help

Liz

New Member
hoi, ik ben liesbeth, I ben een australian permanent reswident, maar woon al 5 jaar in Nederland.  Ik ben ondertussen getrouwd met een nedelander en we hebben een zoon van 8 maanden samen.  Mijn vraag is..where do I begin!! er is zoveeel info op de immigration sites dat ik veloren ben in informatie!! als aussie permanent resident, hoe moet mijn man (en kind) het aanpakken om naar australie te immigreren? spouse visa?skills visa?, sponsor visa? vallen hun onder mijn permanent visa omdat wiju getrouwd zijn???

alvast bedankt
Liz
  :|
 
Nee, ze vallen niet automatisch onder jou permanent visum, je man moet in dit geval een spouse visum aanvragen via Berlijn(schijnt niet al te ingewikkeld tezijn en vrij snel). Je kind onder de 18 kan dan wel op je visum meereizen.
 
Hi Liz.

Allereerst Welkom op dit Forum, en dat je van alle kanten geholpen kan worden.

Misschien dat je je nog gaat voorstellen op het draadje http://www.xpdite.net/forum/index.php?board=42.0, want dan zal waarschijnlijk meer reacties krijgen.

Sux6 met je zoektocht.

Rene
 
Hoi

Inderdaad welkom op het forum.


Je zegt " ik ben permanent resident en woon al 5 jaar in Nederland......." Ik heb altijd begrepen dat je weer binnen de 5 jaar terug in Oz moet zijn?  Kan het helemaal verkeerd hebben en wil je zeker niet laten schrikken, maar hoe zit dat dan met jouw visum! is dat nog wel geldig?

Ik hoop dat ik het helemaal mis heb hoor

Groetjes
Sidonia
 
ik heb een visum waar ik elke 3 jaar terug moet naar aussie om het geldig te houden, en wij gaan elke 2 jaar op visite bij mijn ouders en broer dus ik zit veilig. :up:, deze visum was in de jaren 80 voor het laatste uitgevegen denk ik.
 
hoi

dat maakt alles een stuk makkelijker.  mijn vriendin is voor 5 jaar naar Dubai vandaar dat ik het opbracht.  Zij moet dus voor de 5 jaar terug zijn.

Veel succes met je aanvraag voor je man.


Sidonia
 
ja nou dat is het moelijke eraan, hij wil niet echt!!hij vind dat de sociaale verzekeringen in australie niet zo aantrekelijk zijn (met andere worden, hij vind het fijn dat hier alles zo geregeld is)  dus dat is wel een min punt, maar voor het geval dat hij ooit zou zeggen, 'lets ga', dat weet ik toeminste waar ik moet beginnen. ik heb echt een moelijke tijd voor me, pfffff  :-( :cry:
 
Lizz,

Het valt allemaal wel mee met die zogenaamde zekerheden. Ik noem maar wat, ik zou hier ook niet graag op bijstandsniveau willen vallen. Als je dan toch zekerheden zoekt...

...wat voor opleiding heeft je man? Voor mensen met de juiste opleiding (vergeef me de uitdrukking) is er in Australie heel wat meer zekerheid op gewoon een goeie baan, vergeleken met hier :-(

Ik heb tot dusver nooit veel waarde gehecht aan zekerheid en vastigheid (met name qua werk), maar altijd vertrouwd op mijn vakkennis en werkervaring. Hier zijn die op dit moment een heel stuk minder waard dan in Australie, zo blijkt als ik de voorstellen die ik hier krijg vergelijk met de kansen die er daar liggen...

Time to some serious talking geloof ik. Succes er mee!
 
mijn man werkt in de graphisch wereld, hij werkt nu voor een krant waar alle digitale ads binnen komt, die moet hij dan aanpassen voor de krantapapier, dus ja, maar nu heeft he een 'sabatical!!" nou hij wordt nog betaalt maar met niet meer werken want met een verhuising van zijn werk is er ook reorganisaties gebuurd, en zijn werk wordt nu uitbesteed aan beureaus en zo. dus ja,, nu is eigenlijk de perfecte tijd om te gaan, want ik zit nu ook even tussen baantjes in. we hebben er meerdere keren over gehad, maar hij ziet het toch niet zitten (nog niet zegt hij al 5 jaar). ik denk dat hij bang is dat hij affhankenlijk van mij zou moeten zijn in begin, en daar heeft hij het moelijk me. zucht.

later
Liz :|
 
Liz, hou je vast want nu ga ik het even bont maken.

Vijf jaar lang "nog niet" zeggen komt bij mij overeen met "aan het lijntje houden". Volgens mij is je man helemaal niet van plan om Australie ook maar te overwegen, hij komt met vage smoesjes over de sociale verzekeringen... hou op zeg!! Laat hem dan eerlijk zijn en gewoon zeggen dat hij er niet over peinst.

Maar vertel eens, is tussen jullie het onderwerp Australie wel aan de orde geweest? Toen jullie besloten te trouwen of aan kinderen te beginnen? Met andere woorden, kun je redelijkerwijs van hem verwachten dat hij meewerkt aan jouw terugkeerplannen?

Kortom, ik ben bang dat je met een probleem zit. Niet zozeer wat betreft de red tape, maar wat betreft twee mensen met twee verschillende toekomstplannen. Ik kan je alleen maar succes wensen...
 
Hmmm. Wil ik toch wel wat over zeggen...

Ben inmiddels bijna 12,5 jaar getrouwd met een hele lieve Australische. En al 12,5 jaar is een toekomst in Australie iets wat "over ons heenhangt". M'n vrouw heeft ieder jaar wel een periode dat ze een beetje heimwee heeft. Maar goed, met vier kinderen de stap wagen is natuurlijk niet niks.

Eerlijk gezegd snap ik dus dat "aan het lijntje houden" wel. Heb ik ook gedaan. Tot een tijdje geleden ikzelf voelde dat ik er aan toe was. En nu gaat het snel. Maar je kunt het niet overhaasten. Als je er beide niet aan toe bent, dan gaat het niet werken.

Natuurlijk moet je duidelijkheid geven als je het niet wilt en ook niet gaat willen. Maar ik kan me best voorstellen dat het hele idee best beangstigend is...
 
En om het nog bonter te maken; Ik woon nu al 30 jaar in Nederland, en met iedere winter vraag ik me af wat ik hier eigenlijk doe!!
In andere woorden, ik wik wel graag terug. Maar ik ben getrouwd met een Nederlandse die Australië niet kent, behalve van een vakantie van 6 weken. Niet genoeg om Australië te kennen.
Nu zit ik bijna op pensioen gerechtigde leeftijd, en hoop mijn vrouw zover te krijgen dat ze open staat om eens serieus te overwegen om terug te gaan.
Het zal voor haar moeilijk zijn, aangezien ze haar familie hier heeft. Dus haar "angst" om hun hier "achter" te laten kan ik begrijpen.
Ze kan goed opschieten met mijn familie die daar woont, dus het zal niet tè moeilijk worden, maar toch.
Maar als ze zegt; "We gaan niet", dan blijven we hier.
Liever ongelukkig in Nederland mèt haar, dan ongelukkig in Australië zonder haar.

Rene
 
Kijk, het achterlaten van familie is natuurlijk een heikel punt, ik denk dat je daar op dit Forum heel veel over terug zult vinden. Dat vind ik eerlijk gezegd ook heel wat spannender dan hoe de sociale verzekeringen geregeld zijn...

Centraal in onze overwegingen staat "Hoe krijgen we dit voor elkaar zonder dat het ons uiteen drijft?". We zullen dan ook boven alles proberen te voorkomen dat tijdens of aan het einde van onze 'testperiode' een van beide het helemaal super vindt terwijl de ander niet kan aarden.

Overigens denk ik dat wij - zonder kinderen e.d. - wat makkelijker kunnen switchen tussen Australie of toch weer terug naar Nederland. Wij hebben minder de noodzaak om te 'settelen'. En Rene, denk je niet dat je dat ook kunt doen? In de winter daar en in de zomer hier? Zou ik nog wel mee kunnen leven :lol:
 
nou zeg, ik vind het heel fijn dat jullie zo reageren, het zet me wel aan het denken, ik hou heel veel van mijn man en hij van mij, dus zonder elkaar is gewoon geen optie, wij hebben samen een zoon Tyler (hmm engels naam, go figure!) van bijna 9 maanden, en wij heb toen ik zwanger was er over gepraat dat er een concrete beslissing moet zijn VOOR dat Tyler op leeftijd is om naar school te gaan. Speciaale dagen zoals kerst enzo zijn niet zo belangrijk voor zijn familie, maar aan mijn kant zijn dat echt dagen om met zijn allen te zijn.
Mijn man zit hier plannen te maken voor als het beter weer wordt, want binnen zitten vind hij niet zo leuk, maar te warm is ook niet goed!!(ik ben hier gewoon mijn gedachtens aan het typen hoor, dus als het een beetje door elkaar is....)
ik vind het winter vreeselijk, ik ga gewoon niet naar buiten, veels te koud! en de warmte vind ik juist heerlijk, wij zijn net geweest voor 6 weken van half november to eind december 2005 en ik kon er niet genoeg van krijgen, Tyler had er ook geen last van, hij vond het heerlijk daar, toen wijn terug waren vond hij het niet zo leuk om ingepakt te worden voor de winter kou.

Goed, ik bedoel, een leven in Australie waar je dan naar de Nederlandse winter komt is toch ook een compromise of niet?
of van zomer naar zomer? in de zomer is er toeminste leven in het dorpje hier, in plaats van een ghost town!(SLUIS - ZEELAND)
:-D
 
in de zomer is er toeminste leven in het dorpje hier, in plaats van een ghost town!(SLUIS - ZEELAND)

Sluis een ghost town!!!!!

Wat dacht je van 'sGRAVENPOLDER - ZEELAND :evil: :evil: :devil: :devil:
 
:computer:het is net als beeren! hybernate in de winter en lol in de zomer (nou 2 maanden dan, want de zomer is er ook niet zooooo lang!) :evil: :dance:
 
Back
Top