Ik zie het somber in...

yoeks

New Member
Maar misschien kan iemand me wat optimisme brengen...

Ik heb nu ruim 3 jaar een relatie met een Australiër.  Elkaar eerst leren kennen via internet (puur toevallig) en in maart 2003 ben ik op een WHV naar Aus gegaan. Zo goed als 8 maanden bij hem (en zijn ouders) gewoond. In november 2003 ben ik terug naar Ned gegaan. Na 8 maanden uit elkaar te zijn geweest, is hij in juni 2004 hier aangekomen, ook op een WHV. Hij is 15 maanden gebleven. Veel gedoe met de IND (maar daar zijn andere forums voor.. ) uiteraard. Afgelopen februari/maart ben ik 5 weken in Aus geweest en nu is het juni, en zijn we er langzaam uit aan het komen. Het zal toch Australië worden, omdat het hier gewoon niet eens mogelijk is een fatsoenlijk huisje te vinden.

Waarom zie ik het nu zo somber in? Welnu, ik ben 33 (over een week) en ik heb al 6 jaar een vaste baan. Slecht betaald, maar vast. Mijn vriend is 26 en al jaren werkloos. Doet vreselijk zijn best om werk te vinden, maar het wil maar niet lukken. Hij deelt nu nog een flat met zijn zus, in Syd, maar ook aan die situatie zal een eind komen, en als hij niet snel werk vind, zal hij bij zijn ouders in Melb moeten gaan wonen. Ook al vind hij binnen nu en korte tijd een baantje, het zal niet veel verdienen, en hij kan ook niet aantonen (bij de sponsor aanvraag) dat hij in de afgelopen 2 jaar heeft gewerkt. Dus, géén loonstrookjes, geen belastingteruggaaf, geen huis, geen eigen geld (heb ik ook niet). Ik weet zeker dat ik makkelijk aan werk zal komen in Aus, dat is me eerder gelukt, en met mijn werkervaring moet het dus echt geen probleem zijn. Ik heb nogal specifieke ervaring binnen een bepaald vakgebied waar in Aus veel vraag naar is, en nee, dat beroep staat niet op de Skilled lijst.

Dan zal je snel denken:"Nou, dan moet hij maar naar Nederland komen". Maar, daar ligt dus ook een probleem, ik verdien, volgens de IND normen (waarschijnlijk) net te weinig, om hem te kunnen sponsoren. En ook al zou het voldoende zijn; ik woon op een 1 kamerwoning van 24m2 in het centrum van Amsterdam, letterlijk 3-hoog achter. Dat hebben we de 15 maanden die hij hier was prima gedaan, maar toen wisten we dat het tijdelijk was. Nu zou dat echt niet meer gaan. De kans op een grotere woning, met een slaapkamer, is hier in Amsterdam erg klein. Overigens, buiten Amsterdam wonen is niet echt een optie, omdat we het allebei vooral hier fijn vinden.

We moeten ergens beginnen, en dat heb ik ook al gedaan. Ben me (wederom) aan het inlezen, op de verschillende sites en op dit forum. En dan word ik somberder en somberder.  Ik wil niet al te dramatisch overkomen, maar hoelang moeten wij nog wachten? Hoe groot is de kans dat wij op betrekkelijk korte termijn ons leven samen kunnen beginnen?? We zijn geen 18 meer. Dit is echt, en het gaat niet goed met mij als wij niet samen zijn. Zelfde geldt voor hem. Natuurlijk, ik kan gewoon alle documenten verzamelen en een afspraak maken in Berlijn, maar als ik dan lees dat je sowieso 870 (ofzo) euro moet betalen, of je het nou krijgt of niet, zie ik het alweer somber in. Voor zo'n bedrag moet ik maanden sparen! Ik wil niet zielig doen, maar ik hoop dat iemand de moeite heeft genomen dit te lezen, en mij misschien een aantal dingen kan aanreiken.
Er zitten mensen op dit forum die al een hoop achter de rug hebben, en misschien dat er iemand is die mij kan vertellen of de kans echt zo klein is. Of dat ik iets over het hoofd zie.


Alvast bedankt

Yoeks
 
Je situatie is lastig. Niet uitzichtloos, maar lastig. Je lijkt twee flinke problemen te hebben. Wanneer jij al een baanaanbod zou hebben tijdens je gesprek in Berlijn, dan zou dat al erg helpen bij de aanvraag. Dus dat is mogelijkheid 1. Niet dat ze je dan meteen een visum geven, maar het helpt. Wanneer hij zou werken dan is dat wel heel erg meegenomen. Nu dat niet zo is helpt dat weer niet.
Je andere probleem is meer onofficieel, want wanneer je gaat (en met die 870 piek ben je er niet, want je hebt ook nog zoiets als medicals, documentatie, vertaalwerk, en vliegtickets tenzij je wilt gaan waterfietsen) zul je ook daar onderdak moeten hebben, in je levensonderhoud kunnen voorzien. Ook dan is een baantje je vriend. Andere mogelijkheden zijn bijvoorbeeld zijn netwerk daar, die zouden kunnen helpen. Maar da's een lastig parket.

Er zal voor jouw specifieke situatie niet 1 kant en klare oplossing zijn. Maar hou moed, uiteindelijk zullen er ook voor jou mogelijkheden liggen.
 
Hoi Yoeks,

Jammer dat jullie niet zo bij elkaar kunnen zijn. 

Is het niet mogelijk voor jou om een andere baan te vinden dat wel beter betaald is?  Wat doe je precies? 
De economie trekt langzaam weer aan, het lijkt alsof er meer vacatures zijn, dus wie weet kan je iets anders vinden en wel boven de IND normen komen.
 
Misschien een part-time baan erbij? 

15 jaar geleden toen ik mijn (ex)-man ontmoet, woonde ik in Schotland, hij hier.  Ik had niet veel geld toen, maar ik heb in het weekend in een winkel gewerkt om bij te verdienen zodat ik naar Nederland kon vliegen en mijn enorme telefoonrekeningen (geen internet/Skype toen) kon betalen.  Misschien kan jij ook zoiets doen om alvast te sparen voor de kosten van het visum enz.

Kan je vriend geen opleiding doen om zijn kansen op werk krijgen te verbeteren?  Waarom is hij jaren werkloos?  In een stad zoals Sydney zou je denken dat er altijd een baan te vinden is, in de horeca bijvoorbeeld.

Hopelijk hebben andere forumleden ook suggesties voor je.

Succes,
Susan
 
Kan je vriend geen opleiding doen om zijn kansen op werk krijgen te verbeteren?  Waarom is hij jaren werkloos?  In een stad zoals Sydney zou je denken dat er altijd een baan te vinden is, in de horeca bijvoorbeeld.
  Ook staan ze te springen om trades people hier, dan kan hij al als apprentice aan de slag (zeker in Qld. is er heel veel aanbod, mocht je die kant op willen :)). Als apprentice gaat hij gelijk ook wat inkomen verdienen (niet veel to start with maar het is een begin).

Sterkte in ieder geval
Syl :)
 
Eén van de redenen waarom hij de afgelopen 2 jaar niet heeft gewerkt, is omdat hij 15 maanden in Nederland heeft gezeten. Waarvan de IND er 9 over heeft gedaan om hem zijn WHV visum (en dus werkvergunning) te verschaffen.
Ik HAAT de IND en alle andere regels. Het gaat ècht alleen maar om geld. Want zelfs als je het hebt over Skilled visa en wat al niet meer, ook dàn gaat het om hoeveel geld welke buitenlander dan ook in het Australische laatje kan brengen. Als mijn vriend 100.000 euries op de bank zou hebben, mag ie ZO Nederland in. Daar durf ik zelfs geld op ìn te zetten!

Sorry als ik wat boos klink, da's niet persoonlijk tegen wie dan ook bedoeld. Ben gewoon erg gefrustreerd, geloof ik..

In ieder geval dank voor de reacties en het meedenken, dat is een prettig idee.

yoeks
 
Misschien heb ik het niet goed begrepen maar, is er niet een mogelijkheid dat zijn ouders jou/jullie sponseren ?

groetjes Manja :)
 
Hi Yoeks,

Jammer dat het allemaal niet zo mee zit.

Misschien goed op eerst eens te informeren wat je inkomen moet zijn om je partner te sponsoren. Zoek op internet wat de IND normen precies zijn, dat weet je ook of dat een optie is of niet. Ik heb effe snel op http://www.ind.nl/nl/algemeen/begrippen/Tabel_normbedragen.asp gekeken en het lijkt dat je voor gezinsvorming ongehuwd samenwonende  €1.370,81 netto per maand excl vakantiegeld moet verdienen. Anyway, het kan dat ik het mis heb want ik heb maar snel gezocht maar onderzoek of hem naar Nederland halen een realistische optie is.

Dan wat betreft de optie om naar Australie te gaan. Aangezien jullie nu al een tijdje niet meer samenwonen kan je niet gaan op een spouse visum. Daarvoor moet je samenwonen (al een jaar) als je het aanvraagt. Je kan wel een fiancee visum proberen, maar dan moet je binnen 9 maanden na aankomst trouwen.

Als je voor een relatie visum gaat (spouse of fiancee) moet je Australische partner aantonen dat hij financieel voor je kan zorgen (bv spaargeld, loonstrookjes, group certificate). Dat is een voorwaarde voor het visum dus als hij 2 jaar lang totaal niet gewerkt heeft heb je een probleem.

Als jullie in Australie willen wonen moet je partner zorgen dat hij inkomen heeft om een visum te krijgen.

Persoonlijk lijkt me dat ook belangrijk, dat hij werk vindt. En niet alleen voor het visum, maar ook voor jou (en zijn) toekomst. Misschien moet hij minder kieskeurig zijn en al het mogelijke werk (schoonmaken, fabriekswerk, verhuisbedrijf, etc) aangruipen. Zo'n baantjes zijn er vaak wel redelijk makkelijk in Sydney te vinden. Zeker nu, het werkeloosheidspercentage is nog nooit zo laag geweest als nu. Ik ben misschien een beetje ouderwets maar als hij jou graag in Australie wil hebben moet hij ook z'n best om  te zorgen dat je hier kan komen (en dus zorgen dat ie een inkomen verdient) en dat je hier een aangenaam leven kan leiden (en niet dat jij alleen al het geld in het laatje brengt).  Als twee mensen samen willen zijn moeten ze daar allebei even hard aan werken.

By the way - iemand noemde hier de mogelijkheid van ouders die sponsoren maar volgens mij kan dat NIET.
 
Dat sponsoren door ouders (of zelfs goeie vrienden) kan wel, maar dat ligt in onze situatie wat anders. Wil daar verder niet over uitwijden.

Wat betreft de IND norm, daar ben ik van op de hoogte en ik kwam vorig jaar niet in aanmerking om hem te sponsoren, kwam 40 euro per maand te kort. Onregelmatigheidstoeslag (wat ik regelmatig heb.... ironie) telt wel, maar da's dan weer geen vast bedrag per maand. Dit jaar ligt het misschien net iets anders en ik heb over 2 weken een afspraak met een advocaat, die zich vooral bezig houdt met immigratiezaken. Dan ga ik het dus, voor de 2e keer, laten uitzoeken.

Dat hij werk moet hebben, lijkt me evident. Ook als hij geen relatie met mij zou hebben.

Ik heb eerlijk gezegd altijd begrepen dat je moet kunnen aantonen dat je bìnnen je relatie minimaal 12 maanden (bij elkaar) op hetzelfde adres moet hebben gewoond, en dat dat niet direkt binnen de àfgelopen 12 maanden, of langer, moet zijn.... Nu begin ik helemaal te twijfelen.

Maargoed, nogmaal erg veel dank voor het meedenken!!

Yoeks
 
Hoi Yoeks,

Volgens mij moet je wel samenwonen als je het spouse visum aanvraagt. Ik ben nu in Australie op een spouse visum. Heb snel even in m'n formulieren gesnuffelt en in een van de formulieren die we toen (in 2004) moesten invullen (Form 47SP, vraag 60) staat dat ''... relationship is genuine and continuing and they live together; or do not live separately and apart on a permanent basis''. Kortom, als je een jaar hebt samengewoond en daarna een jaar niet meer hebt samengewoond voldoe je volgens mij niet aan de samenwoon eis, want je woont apart on a permanent basis.

Anyway, ik ben uiteraard geen specialist, maar dit is hoe ik denk dat het zin met de samenwoon eis bij het spouse visum. Zij ook de andere topics over samenwonen en spouse visum hier.

Je kan wel op een fiancee visum gaan, maar dan moet je binnen 9 maanden trouwen om te mogen blijven.

Voor het spouse visum kan je ALLEEN door je Australische partner gesponsord worden, niet door (zijn of jou) familie en vrienden.

Voor andere visums (skilled ) kan je alleen bepaalde familieleden (ooms, tantes, broers, zussen, etc) je laten sponsoren. Niet iedereen kan sponsoren en ook niet iedereen die familie is kan sponsoren. Daarnaast moet je nog steeds een hoop punten halen mbt leeftijd, beroep, opleiding en werkervaring als je voor deze route gaat. Dit is vaak een moeilijk, langdurig proces en je moet net je juiste combinatie van leeftijd, beroep en opleiding hebben. (zie alle info op dit forum)

Als je naar Australie wil denk ik dat een fiancee visum het eenvoudigste is voor jullie (wat dus betekent binnen 9 maanden na aankomst trouwen). Je kan dat in Berlijn aanvragen. Of hij komt weer in Nederland een jaar samenwonen en dan het spouse visum aanvragen. Let wel, voor beide visums moet je partner aantonen dat hij financieel voor je kan zorgen.

Dus er is zeker een weg voor als jullie samen willen zijn. Als jullie er allebei aan werken (aan een gezamelijke toekomst) en hij vindt werk komt het zeker goed!!!

Misschien goed om vrijblijvend advies van een migratie specialist aan te vragen. Zij hebben misschien nog goeie ideen en weten misschien ook hoeveel belang Dimia er aan hecht dat je partner in inkomen heeft. Zoek naar mensen met gelijksoortige situaties (gebrek aan financien) in dit forum & britishexpats forum en leer van hun ervaringen.

Succes!
 
van imm.gov.au





Living together

Living together is regarded as a common element in most on-going relationships and is one of the criteria prescribed in the Migration Regulations. Partners who are currently not living together may be required to demonstrate a high level of proof that they are not living separately and apart on a permanent basis.

What evidence is considered?

It is important that a couple claiming a de facto or interdependent relationship are able to provide evidence that their relationship is consistent with a ‘spouse-like’ relationship.
Some of the factors to be considered in deciding whether the partners satisfy the requirement include:

    * Knowledge of each other's personal circumstances
    * financial aspects of the relationship, joint financial commitments such as real estate or other assets and sharing day-to-day household expenses
    * the nature of the household, including living arrangements and joint care and responsibility for any children of the relationship
    * the social aspects of the relationship, provided in statements (statutory declarations) by friends and acquaintances and
    * the nature of the commitment, including duration of the relationship, how long the couple has been living together and whether they see the relationship as a long-term one


En DAAR is waar je dus met al die foto's en ander bewijsmateriaal moet komen.
Anders zou het wel heel raar zijn dat ze verwachten dat partners al ruim een jaar op hetzelfde adres wonen, waarvan één dus niet eens een visum heeft. En het is ook niet zo dat iedereen een jaar op z'n WHV daar woont en dan de aanvraag indient.

Yoeks
 
Hi Yoeks,

Check deze link: http://britishexpats.com/forum/showthread.php?t=354610 .
Zij hebben wel het visum gekregen maar wonen nu niet samen, daarvoor wel. Hun informatie lijkt me heel zinvol voor jou.
 
Wat voor werk doe je eigenlijk Yoeks? een skilled visa zou misschien een optie zijn. Je bent inderdaad wel aardig wat geld kwijt, maar het is wel een investering in je toekomst he ;) Hiermee hoef je niets aan te tonen qua samenwonen en relaties, omdat je partner niet met je meelift.
Volgens mij hoef je helemaal niet zo somber te zijn, want als je alle kansen aan pakt om straks in Australie te werken, zul je vast snel iets vinden. Zoals hier al meer gezegd is. Kun je niet via je vriend op zoek naar werk? Misschien kun je op die manier een sponsor vinden.
 
Hallo Yoeks,

Allereerst natuurlijk hoop ik voor je dat het jullie uiteindelijk zal lukken.

Goed dat je op deze site terecht ben gekomen want hier krijg je antwoord op vragen, meningen en bemerkt je dat er velen met jou in dezelfde situatie zitten.

Ik moet net als jij veel geld betalen voor onze procedure en ik moet hier ook maanden voor sparen. Als we niet uitkomen wordt er extra gewerkt. ( Ik weet niet wat voor werk je doet maar €40,- per maand verdien je al snel met een krantenwijk)

En ja de IND heeft net zoals de DIMIA een aantal regels opgesteld. Wij moeten regels van de DIMIA trotseren. Ik zou dus zeggen probeer aan die voorwaarden te voldoen.
Er zijn forumleden die nu aan opleiding beginnen die op MODL lijst staat zodat zij over drie jaar procedure kunnen starten.

M.a.w. niets is moeilijk voor hen die willen

groeten Wim
 
Back
Top