making it happen (hopelijk!)

Awel, inderdaad, het helpt! We hebben de 4 grootouders op de hoogte gebracht (2 aan 2 welteverstaan) en man, dat ging pakken beter dan verwacht: allemaal superpositief!!! Ze gunnen het ons, hopen dat het ons allemaal lukt, gaan ons wel missen, maar kunnen dat wel relativeren, zijn het er over eens dat het de beste moment is, vinden dat we het verdienen, denken net als ons dat het een machtige ervaring zal zijn voor onze 4 kadeeën, zelfs al staan we binnen het jaar terug, zijn er trouwens van overtuigd dat we het zo tof zullen vinden dat we blijven en hebben daar op voorhand al alle begrip voor... Wat hebben wij toch super-open-minded ouders en schoonouders! Beide gesprekken eindigden met enkel breed lachende gezichten, waar wij waterlanders hadden verwacht! Het moet natuurlijk bij hen nog doordringen, maar 't is een goed begin!
 
Absoluut, en 't is nu ook 'out in the open':)
We moeten ons niet meer inhouden om erover te praten buiten onze eigen huiskamer en dat doet ook goed!
 
Absoluut, en 't is nu ook 'out in the open':)
We moeten ons niet meer inhouden om erover te praten buiten onze eigen huiskamer en dat doet ook goed!
Hoe lekker is dat joh! Super dat jullie de stoute schoenen hebben aangetrokken en het beter is uitgepakt dan gedacht!
Haha, nu gaat iedereen dol worden van je verhalen en wensen ze dat je je mond wat langer had gehouden ;)
 
Amai, terug van veel te lang weggeweest! Intussen is de planning lichtelijk gewijzigd: we vertrekken rond de herfstvakantie om te valideren. We kunnen wel maar voor 15 dagen, veeeeeel te kort en ronduit belachelijk voor zo'n verre en dure reis, maar we kijken er toch enorm naar uit! De kids zullen dan ook wel een poos ongewettigd afwezig zijn, maar de school van de jongens hebben we op de hoogte gebracht en die begrepen het wel. De directeur is zelfs aan het uitzoeken of dat niet op een of andere manier binnen de regeltjes opgelost krijgen. Fijne man, was wel een beetje jaloers gaf hij zelf toe :). De school van de dochter moeten we nog informeren, maar die hebben zich er ook maar bij neer te leggen :p.

Super vlucht gevonden, trouwens: 1 tussenstop van 2 uur en in totaal maar iets van een 22u onderweg! En van prijs ook een megameevaller (in verhouding met de andere vluchten deze periode toch, blijft een hele boterham natuurlijk!). Blijft wel spannend, zal de eerste keer vliegen zijn voor de kids.

We hebben ook kunnen afspreken met een aantal mensen die ons al zijn voorgegaan zodat we ook hun lotgevallen eens horen en onze kids hun vragen kunnen stellen aan kids die het allemaal al eens hebben meegemaakt. Da's natuurlijk ook een fijn vooruitzicht. En zo kan het netwerken ter plaatse ook van start gaan, niwaar!

De uiteindelijke verhuis zal dan wschl toch iets langer op zich laten wachten, 1 jaar lijkt wat krap te worden. We gaan liever goed voorbereid dan dat we rap rap vertrekken en het dan om onnozele redenen zien mislukken.

De reacties blijven tot hiertoe eigenlijk onverdeeld positief! Wij natuurlijk heel opgelucht. Enige minpuntje (maar we negeren dat!) is dat iemand uit onze onmiddellijke omgeving er blijkbaar plezier in schept om te stoken en anderen tegen het idee op te zetten. Gelukkig lukt dat hoegenaamd niet. De ouders en schoonouders blijven er achter staan, hoewel ze toegeven -en dat begrijpen wij absoluut ten volle!- dat dat niet altijd even makkelijk is. Maar ze willen vooral dat we gelukkig worden, en laat dat nu net zijn waar wij ook voor gaan :D.

Het begint dus allemaal stilaan vorm te krijgen, wat best akelig is op momenten. Maar hoe meer we ermee bezig zijn, hoe meer de goesting groeit!
 
En weer een mooie dosis Vlaamse uitdrukkingen :)
Jammer toch dat dat straks verloren gaat in het Engels...

Maar ja, je krijgt er wat voor terug hé ;)
 
Hoi Truus, dat ziet er super uit ! We zouden na de visum grant met het paasverlof vertrekken voor een validatietrip van 3 weken ! Idd ook met een week onwettig afwezig op school voor de kinderen. Ik ben bij onze directrice gaan navragen en de kinderen mogen 10 halve dagen onwettig afwezig zijn vooraleer het CLB in actie schiet. Wat ze doen is een brief sturen met mogelijks een onderzoek , maar blijkbaar is een immigratieverhaal aanvaardbaar ! In het ergste geval kan je een brief krijgen vh ministerie maar aangezien we niet van plan zijn om in belgie te blijven zou dat niet echt kwaad kunnen. Veel succes verder !
 
Amai, terug van veel te lang weggeweest! Intussen is de planning lichtelijk gewijzigd: we vertrekken rond de herfstvakantie om te valideren. We kunnen wel maar voor 15 dagen, veeeeeel te kort en ronduit belachelijk voor zo'n verre en dure reis, maar we kijken er toch enorm naar uit! De kids zullen dan ook wel een poos ongewettigd afwezig zijn, maar de school van de jongens hebben we op de hoogte gebracht en die begrepen het wel. De directeur is zelfs aan het uitzoeken of dat niet op een of andere manier binnen de regeltjes opgelost krijgen. Fijne man, was wel een beetje jaloers gaf hij zelf toe :). De school van de dochter moeten we nog informeren, maar die hebben zich er ook maar bij neer te leggen :p.

Super vlucht gevonden, trouwens: 1 tussenstop van 2 uur en in totaal maar iets van een 22u onderweg! En van prijs ook een megameevaller (in verhouding met de andere vluchten deze periode toch, blijft een hele boterham natuurlijk!). Blijft wel spannend, zal de eerste keer vliegen zijn voor de kids.

We hebben ook kunnen afspreken met een aantal mensen die ons al zijn voorgegaan zodat we ook hun lotgevallen eens horen en onze kids hun vragen kunnen stellen aan kids die het allemaal al eens hebben meegemaakt. Da's natuurlijk ook een fijn vooruitzicht. En zo kan het netwerken ter plaatse ook van start gaan, niwaar!

De uiteindelijke verhuis zal dan wschl toch iets langer op zich laten wachten, 1 jaar lijkt wat krap te worden. We gaan liever goed voorbereid dan dat we rap rap vertrekken en het dan om onnozele redenen zien mislukken.

De reacties blijven tot hiertoe eigenlijk onverdeeld positief! Wij natuurlijk heel opgelucht. Enige minpuntje (maar we negeren dat!) is dat iemand uit onze onmiddellijke omgeving er blijkbaar plezier in schept om te stoken en anderen tegen het idee op te zetten. Gelukkig lukt dat hoegenaamd niet. De ouders en schoonouders blijven er achter staan, hoewel ze toegeven -en dat begrijpen wij absoluut ten volle!- dat dat niet altijd even makkelijk is. Maar ze willen vooral dat we gelukkig worden, en laat dat nu net zijn waar wij ook voor gaan :D.

Het begint dus allemaal stilaan vorm te krijgen, wat best akelig is op momenten. Maar hoe meer we ermee bezig zijn, hoe meer de goesting groeit!

Hé Truus!
Jullie zijn goed en weloverwogen bezig lijkt mij als ik het zo lees.
En ach, al is het dan maar 15 dagen, jullie kunnen weer even "Oz-snuiven" en daarna alleen nog maar meer gemotiveerd raken.

Jammer van die paar mensen die jullie, zeg maar, dwars zitten. Tja, sommige mensen.......:rolleyes:. Als de belangrijkste mensen maar achter jullie staan. Niet iedereen zal het even goed begrijpen, maar ze weten ook dat dit iets is wat jullie graag willen en dan gunnen ze het je ook. Geen energie steken in de mensen die er anders over denken. Die energie kun je beter aan andere dingen besteden.

Hoe oud waren jullie kindjes ook alweer? Ik heb er hier 2 rondlopen van 12 en 14. De oudste is wat gesloten en zal niet zo snel contact aangaan, maar de jongste is wat opener. Dus als jullie kinderen vragen hebben, laat het dan gerust weten, dan vraag ik hier wel aan de dames of ze contact willen.

Geniet er maar lekker van ook al is het werkelijke vertrek nog een eindje weg. Dagdromen is op zijn tijd ook erg lekker.
See ya!
 
Hi Truus,

Dat ziet er goed uit. Wij zijn begin dit jaar op "validatietrip" geweest. Ook maar voor tweeeneenhalve week, maar was wel heerlijk om na al die tijd weer even aan Oz te kunnen ruiken.

Het blijft altijd vervelend als er een paar mensen zijn, die het je kennelijk niet gunnen. Onze gedachte daarbij is dat het meestal mensen zijn, die het eigenlijk ook wel hadden willen doen, maar niet durven. Zolang de meerderheid positief reageert, moet je maar niet te veel energie steken in die soort negatieve reacties.

Veel plezier in Australie.
 
Bedankt voor de lieve reacties! Toch altijd fijn 'thuiskomen' hier op xpdite!:)

Hoe oud waren jullie kindjes ook alweer? Ik heb er hier 2 rondlopen van 12 en 14. De oudste is wat gesloten en zal niet zo snel contact aangaan, maar de jongste is wat opener. Dus als jullie kinderen vragen hebben, laat het dan gerust weten, dan vraag ik hier wel aan de dames of ze contact willen.
Margo is 13, Jules is 11, Door is 8 (voor die naam moeten we nog iets bedenken voor ginder :)) en Flor is 5. Flor just goes with the flow, maar vooral Margo en Jules vragen zich af hoe school daar juist werkt vergeleken met 't Belgische systeem.

de kinderen mogen 10 halve dagen onwettig afwezig zijn vooraleer het CLB in actie schiet. Wat ze doen is een brief sturen met mogelijks een onderzoek , maar blijkbaar is een immigratieverhaal aanvaardbaar ! In het ergste geval kan je een brief krijgen vh ministerie maar aangezien we niet van plan zijn om in belgie te blijven zou dat niet echt kwaad kunnen.
De school van onze jongens zag niet zozeer problemen met 't CLB (wij hebben ook voorgesteld ons verhaal bij hen te gaan doen zodat ze wisten dat 't eraan zit te komen), maar eerder met één of ander controle-orgaan. Maar inderdaad, de directeur is er gerust in dat dit niet valt onder de zgn. onrustwekkende afwezigheden waardoor 't kindergeld wordt stopgezet ofzo. Daar maken wij ons dus niet echt druk in (op voorhand wel, moet ik eerlijk toegeven).

Het blijft altijd vervelend als er een paar mensen zijn, die het je kennelijk niet gunnen. Onze gedachte daarbij is dat het meestal mensen zijn, die het eigenlijk ook wel hadden willen doen, maar niet durven. Zolang de meerderheid positief reageert, moet je maar niet te veel energie steken in die soort negatieve reacties.
Ja, we weten dat dat er inderdaad achter zit. We trekken er ons dan ook niet teveel van aan en vinden het vooral heel erg zielig, vooral omdat ze in ons gezicht keihard voor zijn. Maar ja, dat soort mensen zullen we met plezier achter ons laten. Ergens voelt het aan alsof we dat al aan het doen zijn :p. Er zijn nu zoveel fijne dingen waar we naar uitkijken en dat is wat voor ons telt!
 
Ja, maar aangezien ze dat (zoals alles) af gaan korten... Wordt het weer Door ;) Heb mijn naam voor Aussies ook al aangepast van Michel naar Mick. 1 lettergreep is het makkelijkst voor ze ;)


En als je toch bezig bent... Kijk ook even naar Floor (ik bedoel Flor)
 
Last edited:
Alleen als je wilt hoor. Onze zoon Martijn had voorgesteld om er Martin van te maken, en alle vriendjes, juffen en ouders noemen hem gewoon Martijn. Ook mijn naam is niet heel makkelijk, maar iedereen doet zijn best om het goed uit te spreken.
Ze zijn wel wat gewend hier. Collega heet Okke, andere heet Xen (spreek uit als Glen), dan hebben we nog een Gelareh, Marlous, Gunhild, Lumai, Yvette (die is nog moeilijker voor de meesten dan Xen) etcetc. Dus alleen veranderen als je dat zelf wilt. Ozzies doen er niet moeilijk over.
 
mmmh, ze willen misschien wel maar het lukt toch niet altijd hoor :confused:
Mijn naam (Katrijn) blijkt absoluut niet uit te spreken voor een Australier. Ik heb het ondertussen opgegeven, dus ben ik nu meestal 'kat'.
Ze hebben inderdaad graag kort :D
 
Back
Top