onze lieve katjes Mees & Miloutje

R

RenéenKarlijn

New Member
Wij hebben de beslissing genomen om naar Australië te gaan!!! we zijn helemaal enthousiast! nu moeten we alleen alles nog gaan regelen; huis verkopen, plaatsje zoeken waar we willen gaan wonen etc. Maar ook of we Mees (1 jaar en 3mnd) en Miloutje (8weekjes) mee kunnen nemen.
Heeft iemand hier ervaring mee, of tips? Hoor het héél graag.
We willen binnen 2 jaar in australië zitten! dus we hebben toch 2 jaar voor alle voorbereidingen!

Groetjes Karlijn
 
Wij  hebben ervoor gekozen om onze 2 katten (Norris 01-06-2004 en Luna 04-06-2004) hier te laten. Ik heb ook het een en ander uitgezocht daarover. Het is niet alleen heel erg duur, maar ik denk niet dat je je dier er erg veel plezier mee doet. Ze worden dan op Schiphol nog onderzocht door een dierenarts en dan moeten ze de bench in die dan verzegeld wordt.

Onderweg mogen ze er niet uit, dus alles moeten ze doen in en bench die niet echt veel groter is dan een vervoersbox (ze moeten er in kunnen liggen, staan en zichzelf omdraaien). Zodra ze aangekomen zijn in Oz. gaan ze naar een quarantaine asiel waar ze minimaal 30 dagen moeten blijven (dit ligt eraan hoe lang je voor vertrek alle papieren en inentingen en bloedonderzoeken geregeld hebt). Ze zitten dus ongeveer een uur of 30 in een kleine ruimte en dan nog 30 dagen in een asiel met vreemde mensen. Je mag op bezoek gaan bij ze zo vaak als je wilt, maar let wel, er zijn 3 quarantaineasiels in Australie (Perth, Adelaide en Sydney dacht ik). Je moet ze ook zelf op gaan halen, dus als je bijvoorbeeld naar Brisbane wilt, ben je nog wel even onderweg dan.
Onze katten vonden het vreselijk in de auto, dus dat was al niet handig geweest voor ons.
Afgezien van de ongeveer 1500-2000 euro heb je ook nog eens de gezondheid van je kat die een rol speelt. Wij hadden 1 kat die was voor niets of niemand bang bijna en eentje die was van alles en iedereen bang (behalve voor mij en mark ;) ). We wilden het Luna toch niet aandoen om die grote reis te maken, omdat ze het misschien van de stress niet eens zou overleven. Misschien zou ze door het hele gedoe alleen nog maar banger worden.

We hebben gelukkig een vriendin van ons gevonden die ze allebei wilde hebben. Ze wonen nu bij haar en hebben het goed naar hun zin. In het begin moest ik er vreselijk aan wennen en voelde ik me even heel alleen, maar het is beter zo en ik ben achteraf heel blij met de keuze die we gemaakt hebben.
Ik doe nu vrijwilligerswerk in het asiel in Almelo, om zo toch nog lekker met dieren om te kunnen gaan.

Er zullen vast ook veel mensen zijn die hun dieren wel mee hebben genomen en het wel heel positief hebben gevonden, maar ik heb de keuze gemaakt om aan het welzijn van onze katjes te denken en in ons geval was dit het beste, omdat we met stresskip-Luna zaten ;)

http://coppermine.koekeloekoe.nl  mocht je het leuk vinden, dan kun je hier foto's vinden van de katten. Ook van toen we Norris net hadden (toen was ie 4 weken oud)

Succes met jullie keuze!! :)
 
[quote author=Annemiek link=topic=2593.msg28252#msg28252 date=1127125007]
Het is niet alleen heel erg duur, maar ik denk niet dat je je dier er erg veel plezier mee doet. Ze worden dan op Schiphol nog onderzocht door een dierenarts en dan moeten ze de bench in die dan verzegeld wordt.

Onderweg mogen ze er niet uit, dus alles moeten ze doen in en bench die niet echt veel groter is dan een vervoersbox (ze moeten er in kunnen liggen, staan en zichzelf omdraaien). Zodra ze aangekomen zijn in Oz. gaan ze naar een quarantaine asiel waar ze minimaal 30 dagen moeten blijven (dit ligt eraan hoe lang je voor vertrek alle papieren en inentingen en bloedonderzoeken geregeld hebt). Ze zitten dus ongeveer een uur of 30 in een kleine ruimte en dan nog 30 dagen in een asiel met vreemde mensen. Je mag op bezoek gaan bij ze zo vaak als je wilt, maar let wel, er zijn 3 quarantaineasiels in Australie (Perth, Adelaide en Sydney dacht ik). Je moet ze ook zelf op gaan halen, dus als je bijvoorbeeld naar Brisbane wilt, ben je nog wel even onderweg dan.
[/quote]

Precies voor ons de reden om onze Elvis (Engelse stafford)niet mee te nemen..... :cry: De kosten ook nog eens en evt. moeilijkheden met het huren van een huis. Heel erge moeilijke beslissing dat wel...
 
Het hoeft geen nare ervaring te zijn. Alse je op voorhand je strikt aan het schema van voorbereiding houdt, dan beperk je de quarantaine tot het minimum (30 dagen). Natuurlijk moet je ook bedenken wat voor dier je hebt, jij kent het het beste. Kan het het aan om 30 dagen op 'hotel' te zitten? Wij nemen Marcel onze Franse bulldog wel mee omdat dat een echte mensenvriend is en zich makkelijk aanpast. Onze bullterrier Rudi blijft dan weer hier omdat het voor hem te traumatisch zou zijn (hij is angstig agressief). Het hangt ervan af of je 1. genoeg geld hebt dat je eraan wilt spenderen en 2. kan je dier het aan en natuurlijk ook 3. kan je je dier achterlaten? Er zijn genoeg gespecialiseerde firma's die je huisdieren 'veilig' kunnen overbrengen.

Sara
 
Dat veilig naar de andere kant van de wereld brengen zit wel goed. Daar ben ik van overtuigd, maar wat jij doet Sarabaes, zou ik bijvoorbeeld weer niet doen. Marcel gaat mee en Rudi blijft achter, maar zouden ze dat zelf leuk vinden? Onze kat Norris had met gemak mee kunnen gaan, want die boeit dat helemaal niets, maar Luna zou zeker niet mee gaan. We hebben er voor gekozen om ze lekker bij elkaar te laten, omdat dat voor hen ook veel fijner en vertrouwder is.
 
Zoals ik al zei, we kennen onze honden. Rudi is een bull terrier, die zijn heel zelfstandig en vooral gehecht aan hun baasje. Ze zijn inderdaad nu al zo'n 2 jaar samen, dus gewend aan elkaar. Maar toen we de voordelen van het 'samneblijven' afwogen tegen de nadelen van zo'n 'pensionervaring' voor Rudi, wisten we dat het voor hem veel makkelijker zou zijn om zich aan te passen zonder Marcel dan om die maand quarantaine goed door te komen. Ze zijn al vaker een paar dagen uiteen geweest en hebben daar nooit last van gehad. Het hangt echt van hond tot hond af en bij de onze is dit de beste oplossing.
 
Elvis heeft een perfect huis gekregen, we hebben hem in April al weggedaan naar onze vriend Martin. We hebben met eigen ogen kunnen zien hoe fijn hij het nu heeft. En hij heeft het werkelijk heel erg goed. Voor ons en Elvis de beste keus. Hij is nu net zo gehecht aan zijn nieuwe baas als hij was aan ons.

Maar wat je zegt je kent je eigen beestje het best.
 
Wij zaten met precies hetzelfde "probleem" als wat jullie hebben. Norris en Luna zijn uiteindelijk samen verhuisd en ook wij hebben met eigen ogen kunnen zien dat het goed met ze gaat. Ben ook blij dat wij ervoor gekozen hebben om ze toch te laten verhuizen nu wij weten dat we voorlopig nog niet weg kunnen. Zou er niet aan moeten denken om een paar dagen voor vertrek pas je dieren te verhuizen. Stel dat het niet goed zou gaan, dan zit jij al aan de andere kant van de wereld en dat ze dan in een asiel belanden..... oeh nee hoor... Daar moet ik echt niet aan denken......
 
Bedankt voor jullie reacties. We hebben het er goed en lang (erg lang) over gehad en hebben toch beslotten Mees en Miloutje niet mee te nemen naar OZ. Wij zijn van mening dat dit het beste is voor beide partijen. We hebben gelukkig nog de tijd om een super goed huis voor ze te zoeken en nog van ze te genieten.

Bedankt allemaal! Karlijn
 
Hallo

Ik weet wat je bedoelt! Wij hebben ook besloten om Karel (kat) niet mee te nemen. Die beslissing wel wat tranen maar uiteindelijk heeft hij er niet voor gekozen om te verhuizen naar de andere kant van de wereld. (voordeel voor Karel is nu wel heel veel extra aandacht en veel verwennerij!) :-D
Maar het blijft hoe dan ook een zware beslissing!
Fijn om te lezen dat andere mensen het hier ook niet heel makkelijk mee hebben, ik vond mezelf al een beetje een jankerd!

Groetjes Anne
 
Anne, als het bij mij al zo erg was dat mijn vriend zelfs tranen in zijn ogen kreeg, omdat hij er niet tegen kon dat ik zo'n verdriet had..... Het beste is om gewoon alle tranen lekker te laten lopen, want dan ben je daar ook het snelste vanaf. Het is natuurlijk heel normaal dat je er moeite mee hebt om afscheid te nemen van een huisdier ;)


Karlijn, ik vind het ook een dappere beslissing. Norris en Luna en Elvis hebben het 'geluk' gehad dat ze bij bekenden terecht zijn gekomen en dat kan ik je zeer zeker aanraden. Het is altijd het proberen waard zou ik zeggen. Ik vind het een fijn idee dat ik ook over 2 jaar nog weet hoe het met 'onze' dieren gaat bij wijze van spreken.

normal_Norris%20022.jpg

Dit is een van de mooiste foto's die ik heb van onze Norris
normal_IMG_1910.JPG

En dit is het koppie van Luna :)

Dat is wel een van de dingen die ik gedaan heb (hoe raar het ook klinkt): een fotoboek gemaakt met foto's van Norris en Luna.
 
Hoi
Wat een goed idee een fotoboek maken! Ga ik ook zeker doen! (en er dan behang van maken voor in de woonkamer ofzo) :wink:

Mijn vriend was al bijna zover om Karel dan toch maar mee te nemen omdat hij mij zo verdrietig zag. Maar het is gewoon beter voor Karel om hem hier te laten.
Ik ben al een beetje op zoek naar een nieuw huis voor hem maar wil nog niet echt concreet gaan vragen omdat het dan zo echt wordt! :cry: En zoals het er nu voor staat gaan we over ongeveer een jaar weg dus ik heb nog wel even tijd.
P.S. Leuke foto's van je katten Annemiek! (Norris was echt nog wel heel klein toen jullie hem kregen!!!Super lief!)

Groetjes Anne
 
Norris was inderdaad erg klein. Hij was net 4 weken oud toen we hem kregen. Hij was in de tuin bij een ex-collega van Mark gevonden. De dierenarts zag liever dat we hem meteen mee naar huis namen, want in een asiel zou hij toch alleen maar niesziekte kunnen krijgen. Dus daar zaten we dan met een klein hummeltje wat nog geen brokjes kon eten. We hebben hem vrij regelmatig moeten voeren met een injectiespuitje enzo :)
 
Eigenlijk een van de leukste tijden van het leven van een kitten (en voor jezelf).

Ziet er uit als een dot. Die van ons was ook bijna zo klein toen we haar kregen. Haar grote vriend in onze hond, Buddy. Zouden wij verhuizen, gaan ze wel mee!!

Rene
 
Wij hebben ze (hond en 2 katten) natuurlijk (ik zou ze echt niet achter hebben kunnen laten) wel meegenomen en dat ging super. Ze moesten natuurllijk heel lang reizen en ook nog in quarantaine en we dancten dat ze dat allemaal heel vreselijk zouden vinden, maar dat viel heel erg mee. De katten hadden raar genoeg het super daar, ze vonden het leuk! Maar goed het zijn rare ventjes :p. De hond vond het vreselijk, maar gelukkig was het snel voorbij. Ze vinden het hier geweldig, zitten elke dag met z'n allen netjes aan hun lijntjes in de tuin :) Op deze manier blijven de wilde dieren wel in onze tuin komen (ik had net een bush turkey in de tuin)

Een foto van een van de katten in onze tuin;
abce48f1-c71e-40c8-941d-1ba39a428bcd
 
Hey Amulya,

Schitterende foto!!
Ben blij te horen dat alles zo goed verlopen is met de quarantaine. Dat is een van onze grootste worries. Want als wij gaan nemen wij onze kat, hond en papagaai mee!! De vissen laten wij hier.

Sux6 Rene
 
Wij hebben een kat van 3 jaar,Tommy.We zouden hem al die stress niet aan willen doen dus als het zover is,gaan we een liefdevol tehuis voor hem zoeken.Misschien bij familie,vrienden of mensen van onze kerk.Clair.
 
hi,

Ook wij hadden 4 katjes, waarvan 1 uit eigen nest, aangezien ook wij het voor die dieren niet te doen vonden om ze mee te nemen gaan we ook voor hen een goed tehuis zoeken, waar ze een goede oude dag kunnen krijgen.
Onze jongste van 4 maanden is naar een neef van mijn man gegaan en ja het is zeker een gemis, maar weet diep in mijn hart dat ze het daar goed heeft. Voor de overige 3 moeten we nog een adres zoeken maar hoop snel een goed thuis voor hen te vinden...
En ja het zal zeker een gemis zijn maar dit wil ik die diertjes ook niet aandoen zo'n lange reis!!!
we gaan nu aan de TRA beginnen en dus proberen we ook nu al om de poezen een goed tehuis te geven zodat ook wij nog even kunnen wennen aan het feit dat we geen dieren meer hebben...
hoop dat ik er ooit aan wen!!
Allemaal veel sterkte met jullie beslissingen!
Groetjes, Marcel, Cindy en de kids!
 
You must log in or register to reply here.
Back
Top