LaStaVaZa Marlous en Mathieu

Het thuis voelen komt vanzelf en ongemerkt. Ga er op uit, doe een cursus, sluit je aan bij een (sport)club en zorg dat je mensen ontmoet en geniet van het vaak zonnige en goede leven hier. Voor je het weet heb je een, weliswaar oppervlakkig, sociaal leven opgebouwd. Daaruit ontstaan weer vriendschappen. Maar voor het echte thuisgevoel duurt het wel een jaar of twee voordat je dat hebt. Ik realiseerde me op een gegeven moment dat als ik op dat moment weer terug naar Nederland zou moeten verhuizen, ik minimaal net zoveel (of misschien wel meer) van Australie zou missen als dat ik hier van Nederland miste en dat ik echt heimwee zou hebben naar Australie. Sinds die tijd heb ik er nooit meer over nagedacht of ik me hier wel echt thuis voelde. Geef het de tijd. Zo ging het tenminste bij mij.
 
Wij hebben eerst illegaal en nu legaal een kat uit de opvang in huis genomen. Het beste wat ik ooit gedaan heb en het is gewoon fijn om iets rond te hebben lopen in huis (naast de kakkerlakken en huntsmannen :p)
Voor wat betreft je thuis voelen, geef het tijd en ja, soms sta je versteld van jezelf, dat bepaalde mensen of dingen je meer of minder waard blijken te zijn in het leven.
Laat maar horen, wanneer je de berg op komt, genoeg antiek in Blackheath ;)
 
Oh die kakkerlakken! :eek: Net weer twee enorme grote doodgespoten. :p Ben ook geen voorstander van al dat gif maar die beesten geven mij echt de kriebels. Hier in het tijdelijk appartement zitten ze ook in bed, heb er slechte nachten van gehad. Iemand nog een super tip tegen dit ongedierte?

Op een of andere onduidelijke reden blijft deze emojo in mijn bericht staan....;)
 
Katjavdl said:
er zijn ergere emojos, ik ga er gewoon op staan, op kakkerlakken dan hè ;)
Click to expand...

Kakkerlakken dragen hun eitjes met zich mee dus als je erop gaat staan, verspreiden de eitjes zich overal... ahum... ik zou dus niet op ze gaan staan...

Ik gebruik die zwarte cockroach baits van de supermarkt, werkt vrij goed.
 
Last edited:
Vannacht de eerste nacht in ons nieuwe huis gehad en hier nog geen kakkerlak gespot! Toen we gisteren bij het andere apartement de deur achter ons dicht deden lagen er bijna 20 kakkerlakken in de hal van het complex. Brrrrrr.... Wel hebben de verhuizers gisteren twee baby salamanders plat getrapt:( Zo sneu.

Maar (bijna) alle spullen staan, paar traantjes weggepinkt toen oma's stoel op zijn plek stond en Mathieu's zucht van opluchting toen hij in zijn eigen bed stapte was goud waard. :D Nu is hij zijn koffer al weer aan het pakken voor een week NL voor werk dus ik maak mij klaar voor mijn week 'helemaal alleen' in Australië.

Iemand zin in een borrel?
 
Ha Marlous, toen wij hier 2 weken waren ging manlief ook hals over kop voor 2 weken naar China. Dat was achteraf heel prettig. In die tijd een huis gehuurd en twee vrijwilligersbaantjes gevonden. Dus hup, ga erop uit, er is zoveel te ontdekken in Sydney eo. Nog nieuws over die baan? Enne, hier geen tijd voor een borrel.
 
Red dust said:
Nog nieuws over die baan?
Click to expand...

Ik ben nog in de race, als enige kandidaat. Het kan dus alleen nog stuk lopen op referenten die ineens rare dingen over mij gaan zeggen of als ze mij een belachelijk aanbod doen. En ook al zouden ze dat laatste doen, ik wil zo graag werken, misschien accepteer ik het gewoon wel. ;)
 
Marlous van Oorschot said:
We mogen geen dieren houden in ons huurhuis :(
Click to expand...

Je kan het nog eens navragen nu je er al inzit. Hoorde van wat mensen dat ze het achteraf soms prima vinden. Ons huis was officieel ook niet als "pet-friendly" bestempeld, maar eigenaar vond het prima.

Overigens is reden nummer 1 waarom er veel dieren/honden in het asiel zitten is omdat mensen van huurhuis wisselen en dan ineens geen pet-friendly huis vinden en dan 'moet' het dier weg.

Marlous van Oorschot said:
Tja, wat is eigenlijk je thuis voelen? Dacht altijd dat ik overal wel kon wonen, maar ga mij nu steeds meer realiseren dat het toch echt is waar je hart is. En blijkbaar ligt mijn hart veel meer bij familie dan ik had gedacht. Je wordt wel lekker filosofisch van zo'n verhuizing :rolleyes:
Click to expand...

Het recept voor een heeeeele vervelende periode! Ik zat in dezelfde situatie. Terug in NL was het omgekeerd. Doe er in ieder geval iets mee, hoe langer je het wegstopt hoe groter het probleem wordt.
 
Vraag anders om een 'pet clause' (dieren clausule)
Daarin kun je laten beschrijven dat je eventuele kosten voor extra cleaning of schade aan huis door dier op je neemt.
Dan is er minder/geen risico voor de verhuurder en zijn ze wellicht makkelijker over te halen.
 
let op....hier wordt in SYdney nog al eens vreselijk misbruik van gemaakt. Met als gevolg dat je je BOND kwijt bent, daar hebben ze trucjes voor....niet aardig, maar uit eerste hand vernomen.
 
FOL said:
Je kan het nog eens navragen nu je er al inzit. Hoorde van wat mensen dat ze het achteraf soms prima vinden. Ons huis was officieel ook niet als "pet-friendly" bestempeld, maar eigenaar vond het prima.

Overigens is reden nummer 1 waarom er veel dieren/honden in het asiel zitten is omdat mensen van huurhuis wisselen en dan ineens geen pet-friendly huis vinden en dan 'moet' het dier weg.
Click to expand...

Ik denk niet dat er nu nog een kat of hond bij ons in komt. Mathieu was stiekem blij dat hij een paar jaar zonder zou zijn...toen we gingen samenwonen ben ik met de katten bij hem ingetrokken, dus het was niet echt een vrijwillige keuze voor hem ;) Gelukkig skype ik veel met mijn ouders en de katten komen altijd even hallo zeggen. Ze lopen bijna de Ipad omver wanneer ze mijn stem horen! Zo schattig. Ze miauwen de hele boel bij elkaar als ik ze roep en geven het scherm kopjes, lijkt er dus op dat ze mijn stem nog steeds herkennen. Misschien ga ik wel vrijwilligerswerk in een asiel doen, om wat dierenliefde te krijgen.


FOL said:
Het recept voor een heeeeele vervelende periode! Ik zat in dezelfde situatie. Terug in NL was het omgekeerd. Doe er in ieder geval iets mee, hoe langer je het wegstopt hoe groter het probleem wordt.
Click to expand...

Ik denk dat je gelijk hebt dat ik er iets mee moet. Vind het vooral nogal raar van mijzelf dat ik er zo'n last van heb, maar daar schiet ik natuurlijk ook niks mee op. Mogelijk helpt het inderdaad om het recht in de ogen te kijken en te leren accepteren dat het gewoon zo is. Toen we net met emigreren bezig waren kreeg ik van iemand een link door van een coach die 'expat-vrouwen' begeleidt om betekenis te geven aan hun expat leven. Moest daar toen zeer smakelijk om lachen, maar nu lijkt het allemaal zo gek niet om iemand te hebben waar je tegenaan kunt praten. Zo maar even je eigen carrière en sociale leven opgeven en opnieuw te moeten bedenken wat je met je leven gaat doen is toch best lastig. En ach, het klinkt allemaal vreselijk maar ik heb de afgelopen week dolfijnen gespot in Port Stephens, met haaien en roggen 'gezwommen' (in een basin gezeten en ze eten gegeven, echt een wonderlijke ervaring) en mijn allereerste koala in het wild gezien. Het leven is hier echt niet heel slecht hoor :up:
 
Marlous van Oorschot said:
Misschien ga ik wel vrijwilligerswerk in een asiel doen, om wat dierenliefde te krijgen.
Click to expand...
Ik weet niet of dat verstandig is als je toch al niet lekker in je vel zit. Werken in een asiel kan behoorlijk confronterend zijn. Geef het inderdaad gewoon de tijd en stel desnoods een termijn vast van bv vier jaar en kijk dan terug. Je zult zien, als je over een paar jaar terug kijkt ziet alles er heel anders uit. Het is normaal als je soms wat twijfels hebt en dat je je een beetje ontheemd voelt. Over echte heimwee kan ik trouwens niet oordelen, dat heb ik nooit gehad.
 
Tja, emigreren wordt hier daarom ook vaak emogreren genoemd :)

En voor het geval dat, ik denk dat de meesten wel heimwee hebben gehad, maar ieder op z'n eigen manier.
Varierend van een verlammende werkende hevige heimwee, waarbij je niets meer wilt ondernemen e.d. en alleen maar terug wilt tot momentopnamen, waarbij familie/vrienden opeens ver weg voelen, wanneer je graag dingen met ze wil delen e.d..

Wat anderen ook al zeggen: geef het tijd en probeer voor jezelf dingen te vinden die je leuk vindt. Als je (nog) geen baan hebt, ga op zoek naar vrijwilligerswerk of ga bij een (sport)club. Je bent dan lekker voor jezelf bezig, maar doet op die manier ook wat contacten op.
Ik snap @Janneke61 haar redenatie m.b.t. het asiel, maar op hetzelfde moment - als je daar wel klaar voor zou zijn - is het ook iets wat je blijkbaar leuk en belangrijk vindt en waarbij je je draai zou kunnen vinden. Je loopt alleen wel het risico het halve asiel mee naar huis te willen nemen... :D

Hoe bevalt het nieuwe huis je? Lekker bezig om een plekje voor jullie spullen te vinden?
Zeven jaar geleden, maar ik herinner me nog al te goed het moment dat ik met m'n eigen bed herenigd werd :)
 
Ik moet het inderdaad wat meer tijd geven. Het is meer dat het mij steeds zo overvalt op momenten dat ik het niet verwacht en ik had gewoon niet gedacht dat ik er zoveel last van zou hebben. Leer mijzelf steeds beter kennen zo :up: Zit 'as we speak' te wachten op een salaris voorstel voor een baan in CBD. Ze belden gisteren dat ze er uiterlijk vandaag mee gaan komen, omdat ze willen dat ik zsm begin. Maar ik heb al gemerkt dat je dat soort beloften best met een korrel zout mag nemen, dus ik verwacht eigenlijk pas na het weekend wat te horen. Nog even flink duimen dus!

Beebmeep said:
Tja, emigreren wordt hier daarom ook vaak emogreren genoemd :)

Hoe bevalt het nieuwe huis je? Lekker bezig om een plekje voor jullie spullen te vinden?
Zeven jaar geleden, maar ik herinner me nog al te goed het moment dat ik met m'n eigen bed herenigd werd :)
Click to expand...

Super fijn om alle spulletjes in de buurt te hebben, al open ik ook ongelofelijk veel dozen met inhoud die ik eigenlijk niet heb gemist. En ik had toch al zoveel weggegooid. Aangezien we in een terraced house wonen is opbergruimte ook een uitdaging, maar lang leve de Ikea! Tot nu toe elke zaterdag Zweedse balletjes voor de lunch:p
 
Marlous van Oorschot said:
Ze belden gisteren dat ze er uiterlijk vandaag mee gaan komen, omdat ze willen dat ik zsm begin. Maar ik heb al gemerkt dat je dat soort beloften best met een korrel zout mag nemen, dus ik verwacht eigenlijk pas na het weekend wat te horen.
Click to expand...

DIT

Dat gaat ook echt wel even wennen worden voor me schat ik :rolleyes:
Maar ja, gelukkig weet ik al wel even dat ze zo zijn door dit forum (en de bezoekjes) Dus hoop dat het me makkelijker afgaat dan in NL :oops:
 
You must log in or register to reply here.
Back
Top