making it happen (hopelijk!)

Inclamaki said:
Tegen dan hebben wij ons stekje al gevonden, als je nog een logeerplekje zoekt laat het dan maar weten !
Click to expand...
eventueel, of toch zeker eens afspreken ofzo, hé, altijd leuk om bij te praten met landgenoten...
Wij hebben vorig jaar een paar dagen in Port Elliot gelogeerd, da's niet ver van Victor Harbor als ik het me goed herinner... Fijne streek! Speciale reden om daar terecht te willen komen?
 
Idd, we zochten een plek aan de zee en ook met een toeristisch karakter omdat we graag iets in de horeca zouden willen beginnen met pannenkoeken en wafels !
 
Wij vinden het ook een leuke plek, zou er zo kunnen wonen (als er werk is). Hubby werkt bij VH gemeente maar da's maar voor paar maandjes :). Hopen dat het lukt met de pannenkoken en wafels, wij komen wel!
 
Wow, NOG een reden om er nog eens langs te gaan! Fijn! Wij reserveren alvast een tafeltje voor 6 :D

Intussen gisteren nog eens met de schoonouders gebabbeld over het grote avontuur. En ik meende een sprankeltje intentie te ontdekken om toch eens te onderzoeken of ze mss toch niet eens zouden kunnen afkomen, heeeeel erg misschien... Ik durf er eigenlijk al een tijdje niet meer op hopen, ze komen hier zelfs niet verder dan de plaatselijke winkelstraat... Maar ze waren heel geïnteresseerd aan 't doorvragen over de vlucht, duur, routes e.d. We zien wel, maar ik ben voorzichtig optimistisch.
 
Voila, we zijn nu intussen 4 maanden voor vertrek. Nooit gedacht dat we hier al zouden staan. De reis heeft intussen concreet vorm gekregen, de route is uitgestippeld van Cairns tot in Adelaide en we zijn bezig met al enkele overnachtingen (de grote steden) vast te leggen. Ons huisje is stilaan klaar voor verhuur of verkoop, daar zijn we nog niet helemaal uit. Het aftellen op het werk is begonnen (ik nog 64 dagen werken, W nog 45). En alle administratieve en praktische rompslomp geraakt ook stilaan weggewerkt.
De laatste maand (juni) gaan we logeren bij de oudjes. De afscheidsfeesten geraken stilaan gepland (1 voor de 2 jongsten, gecombineerd met lentefeest van de jongste, en 1 voor de volwassenen, waar de 2 oudsten zich ook bij mogen rekenen) en georganiseerd. We doen dapper verder en voelen ons momenteel nog totaal niet overrompeld door to do-lijstjes enzo, we zitten er nog helemaal bovenop naar ons gevoel. We 're finally going!
 
Hmmm, die laatste zin uit m'n vorige post moet toch wat genuanceerd worden: soms wou ik echt dat er een pauzeknop was, zodat we even wat tijd konden nemen om te ademhalen. Niet dat we stressen, 't komt allemaal echt goed, we zijn goed bezig (al zeggen we 't zelf :p)! Maar 't gaat allemaal veel te snel op dit moment. Vanmorgen is ons inboedeltje (we nemen maar 2m³ mee) al op reis vertrokken, vorige week zijn de makelaars langsgeweest (ja, toch besloten te verkopen), 2 weken geleden hebben de 2 jongsten al officieel afscheid genomen van klasgenoten en vrienden, volgende week doen wij en de 2 oudste hetzelfde, de week nadien verhuizen we naar de grootouders en 3 weken later vliegen we onze nieuwe toekomst tegemoet. Dat op zich is natuurlijk allemaal heel leuk en spannend, maar 't is geen sinecure om intussen ook nog een huishouden draaiend te houden, die fulltime job goed te blijven doen, de kids hun broodnodige aandacht te geven ( 't is voor hen ook niet makkelijk, zeker de 2 oudsten die zich voorbereiden op de laatste examens in België), ... De komende weekends en weken slibben stilaan helemaal vol, terwijl wij net nood hebben aan rust! Ik denk dat we toch op de rem zullen moeten gaan staan, want we vinden het heel belangrijk dat we zelf uitgerust op reis kunnen vertrekken en onze kinderen ook de nodige rust, sereniteit en steun kunnen geven die laatste paar weken. We willen ze nu ook al de tijd geven om voldoende stil te staan bij wat er staat te gebeuren...
En intussen zitten we natuurlijk elk mogelijk momentje al in gedachten in ons zalige nieuwe thuisland. Te dromen van hoe 't kan zijn, te bedenken hoe we de zaken daar willen aanpakken, wat we anders willen doen dan hier, ... Zaaalig!!! Echt, maar dan ook echt nooit gedacht dat we zover zouden raken! Nog 6 weken en ons leven versie 2.0 begint :D
 
FOL kan het weten.
Ongetwijfeld hoort de stress erbij, en je zult blij zijn als het achter de rug is.
Dan weet je of al de drukte het waard was.
Succes!
 
Truus said:
Dat op zich is natuurlijk allemaal heel leuk en spannend, maar 't is geen sinecure om intussen ook nog een huishouden draaiend te houden, die fulltime job goed te blijven doen, de kids hun broodnodige aandacht te geven ( 't is voor hen ook niet makkelijk, zeker de 2 oudsten die zich voorbereiden op de laatste examens in België), ...
Click to expand...
Knap allemaal, het zal wel heel intens zijn. Mijn vrouw is blijven werken tot 4 dagen voor vertrek omdat ze in het onderwijs stond en wij vertrokken begin juli dus zo kon ze het schooljaar helemaal volmaken. Ik was echter ongeveer 10 maanden voor vertrek gestopt met werken en heb me toen met alle praktische zaken en huishouden kunnen bezighouden en dat heeft het voor ons veeeeeel makkelijker gemaakt. Veel succes toegewenst!
 
You must log in or register to reply here.
Back
Top