Deze keer niet een verhaal van wat er allemaal gebeurd is, maar even wat opvallende zaken/verschillen (en zeker niet volledig!)
- Openbare toiletten.
Ooit wel eens door de stad in NL lopend gedacht: 'Eigenlijk moet ik wel heel nodig naar de WC'? Of nog gekker in een stadspark o.i.d.? Ja hè, dat herken je wel. En wat doe je dan? Je gaat ergens een kopje koffie drinken of je zoekt een McDonalds, alleen maar om de WC te mogen gebruiken. Niet in Australia. Er is eigenlijk ALTIJD en OVERAL wel een openbaar toilet in de buurt. Ze zijn ook altijd gratis en meestal nog netjes ook. Ik hoorde ééns een anecdote van een Australische fiets-toerist die op vakantie in Nederland zich geen raad wist. Nergens openbare toiletten en nooit een momentje zonder iemand in de buurt om het dan maar in de natuur te doen... Dat was hem bij gebleven van Nederland.
- Deurbel
In Nederland versleet ik om de paar jaar een deurbel. Die stomme Gamma dingen waren na 1 of 2 winters altijd kapot. Hier niet. Niet omdat het weer beter is of de deurbellen van veel betere kwaliteit zijn. Nee, we hebben hier gewoon geen deurbel. Schijnt niet heel apart te zijn geloof ik. Iedereen klopt gewoon (Het is of niet vreemd of ze durven het niet te zeggen).
-Kassa gesprekken
Komend uit een dorp met een buurtsuper ben ik wel gewend aan een praatje bij de kassa. Maar ik heb nooit gehad dat de dame bij de Gamma spontaan vraagt of ik een leuk weekend heb gehad en wat ik dan gedaan heb. Hier wel. Op mijn wedervraag hoe haar wekend was verteld ze vrolijk over haar etentje met haar man en de wandeling met de hond. (terwijl er nog 3 mensen achter me staan te wachten maar die zich daar niet aan ergeren) Of de man achter de kassa bij de automaterialen zaak vraagt of ik hem kan uitleggen hoe hij zijn vrouw ook zover krijgt om HEM het beheer van de credit card te geven. Hij vond me een held dat ik de family credit card had (Miss Bang stond naast me en moest er hartelijk om lachen) Al die praatjes maken het niet sneller of efficienter. Maar wel veel gezelliger en iedereen accepteert het ook gewoon.
-Thank you, Please
Beleefd taalgebruik is de norm (ondanks het beroemde Aussie dialect) Antwoord geef je met twee woorden: 'Yes, please' of 'No, thank you'. Een kopje koffie bestellen geeft dus nogal wat "Yes, please" & "No, thank you's". "Can I have a coffee please?" Do you want milk and sugar with that? "Yes, please" Anything else? "No, thank you" Do you want a receipt of that? "Yes, please". (en dan bestel je nog een gewone koffie. Niet een Latte Macchiato met Soy milk and hint of vanilla.... Dan zijn de Yes, please en No, Thank you helemaal niet meer te tellen) Maar het is ook wel fijn, het heeft toch een bepaalde beleefdheid en respect naar elkaar.
-Thank you
Nee geen typefout maar er is 1 plek waar ik de Thank you echt zo gaaf vind dat we hem er nog een keer ingooien en dat is in het openbaar vervoer. Bij uitstappen van de bus bedank je netjes de bus chauffeur. En dat is niet alleen in de kleine dorpslijntjes maar ook gewoon in Sydney of Canberra. Bij elke halte hoor je dus wel even: "Thank you, driver!" van degene die uitstapt. Is dat niet cool?! Ik ben van mening dat deze kleine uitingen van beleefdheid en waardering een groter effect hebben op de gehele maatschappij. 100% overtuigd! (Oh, en als klap op de vuurpijl hebben de bussen in Canberra een fietsen rek voorop
)
-Sorry
Men is hier erg goed in sorry zeggen voor dingen waar men niets aan kan doen, of die je zelf veroorzaakt hebt. Je kijkt niet uit in de supermarkt en loopt bijna iemand omver. Beide zeg je sorry. Je vraagt aan een willekeurige persoon of hij weet hoe laat de bus komt: "Sorry, dat weet ik niet".
-Smile
Mensen lachen hier meer, niet het soort van luidkeels lachen om een grap of zo. Maar de vriendelijke open glimlach als jij en een vreemde toevallig tegelijkertijd uitstappen op een parkeerplaats. De glimlach als je al wandelend elkaar passeert. Ik zeg wel eens, hier erkennen mensen dat je bestaat als je elkaar tegenkomt op een wandeling, In Nederland kan er meestal maar net een beschaamd gemompelde hallo vanaf, hier is er toch meer oog contact en een duidelijk Hi! of Hello! Ik denk dat het in Nederland ook gegroeid is vanuit een introvert Calvinistiche insteek. Maar ik waardeer de levensvreugde hier toch meer
-Puntenrijbewijs
Het puntenrijbewijs is iets wat je in meerdere landen ziet. Een extraatje die ze er hier aan toe gevoegd hebben is het dubbele aftreksysteem tijdens nationale feestdagen en lange weekenden/vakantieperiodes. Aangezien Australiers en masse op pad gaan in die perioden legt men de lat nog iets hoger en worden het dubbele aantal punten geteld bij overtredingen. Al rij ik als een opa negen van de tien keer, is het met de vele wisselende snelheidslimieten (40, 50, 60, 70, 80, 90, 100, 110, het bestaat allemaal hier in Canberra) oppassen geblazen dus.
Er zijn er nog veel meer die wellicht al niet meer opvallen ik probeer ze te verzamelen en zal over een paar maanden nog eens een lijstje te plaatsen.
Gaan we nu weer aan het werk!
