Nou, het afscheid nemen op Schiphol was natuurlijk niet leuk. Hoewel het in de auto er naartoe best wel gezellig was. Vond het vooral zielig voor mijn moeder. We hebben het ook altijd zo gezellig samen, gewoon met alledaagse diengen zoals boodschappen doen enzo.
De vlucht was wel prima en op wat vertraging na geen problemen. Stiekem wat extra kilo's handbaggage mee gesmokkeld, waaronder een mega fotoboek van mijn beste vriendin, heel leuk en echt ongelofelijk hoeveel foto's zij van ons had
Ik had eigenlijk wel verwacht dat er bij immigration wat vragen gesteld zouden worden, aangezien ik inmiddels voor de 7e keer in 3 jaar tijd het land binnen kwam, maar kon zo doorlopen. (Ben dus nu op een WHV in afwachting van mijn partner visum) Toen ik naar buiten kwam stond mijn vriend daar met een 'Welcome to Australia' poster in zijn handen - type kindertekening - door hemzelf gemaakt, erg lief!
Meteen maar begonnen met zoveel mogelijk integreren: donderdag een NT Driver Licence aangevraagd (klaar terwijl u wacht, wow!), vrijdag een bbq met vrienden, zaterdag een dining in night van mijn vriend z'n werk, zondag wat spullen gehaald voor het huis en maandag Medicare aangevraagd. Medicare was werkelijk weer een verhaal apart, met medewerksters die er allemaal hun eigen interpretatie van de regels op nahouden (wel/geen Europese zorgpas, wel/niet WHV visa grant printen, laten zien op telefoon, huw??
) Dit zal sommigen van jullie ongetwijfeld bekend voorkomen. Maargoed, allemaal geregeld nu. En inmiddels ben ik ook weer wat aan het klimaat gewend
Gisteren ben ik ook met mijn CV alle dierenartsen langs geweest om me even te laten zien en te laten weten dat ik op zoek ben naar tijdelijk of casual werk. Geef mezelf als groentje eerlijk gezegd weinig kans, maargoed wie niet waagt... Vandaag ga ik met een staple papier met de ingekorte versie van mn CV nog even de buurt rond om ze bij winkels etc. af te geven voor een baantje.
Verder werd gisteren maar eens te meer duidelijk hoezeer het leger - de werkgever van mijn vriend - invloed op ons leven uit kan oefenen. Hij werd gevraagd om eind november een cursus te geven op de legerbasis waar we begin komend jaar naartoe zouden verhuizen. Hij zou dan een week vrij krijgen om met de auto er naartoe te rijden, met behoud van zijn vrije dagen met kerst dus. En hij kan er dan meteen blijven, dan regelen ze een huis op de legerbasis waar we kunnen gaan wonen. Het is dus de bedoeling dat ik meteen mee ga en dat we over een maand gaan verhuizen. Eerst was ik een beetje teleurgesteld, want we zouden eind December van Darwin via Queensland naar de Gold Coast en Sydney rijden en dan vanaf daar naar Vic, dus dat valt dan allemaal in het water. Maar eigenlijk komt het voor mij wel beter uit wat het zoeken van een baan betreft. Ondertussen wordt er in den lande namelijk steen en been geklaagd over de slechte vooruitzichten van net afgestudeerde dierenartsen en in December komt er weer een hele batch bij. Schijnbaar zijn er de laatste jaren een aantal universiteiten bijgekomen die Diergeneeskunde aanbieden en de hoeveelheid nieuwe studenten lijkt slecht gereguleerd.
Groetjes, Margriet