker zijn voor een autochtoon om daar gebruik van te kunnen maken maar het is er wel. Al is het niet al te veel. Ik meen ook iets van 1300 euro voor een maand, niet veel maar het is iets.
En ja, als de grenzen open gaan komen er mensen uit armere landen om een graantje mee te pikken maar dat is iets wat de Nederlanders in feite ook doen door te emigreren, denken dat het elders beter is!
Dat is al eeuwenlang zo. Je kunt gaan roepen dat alle buitenlanders Nederland uit moeten maar dan moet je alle Nederlanders uit het buitenland ook terughalen en volgens mij is het hier dan nog voller!!
Want er wonen er wat buitenlands.
De kinderen worden steeds mondiger, er is onderzoek gedaan waar dat dan door komt. Echt niet alleen doordat veel ouders beiden werken en geen tijd voor hun kinderen hebben. Het heeft ook te maken met de informatiestroom die we tot onze beschikking hebben. Zie televisie, internet, kranten tijdschriften noem de hele reutemeteut maar op. Ze krijgen zoveel prikkels en info waardoor ze veel meer weten en kunnen dan wij vroeger. En ik ben van 1959, de tijd waarin alleen op woensdagmiddag en zaterdag kindertelevisie was en dan alleen op nederland 1 en 2, bijna sneu nietwaar?
Vooruitgang komt niet alleen met positieve zaken, er zitten altijd haken en ogen aan.
Maar je kunt het niet tegenhouden, wel in goede banen leiden en daarvoor moet je soms in aktie komen. Zorg ervoor dat de normen en waarden niet vervagen, dat heb je wel zelf in de hand, laat niet alles aan de scholen over.
En ik mag aannemen dat dat ook in Australië zo is. Ze lopen daar in de IT misschien achter maar dom zullen ze niet zijn, ook daar is vooruitgang en krijg je er steeds vaker mee te maken lijkt mij.
Regeltjes zijn overal waar veel mensen zijn, anders krijg je anarchie en doet iedereen wat hij wil, en dat lijkt mij nou stukken enger...
Overal vergunningen voor moeten vragen, nou ik vind het wel zo prettig anders zit ik aanstonds met aan de ene kant buren met een mega duiventil en aan de andere kant een grote blokhut met twee verdiepingen oid. Het zou zo maar kunnen nietwaar?
Het kan echter ook doorslaan, maar ja, elke politicus wil zijn sporen nalaten dus ze gaan allemaal opnieuw het wiel uitvinden en het buskruit en en en en.. ga maar door. Dat zie je ook als je een nieuwe leidinggevende krijgt, zelfde verhaal. Alles wordt doorgelicht, dit moet veranderen, dat kan beter, terwijl de werknemers iets hebben van: "daar gaaaaaan we weer...".
Oh, dit is lekker off topic..

Waar ik nog het meeste over twijfel is het feit dat ik hier de weg redelijk weet voor wat betreft regelgeving, wat te doen bij ziekte en zeer, verzekeringen etc. Dat weet ik niet in Australie. Als manlief lange dagen werkt in Australie moet ik alles zelf regelen, hij zal daar geen tijd voor hebben, en dan is het denk ik best lastig. Ook vind ik het moeilijk omdat ik hier een flink vangnet heb. Voor als er iets is, bij ziekte, iets moeten regelen waardoor je niet op tijd bij school kunt staan, buurvrouwen die inspringen, het gewone vangnet dus.
Hier gaan de dingen ook niet altijd even snel, zeker niet als het om de ambtenarij gaat. Maar als er vandaag iets mis is met mijn verwarming dan staan ze uiterlijk morgen op de stoep. En over het algemeen is een offerte duidelijk (mijn ervaring dan..). Afspraak is afspraak.
Wat dat betreft heb ik dus eigenlijk geen echt negatieve ervaringen in Nederland. Alleen de gewone ergernissen. Maar die heb je volgens mij overal wel in meerdere of mindere of gelijke mate.
In Australië zal dat niet anders zijn, alleen misschien in het begin nog niet omdat alles nog vreemd en nieuw is, en laten we wel zijn: in het begin is alles nog leuk, net als tijdens een gewone verliefdheid, als de hevige verliefdheid over is komen geleidelijk aan de ergernissen.  :smile:

Dus dat moet je allemaal opnieuw gaan opbouwen en lukt dat op korte termijn?
Nu ben ik redelijk sociaal maar ook een echte Hollander, rechttoe rechtaan, behoorlijk open en direkt, kan dat daar, word dat gewaardeerd...? Ben ik niet te oud om op dat punt me te kunnen aanpassen? Wil ik dat wel?

Maar goed, ik zat even op mijn praatstoel, ga nu weer s wat doen!
 
Hai Trudy,

Als ik het goed begrepen heb kun je je in Australië ook verzekeren voor allerlei onheil als arbeidsongeschiktheid, overlijden,
het komt meer op jezelf aan hoe dat te regelen.

Hier  niet  in Nederland, alleen moet je dan wel straks tot je 70e werken omdat er ineens niet genoeg is, hebben ze lekker geregeld voor ons, misschien kun je dat wel beter en dan in Australië, bovendien hebben ze daar ook een oude lullen ne mutsen uitkering hoor en je opgebouwde aow behoud je , als er nog is, grrr

In Aus, kun je ook een netwerk opbouwen, als je dat hier kunt , kun je dat daar ook.

En al je bezittingen hier, had ik ook eerst moeite mee, mijn mooie naar geheel eigen smaak opgebouwde huis, tja, nu ben ik zover, een been kun je niet missen , een huis wel,
maak ik weer een nieuw nest.

eigenlijk bedoel ik te zeggen, dat als je een kwalitatiever leven wilt, dan ga je ervoor en pak je die bouwstenen en ga je stapelen en je legt je bouwspeeksel en tranen tussen die stenen en je bouwt weer je leven op.

zo zie ik, overal maak je vrienden.

te oud, mm , ik ben 46 , je bent nooit te oud om van het leven iets te maken, je kunt beter spijt hebben van iets wat je gedaan hebt als dat je niet gedaan hebt, er is altijd een ticket terug.

je leeft maar 1 keer.
 
Lizzy, zo denk ik er ook over, je laat het ene achter je, je bouwt alles hier weer van alles op. Je kunt het ook zien als een geweldige uitdaging, je kunt ook blijven zitten waar je zit en verder dromen. Het heeft toch een reden dat je hier op dit forum bent...

En inderdaad, je leeft maar 1 keer....geniet van het leven, het duurt maar even....

Nieuwe mensen leren kennen, nieuwe vrienden maken, een heel ander leven leiden, je moet een beetje lef hebben maar ik vind het geweldig!
 
@ Trudy,

Wat je zegt over nederlanders in het buitenland en buitenlanders in nederland klopt niet helemaal denk ik.... Ik denk dat nederlanders in het buitenland hun steentje bijdragen aan het land waar ze gaan wonen (Dus skilled workers, of eigen bedrijfje beginnen, etc) Kortom, hard werken. Nu zijn er in nederland genoeg buitenlanders die dus niet werken en alleen op onze belasting centen teren... Uiteraard ook buitenlanders die ook een eerlijke baan hebben, gelukkig wel!
 
ja, die laatste zijn er ook, mijn man hahaha,

die is naar Nederland geëmigreerd als Bulgaar zijnde en nu gaat ie als Nederlander weer doodleuk naar Australië,

Hij is dus zeer laconiek erover, en voelt zich een wereldburger, overal kun je leven, je moet er zelf wat van maken.

Goed bekijken wat je aantrekt van dat land en wat Robijntje zegt, je komt hier niet voor niks op het forum.

toch een soort verliefdheid in een ontevreden huwelijk, maar ja , die nieuwe man, is ie wel zo leuk als ie lijkt, ja, maar ook hij heeft stinkende sokken en moet je gewoon in de wasmachine doen.

hahahaha, vind het zelf erg grappig en das wel zo irritant ghe ghe
 
[quote author=lizzyhas link=topic=9084.msg122663#msg122663 date=1217242266]
Als je een kwalitatiever leven wilt, dan ga je ervoor en pak je die bouwstenen en ga je stapelen en je legt je bouwspeeksel en tranen tussen die stenen en je bouwt weer je leven op.
[/quote]

Heel mooi gezegd  :up:
 
'toch een soort verliefdheid in een ontevreden huwelijk, maar ja , die nieuwe man, is ie wel zo leuk als ie lijkt, ja, maar ook hij heeft stinkende sokken en moet je gewoon in de wasmachine doen.'

Nou Lizzyhas, als het dat maar was  :grin:

:Cooking: :dishes: .....  :p 

Australische man versus Nederlander, nou dit kan nog spannend worden  :evil: :grin:
Ik denk dat we daar een topic apart voor nodig hebben.
 
he dat lijkt mijn schoonvader wel :lol:

ik heb een Bulgaarse man , die moet dus niet Australisch worden begrijp ik.

De oudere generatie Bulgaar is verschrikkelijk incl. hoog commando gehalte, dat heeft manlief ook niet over genomen , dus vooralsnog maak ik me geen zorgen, maar een gewaarschuwd mens telt voor 2.

:up:
 
Oja, Lizzy, dat is ook zo, je kunt overal weer opnieuw beginnen, heb ik ook geen twijfels over.
Het is alleen zo dat dat toch niet zomaar gaat, je zult flink moeten aanpakken en het zal de nodige energie kosten. En dan met dat wat ik al heb opgebouwd in het achterhoofd komen de twijfels en "angsten" of het het allemaal waard is, hoe graag ik ook wil. Ik denk dat het voor mij moeilijk is omdat ik moeilijk kan loslaten als echte controlfreak.
Emigreren zal voor mij een flinke leerschool zijn op velerlei manieren!
Ik ben nu eenmaal niet zo dat ik gewoon hup alles inpak (na uiteraard eerst alles geregeld te hebben qua visum e.d.) en het vliegtuig in stap. Misschien zie ik wel te veel beren op de weg....
We zullen het zien.
 
Ook een controlfreak kan emigreren... hoop ik, want ik ben er zelf één!

Dus heb ik iedere avond over de schouder van mijn man heen gekeken terwijl hij aan zijn RPL werkte, maar heb netjes op mijn tong gebeten om een echtscheiding te voorkomen  :grin:
OP het moment dat dan eindelijk de ACS approval binnen kwam, lag alles dus ook al netjes klaar en kon die aanvraag heel snel de deur uit.

Ik heb nu dus ook besloten om mij te focussen om alles waar ik wel invloed op heb/kan hebben. Overtuig iedereen in mijn omgeving van het nut van een webcam, stort mij op dit en andere forums om mensen te leren kennen, struin het internet af opzoek naar een huis, kijk alvast naar goede scholen, ben aan het uitkijken naar een hypotheek en probeer ondertussen ook nog hier alles op rolletjes te laten verlopen.. huis leeg maken, huis verkopen, e.d.

Als er nog twijfel bij jou zit, ben je er misschien gewoon nog niet aan toe. Laat het idee nog even verder sudderen en de beren zullen verdwijnen!

Succes,
Sacha
 
Sacha, daar heb jij gelijk in ,Dat wat Trudy voelt had ik 5 jaar geleden en toen hebben we ook niet doorgezet, nu wel.

wij hebben allebei veel opgebouwd hier en ook ons huis is perfect en heel betaalbaar, nou dat valt allemaal weg, zonder dat ik zelfs nog zwart op wit heb dat we gaan, staat ons huis al te koop en als je het mij vraagt is het bijna zo veer dat het verkocht is.

we gaan ook enige nadelen tegemoet, ik vind de huizen daar schreeuwend hilarisch duur en het schoolgeld is een pain in the  :error: dat zijn 2 struikelblokken die mij enorm frustreren, ik vertaal dat naar het salaris van hier en volgens mij ga je het dan niet redden , simpel.

dus vooralsnog ga ik er dan maar vanuit dat de salarissen hoger liggen daar en dat we t schoolgeld ergens via een ander regeltje kunnen wegsmeren ( lafha??)

en toch gaan we.
IK ben daarnaast ook banger dat ik later spijt krijg dat ik het niet gedaan heb dan andersom

je kan wel terug, maar je leven kan je niet over doen.
 
Hé Paige,

Wij zitten precies in het zelfde schuitje, om de beslissing te nemen wel/niet emigreren.
Wanneer staat jullie reis op de planning!? En waar gaat jullie reis heen!?
Wij vertrekken 25 september voor 5,5week, hebben een camper gehuurd en gaan van Perth naar Melbourne.
Hebben er echt zin in...
Mocht het goed bevallen, dan staat ons huis eind November te koop.
Wie weet treffen we jullie daar nog wel,

Grz. Leonie
 
Ik heb hetzelfde, nu het allemaal erg dichtbij komt, krijg ik de zenuwen. Ga mezelf vragen stellen als wil ik wel echt weg hier? Ga ik het wel leuk vinden in Australie etc.
Ik heb hier in NL nauwelijks familie, mijn vriend ook niet, we zijn het gewend om veel te reizen en ik weet dat we altijd terugkunnen, maar toch... Ik ben juist zo iemand die NL gaat idealiseren en Australie dan minder vind. Ik denk dat het angst is, een mens wil toch altijd een soort van zekerheid hebben, controle houden en emigreren is een enorme sprong in het diepe. Anderzijds wil ik mezelf ook geen verwijten maken, in de zin van was ik toch maar gegaan.
 
Twijfel, onzekerheid, zenuwen, angst.... zijn allemaal emoties die erg vaak opspelen met zo'n grote stap als emigreren, ik denk dan bij mezelf, Maar goed dat ik dit allemaal voel  "I FEEL ALIVE"    en deze stap onderneem ik ook om o.a. deze indrukken die erbij horen te beleven, als onderdeel van de uitdaging.
 
Zeker nu het bij mij nog minimaal een jaar, maar misschien langer, duurt voordat ik ga (en ik al eerder met deze hele stap bezig ben geweest), merk ik dat ik hiermee in een soort emotie achtbaan zit. Met momenten zou ik liever vandaag dan morgen gaan, maar op andere momenten twijfel ik; want ik laat een heel leven achter hier. Ik ben ook gelukkig in nederland, heb hier een druk sociaal leven, veel hobby's en leuk werk. Soms vraag ik me dan ook af of ik de goede stap zou nemen als ik vertrek.
Andere momenten ben ik ervan overtuigd dat ik de goede stap zal nemen, en zo niet ik altijd terug kan keren. Dan zou ik liever zo snel mogelijk vertrekken en staat mijn hele leven in teken van Australie en emigratie.
 
Hoi Catkin,

Jouw verhaal ken ik helemaal. Ik ben ook heel veel aan het denken of ik met mijn man mee moet gaan naar Australie dmv een partnervisum. Het ene moment zit ik bij wijze van spreken al in het vliegtuig naar australie en heb ik hier alles aan de kant en het andere moment denk ik ook bij me zelf van: moet ik nu wel weggaan. We hebben 2 kinderen waarvan de oudste naar de kleuterschool gaat nu. Ik krijg daardoor steeds meer aanspraak in de buurt en op het schoolplein omdat de kinderen met elkaar spelen.
Het zou dan ook wel zonde zijn om dat allemaal weer op te geven voor een bestaan in een nieuw land. Ik ben er al 4 keer geweest en heb ook tijdens vakanties bij mijn schoonouders veel displayhuizen bekeken en me verdiept in veel dingen zoals consultatiebureaus, kinderartsen ed.

Anderzijds denk ik ook; door de kinderen krijg je daar ook automatisch weer nieuwe contacten met nederlanders of australiers  met kinderen in dezelfde leeftijd als die van ons.

Ik denk vaak dat als ik mijn huidige leven kon verplaatsen dat ik zo weg was. Alleen het achterlaten van alle vertrouwde dingen vind ik het toch meest vervelende van alles.

Ik heb laatst een hele lange brief naar mijn schoonouders geschreven over mijn gedachten en twijfels over het emigreren naar australie en vandaag kreeg ik een hele lieve brief terug.
Als we daar waren zouden ze ons helpen om de inboedel bij elkaar te krijgen en financieel maar dat zal waarschijnlijk niet hoeven. Mijn man is vrachtwagenchauffeur en zal ongetwijfeld snel werk hebben. Als kevin naar school gaat zou ik ook werk kunnenzoeken en dan wil ik niet langer dan nodig is op de zak van mijn schoonouders leven want zij leven ook alleen van een pensioentje. 

Ik heb verder niet zo veel haast maar het zou voor de kinderen beter zijn om niet te lang wachten omdat ze de taal dan beter oppikken en ook nog niet zo veel waarde hechten aan vriendjes.

groetjes heidi
 
Uhhh Dijnnas, hele leven in Gouda gewoond en geen ingeslagen ramen of vernielingen meegemaakt? Gouda staat nou niet echt bekend als 'modelstad' als het om leefbaarheid gaat.

Wellicht heb je het nieuws van deze week meegekregen dat Connexxion heeft besloten om voorlopig niet meer in de Goudse wijk Oosterwei te rijden? Chauffeurs zijn het beu om te worden bespuugd, bedreigd en beroofd.....  :cry: :cry:
En wat doet de politiek er aan? Niets, althans niets dat zoden aan de dijk zet. Het merendeel van de gevestigde orde zit er simpelweg ter meerdere eer en glorie van zichzelf. Daarnaast is een behoorlijk percentage simpelweg incapabel. Vandaar dat zo'n gek als Wilders, die dus ook van geen kant spoort, een breed draagvlak binnen de samenleving krijgt.  :x :x

Ben het overigens verder wel me je eens hoor, dat een vlucht niet goed is en dat klagen weinig zin heeft. Wij gaan ook echt voor het avontuur, het is een keuze voor Australia en niet tegen Nederland.  :up:
 
Hoi,

Effe kort een tip voor iedereen die wil emigreren:
www.emigratieboek.nl
Je kan het algemene boek kiezen 'emigreren kun je leren' of het boek voor Australie.
Zelf heb ik het boek voor Nieuw-Zeeland en daar staat heel goed in beschreven wat voor een emotionele rollercoaster het teweeg brengt en wat je emotioneel kan vervachten, vooral ter plaatse.

Je kan je dus nu al voorbereiden en ten tijde je relatie redden door de emoties te begrijpen.
En nee, ik heb geen aandelen in deze boeken.
 
Hoi Rens,

Bedankt voor de tip, maar ik heb al veel spullen verzameld over australie. Emigreren kun je leren ligt hier nu naast de computer, het handboek over emigreren heb ik ook. Ik heb bij Buysse de dvd over australie besteld en ook zijn we 9 maart van dit jaar naar de emigratiebeurs geweest en hebben daar ook heel veel informatie meegenomen over wereldscholen(kevin, onze oudste van 4 jaar zal toch naar een regionale school gaan)verhuisbedrijven en andere informatie over werk, centerlink enz.
Wat betreft ben ik al aardig voorbereid maar toch vind ik het moeilijk om hier alles achter te laten en daar helemaal opnieuw te beginnen.

Nogmaals bedankt voor je informatie.
Groetjes Heidi
 
[quote author=letsgo link=topic=9084.msg125331#msg125331 date=1221568569]
Uhhh Dijnnas, hele leven in Gouda gewoond en geen ingeslagen ramen of vernielingen meegemaakt? Gouda staat nou niet echt bekend als 'modelstad' als het om leefbaarheid gaat.

Wellicht heb je het nieuws van deze week meegekregen dat Connexxion heeft besloten om voorlopig niet meer in de Goudse wijk Oosterwei te rijden? Chauffeurs zijn het beu om te worden bespuugd, bedreigd en beroofd.....  :cry: :cry:
En wat doet de politiek er aan? Niets, althans niets dat zoden aan de dijk zet. Het merendeel van de gevestigde orde zit er simpelweg ter meerdere eer en glorie van zichzelf. Daarnaast is een behoorlijk percentage simpelweg incapabel. Vandaar dat zo'n gek als Wilders, die dus ook van geen kant spoort, een breed draagvlak binnen de samenleving krijgt.  :x :x
[/quote]

Dat hele busverhaal is wel een inkoppert. Heb je zitten wachten tot Gouda negatief in het nieuws kwam Letsgo?  :up:
Ik moest wel even spitten in de afgelopen posts om te kijken waaraan je refereerde.

Maar je vindt dat ik problemen ontken misschien? Als dat zo is heb ik me verkeerd uitgedrukt. Ik zie de problemen wel hoor in Nederland, maar veel mensen focussen zich hier m.i. te veel op en verheerlijken daarmee een ander land, terwijl ieder land problemen heeft. Ik word soms een beetje moe van die verzuurde types, that's all  :wink:

Maar ik maak me een beetje schuldig aan  :eek:fftopic: posten.

Ik vind Gerbrand's post mooi omschreven wat ik voel.
En ik weet even niet meer wie het was (sorry), maar er is hier door iemand gezegd dat 5 jaar wikken en wegen 5 weggegooide jaren waren. We moeten soms een gokje wagen in het leven, go for it.

Heidi, ik denk persoonlijk dat het goed is jezelf een datum te stellen voor een beslissing. Zo blijf je maar wikken en wegen en denken voor anderen en op anderen afgaan. Maar da's mijn mening.  :up:
 
You must log in or register to reply here.
Back
Top