onze lieve katjes Mees & Miloutje

[quote author=de vonkies link=topic=2593.msg36440#msg36440 date=1132045460]
maar dit wil ik die diertjes ook niet aandoen zo'n lange reis!!!
[/quote]

Heel veel mensen denken dat het heel vreselijk is die reis, maar het valt zo mee. Het is gelukkig maar kort: een dag en de meeste dieren gaan slapen na een tijdje als ze vliegen. We hebben toen ze aankwamen bij de quarantaine meteen gebeld hoe het met ze ging en ze waren prima in orde. Nu hebben ze er profijt van: een lekker leven met een fantastische tuin. In Nederland konden ze bijna niet naar buiten (tuin van 2 bij 2 :p)
 
Uit onze eigen ervaring ben ik tot de conclusie gekomen dat er (bijna) niets zo aanpasbaar is als een kat. Een hond zal er meer moeite mee hebben. Die zijn veel meer sociaal gebonden.
En als ik zo lees van anderen die hun dieren mee hebben genomen, kan een kat de reis echt wel goed aan.

Rene
 
Zoals ik al eerder zei... Dat ligt echt aan je kat. Wij hadden onze Luna er ab-so-luuuut geen plezier mee gedaan. Niet alleen emt de vlucht, maar ook niet met de quarantaine. Bij ons in huis dook ze al weg als er mensen binnen kwamen. Alleen ons vertrouwde ze...Het heeft een aardige tijd geduurt voordat Luna ons ook vertrouwde, dus ik denk dat de reis en de quarantaine dat aardig kapot zou maken...
Echt niet elke kat is hetzelfde!
 
Hmm, moeilijk moeilijk. Ik weet alleen zeker dat als we naar Oz vertrekken, de twee katten met ons meegaan. Ik kan ze echt niet achterlaten, dan blijf ik heel mijn leven nadenken van 'jeetje hoe zou het met onze beestjes gaan nu daar in Nederland?' en me schuldig voelen dat ik ze heb achtergelaten.

Een van onze katten is ook bang voor vreemden, en bang voor harde geluiden etc. Als er een fanfare door de straat loopt of als er mensen op bezoek zijn, laat ze zich een paar uur niet zien. Maar ondanks dat zou ik ze allebei gewoon meenemen. De stress is maar voor even. Die beesten hebben volgens mij een vrij groot aanpassingsvermogen, het zijn geen wilde katten natuurlijk ook, hoe bang ze ook zijn... Ik denk dat in de praktijk de stress best mee zal vallen, ze kunnen meer hebben dan je denkt...en een maandje quarantaine is zo voorbij, die kun je aftellen  :)

Ik zou zeggen, denk goed na over je beslissing, want het zou ook nog kunnen zijn dat als je ervoor kiest om ze achter te laten, je altijd met een naar gevoel in Oz zult zitten. Wij zouden dat zeer zeker hebben. Als de katten niet mee kunnen, gaan wij zelf ook niet...klinkt hard, maar het is niet anders.

Groetjes Danielle
 
Waarom zouden jullie beestjes bij andere mensen geen goed huis kunnen vinden?
Ik zou bijvoorbeeld ook heel goed voor jullie katten kunnen zorgen, ben een enorme dierenliefhebber....

Maar goed dat is weer een hele andere discussie, wij hebben met heel veel pijn in ons hart onze stafford achter gelaten in Nederland. Maar durf rustig te zeggen geen schuldgevoel naar Elvis te hebben. Hij heeft een heel goed huis terug gekregen, een liefdevolle baas die heel veel tijd met hem doorbrengt en hem behandeld als zijn kind!

Maar goed een ieder maakt keuzes die bij hem of haar past!
 
Wij laten onze Rudi ook hier, we willen hem die quarantaine niet aandoen, dat wordt voor hem een echt trauma. Iedereen kent zijn eigen beesten het beste, en zomaar zwart of wit zeggen is moeilijk.
Elk geval is anders en ik ben erg blij dat we voor Rudi een goeie nieuwe thuis hebben gevonden, want dat kan echt hoor, gewoon goed zoeken en langzaamaan ze laten wennen.

S
 
[quote author=Eerainuh link=topic=1162.msg45467#msg45467 date=1138496882]
Diverse malen hebben we vogels gered. Het zijn vaak onze honden waaraan we merken dat er iets in de tuin zit dat er normaal niet zit. En dan gaan wij op pad met handdoeken en torch. Gevonden artikelen; possum, Rainbow Lorikeet (in het zwembad, arm ding), bandicoots, slangen, verschillende vogels, kikkers, lizards en onze eigen kat waar alleen z'n bontje van over was. Groot raadsel!
Ach, levendige boel!
[/quote]

Kijk maar uit met jullie poesjes :evil:
 
We hebben onze katten op 13 augustus naar een vriendin van ons gebracht. Het gaat nu echt super ged met ze en ze zijn helemaal gewend. Luna is nog steeds bang voor haar natuurlijk prooi... de 2 konijnen van Mir. Ik had mezelf egoistisch gevonden als ik ze echt allebei mee had willen nemen, want ik denk zelf niet dat het niet zo stressvol voor ze is. Als je ook bekijkt dat heel veel bange katten juist bang zijn, omdat ze iets traumatisch meegemaakt hebben... Luna zou er misschien alleen maar banger van geworden zijn en dat wilden we niet riskeren.
 
You must log in or register to reply here.
Back
Top