Jeetje, als ik al die ervaringen zo lees ben ik blij dat het tot nu toe bij ons niet zo is gegaan. In eerste instantie reageerde mijn schoonouders zo van "dat idee waait wel weer over" Stephan heeft altijd gekke ideeen en daar komt in de praktijk niet altijd heel veel van terecht. Maar toen we het visum gingen aanvragen realiseerden ze zich dat het dit keer toch wel serieus is en nog altijd geen negatieve reacties. Tuurlijk vinden ze het niet leuk dat we zo ver weg gaan wonen maar de plannen om voor een tijdje bij ons langs te komen liggen er, ze hebben inmiddels een webcam en ook Stephan's moeder is aan het hyven geslagen! Mijn familie reageerde meteen heel positief. Mijn moeder komt uit Australië, mijn vader heeft bij de marine altijd gevaren en mijn zusje heeft zelf voor 7 maanden daar gewoond. Er woont een groot deel van de familie in Australie. Mijn vader is op zijn werk zelfs al aan het regelen om een paar maanden obetaald verlof te krijgen (we zitten overigens nog lang niet down under.....)
Verder reageerde de meeste van onze vrienden over het algemeen positief en vinden het alleen heel verdrietig dat we zo ver weg gaan. Eigenlijk hebben we tot nu toe nog maar 1 negatieve reactie gekregen van een bevriend stel die niet begreep wat we in Australie moesten, hier in NL hadden we toch ook alles? Laatst waren ze echter helemaal bijgedraaid en vertelden dat Melbourne ze ook wel wat leek want nu kenden ze er in ieder geval al mensen.....
De enige die de struisvogel uithangen zijn de broer van Stephan en zijn vriendin maar dat begint ook al bij te draaien.
Ik hoop echt zo dat het zo blijft, ook als we straks ons vertrek straks dichterbij komt en als we daar zijn! Met al jullie verhalen realiseer ik me echt dat we heel blij mogen zijn met zulke reactie van de familie en vrienden! En wij realiseren ons dat het voor familie ook heel moeilijk is dus we praten er ook heel veel over!
Groetjes, Arina
Verder reageerde de meeste van onze vrienden over het algemeen positief en vinden het alleen heel verdrietig dat we zo ver weg gaan. Eigenlijk hebben we tot nu toe nog maar 1 negatieve reactie gekregen van een bevriend stel die niet begreep wat we in Australie moesten, hier in NL hadden we toch ook alles? Laatst waren ze echter helemaal bijgedraaid en vertelden dat Melbourne ze ook wel wat leek want nu kenden ze er in ieder geval al mensen.....
De enige die de struisvogel uithangen zijn de broer van Stephan en zijn vriendin maar dat begint ook al bij te draaien.
Ik hoop echt zo dat het zo blijft, ook als we straks ons vertrek straks dichterbij komt en als we daar zijn! Met al jullie verhalen realiseer ik me echt dat we heel blij mogen zijn met zulke reactie van de familie en vrienden! En wij realiseren ons dat het voor familie ook heel moeilijk is dus we praten er ook heel veel over!
Groetjes, Arina
